คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ยินดี (1)
บทที่ 1 ยินดี (1)
ชีวิตพนักงานประจำไม่ค่อยมีอะไรมากนักตื่นเช้ามาเตรียมตัวไปทำงานตกบ่ายมาพักทานข้าวเที่ยงกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่ทำงาน ก่อนจะเริ่มทำงานช่วงบ่ายต่อ จบวันด้วยการกลับบ้านมาอาบน้ำทานข้าวแล้วเข้านอน ชีวิตวนลูปไปช่างดูน่าเบื่อ
หากแต่คำว่าน่าเบื่อไม่สามารถใช้กับ เข็มทิศ หนุ่มน้อยหน้าใสอายุ 25 ปี ดีกรีนักศึกษาระดับเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ที่มาทำงานอยู่ ณ ไร่สิงหา เป็นไร่องุ่นของ สิงห์ พี่ชายที่รู้จักมักจี่กันมาตั้งแต่จำความได้ ตอนเรียนจบเพื่อน ๆ ก็เอาแต่บอกว่าเสียดายความสามารถ อุตส่าห์จบเกียรตินิยมอันดับหนึ่งทำไมมาทำงานที่นี่
แต่เหตุผลที่เข็มทิศยอมมาทำงานที่นี่เพราะอยู่ใกล้บ้าน ตอนเรียนก็จากบ้านไปนานหลายปี ทิ้งพ่อกับแม่ให้อยู่กันสองคน เรียนจบทั้งทีก็อยากกลับมาอยู่ใกล้ ๆ พวกท่านให้ชื่นใจเสียหน่อย แม้จะทำงานที่ไร่องุ่นในต่างจังหวัดก็ตาม
แต่เงินเดือนที่พนักงานทุกคนได้รับ เทียบเท่าหรือมากกว่าพนักงานเงินเดือนในเมืองเสียด้วยซ้ำไป เงินดีแบบนี้สังคมรอบข้างรวมถึงเพื่อนร่วมงานก็ใจดี แล้วทำไมเขาต้องไปหางานทำในเมือง ที่ไม่รู้ว่าจะเจอเพื่อนร่วมงานแบบไหนด้วยล่ะ สู้ทำงานที่ชอบอยู่ที่นี่ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เข็มทิศออกจะชอบเสียด้วยซ้ำไป
“เข็มไปออกตรวจแล้วน้า~” น้ำเสียงใสของหนุ่มน้อยเอ่ยขึ้นหลังจากเคลียร์กองเอกสารในช่วงเช้าเสร็จ
ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงทุก ๆ วันจะต้องออกไปตรวจผลผลิตที่ไร่องุ่น และโรงบ่มไวน์ที่จะเตรียมนำไปแปรรูปพร้อมบรรจุขาย และเป็นเช่นเดิมของทุกวันที่จะมี พี่จิน หัวหน้าคนงานคอยมารับไปตรวจตราดูงานในไร่เสมอ
“โชคดีน้องเข็ม เด็ดองุ่นมาฝากพี่สักพวงสิ”
พี่สาวพนักงานบัญชีเอ่ยแซว ก่อนที่เข็มจะพยักหน้ารับว่าถ้าไม่ลืมเสียก่อนจะเด็ดมาฝาก ก่อนที่เข็มจะเดินออกมาจากออฟฟิศ สถานที่สำหรับจัดการงานเกี่ยวกับเอกสารต่าง ๆ และคอยจัดประชุมเวลามีงานสำคัญ
“หมวกล่ะ” จินเอ่ยถาม ยามบ่ายเช่นนี้แดดแรงไม่ใช่น้อย ผิวขาวของน้องชายคนสนิทมีหวังขึ้นสีแดงอีกแน่หากไม่สวมสิ่งป้องกันใด ๆ เลย
“อ้าวพี่ไม่ได้เตรียมมาให้เหรอ”
“แกบอกให้พี่เตรียมตอนไหนกัน เอาของพี่ไปใส่ก่อนก็แล้วกัน”
“ล้อเล่น ๆ อยู่ในนี้แม่ซื้อใบใหม่มาให้ด้วยน่ารักไหม” หมวกใบสีเหลืองสดทรง Bucket Hat ถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าผ้าก่อนจะสวมลงบนหัวทุย ทับบนเส้นผมสีน้ำตาลเข้มสีช่างแสบตาตัดกันเหลือเกิน
“พี่เข้าไม่ถึงรสนิยมของแม่แกจริง ๆ” จินทำหน้าเห่ยแต่ก็อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าหากไม่ใช่คนหน้าตาหวานอย่างเข็มทิศจะมีใครใส่แล้วออกมาดูดีแบบน้องมันบ้าง
“ไปกัน วันนี้เก็บผลผลิตได้ตามตารางไหมครับ”
“อืมเท่าที่เช็กก่อนออกมารับแก ก็ตรงตามรอบเหมือนเดิม”
เข็มซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์คู่ใจก่อนจะนั่งคุยเรื่องงานกันมาตลอดทาง ไอแดดและความร้อนของอากาศต่อให้มีหมวกก็ยังไม่สามารถป้องกันไม่ให้ใบหน้าขาวขึ้นสีได้
เข็มวาดขาลงจากรถหลังจากที่จินจอดรถเสร็จ เดินไปตามทางในไร่ ทักทายพี่ ๆ คนงานอย่างเช่นเคยเหมือนทุกวัน ไร่องุ่นความกว้างสุดลูกหูลูกตาหากจะให้เข็มเดินตรวจทั้งหมดคงไม่ไหว ดังนั้นเข็มจึงตรวจแค่ผลผลิตที่เก็บมาแล้วเท่านั้น
“ทำไมตะกร้านี้ดูน้อยกว่าอันอื่นล่ะครับ ไม่ได้จะเอาไปขายใช่ไหม” น้ำเสียงและสีหน้าที่ดูจริงจังขึ้น ทำเอาเหล่าคนงานเกรงกลัวอยู่ไม่น้อย
“อ้อตะกร้านี้เป็นส่วนที่เกิดความเสียหาย เมื่อสามสี่วันก่อนน่ะ” จินตอบแทนเมื่อเห็นลูกน้องไม่กล้าที่จะตอบ
“โดนอะไรครับ” เข็มหยิบถุงมือมาสวมใส่ก่อนจะเดินไปยังตะกร้าเพื่อเช็กความเสียหาย
“บางส่วนเป็นโรคราน้ำค้าง บางส่วนก็โดนหนอนกระทู้”
“ราน้ำค้างโดนไปกี่แถวครับ”
“โดนไปแถวเดียว พี่ให้คนงานกางผ้าใบกั้นพ่นยาได้ 2 วันแล้ว”
“พ่นยาช่วงเย็นใช่ไหมครับ”
“อืมใช่”
“งดให้น้ำช่วงเย็นด้วยนะครับ คอยรายงานส่วนที่โดนผลกระทบให้เข็มเป็นระยะ ๆ ด้วยนะ”
“ได้ครับคุณเข็ม” เมื่อเห็นว่าหนุ่มน้อยตรวจสอบผลผลิตเสร็จ เหล่าคนงานก็ตอบรับก่อนจะกลับไปทำงานที่ของตนต่อ
“ไปโรงบ่มไวน์ต่อเลยไหม”
“ครับ ยังรักษาอุณหภูมิได้อยู่ใช่ไหมครับ ช่วงนี้อากาศร้อนขึ้นเข็มกลัวว่าเครื่องรักษาอุณหภูมิจะทำงานหนัก หากเครื่องไหนมีอาการเหมือนจะเสียให้รีบบอกนะครับ เข็มจะได้รีบให้ช่างมาดู ไม่งั้นเสียหายมหาศาลแน่”
“ตอนนี้ยังดีอยู่ แต่เครื่องคัดแยกไวน์หลังจากบ่มในถังโอ๊กครบกำหนดแล้วจะย้ายไปถังแช่เย็นเลยไหม”
“ย้ายไปเฉพาะที่เป็นส่วนของไวน์ขาวครับ เดี๋ยวเข็มขอชิมส่วนที่ครบกำหนดของวันนี้หน่อย”
จินหยิบแก้วไวน์ให้เข็มถือ 2 แก้ว ก่อนจะเดินไปยังถังบ่มไวน์ขาวก่อนเพื่อเปิดให้เข็มทิศได้ทดสอบรสชาติ
“อันนี้ผ่านครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีถังสเตนเลสสำหรับบ่มไวน์ขาวเข้ามา 10 ถังนะครับ เข็มฝากที่จินจัดการแทนด้วย น่าจะเข้ามาส่งช่วงเช้าเดี๋ยวช่วงบ่ายเข็มจะมาตรวจสอบอีกที”
“ได้ ให้เอามาไว้ที่ห้องคัดแยกก่อนใช่ไหมก่อนจะย้ายมาที่ห้องบ่ม”
“ครับ เอาไว้ที่ห้องคัดแยกจนกว่าเข็มจะมาตรวจจากนั้นเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที ถ้าเจอรอยบุบหรือรั่วตรงไหนโทรมาได้เลยนะครับจะได้ตีของกลับคืนไป”
“อืม ไปพักตาแอร์คาเฟ่หน่อยไปหน้าแดงหมดแล้ว”
“เข็มไม่ได้เมานะ”
“ร้อนตัวเหรอ พี่หมายถึงอากาศร้อนต่างหากเดินมาขนาดนี้ หรือว่าเมาจริง?” จินเอ่ยแซว
“ระดับนี้แล้วเข็มทำงานมา 3 ปี ไม่มีเมาหรอก นี่คอทองแดงเลยนะจะบอกให้”
“หึ ๆ ไปตรวจงานคาเฟ่ต่อไป”
เข็มเดินออกมาตรวจคาเฟ่ต่อ ไร่สิงหากว้างมากและแน่นอนว่าคงไม่ได้ทำแค่องุ่นหรือการหมักไวน์ขายอย่างเดียว ช่วงวันสำคัญในแต่ละเดือนก็จะจัดกิจกรรมเปิดให้นักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชมได้ และมีคาเฟ่ที่เปิดทุกวันไม่มีวันหยุด
แต่จะมีพนักงานเวียนกันสลับเข้าทำงาน เปิดตั้งแต่ 8 โมงถึง 6 โมงเย็นแม้จะขึ้นชื่อเรื่องไวน์องุ่นที่หอมละมุนลิ้น แต่กาแฟของคาเฟ่ไร่สิงหาก็อร่อยไม่แพ้กันหรอก ไหนจะพายองุ่นที่อบจากเตาใหม่ ๆ ทุกวันอีก
เปิดตอนแรกค้าบบบบกดหัวใจเป็นกำลังใจให้หน่อยน้าาาา
**ปล.หากเจอคำผิดตรงไหนหรือสะกดผิดสามารถบอกแจ้งได้เลยน้า พอดีไรท์ตรวจเองคนเดียวทั้งหมด
เลยอาจจะมีตกหล่นไปบ้าง ขอบคุณที่กดหัวใจและคอมเม้นน้าเยิฟๆ นักอ่านทุกท่านเลย
ความคิดเห็น