[Yaoi] short story

ลำดับตอนที่ #1 : first love

รักแรก? ในตอนนี้ความคิดของผมมันวนเวียนอยู่กับคำๆนี้ อาจเป็นเพราะอยู่ๆก็มีเพื่อนคนหนึ่งพูดกับผมว่า

"แกนี่จืดชืดจัง เคยมีป็อบปี้เลิฟหรือความรักเหมือนกับใครบ้างไหมเนี่ย" สิ่งที่ผมคิดในทันทีคือ 'เคยสิ' แต่ก็ไม่ได้มันตอบออกไป

"เฮ้ ชนะแล้วเว้ยยย" จู่ๆก็มีเสียงดังจากกลุ่มรุ่นพี่ม.6 กลุ่มนึงทำให้ผมต้องหลุดออกจากห้วงความคิดแล้วหันกลับไปมอง พวกพี่เขาเป็นพี่ม.6 ที่กำลังจะจบออกจากโรงเรียนนี้ในอีก 3 เดือนข้างหน้า ส่วนผมมันก็แค่รุ่นน้องม.4 ที่พึ่งสอบเข้าโรงเรียนนี้มา เพื่อมาอยู่ใกล้ๆคนๆนั้น คนที่เป็นรักแรกของผม มันเกิดขึ้นตอนไหนก็ไม่รู้อาจจะเป็นเพราะผมมีพี่สาวคนนึงที่เรียนโรงเรียนนี้และเรียนอยู่รุ่นเดียวกับเขา อาจเป็นเพราะวันนั้นเมื่อ 2 ปีก่อนพี่ของผมไม่สบายไม่ได้ไปโรงเรียน ทำให้เขาที่เป็นหัวหน้าห้องต้องนำการบ้านมาให้เนื่องจากบ้านอยู่ใกล้กัน อาจจะเป็นเพราะเขาในวันนั้นมีรอยยิ้มที่สดใส ร่าเริงจนผมยากที่จะลืม หรืออาจเป็นเพราะผมที่ลืมรอยยิ้มของเขาไม่ลง ทำให้ผมต้องหาทางเพื่อรู้เรื่องราวที่เกี่ยวกับเขาให้ได้ในทุกๆวัน ครอบครัวของผมเป็นครอบครัวใหญ่ มีพ่อแม่ พี่ชาย 2คนและพี่สาวอีก 3 คน และผมเป็นลูกคนสุดท้อง เมื่อผมมั่นใจเเล้วว่าผมชอบเขา ผมจึงได้บอกพวกเขาในทันที ถ้าถามว่ากลัวไหม ไม่ครับเพราะผมรู้ว่าพวกเขารับได้ จะไม่ให้รับได้ได้อย่างไรล่ะก็แม่ของผมเป็นสาววายดังนั้น ทุกคนในบ้านจะต้องยอมรับเรื่อง LGBT ได้และไม่ดูถูกคนอื่น พ่อแม่ พี่ถ้วยฟูพี่ชายคนโตของผมรวมไปถึงพี่ผิง พี่ตาลสองสาวแฝด พี่เปียกปูนพี่ชายคนที่4 ต่างดีใจไปกับผม ยกเว้นพี่ทับทิมพี่สาวคนที่5 พี่สาวที่เป็นเพื่อนกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยิ้มเจื่อนๆ และหลังจากนั้นพี่ทับทิมก็มักจะหลีกเลี่ยงไม่ให้ผมเจอเขาทุกที ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรมาก จนมาวันนี้วันที่ผมสอบเข้ามาที่โรงเรียนนี้ได้และอยู่มาจนอีก 3 เดือนข้างหน้าเขาจะเรียนจบแล้ว ผมก็ได้รู้ว่าที่พี่สาวของผมทำแบบนั้นเพราะไม่อยากให้ผมได้รับรู้ว่า...'เขามีแฟนแล้ว' มันเป็นรักที่ยาวนานเริ่มต้นตั้งแต่พวกเขาอยู่ม.1 พอผมได้รับรู้สมองก็ตื้อจนคิดอะไรไม่ออก แต่พอได้เห็นรอยยิ้มของเขายามอยู่กับแฟนของเขา รอยยิ้มที่สดใส มันทำให้ผมคิดอะไรไม่ออกนอกจาก ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ยังได้เห็นรอยยิ้มของเขา รอยยิ้มที่สดใสที่ทำให้ผมตกหลุมรัก ขอแค่เขายังมีรอยยิ้ม ถึงวันนี้ผมจะทำได้แค่แอบรัก แต่ผมก็จะขออยู่ตรงนี้อยู่ดูรอยยิ้มของเขาตลอดไป

"เจ กลับกันเถอะ" ดูสิพอแฟนของเขามารอยยิ้มที่เคยมีก็ยิ่งกว่าขึ้นไปกว่าเดิม เขารีบเก็บของบอกลาเพื่อนที่เล่นเกมด้วยกันก่อนจะวิ่งไปหาแฟนของเขาด้วยรอยยิ้ม อ่า...เป็นภาพที่น่ารักดีจัง แต่ถึงอย่างนั้นบริเวณดวงตาของผมก็เริ่มมีน้ำสีใสคลออยู่รอบๆ ฮ่าๆๆ เห็นทุกวันแต่ไม่เคยชิน

"ลูกชุบ" พี่ทับทิมเรียกผม ผมปาดน้ำตาก็จะหันไปส่งยิ้มให้พี่สาวคนสวย พี่มองผมด้วยสายตาเป็นห่วงก่อนจะเดินนำไปที่รถของแม่ที่มารับ ผมเก็บข้าวของลงกระเป๋าก่อนจะหันไปมองที่พวกเขาอีกครั้งก่อนจะเดินไปขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน

'ต่อให้ไม่ได้เป็นรักกัน แต่ขอให้ผมได้เห็นรอยยิ้มของคุณ ได้รักคุณถึงจะเป็นแค่รักข้างเดียวก็เพียงพอแล้ว ผมจะคอยมองคุณจากตรงนี้เสมอนะครับ.....พี่เจเค'

END

TALK : สวัสดีค่ะนิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นมาเพราะเราอยากแต่งนิยายแต่คิดว่าแต่งเรื่องยาวคงไม่ได้(ดองแน่ๆ)ก็เลยแต่งเรื่องสั้นแบบนี้แทน แต่งตามอารมณ์ ความอยากอ่าน และนี่ไม่ใช่นิยายเรื่องแรกแต่เป็นเรื่องแรกที่จบแล้ว เราเป็นมือใหม่อย่างแท้จริง ถ้ามีอะไรผิดพลาดประการใดต้องขออภัย และขอรับประกันว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้ลอกเลียนแบบมากจากใคร มาจากความคิดของเราอย่างจริงแท้แน่นอนค่ะ

กราบขอบพระคุณคนที่หลงเข้ามาอ่าน