คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 7 ถูกใจ? (1)
บทที่ 7 ถูกใจ? (1)
ตอนนี้ในหัวของเข็มทิศมีแต่คำว่าพี่หวงดังกึกก้องอยู่เต็มไปหมด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองถูกจับมือเดินขึ้นมาถึงบนห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ สายตาจับจ้องอยู่ที่แผ่นหลังกว้างของสิงหาที่เดินนำอยู่ข้างหน้า หวงในฐานะอะไรอะ
“...เข็ม เข็มทิศ!!”
“ครับ!? อะไรครับ”
“พี่เรียกเราตั้งหลายรอบแล้วเป็นอะไร ดื่มมากไปเหรอ”
“ก็... นิดหน่อยครับ” ทำไมทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยล่ะ ทั้ง ๆ ที่เขาใจเต้นจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว
“เอาน้ำไหมเดี๋ยวพี่ไปเอามาให้”
“สักแก้วก็ดีครับ”
เข็มทิศนั่งลงที่โซฟา ก่อนจะมองตามร่างสูงที่เดินไปรินน้ำให้อีกฝ่ายกลับมาพร้อมกับยื่นแก้วน้ำให้ ดื่มน้ำไปสายตาก็เอาแต่จับจ้องอยู่ที่สิงหา หรือเขาพูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร มีแต่เขาคนเดียวที่คิดเหรอ ขี้โกงนี่นา
“หน้าพี่มีอะไรติดเหรอ ทำไมมองขนาดนั้น”
“เปล่าครับ” พอคิดว่าอีกฝ่ายพูดไปโดยไม่ได้คิดอะไรมันก็พาลน้อยใจไม่ได้ มาทำให้คนอื่นหวั่นไหวแล้วทำเป็นไม่มีอะไรได้ยังไง
“เข็มได้นามบัตรมาเยอะเลย มีไวน์ที่ลองชิมแล้วอร่อยแต่เข็มซื้อฝากให้คุณน้ากับคุณลุงให้แล้วพี่สิงห์ก็ไปลองขอชิมดูนะครับ”
สิงหามองใบหน้าหวานที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาพูดแล้วหยิบนามบัตรมากางไว้บนโต๊ะตรงหน้าตัวเอง สิงห์เลยย่อตัวลงนั่งอยู่ข้างหน้าของเข็มทิศก่อนจะจับมือของน้องไว้
“เป็นอะไรครับ”
“เปล่าครับ”
“ก็พี่เห็นอยู่ว่าเป็น”
“ถ้าเห็นว่าเป็นก็ต้องรู้เองสิครับว่าเป็นอะไร”
“หึ พี่ไม่แน่ใจกลัวเข้าใจผิดแล้วเราจะน้อยใจกว่าเดิม”
“ไม่ได้น้อยใจสักหน่อย เข็มจะไปอาบน้ำแล้ว”
“คุยกันก่อนสิครับ”
“คุยอะไร ไม่มีอะไรให้คุยสักหน่อย”
“ขอโทษครับ แต่เข็มดูเป็นคนไม่ทันคนนะรู้ไหมว่าผู้ชายที่ชื่อเมวินนั่นเข้าหาเข็มเพราะอะไร”
“ก็...เขาบอกว่าอยากให้แนะนำไวน์ให้”
“นั่นลูกชายเจ้าของไร่ อทิตยา มีเหรอจะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับไวน์”
“ก็เป็นลูกชายแต่อาจจะไม่ได้รู้เรื่องก็ได้นี่ครับ”
“ถ้าไม่รู้เรื่องแล้วจะมางานสังคมแบบนี้ได้เหรอครับ งานนี้มีแต่นักธุรกิจทั้งนั้นหากไม่มีความรู้ก็อายคนอื่นเปล่า ๆ”
“....” เข็มได้แต่นั่งฟังแล้วคิดตาม มันก็จริง
“เขาขอเบอร์เข็มใช่ไหม”
“ครับ”
“แทนที่จะขอเบอร์พี่ที่เป็นเจ้าของไร่หรือเลขาของพี่โดยตรงเพื่อพูดคุยทำไมต้องมาขอเข็มด้วยล่ะ”
“เข็มก็มีความรู้นะ” สิงหายิ้มออกมายามที่ได้ยินเสียงเล็ก ๆ ราวกับบ่นอยู่ในลำคอ
“เข็มเก่งอันนี้พี่ไม่เถียง แต่มันไม่สมเหตุสมผลถ้าอยากแลกช่องทางการติดต่อทางธุรกิจก็ควรจะติดต่อคนที่เป็นเจ้าของไร่ไม่ใช่หรือไง ทำไมต้องติดต่อขอเบอร์ลูกน้องในไร่พี่ด้วยล่ะหากอีกฝ่ายไม่ได้กำลังถูกใจเข็มอยู่”
“ถูกใจ? เข็มเนี่ยนะ” นิ้วเรียวชี้เข้าหาตัวเองก่อนจะทำหน้าสงสัย
สิงหาได้แต่คิดในใจ อีกฝ่ายคงไม่รู้เลยสินะว่าตัวเองก็ดูดีไม่น้อยไปกว่าใครเลย ยิ่งตอนพูดยิ่งหน้ามองไม่งั้นคงไม่มีคนพยายามเข้าหาขนาดนี้หรอก
“ครับ เข็มเนี่ยแหละ ไม่งั้นพี่จะหวงเราทำไม”
“หวงทำไมครับ เข็มไม่ได้ไปไหนกับใครสักหน่อย”
“หวง แล้วก็กลัวว่าเราจะตามคนไม่ทันโดนหลอกเอาง่าย ๆ แบบเมื่อกี้ไง”
“เข็มก็ไม่ได้ชอบเขาสักหน่อยถ้าเขามารุ่มร่ามเข็มก็แค่บล็อกเบอร์เขาแค่นั้นก็จบ”
สิงหาได้แต่ถอนหายใจ เด็กตรงหน้าเขาทำงานเก่งก็จริง แต่เรื่องใช้ชีวิตนี้ไม่รู้ว่าผ่านชีวิตมหาลัยมาได้ยังไง ไหนบอกว่าเคยมีแฟนไงทำไมถึงมองคนไม่ออกกัน
“แล้วแฟนเก่าเราที่เลิกไปเขามาจีบเรายังไง”
“เข็มไปขอคบเขาเอง เขาไม่ได้มาจีบ...มั้งนะ”
“....” ร่างสูงนิ่งไปหลังจากที่ได้ยินคำตอบ ไอ้คนตัวเล็กเท่ากระรอกตรงหน้าเขาเนี่ยเหรอกล้าไปขอคนอื่นคบด้วย?
“โอเค เอาเป็นว่าถ้ามีคนมีขอเบอร์เราเพื่อคุยเรื่องในไร่ก็ให้เบอร์พี่ไปแทนตกลงไหมครับ”
“ได้เหรอ”
“ให้นามบัตรที่เป็นเบอร์ส่วนกลางไปก็ได้แต่ถ้าเขาดันทุรังจะเอาเบอร์ก็ให้เบอร์พี่ไปแทน นะครับ”
“ครับ เข็มไปอาบน้ำได้รึยัง”
“ครับ เสร็จแล้วเรียกพี่ด้วยนะพี่อยากพักสายตาสักนิด”
เรียกว่าอยากพักสมองมากกว่าเจอท่าทางของคนน้องไปทำเอาเขาเครียดหนักกว่าเดิมอีก ไม่อยากให้คนอื่นมาเจอเลย อยากเก็บไว้ให้อยู่กับตัวเอง ยิ่งไม่ประสีประสาแบบนี้ยิ่งเป็นห่วง
ผิวกายสีขาวใสที่ยืนอยู่ใต้ฝักบัว เรียวแขนเอื้อมมือไปหยิบเซตครีมอาบน้ำที่ได้รับมา ลองดมดูแล้วกลิ่นหอมไม่น้อยเป็นที่น่าพึงพอใจสำหรับเข็มทิศอย่างมาก ตัวสครับก็ไม่ได้หยาบจนบาดผิว แถมกลิ่นยังติดผิวอีกต่างหาก
หากยากมากที่อาบเสร็จแล้วกลิ่นจะติดผิวนาน ๆ ปกติแค่เช็ดตัวกลิ่นก็ติดไปกับผ้าเช็ดตัวหมดแล้วไม่ได้เกาะอยู่ที่ผิวเลย
ยิ่งพอทาออยล์หลังอาบน้ำแล้วกลิ่นยิ่งหอมฟุ้งไปทั่วห้องน้ำเลย ต้องเปิดที่ระบายอากาศแล้วสิไม่รู้ว่าพี่สิงห์จะชอบกลิ่นเครื่องหอมพวกนี้รึเปล่า
เดินออกจากห้องน้ำมาก็เจอเข้าอีกฝ่ายที่นอนเหยียดยาวอยู่ตรงโซฟา ไม่รู้ว่าเพราะกลิ่นหอมที่ฟุ้งมากเกินไปรึเปล่าที่ทำให้อีกฝ่ายลืมตาตื่นขึ้นมาโดยที่เข็มยังเดินไปไม่ถึงตัวเลยด้วยซ้ำ
“ไม่ได้ใช้ครีมอาบน้ำของโรงแรมเหรอครับ” สิงหาถามหลังจากที่ได้กลิ่นหอมโชยออกมา
“เปล่าครับ เข็มได้รับเซตครีมอาบน้ำมา ตอนนี้กลิ่นฟุ้งเต็มห้องน้ำเลยพี่สิงห์โอเคไหมรู้งี้เข็มน่าจะอาบทีหลัง”
“ไม่เป็นไรครับ หอมดีงั้นพี่ขอไปอาบก่อนนะครับ”
“ครับ งั้นเข็มนอนก่อนนะ ง่วงมากเลย”
“ได้ครับ ฝันดีนะ”
“ฝันดีครับ”
สิงหาเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานพอสมควรเพราะต้องนั่งสงบอารมณ์กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ใครบอกว่าเขาไม่รู้สึกอะไรตอนพูด แค่พยายามเก็บอาการเฉย ๆ ต่างหาก
หลังจากที่แต่งตัวเสร็จก็เดินมาที่เตียง ทำเอามุมปากทั้งสองข้างของสิงหายกขึ้น รอยยิ้มที่หายากของนายหัวแห่งไร่สิงหากลับเผยออกมาง่าย ๆ ยามที่เห็นร่างเล็กที่นอนขดอยู่ริมเตียง
ที่นอนก็ตั้งกว้าง ไอ้นิสัยขี้เกรงใจของอีกฝ่ายทำยังไงก็คงจะแก้ไม่หาย อยากให้สิงหาได้นอนที่กว้าง ๆ แต่ตัวเองดันไปขดนอนอยู่ขอบเตียงหากขยับตัวทีคงตกลงไปเป็นแน่
“เข็มขยับเข้าไปอีกครับเดี๋ยวตกเตียง”
“....”
**ปล.หากเจอคำผิดตรงไหนหรือสะกดผิดสามารถบอกแจ้งได้เลยน้า พอดีไรท์ตรวจเองคนเดียวทั้งหมด
เลยอาจจะมีตกหล่นไปบ้าง ขอบคุณที่กดหัวใจและคอมเม้นน้าเยิฟๆ นักอ่านทุกท่านเลย
ความคิดเห็น