ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    It's You #ดวงใจสิงหา

    ลำดับตอนที่ #9 : บทที 5 ไม่ชอบ (1)

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 67


    บทที 5 ไม่ชอบ (1)

     

    “14A 14Aอ๊ะ!...พี่สิงห์” เสียงเล็กพึมพำอยู่กับตัวเองพร้อมกับมองไปยังเหนือหัวเพื่อหาหมายเลขที่นั่งของตัวเอง

    “ได้เลขอะไรครับ” สิงห์ลุกขึ้นถามก่อนจะก้มมองตั๋วในมือของคนน้องเมื่อเห็นหมายเลข 14A ก็ยกยิ้มขึ้นมาบาง ๆ

    “14Aครับ พี่สิงห์ได้ 14Bเหรอครับ” เข็มถามขึ้นเนื่องจากเมื่อกี้เห็นสิงหานั่งตรงที่นั่งตรงกลาง

    “ครับ รีบเข้าไปก่อนเถอะคนอื่นจะได้หาที่นั่งต่อ เอากระเป๋ามาครับเดี๋ยวพี่ไว้ให้”

    “ขอบคุณครับ”

    เข็มส่งกระเป๋าเป้ให้กับสิงหาก่อนจะเดินเข้ามานั่งยังที่นั่งริมหน้าต่าง แต่สายตาก็ไม่วายเหลือบไปเห็น จินที่นั่งอยู่กับคีนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามไม่ได้ห่างไปไหนไกลเลย

    “พี่สิงห์เหมาลำเหรอครับ”

    “ครับ ทำไมเหรอ”

    “มันไม่เปลืองงบเหรอครับ เราไปกันแค่ 10 คนเอง”

    “อันนี้เงินพี่ออกเองครับไม่ใช่เงินของบริษัท ไม่เป็นไรหรอกนาน ๆ ทีจะเหมาลำ”

    “งั้นที่นั่งที่เหลือก็ว่างเลยเหรอครับ”

    “ใช่ครับ”

    “งั้นเข็มย้ายที่ได้ไหม” รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อหายไปทันทีที่คนตัวเล็กเอ่ยขอย้ายที่

    “ไม่อยากนั่งกับพี่เหรอ”

    “เปล่าครับ เข็มกลัวพี่สิงห์นั่งไม่สบายเลยจะให้พี่ได้นั่งที่นั่งเยอะ ๆ”

    “ไม่เป็นไรแค่นี้ก็พอแล้วครับ”

    “เข็มย้ายได้นะพี่ไม่ต้องเกรงใจ”

    เพราะเขาไม่ชินกับการกระทำของสิงหาจริง ๆ ทำไมจู่ ๆ เข้าหากันราวกับว่ากำลังให้ความหวังอย่างนั้นแหละ ใจเขามันไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้นหรอกนะ

    “พี่อยากนั่งกับเข็ม แต่ถ้าเข็มไม่อยากนั่งกับพี่เดี๋ยวพี่ย้ายไปนั่งที่อื่นเองก็ได้ครับ”

    “มะ...ไม่เป็นไรครับนั่งด้วยกันก็ได้”

    “แน่ใจใช่ไหมว่าอยากนั่งกับพี่ พี่ไม่บังคับเรานะ”

    “เข็มนั่งได้ครับ รีบรัดเข็มขัดดีกว่าเครื่องจะออกแล้วครับ ย้ายตอนนี้เดี๋ยวจะวุ่นวาย”

    “อยากทานอะไรก็บอกนะครับ สั่งได้ตามสบายเลย”

    “พี่ใช่เงินตัวเองจ่ายหมดเลยเหรอ”

    “ไม่ได้เหรอครับ”

    “มันจะไม่จ่ายเยอะเกินไปเหรอครับ”

    แอบเสียดายเงินไม่น้อยเลย ไหนจะเหมาเครื่องบินทั้งลำทั้ง ๆ ที่มีคนบินแค่ 10 คนหากไม่รวมพนักงานต้อนรับละก็นะ

    “ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจจ่าย ไม่ต้องคิดมากหรอก”

    “งั้นก็ได้ครับ” มันแอบเสียดายจริง ๆ นะ แม้จะรู้ว่าทางครอบครัวพี่สิงห์จะรวยมาก ๆ ก็ตาม

    เครื่องบินออกจากลานมาได้ไม่นานเสียงแจ้งเตือนการรัดเข็มขัดก็ดับลงพร้อมกับพนักงานต้อนรับเดินมาบริการอาหาร

    พนักงานทุกคนที่มางานสัมมนาต่างก็พากันสั่งของที่อยากกินแม้ระยะในการบินจะเพียงแค่ 1 ชม.กว่า ๆ ก็ตาม พอรู้ว่ามื้อนี้ฟรีตลอดทั้งทริปทุกคนก็สั่งกันอย่างเต็มที่ ผิดจากเข็มที่ขอน้ำเปล่าเพียงแค่ขวดเดียว

    “ไม่ทานอะไรเพิ่มหน่อยเหรอครับ”

    “ไม่เป็นไรครับเข็มไม่ค่อยหิว”

    “ถ้าหิวก็บอกนะครับ”

    “ครับ...”

    จะบอกว่าดูแลเหมือนตอนที่เราอยู่ด้วยกันตอนเด็ก ๆ ก็ไม่เชิงแต่พี่สิงห์ไม่ได้ดูเข้าหาและดูแลกันแบบนี้นี่นาไหนจะเรื่องที่มาจุ๊บจมูกกันก่อนหน้านั้นอีกเขินจนจะบ้าตายแล้ว

    ใช้เวลาไม่นานเข็มทิศก็เผลอหลับไปตื่นมาอีกทีเครื่องก็ลงแล้ว ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งรถตู้ที่ทำการเช่าไว้และตรงไปยังโรงแรมที่จองไว้ทันที

    พวกเรามากัน 10 คนแบ่งนอนห้องละ 2 คนก็ลงตัวพอดีเข็มเดินไปหาจินเพราะคิดว่าจะได้นอนกับจินแน่นอน แต่ร่างของสิงหากลับเดินมาหาพวกเราเสียก่อน

    “จินนอนกับคีนใช่ไหม”

    “ครับ?!” ทั้งเข็มและคีนต่างก็หันมามองก่อนจะพูดออกมาพร้อมกัน

    “ไม่ใช่ว่าคีนต้องนอนกับพี่สิงห์เหรอครับ”

    “จินเป็นคนบอกว่าจะขอนอนกับคีนส่วนเข็มก็นอนห้องพี่ครับ”

    “อ้าว”

    ไม่เห็นบอกกันก่อนเลย หันไปมองคีนก็ดูจะไม่รู้ตัวทำตัวไม่ถูกเหมือนกันแต่ก็โดนพี่จินลากแขนไปแล้วเรียบร้อย

    เข็มเลยได้แต่เดินตามหลังสิงหาอยู่ไม่ห่าง แถมกระเป๋าก็เอาไปถือเองจนหมดไม่เหลืออะไรให้เขาถือเลย ตอนไขประตูห้องจำต้องเป็นหน้าที่ของเข็มในการเปิดประตูเข้าไป

    ห้องสตูดิโอขนาด 45 ตร.ม. มีเตียงขนาดคิงไซซ์หลังใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง สิงห์เดินเอากระเป๋ามาวางไว้ที่หน้าตู้เสื้อผ้าก่อนจะทำการเปิดแอร์ในทันที

    “ไม่ใช่เตียงแฝดเหรอครับ”

    “ไม่อยากนอนกับพี่เหรอ หรือว่ารังเกียจพี่?”

    “เปล่าครับ แค่กลัวพี่จะอึดอัดเข็มนอนดิ้นนิดหน่อยน่ะครับชอบพลิกตัวบ่อย ๆ ด้วย”

    “ไม่เป็นไรครับพี่นอนได้”

    “ถ้าไม่โอเคเดี๋ยวเข็มนอนโซฟาได้นะ”

    “เข็ม...” สิงห์ได้แต่ถอนหายใจ ทำไมเจ้าเด็กตัวขาวคนนี้ถึงพยายามเลี่ยงตนอยู่เรื่อยเลย

    “ครับ?”

    ไม่ชอบพี่เหรอ

    “....” เข็มชะงักไปเล็กน้อย ทำไมถึงคิดไปแบบนั้นได้กัน เขาชอบจะตายอยู่แล้วต่างหาก

    “หื้ม? ว่าไงครับ ถ้าไม่ชอบเดี๋ยวพี่ไปเปิดห้องใหม่อยู่ก็ได้”

    “เปล่าครับ...เข็มแค่ไม่ชินเวลานอนเตียงเดียวกับคนอื่นเพราะนอนคนเดียวมาตลอด”

    “ไม่เป็นไรเตียงคิงไซซ์ พื้นที่มากพอสำหรับเราสองคนอยู่แล้วเราก็ไม่ได้ตัวใหญ่อะไรมากมายสักหน่อย เว้นเสียแต่ว่าเข็มจะไม่อยากอยู่กับพี่...”

    “เข็มเปล่า....”

    “อยากนอนกับจินเหรอ”

    “พี่จินเป็นเหมือนพี่ชายเข็ม”

    “แล้วพี่ไม่ใช่เหรอครับ พี่เห็นเรามาตั้งแต่เด็กเลยนะ” ไม่ได้อยากเป็นน้องชายสักหน่อย เข็มได้แค่คิดในใจแต่ไม่กล้าพูดหรอก

    “....เข็มขอตัวไปจัดเสื้อผ้าก่อนนะครับ” ไม่อยากตอบอะไรไปมากกว่านี้แล้วจริง ๆ ไม่งั้นพี่สิงห์รู้แน่ว่าเขาชอบอีกฝ่ายมากแค่ไหน

    “เข็ม...”

    “ให้เข็มจัดเสื้อผ้าของพี่ด้วยไหมครับ”

    “เดี๋ยวพี่ช่วยครับ”

     


     

    มันเป็นแผน5555

    **ปล.หากเจอคำผิดตรงไหนหรือสะกดผิดสามารถบอกแจ้งได้เลยน้า พอดีไรท์ตรวจเองคนเดียวทั้งหมด

    เลยอาจจะมีตกหล่นไปบ้าง ขอบคุณที่กดหัวใจและคอมเม้นน้าเยิฟๆ นักอ่านทุกท่านเลย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×