คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 4 : เดท? แฟน? อย่าฝัน! (50%)
“ 3 4 5 6 7 8 จูเลียจ เอ๊ย!!” เด็กหนุ่ม 5 คน กำลังซ้อมเต้นกันอย่างหนักก่อนที่.....1 ในนั้นจะล้มแบบ....ไม่เป็นท่า
“ขอโทษนะ นับผลาดไปหน่อยนะ อ้าวพี่อนยูน จะไปไหนอะ??”คีย์ขอโทษก่อนจะสังเกตุเห็นรุ่นพี่ก้าวฉับๆออกไป
“เค้าคงโมโหแกอะ นี่ล้มอีกแล้วนะ รอบที่เท่าไหร่อะ 3แล้วมั้ง” ผู้เป็นเพื่อนสนิทพูดปลงๆ
“บ้าหรอ? พี่อนยูนเคยโมโหใครบ้าง ก็ตอนนี้3โมง คงลงไปรับพี่แทๆนะ” จงฮยอนพูดก่อนจะกระดกน้ำเข้าปากแก้กระหาย
“แทมๆๆๆๆๆๆๆๆ > < ไปเอาน้ำให้หน่อยจิ” มินโฮหันไปหาน้องเล็กก่อนอ้อนผู้ที่เงียบมานาน เจ้าตัวพยักหน้าเบาๆก่อนจะลุกไป
“จงฮยอน แทมๆเป็นไรอะ??” คีย์ถามเพื่อนก่อนจะซ้อมเต้นพลางๆอีกรอบ
“ไม่มีอะไรหรอก” จงฮยอนตอบก่อนจะเดินหลบออกจากห้องมาช้าๆ
‘ก็จะให้รู้ได้ไงละ ว่าเจ้าชายของเราบรรลุนิติภาวะแล้ว จะกระหายเลือดขึ้นมาแบบแปลกๆ ไปดูดเลือดใครไม่รู้มา หึ ใครจะรู้โลกมันกลมขนาดนั้น’ เด็กหนุ่มคิดก่อนจะหัวเราะเบาๆประชดตัวเองขึ้นมา
“หนูแทมๆเป็นอะไรรึเปล่า ตายแล้ว!!!” เสียงแชยอนดังขึ้นมาถึงชั้น4 ทำให้ชายหนุ่มหลุดออกจากผวงค์จากรีบวิ่งลงมาชั้น1พร้อมกับอีก1คู่ดูโอ้จอมป่วน
“แทมิน!!!!!” เด็กหนุ่มนาม โจว จงฮยอน สบถออกมาก่อนจะอุ้มเพื่อนออกไปอย่างรวดเร็ว ทำเอาเพื่อนๆหน้าเหวอเพราะงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“มินโฮ แกจะยืนทำซากอะไร!! โทรหาพี่ด๊องดิวะ!” ผู้เป็นเพื่อนทนกับความไร้ความรับผิดชอบไม่ไหว ตระโกนด่า คู่หูดูโอ้ของตัวเองก่อนตบหัวส่งมัน1ที
“เออ....เจ็บนะโว๊ยตีมาได้!” มินโฮบ่น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรรายงานญาติตัวเอง
“พี่ด๊องไม่รับอะ”มินโฮพูดกับเพื่อน
“แล้วพี่เค้าทำอะไรอยู่ละ? วันนี้วันจันทร์นะ แถมเลิกเรียนแล้ว โทรหาเจ๊กวางเหม่งก็ได้วะ” นายกุญแจบ่นพรึมพรำก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร
“เฮ๊ย แกเปลี่ยนเครื่องใหม่แล้วหรอวะ? ไม่บอกกันเลยนะเนี่ย” มินโฮบ่นเมื่อสังเกตุเห็นมือถือของเพื่อนเปลี่ยนไป
“แน่นอนโว๊ย ของฉันต้อง 5800 Express Music 555+” คู่สนทนาอวดของของเค้าก่อนจะพูดกลั่วหัวเราะ ทำเอาเพื่อนหมั่นใส้
“โว๊ย! เดี๋ยวซื้อใหม่ก็ได้วะ รุ่นของฉันต้องใหม่กว่าแกแน่!”เด็กหนุ่มร่างสูงบ่นก่อนจะโทรหาผู้เป็นป้าของตัวเองแทน
...........................................................................................................
“ละ...เลือด....”เห็ดน้อยละเมอออกมาเบาๆ
“ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวนายก็ได้แล้ว ไปที่บ้านฉันก่อน ใจเย็นๆ” คนที่ขับรถอยู่พูดอย่างรัวเร็วก่อนที่โทรศัพท์จะดังขึ้น เด็กหนุ่มสบถเบาๆก่อนจะคว้ามันขึ้นมา
“อะไร!?” เด็กหนุ่มพูดอย่างอารมณ์เสีย
“โจว จงฮยอน นี่ป้าซูยองจำได้มั้ย” ปลายเสียงพูดสบายๆ ทำเอาเด็กหนุ่มต้องขอโทษ
“ขะ...ขอโทษฮะ คุณป้า คือ...คือผม.....”
“ใจเย็นๆนะจ๊ะ เอาน้องเค้ามาหาป้าที แปลกนะ แทมๆยังเด็กอยู่แท้ๆทำไมเร็วจัง?” ปลายเสียงพูดอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำเอาคนฟังอึ่งๆ ก่อนจะเปลี่ยนเส้นทางไปยังอีกจุดหมาย
“มะ...ไม่รู้สิครับ”
“จงฮยอนจ๊ะ รู้มั้ยทำไมแวมไพร์ทุกตน พอบรรลุนิติภาวะแบบแวมไพร์ถึงอยากดื่มเลือด?” ปลายเสียงพยายามชวนอีกฝ่ายคุยเพื่อให้อีกฝ่ายเย็นลง
“เพื่อให้เลือดไปพัฒนาร่างกายครับ เพราะพอบรรลุแล้ว แวมไพร์จะมีพลังเพิ่มขึ้นและเป็นแวมไพร์เต็มตัว แวมไพร์ที่ยังไม่บรรลุจะเป็นเหมือนคนปกติครับ” จงฮยอนพูดตามความรู้ที่ร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆเล่าให้ฟังอย่างรวดเร็ว ทำเอาคนที่ฟังอยู่ถึงกับยิ้ม
“ใช่จ๊ะ แล้วจงฮยอนเคยริยังจ๊ะ??” ปลายสายถามกลับมา
“เคยแล้วครับ อะ! คุณป้าครับ ผมมาถึงแล้วครับ เดี๋ยวผมจะพาแทมินเข้าไปหาที่ห้องนั่งเล่นนะครับ” เด็กหนุ่มพูดอย่างรวดเร็วก่อนที่จะลงจากรถแล้ววิ่งไปอุ้มร่างบางของเห็ดน้อยไปที่ห้องนั่งเล่นอย่างรวดเร็ว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แทมๆจะเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย???????
แล้วด๊องไปอยู่ไหน????? ต่อไปด๊องยุนแน่ๆ
อยากรู้ก็ 49 เม้นก่อนนะค่ะ > <+++++++++++ต่อๆๆๆ+++++++++++++++++++++
“ยุนอะ...รอด๊องด้วยดิ ด๊องก็เหนื่อยเป็นนะ > <” ปลาเน่าเดินตามนางฟ้าเหม่งต้อยๆ โดย มีถุงสัมภาระเต็มไปหมด
“แหม...ด๊องอะ มันลดตั้ง 80% เชียวนะ แถมนี่ยี่ห้อซาร่าเชียวนะ แพงมากๆๆๆ” เจ้าตัวพูดก่อนจะเดินไปอีกร้าน
“แต่นี่มันไม่ใช่ซาร่านะ นี่มัน CC-OO แล้วเราก็ซื้อที่ซาร่ามาแล้ว” ปลาบ่นแต่ก็ไม่กล้าขัดกวางเหม่งที่มีความสุขอยู่กับการช๊อปของให้ตัวเองและเพื่อนที่นอนน็อคอยู่ที่บ้าน
“อ่าา ด๊องตัวนี้เท่อะ ลองดูดิ เห็นมะ ยุนพูดไม่ผิดเลย” ยุนอาพูดพรางเอาเสื้อแจ๊คเก๊จสีดำสุดเท่ ถาบกับปลาเน่าก่อนจะยิ้มออกมา เมื่อมันออกมาดูดีมากๆ
“ผมก็เริ่มยาวแล้ว มาเดี๋ยวผาไปร้านทำผมหน่อยดีกว่า ด๊องช้าอะเร็วๆดิ ทางนี้ อะเท่าไหร่นะค่ะ” กวางเหม่งพูดก่อนจะถามราคากับพนักงาน
“100,000 วอนค่ะ”พนักงานตอบก่อนจะยิ้มให้กับความน่ารักของทั้งคู่
“อะ...นี่ค่ะ ด๊องฉันจ่ายให้แต่ฉันอยากอบไอน้ำอะ จ่ายค่าอบไอน้ำให้แทนนะ” ร่างบางส่งเงินให้พนักงานก่อนจะ หันมาพูดกับร่างหนาข้างๆตัวเอง
“แหม.....มาเดทกับแฟนหรอค่ะ? น่ารักจัง ....อะ.....ขอบคุณค่ะ แล้วมาใหม่นะค่ะ” พนักงานชมก่อนจะส่งถุงแล้วก็ใบเสร็จให้
“มะ....”
“ใช่ครับ ขอบคุณนะครับ” ก่อนที่ร่างบางจะเถียงพนักงานได้ ดงแฮก็รวดรัดตัดปัญหาก่อนจะลากร่างบางออกไปที่ร้านทำผมอย่างรวดเร็ว
“ด๊องบ้าอะ ! >///<” ร่างบางพูดก่อนจะตีแขนร่างหนาข้างๆแก้อาย
“มาตัดผมครับ.......อะ....เอาทรง.....ทรงไหนดีอะ อ๋อ แฟนผมอยากอบไอน้ำผมอะครับช่วยยพาไปก่อนนะครับ” ร่างหนาข้างๆทำเป็นไม่สนใจพรางหันไปบอกพนักงานที่ร้านทำผมทำเอายุนอาพูดไม่ออกไปเลยทีเดียว
“ด๊อง โทรศัพท์ดังอะ” ยุนอาพูดแก้เขิน
“อ๋อ...มินโฮหรอ? ไม่ต้องรับหรอก คงโทรมาโวยวายเรื่องเอารถมันออกมานะ” ด๊องพูดก่อนจะตัดสายไปแล้วปิดเครื่องทันที
“อายุแค่นี้มีรถแล้วหรอ??” ยุนอาถามขณะสระผม
“อือ จงฮยอนกับมินโฮมีตั้งแต่ 17แล้ว ที่เหลือพึ่งมี่ตอน 18” ร่างหนาตอบง่ายๆ
“นายมีมาเกือบปีแล้วหรอ? แล้วแทมๆอะ?” ร่างบางยังคงถามต่อไปเรื่อยๆ
“อือ แทมๆยังไม่มีหรอก ไม่รู้มันจะเก็บตังซื้อเองรึเปล่า” ด๊องตอบง่ายๆก่อนลุกออกไปตัดผม ส่วนยุนอาก็ลุกออกไปอบไอน้ำทันที
.....................................................................................................
หลังทำผมเสร็จ
“เห็นปะ ทรงนี้ดูดี” ร่างบางพูดกับชายหนุ่มขณะขึ้นรถ
“อือๆ” ชายหนุ่มตอบปัดๆ
“แล้วจะไปไหนอะด๊อง??” ยุนอาถามเมื่อสังเกตุเห็นเส้นทางเปลี่ยนไป
“เดี๋ยวก็รู้ = ^____^ =” ด๊องพูดก่อนจะส่งยิ้มละลายหัวใจไปให้ร่างบางที่นั้งข้างๆ
“ >///< ด๊องบ้า!!” ยุนอาตีแขนชายหนุ่มแก้เขินก่อนจะนั่งอายอยู่เงียบๆ
“ถึงแล้ว” หลังจากเงียบมาพักใหญ่ ดงแฮก็พูดก่อนจะลงจากรถไปเปิดประตูให้ยุนอาลงจากรถอย่างรวดเร็วก่อนจะคุกเข่าลงแล้วจับมือยุนอาแล้วก็พูดประโยค อมตะ แต่ ‘แต่งงานกับผมนะ’ ไม่ใช่ที่เค้าจะพูด................. และ ‘เราเลิกกัน’ ก็ไม่ใช่ที่เค้าจะพูดเหมือนกัน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อยากรู้อะดิว่าดงแฮจะพูดว่าอะไร
เห็ดน้อยจะเป็นยังไงต่อก็......
เม้นถึง 52 ก่อน > <
++++++++ต่อๆๆๆ+++++++++++++++
“เฮ้อ....ยุนอาไปเที่ยวแต่หนูต้องนอนเนี่ยนะ” แทยอนบ่นกระเปาะกระแปะอยู่บนเตียงอย่างงุดงิด ก่อนจะคว้าม็อคค่ามาดื่ม แต่ก่อนที่จะได้ดื่มก็มีคนมาหยุดไว้ก่อน
“กินกาแฟแต่เช้าเลยหรอ?” ชายหน้าซาลาเปาคนนึงเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับพี่ชายของเธอที่เดินเข้ามาด้วย
“คุณคือ??” ร่างบางมองหน้านายหน้าซาลาเปาอย่างงงๆ ชายหน้าซาลาเปายิ้มก่อนจะส่งสัญญาณให้ชายหน้าโลมาประมาณว่า ปิดประตูซะ
“พี่เป็นเพื่อนของเยซองสมัยเรียนนะ ฟังนะเยซองเค้าจะแฝงเข้ามาหาเธอบ่อยๆในรูปร่างของพี่นะ เค้าไม่ค่อยอยากเจอแม่เค้านะ อ๋อ ลืมไปพี่ชื่อ ยองแซงนะ” ชายหน้าซาลาเปาพูดยิ้มๆก่อนจะลูบหัวแทยอนอย่างเอ็นดู
“หนู แทยอนนะค่ะ ^ ^” แทยอนพูดก่อนจะส่งยิ้มหวานให้ผู้เป็นเพื่อนพี่
“อ่า น่ารักแบบนี้ไม่น่าพี่ๆถึงหวงนัก” ชายหนุ่มพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆคนป่วย
“นี่...พวกเธอเห็นหัวฉันบ้างดิ ฉันยังอยู่ในห้องนะ” ชายหน้าปลาโลมาพูดแบบเซ็งๆก่อนจะนั่งลงข้างๆยองแซง
“น่า พี่จุนซู หนูเห็นพี่อยู่นะ แต่วันนี้พี่ไม่ไปหาเพื่อนที่สวนสัตว์หรอ?”
“ไปไมอะ?? พี่ไม่ได้นัดเพื่อนไว้ที่นั้นนะ”
“คิกๆๆๆ 555+ น้องจุนซูนี่ไม่เก็จมุขน้องเค้าเลยนะ” ยองแซงพูดกลั่วหัวเราะ
“- -^^”
“พี่อะ ขำๆนะ คิกๆๆๆ”
“ไม่ขำอะ”หนุ่มหน้าปลาโลมาเริ่มงอน
“555+” 1ซาลาเปา กับ คนป่วยหัวเราะกันอย่างสนุกสนานโดยไม่สนใจคนโดนล้อซักนิด
………………………………………………………
“ยุนอา....เธอ....คบกับฉันนะ >///<” ดงแฮพูดอย่างอายๆก่อนจะส่งกล่องเล็กๆให้กับยุนอา ซึ่งทำเอาหญิงสาวอายปนตกใจ
“คะ....คือ.....เฮ้อ...ตกลง ดงแฮ ฉัน...ตกลงเป็นแฟนกับนาย! ก็ได้ ” หญิงสาวพูดปัดๆด้วยความอายยิ่งเมื่อชายหนุ่มสวมสร้อยให้เธอ มันทำให้เธอถึงกับได้ยินเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับหน้าที่แดงยิ่งกว่ามะเขือเทศเมื่อเขาคนนั้นเข้ามาใกล้ขึ้นกว่าเดิม เมื่อดงแฮใส่สร้อยคอให้ยูนอาเสร็จ เขาก็กอดเธอด้วยความรักเต็มหัวใจ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอโทษที่มาอัพให้ช้านะค่ะ
เดี๋ยว..ด๊องยุนก็มาอีก แต่ขอ....56เม้นก่อนนะค่ะ > <
ทุกๆคนช่วยไปดูตัวละครแล้วช่วยกันคิดด้วยนะค่ะ(ไม่เข้าใจเข้าไปดู) ไม่งั้นคงอัพได้อีกไม่นานอะ
ม้าลาย ขาว
credit
ความคิดเห็น