[นิยายแปล] ราชันย์แห่งสมรภูมิ

ลำดับตอนที่ #29 : ตอนที่ 29

‘ต้องทำยังไง...?’

ขณะที่ขับมัสแตงเพื่อมุ่งหน้ากลับบ้านหลังข้ามผ่านประตูมิติมายังโลกอีกฝั่ง คังชอลอินหมกมุ่นอยู่กับการคิดหาวิธีเพื่อพิชิตมังกรพีคอคมาตลอดทาง

‘บนโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้เพราะงั้นมันต้องมีสักทาง สักทางที่จะทำให้เป็นไปได้…’

ถ้ามันไม่เป็นผลก็จงหาวิธีจนทำให้มันเป็นผลสำเร็จแม้จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากเพียงใดก็ตาม

คำกล่าวนี้เป็นดั่งคติประจำใจคังชอลอินมาแสนนาน

ขณะนั้นเองคังชอลอินก็พลันเบิกตากว้างเมื่อมีความคิดหนึ่งแล่นผ่านเข้ามาในหัวของเขา

...ระดับต่ำ?

แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไปบนแพนเจีย การเติบโตสถานะของนักผจญภัยที่ข้ามมิติไปจะเร็วกว่าอย่างไม่มีใครเทียบได้! เช่นนั้นสิ่งที่เขาต้องทำก็แค่ยกระดับนักผจญภัยให้ได้มากพอสำหรับการออกตามล่าตัวมังกรพีคอคในครั้งนี้

“ในที่สุดก็เจอสักที”

คังชอลอินยิ้มพอใจ

เพราะเหตุใดคังชอลอินถึงตัดสินใจมอบความช่วยเหลือให้แก่นักผจญภัยเช่นนี้?

เพื่อที่จะไขข้อสงสัยนี้ได้มันจำเป็นต้องคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างราชันย์กับนักผจญภัยขึ้นมาเสียก่อน

นักเดินทางข้ามมิติ 300,000 คนได้มีส่วนร่วมและตอบรับต่อการอัญเชิญครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้น

ท่ามกลาง 300,000 คนเหล่านี้จะมีราชันย์อยู่เพียง 300 คนเท่านั้น นั่นเท่ากับว่าคนที่เหลืออีก 299,700 คนจะถูกเรียกว่าเป็นนักผจญภัย

ความสัมพันธ์ระหว่างราชันย์และนักผจญภัยเป็นเหมือนซิมไบโอซิสหรือก็คือภาวะที่ต่างต้องพึ่งพาซึ่งกันและกันเพื่อให้อยู่รอด อาจเรียกความสัมพันธ์แบบนี้ในฐานะผู้ปกครองหรือบางครั้งก็อาจเป็นความสัมพันธ์เช่นผู้ซื้อผู้ขายได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตามนักเดินทางข้ามมิติจะมีความพิเศษติดตัวซึ่งก็คืออัตราการเติบโตของสถานะที่รวดเร็วอย่างมาก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้คังชอลอินคาดหวังถึงความเป็นไปได้ของนักผจญภัยที่เขากำลังทำการรวบรวม

ราชันย์มักจะร่วมมือกับนักผจญภัยเพื่อกำหนดเป้าหมายในการพิชิตดันเจี้ยนหรือซากปรักหักพังตามที่ต่าง ๆ และบางครั้งพวกเขาก็อาจเชิญนักผจญภัยที่มีความสามารถให้ย้ายมาตั้งถิ่นฐานยังดินแดนของพวกเขา

ราชันย์บางคนที่มีแนวคิดทางธุรกิจที่ยอดเยี่ยมได้มีการเปิดร้านค้าต่าง ๆ ขึ้นบนแพนเจียเช่นโรงแรมม่านรูด, ร้านอาหาร, หรือแม้กระทั่งบาร์ค้าประเวณีเพื่อให้เหล่านักผจญภัยได้ใช้ชีวิตกันอย่างเพลิดเพลินโดยที่ตัวพวกเขาก็สามารถทำกำไรได้อย่างมหาศาล

ด้วยเหตุผลหลายประการ ราชันย์ที่มีความเกี่ยวข้องกับนักผจญภัยที่เดินทางข้ามมิติและแลกเปลี่ยนสิ่งของที่แต่ละคนต้องการเป็นหนึ่งในความสัมพันธ์ที่สำคัญอย่างยิ่งต่อการเติบโตของสถานะราชันย์ที่แข็งแกร่ง

ดังนั้นแม้แต่คังชอลอินที่มีความเป็นอิสระต่อตนเองอย่างมากก็ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับนักผจญภัยในช่วงชีวิตครั้งนี้จึงได้มาเปิดหาบุคคลที่คิดว่าน่าจะมีประโยชน์ต่อตัวเขาให้ได้มากที่สุด

‘มันไม่ได้เป็นแผนที่แย่หรือการคิดแบบลวก ๆ หากเราสามารถฝึกพวกนักผจญภัยให้รู้วิธีการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็ว เมื่อถึงเวลานั้นการกำจักมังกรพีคอคก็จะเป็นเรื่องที่ง่ายดาย’

เป็นแน่ชัดว่ามันคือการต่อสู้ในรูปแบบหนึ่งเพียงแต่ผลลัพธ์อาจจะไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

หรือถ้ามีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นจริง อย่างน้อยคังชอลอินก็มั่นใจมากว่าเขาจะสามารถเอาชีวิตรอดกลับมาได้ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร

‘ออกมารวบรวมนักผจญภัยและสอนวิธีการต่อสู้ต่าง ๆ ด้วยหลักสูตรที่เร่งรัด...ถ้าการฝึกใช้เวลาประมาณ 2 สัปดาห์อีก 1 สัปดาห์ที่เหลือจะเป็นการออกไปตามล่าตัวมังกรพีคอค’

ในที่สุดเมื่อเขาหาทางแก้ปัญหาได้สำเร็จแผนการส่วนที่เหลือก็เริ่มค่อย ๆ ตามมา

จากแผนที่คิดขึ้นมาได้ทำให้เขาต้องรีบกลับไปดำเนินการในทันที เมื่อคังชอลอิลกลับมาถึงบ้าน เขารีบพุ่งตัวไปเปิด Macbook เพื่อเปิดเพจที่ชื่อว่า “World” ซึ่งเป็นชุมชนออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุดของผู้ได้รับการอัญเชิญ

World เป็นเว็บไซต์ที่นักธุรกิจหนุ่มชาวอเมริกาสร้างขึ้น มันก็เหมือนกับ Facebook, Twitter หรือ Google ที่มีการใช้งานโดยทั่ว ๆ ไป เพียงแต่ที่ World จะมีฟังก์ชั่นและการเข้าถึงที่หลากหลายมากกว่าจึงทำให้มันกลายเป็นแหล่งชุมชนที่ใหญ่ที่สุด

ความคิดของคังชอลอินคือการใช้สื่อจากที่นี่ป่าวประกาศเพื่อรวบรวมนักผจญภัยให้มาร่วมทำงานด้วยกันที่แพนดิโมเนียม

เพราะ World เป็นเว็บไซต์ที่พูดคุยกันด้วยภาษาอังกฤษจึงทำให้มีนักผจญภัยทั่วโลกเข้ามาใช้และแลกเปลี่ยนข้อมูลกันเป็นจำนวนมาก

‘หืม…แล้วรหัสผ่าน…?’

คังชอลอินทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเพื่อนึกถึงรหัสจากนั้นก็กดปุ่มเพื่อเข้าสู่ระบบ

- ID: Overlord

- รหัสผ่าน: **********

เมื่อเข้าสู่ระบบได้สำเร็จ หน้าต่างหัวข้อและหมวดหมู่ต่าง ๆ ก็ปรากฏขึ้นในทันใด

เขาคลิกเลือกหัวข้อใหญ่ที่มีชื่อว่า “การอัญเชิญครั้งใหญ่” จากนั้นก็กดเลือกที่หมวดย่อย “สถานที่ตั้ง” และเลือก “แพนดิโมเนียน”

[การแลกเปลี่ยนข้อมูล] การจัดระเบียบของสัตว์ประหลาดที่แพนดิโมเนียน

[การค้า] ขายเกราะป้องกันระดับ 15

[การสรรหา] มองหาเพื่อนร่วมทีม

[การสรรหา] นักผจญภัยที่มีประสบการณ์การล่าสัตว์

ในบรรดาโพสต์ประเภทต่าง ๆ ไม่ค่อยมีโพสต์ที่คล้ายคลึงกันสักเท่าไหร่นัก อาจเป็นเพราะมันเกี่ยวกับที่แพนดิโมเนียมซึ่งอยู่ไกลจากแผ่นดินใหญ่ของแพนเจียมามากดังนั้นจึงไม่ค่อยมีนักผจญภัยให้ความาสนใจที่นี่ในตอนแรกมากนัก

‘โอเค’

คังชอลอินค่อนข้างชอบใจที่จำนวนการสร้างกระทู้มีค่อนข้างน้อยแบบนี้ เพราะถ้าหากเป็นในหมวดแผ่นดินใหญ่มันจะเหมือนกับการระเบิดของกระทู้ต่าง ๆ จนอาจทำให้กระทู้ของเขาตกหล่นเนื่องจากนักผจญภัยเกือบ 300,000 คนจะอยู่กันที่หมวดแผ่นดินใหญ่กันซะมากกว่า

‘ถ้าอย่างนั้นก็ต้องพิมพ์อะไรที่มันน่าสนใจลงไปสักหน่อย…?’

เพื่อการรวบรวมนักผจญภัย เขาจำเป็นต้องสร้างกระทู้และสร้างความสนใจให้ได้มากที่สุด

ด้วยประสบการณ์ที่เคยได้รับมาก่อน คังชอลอินรู้ดีกว่าใครว่าควรจะใช้สิ่งใดมาเป็นเหยื่อล่อเพื่อดึงความสนใจจากนักผจญภัยพวกนี้

แรกเริ่ม คังชอลอินถอดกำไลสีเขียวที่อยู่บนข้อมือของเขาเพื่อถ่ายภาพด้วย iPhone ที่เขามีและกดอัพโหลดลงไปบนเว็บเพจพร้อมตั้งกระทู้ไปว่า

[รายการสิ่งของ] หลักฐานไอเทมที่หายาก

ไอเทมที่ได้รับมาจากแพนดิโมเนียม ดูเหมือนว่ามันจะมีพลังที่ยิ่งใหญ่ดังนั้นผมจึงขอมาแบ่งปันมันกับทุกคนบน World ให้ได้ทราบ มันมีกันเป็นคู่และถ้ามีการตอบรับที่ดีผมจะมาเปิดเผยไอเทมอื่น ๆ ต่อ

ชื่อ: สร้อยข้อมือ All-Stat

ระดับ: หายาก

ประเภทรายการ: สร้อยข้อมือ

จำกัดระดับ: ไม่มี

ตัวเลือก: ทุกค่าสถิติ + 2% / ความเร็วโจมตี + 3%

หากใครมีข้อสงสัยอะไรให้ถามกันมาได้เลยตามกล่องความคิดเห็นด้านล่าง ผมคิดที่จะรวมทีมเร็ว ๆ นี้ เพราะฉะนั้นหากมีนักผจญภัยคนใดที่ต้องการทีมสามารถส่งข้อความส่วนตัวติดต่อมาหาผมได้

‘เยี่ยม’

รอยยิ้งจาง ๆ ปรากฏขึ้นที่ขอบริมฝีปากของเขาทันทีที่ตั้งกระทู้เสร็จ

ข้อมูล? ค้นหา?

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรข้อความพวกนั้นไม่สามารถใช้ดึงความสนใจจากใคร ๆ ได้

วิธีที่ดีที่สุดคือการโพสต์บอกเล่าเกี่ยวกับไอเทมโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการพิสูจน์ถึงการได้มาของไอเทมที่หายาก

และทุกอย่างก็เป็นไปตามที่คังชอลอินคิดไว้ไม่มีผิด

หลังโพสต์ลงไปได้ไม่ถึง 5 นาทีก็มีกล่องความคิดเห็นเด้งขึ้นมา

- Incino: โอ้...ถ้าใช้เป็นชุดก็หมายความว่าค่าสถิติ + 4 ความเร็วในการโจมตี + 6% งั้นสิ? บ้าไปแล้ว!

- EnterLJ: คุณได้มาจากการล่าสัตว์ประหลาดหรือซากปรักหักพัง?

- TTSM: ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่ได้มาเป็นเซ็ต? เฮ้เพื่อน นายไปหาอะไรดี ๆ แบบนี้มาจากที่ไหน? : -0

- revan: ไอเทมระดับหายาก ... ว้าว!

ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ก็มีความคิดเห็นเข้ามาถึง 5 ข้อความแล้ว

‘มาเพิ่มสีสันกันอีกสักหน่อยดีกว่า’

หากนี่คือคำตอบทั้งหมดที่เขาได้รับมันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสามารถรวบรวมนักผจญภัยดี ๆ ได้ เขาต้องการความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ เพิ่มเติมดังนั้นคังชอลอินจึงได้ทำการคัดลอกลิงค์กระทู้ที่ตั้งและวางลงในแอพส่งข้อความไปให้ปาร์คดูชิกจากนั้นก็โทรไปออกคำสั่ง

[ครับบิ๊กบอส! เพิ่งผ่านมาได้แค่ 2 วันเองนะครับทำไมถึงได้โทรหาผมแล้วล่ะครับ?]

“ไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผลอะไรทั้งนั้น ฉันส่งลิงค์ไปให้ลองตรวจดูซะ แล้วให้พวกลูกน้องของนายไปแสดงความคิดเห็นและกดคลิกแชร์ให้หน่อย”

[อา! จะส่งมาตอนไหนหรอครับ?]

“ฉันส่งไปแล้ว”

[ครับ ผมจะรีบตรวจสอบให้ทันที … แต่… เอ่อ… บิ๊กบอสครับ?]

ทันใดนั้นเสียงของปาร์คดูชิกก็ดูแปลกไปจากเดิม

คังชอลอินมั่นใจว่าอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ปาร์คดูชิกคงกำลังเหงื่อตกและอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

[ขอโทษนะครับ แต่คือ … พวกเรา … สายกระเป๋าเป้มันสั้นไปหน่อยก็เลย…]

“...”

เขาเข้าใจแล้ว

World เป็นชุมชนออนไลน์โดยมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่อเมริกาดังนั้นจึงใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักในการสื่อสาร แม้สมัยนี้จะมีตัวช่วยเพื่อการแปลพร้อมใช้งานมากเพียงใดแต่มันจำเป็นจะต้องสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้สักเล็กน้อยเพื่อการใช้งาน

ถึงแม้ตอนนี้พวกลูกน้องนักเลงส่วนใหญ่ของปาร์คดูชิกยังต้องไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเพื่อความอยู่รอดในสังคมแต่พวกนั้นก็เป็นแค่เพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยที่เพิ่งจบการศึกษาระดับมัธยมปลายมาได้ไม่นาน

และก็คงไม่มีนักเลงคนไหนที่จะตั้งใจเรียนอย่างหนักพอจะมีความรู้มากนัก

“...ไอ้พวกโง่”

คังชอลอินพูดใส่ปลายสายโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ปาร์คดูชิกไม่สามารถพูดอะไรได้ ขณะนั้นใบหน้าของเขาก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความอับอาย

“พวกแกมันน่าอับอายกันซะจริง ๆ”

[...ครับ...บิ๊กบอส]

“เป็นความผิดของฉันเองที่มาคาดหวังจากคนโง่ ๆ”

“ฉันจะวางสายก่อนที่ความโง่ของแกจะส่งต่อมา อย่างน้อย ๆ ก็ไปกดแชร์ลิงค์ที่ให้ไปซะ”

[ได้ครับ…]

คังชอลอินวางสายอย่างรวดเร็วก่อนจะโทรหาชายชราควอนขึ้นมาแทน

“คุณควอน ผมมีเรื่องให้ช่วยสักหน่อย”

โชคดีที่ครั้งนี้ชายชราควอนสามารถช่วยเขาไว้ได้

[โอ้ งั้นเหรอ ๆ ได้สิ เดี๋ยวฉันจะให้พวกลูกน้องฮ่องกงมาช่วยด้วยก็แล้วกัน พวกนั้นก็พอพูดภาษาอังกฤษกันได้บ้าง ความคิดเห็นสักประมาณ 100 ข้อความพอไหม?]

“เท่านั้นก็พอ”

ชายชราควอนกระตือรือร้นที่จะช่วยอย่างเต็มที่หลังได้ยินว่าคังชอลอินกำลังเปิดเผยรายการสิ่งของชิ้นใหม่บนโลกออนไลน์และอาจเป็นเพราะกลิ่นเงินที่กำลังลอยเข้าไปในจมูกของเขา

[การที่เธอพยายามรวบรวมนักผจญภัยมาสร้างทีมด้วยกันแบบนี้มันจะเป็นรากฐานที่เป็นประโยชน์ต่อธุรกิจของเราใช่ไหม?]

“นั่นก็ด้วย แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคุยถึงเรื่องนั้น ไว้ค่อยคุยกันทีหลังเถอะ”

[อืม...ฉันว่าฉันก็คงรู้อะไรเพิ่มเติมได้เอง เอาล่ะ เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องที่เธอร้องขอมาให้ภายใน 1 ชั่วโมง เพราะงั้นไม่ต้องเป็นห่วง]

“เข้าใจแล้ว”

หลังจบการสนทนากับชายชราควอน คังชอลอินก็ตั้งใจรอให้กระทู้ที่เขาประกาศกลายเป็นไวรัล

หลังผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ... กระทู้ของคังชอลอินก็ได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในกระทู้ยอดนิยมและได้รับความสนใจจากผู้ใช้ทั่วโลกมากที่สุด

‘เยี่ยม!’

การตอบสนองที่ล้นหลามอย่างน่าอัศจรรย์

กระทู้ที่ได้รับความสนใจที่รวมเข้ากับการจัดการเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยจะทำให้มันมีอัตราการเข้าชมที่สูงยิ่งขึ้น

ยังไม่ทันที่กระทู้จะมีอายุได้นานถึง 2 ชั่วโมง ก็ได้มีความคิดเห็นเข้ามามากกว่าพันข้อความ

และนั่นยังไม่ใช่ทั้งหมด

กล่องข้อความส่วนตัวของเขายังหลั่งไหลเขามาแบบไม่หยุดพัก

จาก 1 เป็น 2 แล้วจู่ ๆ ก็เพิ่มเป็น 50 เมื่อผ่านไปได้ 3 ชั่วโมงมีข้อความประมาณ 500 ข้อความอยู่ภายในกล่องข้อความส่วนตัว

‘ยังหรอก เท่านี้มันยังไม่พอ’

คังชอลอินยังไม่หยุดอยู่แค่เพียงเท่านี้

[ประกาศ] ผมจะมาเปิดเผยไอเทมใหม่ ๆ ทุก ๆ ชั่วโมง

ผมมีความคิดที่จะออกไปล่าสัตว์ประหลาดเร็ว ๆ นี้ นักผจญภัยที่ต้องการเข้าร่วมทีมของผมสามารถส่งข้อความพร้อมข้อมูลส่วนตัวของคุณมาได้ที่กล่องข้อความส่วนตัวแล้วผมจะทำการตอบกลับหลังตรวจสอบสถานะของพวกคุณเสร็จ

หลังจากนั้นคังชอลอินก็ได้เปิดเผยไอเทมต่อเนื่องทุกชั่วโมงอีก 3 อย่าง

ชุมชน World เกิดการระเบิดในทันใด

กระทู้ของคังชอลอินติดอยู่ในอันดับ 1, 2, 3 และ 4 ใน "กระทู้ที่ยอดเยี่ยมที่สุด" มันได้กลายเป็นการสร้างอารมณ์ที่บ้าคลั่งและข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วเกาหลีจนเกิดเสียงต่าง ๆ มากมายบนโลกอินเทอร์เน็ต

“ง่าย ๆ”

คังชอลอินที่สามารถสร้างกระทู้จนเป็นไวรัลได้อย่างง่ายดายจิบกาแฟด้วยท่าทีสบาย ๆ หากว่ากันตามตรงกระทู้ของคังชอลอินไม่ได้ยอดเยี่ยมมากขนาดนั้นแต่มันมีเหตุผลที่ทำให้เป็นไปได้ถึงขนาดนี้อยู่

ประการแรก ไอเทมที่เขานำเสนอบน World เป็นไอเทมระดับต่ำที่จะใช้ในระยะแรกของการอัญเชิญ

ประการที่สอง ราชันย์ที่มีความมั่งคั่งเพียงพอในดินแดนของพวกเขาจะสามารถนำเสนอไอเทมที่ดียิ่งกว่าของคังชอลอินได้

แต่เหตุผลที่กระทู้ของคังชอลอินถูกพูดถึงมากขนาดนี้นั่นเพราะเขาเป็นคนเริ่มเผยแพร่ข้อมูลแบบนี้ไปอย่างรวดเร็วก่อนที่ใครจะคิดขึ้นมาได้

ดั่งคำพูดที่ว่า "ชีวิตคือเวลา" ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตามแต่คนที่เริ่มลงมือทำสิ่งนั้นก่อนย่อมจะได้รับผลประโยชน์มากที่สุด และเพราะสิ่งนี้คังชอลอินจึงได้รับประโยชน์อย่างอื่นนอกเหนือจากการรวบรวมนักผจญภัยซึ่งเป็นผลพลอยได้ตามมา

เนื่องจากกระทู้ทั้งหมดของเขาติดอยู่ในอันดับ 1 ถึง 4 ในหมวดกระทู้ที่ดีที่สุดจึงไม่เป็นการกล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าไม่มีผู้ใช้บน World คนไหนที่จะไม่รู้จักชื่อผู้ใช้ “Overlord”

เขากลายเป็นที่รู้จักหลังจากตั้งกระทู้ไปเพียงไม่กี่ครั้ง

นับจากนี้เป็นต้นไปกระทู้ของคังชอลอินจะกลายเป็นหนึ่งในกระทู้ที่มีคนกดเข้าดูมากที่สุดโดยอัตโนมัติและเขาจะได้รับความไว้วางใจจากผู้ใช้ทั่วโลกในระดับหนึ่ง มันเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมาได้ไกลถึงขนาดนี้

‘เยี่ยม เอาล่ะ ตอนนี้ก็แค่เสนอแรงจูงใจบางอย่างลงไปเพิ่มเติมอีกหน่อย’

ขั้นตอนต่อไปนั้นง่ายมาก

เขาจะเสนอทองคำและสิ่งของอื่น ๆ เพื่อใช้เป็นเหยื่อล่อในการรวมทีมนักผจญภัยที่มีความสามารถและให้มาพบกันที่แพนดิโมเนียม

มีข้อความนับพันในกล่องจดหมายส่วนตัวที่เขาต้องตรวจดู

และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเขาเริ่มต้นจัดการกับข้อความในทันใด

มันมีข้อความเข้ามาทุกประเภทตั้งแต่การตั้งคำถามว่าไอเทมนี้ได้มาจากที่ไหน ต้องการติดต่อเพื่อขอซื้อสินค้าไปจนถึงข้อความสาปแช่งที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม…จากข้อความทั้งหลายเหล่านี้มีสิ่งหนึ่งที่โดดเด่นและดึงดูดความสนใจของเขาได้มากที่สุดอยู่หนึ่งข้อความ

“อะฮะ….”

ดวงตาของคังชอลอินเป็นประกายด้วยความสนใจหลังจากตรวจสอบคนที่ส่งข้อความนี้เข้ามา

ชื่อผู้ใช้คือ “Lumpen”

มันเป็นข้อความจากคนที่ได้รับตำแหน่งจอมราชันย์เมื่อครั้งในอดีตและเคยเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ายกย่องอย่างมากสำหรับคังชอลอิน

โดเรียน เอกซ์พลอเรอร์!