คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 3 ไปทานข้าว (1)
บทที่ 3 ไปทานข้าว (1)
“หนูไปทำงานก่อนนะ”
“ไปดีมาดีลูก”
เสียงใสตะโกนบอกพ่อกับแม่ก่อนจะเดินไปนั่งคร่อมบนมอเตอร์ไซค์ของจินที่แวะมารับก่อนจะไปทำงาน บ้านของจินเป็นทางผ่านมาบ้านของเข็มพอดีเลยมักจะแวะรับอยู่เป็นประจำ
นาน ๆ ทีเข็มถึงจะนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปทำงานเนื่องจากที่บ้านไปออฟฟิศจะใช้เวลามากกว่าและไกลการไปบ้านของสิงหา ถ้าเดินไปทำงานเองจะใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงแต่หากนั่งวินไปก็ใช้เวลาแค่ 10-15 นาที
“พี่แวะซื้อน้ำเต้าหู้ก่อนถึงออฟฟิศให้หน่อย” เข็มสะกิดบอกจินเมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงออฟฟิศ
“ร้านเดิมนะ”
“ใช่ ๆ เอาไหมเดี๋ยวเลี้ยง”
“เอาไม่ใส่น้ำตาลถุงนึง”
“ไม่กินน้ำตาลถึงว่าขี้หงุดหงิด คนงานกลัวพี่กันหมดแล้ว”
“งั้นเพิ่มน้ำตาลมาอีกหนึ่งถุง”
“เอาไปให้ใครอะ”
“ทีแบบนี้ล่ะมาถาม”
“เอ้าก็อยากรู้อะ จะไปจีบเขายังใช้เงินเข็มซื้อให้อีกเหรอ”
“เอ้าก็แกบอกว่าจะเลี้ยง”
“อะ ๆ เลี้ยง ๆ ว่าแต่เอาไปให้ใครอะไม่บอกหน่อยเหรอ”
“ถามมากรีบ ๆ ซื้อมาเร็วเดี๋ยวไปเข้างานสายโดนหักเงินเดือนหรอก”
“คร้าบบบบ”
สองหนุ่มนั่งรถโต้ลมมายังสถานที่ทำงาน จินแวะส่งเจ้าตัวขาวอย่างเข็มก่อนจะขับไปยังไร่องุ่น อันเป็นสถานที่ทำงานของตนเองต่อ
“คุณเข็มครับเดี๋ยวเก้าโมงมีประชุมนะครับ”
“คีนยังเรียกเข็มว่าคุณอยู่อีก บอกว่าให้เรียกแค่เข็มก็พอไงครับ”
“มันชินไปแล้วนี่ครับ”
“งั้นก็ต้องเปลี่ยนให้ชินกับคำใหม่ พวกเราเป็นพนักงานเหมือนกันจะเรียกคุณไปทำไม”
“ก็ได้ครับผมจะพยายาม”
“เยี่ยม” เข็มยกนิ้วโป้งให้กับเลขาตัวน้อยก่อนจะยิ้มออกมา “ว่าแต่ประชุมเกี่ยวกับอะไรเหรอครับ วันนี้ไม่มีตารางการประชุมนี่นา”
“อ้อ ประชุมเกี่ยวกับคนที่จะได้ไปสัมมนาต่างจังหวัดครับ”
“ต้องประชุมทุกคนเลยเหรอ เข็มเคยไปสัมมนาเมื่อปีที่แล้วไม่น่าจะต้องเข้าประชุมนะครับ”
“คุณสิงห์บอกให้เข้าร่วมทุกคนครับ”
“โอเคครับ งั้นเข็มไม่รบกวนคีนแล้วขอตัวไปจัดการกองงานก่อนนะครับ”
“เช่นกันครับ ไว้เจอกันนะครับ”
“ครับ!”
การประชุมผ่านได้ด้วยดี คนที่ต้องไปร่วมสัมมนามีทั้งหมด 10 คน ทุกคนต่างก็ดีใจที่ได้ไปเพราะสัมมนาต่างจังหวัดไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ เลยไม่ต่างจากไปเที่ยว
จะมีก็แต่เข็มทิศที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ เนื่องจากสงสัยว่าเหตุใดตนถึงได้ไปอีก คนตัวขาวจำต้องให้พนักงานคนอื่นออกไปจนหมดเสียก่อนจึงจะอยู่รอถามใครบางคนที่เป็นคนเลือกพนักงานในวันนี้
“เป็นอะไรเรา ไม่ออกไปเหรอ”
“เข็มมีเรื่องจะถามครับ”
“เรื่อง?”
“ทำไมเข็มถึงได้ไปสัมมนาอีกล่ะ ปีที่แล้วก็เพิ่งไปมาเอง”
“สัมมนาครั้งนี้ใหญ่กว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ช่วงกลางคืนมีงานเลี้ยงเอาไว้พบปะพูดคุยกับเหล่านักธุรกิจ พี่อยากให้เราไปเจอด้วยเผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้ใหม่ ๆ กลับมา”
“ใหญ่มากเลยเหรอครับ”
“ก็พอสมควรพี่ก็ไปด้วยไม่ต้องห่วง”
“ก็ได้ครับ งั้นเข็มขอตัวไปทำงานต่อนะครับ”
“ครับ” สิงห์มองตามหลังจากน้องชายที่เห็นมาตั้งแต่เล็กก่อนที่คำพูดของผู้เป็นแม่ลอยเข้ามา “เข็ม”
“ครับ?”
“ตอนบ่ายต้องเข้าไร่เหมือนเดิมใช่ไหม”
“ใช่ครับ”
“งั้นรอไปพร้อมพี่นะเดี๋ยวพี่ไปด้วย”
“พี่สิงห์จะไปด้วยเหรอ งั้นเดี๋ยวเข็มบอกที่จินว่าพี่สิงห์จะไปด้วยนะครับ”
“ไม่ต้อง!” น้ำเสียงเข้มรีบพูดขึ้นมาทันควันก่อนจะกระแอมไอหนึ่งครั้ง “บอกแค่ว่าไม่ต้องมารับก็พอ”
“ไม่ให้มารับแล้วจะไปยังไงล่ะครับ เข็มไม่ได้เอารถมา”
“พี่เอามาเดี๋ยวพี่ไปส่ง ตกลงตามนี้น่ะพี่ขอตัวไปทำงานต่อก่อน”
“ครับ?!”
หนุ่มน้อยได้แต่ทำสีหน้างงงวยยามที่เห็นสิงห์รีบจ้ำอ้าวออกจากห้องประชุมไป ไม่ทันได้สังเกตว่าใบหูของหนุ่มใหญ่ปรากฏเป็นสีระเรื่อขึ้นมา
ร่างสูงเพรียวบิดขี้เกียจอยู่หน้าโต๊ะทำงานก่อนจะหันมองนาฬิกาบนหน้าจอคอม พบว่าได้เวลาทานข้าวเที่ยงพอดี
ประจวบเหมาะกับเสียงเก้าอี้ดังขึ้นเหล่าพี่ ๆ พนักงานต่างก็พร้อมใจลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างพร้อมเพรียงกัน เสียงจอแจดังขึ้นเข็มได้แต่ยิ้มรับส่ายหน้าปฏิเสธคำชวนในการทานข้าวเที่ยงในวันนี้ ตั้งใจว่าจะนั่งทานข้าวที่โต๊ะเพราะวันนี้แม่ทิพย์ได้ทำการห่อข้าวมาให้ทาน หากไม่กินเดี๋ยวจะมีคนน้อยใจเอา
“เข็ม” เข็มทิศเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงาน ยังไม่ทันได้แกะห่ออาหารก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยขึ้นเสียก่อน
“ครับ? พี่สิงห์ไม่ไปกินข้าวเหรอครับ”
“ออกไปกับพี่หน่อยสิ”
“ไปไหนครับ?” ใบหน้าหวานขมวดคิ้วสงสัยทันทีที่ได้ยินคำขอ ทำเอาสิงหาอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
“ไปร้านอาหาร”
“คุณป้าฝากซื้อข้าวเที่ยงเหรอครับ”
“เปล่า... ไปทานข้าวกับพี่”
“หื้อ?! ทำไมถึงชวนเข็มไปด้วยล่ะครับ”
“ไม่อยากไปกินข้าวกับพี่เหรอ”
อ้อนขนาดนั้นเลยดิอ้าย
**ปล.หากเจอคำผิดตรงไหนหรือสะกดผิดสามารถบอกแจ้งได้เลยน้า พอดีไรท์ตรวจเองคนเดียวทั้งหมด
เลยอาจจะมีตกหล่นไปบ้าง ขอบคุณที่กดหัวใจและคอมเม้นน้าเยิฟๆนักอ่านทุกท่านเลย
ความคิดเห็น