คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : จดหมายฉบับที่ 5 - Harry
“วันนี้นายท่านอารมณ์ดีนะครับ” ครีเชอร์พูดขณะวางอาหารเช้าหน้าแฮร์รี่
วันนี้เป็นวันเสาร์มือปราบมารฝึกหัดจึงมีเวลาอ้อยอิ่งทานอาหารเช้าดีๆได้
“อืม” ร่างสูงตอบรับสั้นๆ สายตายังคงไม่ละจากกระดาษในมือ
ใบหน้าเปื้อนยิ้มละไม อารมณ์ดีสิเช้านี้เขาถูกปลุกด้วยเสียงเคาะถี่ๆกับหน้าต่าง
และทันทีที่เปิดฟาซซี่ก็บินมาส่งจดหมายของคนที่เขาฝันถึงพอดี
ดูเหมือนเดรโกจะชอบของขวัญที่เขาซื้อให้แฮะ และเขาเห็นคะแนนของเดรโกแล้วด้วย
เจ้าบ้าได้คะแนนสูงเกือบทุกวิชา ขนาดวิชาที่หมอนั้นบอกว่าทำไม่ค่อยได้อย่างธาตุและวัตถุสำหรับการปรุงยาก็ยังถือว่าผ่านเกณฑ์ได้อย่างสบายๆ
ความรู้สึกภูมิใจเต็มตื้ออยู่ในหน้าอกของเขา
และเขาประหลาดใจไม่น้อยที่เดรโกยังคงจำเรื่องที่เกิดขึ้นในป่าต้องห้ามตอนปีหนึ่งได้
หมอนั้นกรี๊ดยังกับเด็กผู้หญิง
แล้วยังวิ่งหนีทิ้งให้เขาต้องเผชิญหน้ากับไอ้ตัวน่าเกลียดน่ากลัวนั้นคนเดียว
เอาเหอะแต่นั้นคงเป็นปฏิกิริยาของมนุษย์ปกติ คงมีแต่เขากระมังที่จะยืนนิ่งได้ในสถานการณ์แบบนั้น
และท้ายที่สุดควิดดิชและความรักของแฮร์รี่ ...เฮ้อ...
“แมทช์นั้นไม่สนุกสักนิดเลยมัลฟอย” แฮร์รี่พูดเบาๆพร้อมกับส่ายหัว
อังกฤษแพ้ราบคาบแถมเขายังโดนระรานจากพวกนักข่าวไม่หยุดหย่อน
และที่สำคัญที่สุดคือความกระอักกระอ่วนที่เขาต้องเจอหน้าจินนี่
(แม้สุดท้ายเขาจะหนีออกมาก่อนจะได้คุยกับเธอก็เถอะ)
“แล้วก็ขอโทษที่ทำให้นายผิดหวังนะ
แต่ดูท่าทางคงไม่มีลูกระหว่างฉันกับจินนี่แล้วล่ะ”
แฮร์รี่พูดต่อแม้จะรู้ว่าข้อความนั้นเจ้าของจดหมายคงไม่ได้ยิน
แต่นั้นทำให้แฮร์รี่สงสัยอะไรบางอย่าง
...เดรโกจะคิดอยากแต่งงานมีลูกรึเปล่า
เขาทานอาหารเช้าอย่างครุ่นคิด ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องสมุด
เขามีจดหมายที่ต้องเขียนตอบ
...มีคำถามในใจที่อยากจะรู้
...มีคำชมที่อยากจะบอกให้ร่างบางรู้สึกภูมิใจ
(ของขวัญของนายเยี่ยมมากแล้วก็ยินดีด้วยกับเกรด)
...และที่สำคัญเขาอยากเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตลอดเวลาที่ไม่ได้คุยกันให้เดรโกรู้
แม้มันจะเป็นเวลาสั้นๆเพียงแค่สองสัปดาห์
แต่ไม่รู้ทำไมว่าเขาอยากให้เดรโกได้รับรู้ทุกวินาทีไปกับเขา
ทั้งเรื่องสนุกและเรื่องน่าปวดหัวต่างๆ
ใครก็ได้บอกเขาทีว่าเขาบ้าไปแล้วหรือยังไง
###
ความคิดเห็น