ห้องเก็บของของ Riku

ลำดับตอนที่ #2 : ปฐมบท

เรื่องคืนนั้น

            “พี่ค่ะ........พี่ทำงี้ทำไม” เด็กสาวที่อยู่ในชุดจูนินกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นๆน้ำตาของเด็กสาวเริ่มคลอเบ้าเธอเป็นเหมือนอัจฉริยะอีกคนของตระกูลอุจิวะที่สามารถสอบเทียบเป็นจูนินได้ตั้งแต่ห้าขวบ

“มินาโกะ.....มากับพี่นะ”คำเชื้อเชิญของชายหนุ่มตระกูลอุจิวะที่ยื้นมีออกมาให้เด็กสาวจับเพื่อร่วมทางไปกับตน

“ค่ะ......พี่อิทาจิ......”เด็กสาวจับมือของพี่ชายก่อนจะหายไปทั้งคู่ทิ้งโศกขนาตระกรรมไว้เบื้องหลัง

 

หลายปีหลังจากนั้น

“ซายุ มินาโกะ ภารกิจของพวกเธอคือ....สืบเรื่องของคาเสะคาเงะ” หัวหน้าแสงอุษากล่าว

“แต่คาเสะนั้นตายแล้วไม่ใช่หรอ?” หญิงสาวผมสีส้มยาวถึงหลังแต่รวบผมขึ้นไว้ด้วยโบว์สีแดง ในตาที่ส้มของหญิงสาวแลดูเย็นชามาก.........เธอผู้นั้นคือน้องสาว (หรือหลานสาว?)ของซาโซริ

“ไม่หรอกย่าโจเค้ารักษาให้โดยการแกชีวิต”ชายหนุ่ม(?)ที่น่าจะตายไปแล้วกล่าว

“อืม.......ทำไมต้องเป็นพวกเราด้วยละค่ะ”เสียงใสๆของเด็กสาวผมสีดำยาวที่ทักเปียเป็นรูปหัวใจกล่าว

“มันง่ายมาก....พวกเธอมีความสามารถและเป็นผู้หญิงมันเลยเหมาะสมจบ ไปได้แล้ว”หัวหน้ากล่าวเรียบๆก่อนจะไล่ให้ทั้งสองไปทำภารกิจ

 

ณ ซึนะ

“กาอาระ....คันคุโร่ ช่วยน้องตัดสินใจหน่อยสิ”เสียงของผู้เป็นพี่สาวบอกน้องชายทั้ง2คน

 “คันคุโร่”พี่สาวเน้นไปที่น้องชายคนโต

“ไม่มีใครน่าสนใจเลย”คันคุโร่ตอบเรียบๆก่อนจะโยนเอกสารเกี่ยวกับเลขาคนใหม่ของคาเสะทั้งหมดทิ้งแล้วเดินมายืนข้างๆท่านคาเสะของซึนะ

“กาอาระ”เทมาริถามน้องชาย

“..........ไว้รับสมัครอีกรอบ”คาเสะพูดก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ

ก๊อกๆ

“ขอโทษนะค่ะมาสมัครเป็นผู้ช่วยท่านคาเสะค่ะ”เสียงใสๆของเด็กสาวสองคนดังขึ้นจากด้านนอกประตู

“เข้ามาได้”เทมาริเดินไปเปิดประตูให้เด็กสาวทั้งสองคน

“สวัดดีค่ะฉันมินาโกะ ส่วนนี่พี่ซายุพวกเรามาขอสมัครเป็นเลขาค่ะ”เด็กสาวพูดก่อนจะส่งยิ้มให้ทุกๆที่อยู่ในห้องทำเอาคันคุโร่หน้าแดงนิดๆก่อนจะหันไปสังเกตเห็นซายุแบกอะไรบางอย่างอยู่

“อืม ตกลงฉันรับพวกเธอ” กาอาระพูดเสียงเรียบก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ

“เอ๊ะ รับเลยหรอ แล้วนี่เธอดูไม่เหมือนคนแถวนี้เลยน้า” เทมาริตกใจเมื่อเห็นน้องชายรับคำง่ายๆก่อนจะถามเด็กสาวทั้งสอง

“เราเป็นพวกย้ายถิ่นฐานนะ เคยอยู่ซึนะมาก่อน”ซายุกล่าวอย่างเย็นชา

“ก็แสดงว่าไม่มีที่อยู่สินะ”เทมาริพูดก่อนทำท่าคิด

“แต่พวกเธอจะทำงานยังไงละ”คันคุโร่ถามเด็กสาวทั้งสอง

“พวกเราต่างกันฉันจะรู้เรื่องงานกระดาษมากกว่าพี่ซายุ”มินาโกะตอบชายหนุ่มด้วยท่าทางยิ้มแย้มดูน่ารักก็จะส่งยิ้มให้ ทำเอาชายหนุ่มหน้าขึ้นสี

“ส่วนฉันจะถนัดพวกสังหารสักมากกว่า”ซายุพูดก่อนจะเอาคุไนขึ้นมาขัดเล่น

“ก็แสดงว่ามินาโกะจะดูแลช่วยกาอาระ ส่วนซายุดูแลเรื่องบอดี้การ์ดกับคันคุโร่สินะ.....พวกเธอดูมีฝีมือดีนะแต่ว่าฉันไม่เห็นที่คาดหน้าผากของพวกเธอเลยนะ”เทมาริสรุปก่อนจะถามพวกเด็กสาวทั้งสองด้วยท่าทางสงสัย

“ก็พวกเราเป็นนินจาพเนจรฉันนะมีหน้าที่รับทำงานล่าสังหารส่วนมิซากิจะดูแลการเงินให้ฉัน”ซายุตอบเทมาริด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“งั้นสรุปฉันจะให้พวกเธอสอบเทียบดูนะว่าอยู่ระดับไหนแล้วก็ที่พักนะก็...มาอยู่บ้านพวกเราละกันนะเพราะบ้านเราก็เหลือห้องอยูพอดี”เทมาริพูดยิ้มๆก่อนจะเดินนำทางเด็กสาวทั้งสองไปที่บ้านพักก่อนจะกลับไปเตรียมข้อสอบเทียบระดับเกะนินให้เด็กสาวทั้งสองลองทำ