[เกิดใหม่เป็นนางร้าย จะเลือกทางไหนก็หายนะ x Oc]

“ท่านพี่คาตารีนาเป็นยังไงบ้างคะ”เฟย์(เฟริซิตี้)รีบเข้ามาเยี่ยมอาการพี่สาวของเธอ ทันทีที่กลับถึงบ้าน เพราะก่อนหน้านี้เฟย์ไปเข้าร่วมการอบรมในการจัดดอกไม้ที่เธอขอท่านพ่อท่านแม่ลงเรียน แต่เพราะด้วยติดปัญหาเรื่องระยะเวลาที่ไม่สามารถมาเยี่ยมพี่ของเธอได้ตั้งแต่เกิดเรื่องในวันแรกๆ พออบรมเสร็จเธอก็รีบตรงกลับบ้านทันที

"พี่ไม่เป็นไร ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"

"ท่านจีออร์โด เชิญตามสบายเลยนะคะ ฉันขอตัวก่อน"เฟย์หายใจโล่งทันทีที่เห็นอาการของพี่สาวเธอไม่ได้เป็นอะไรมาก ก่อนจะขอตัวออกไปจากห้องและกล่าวลาองค์ชายที่มาเยี่ยมพี่สาวของเธอ

"เฟย์จะไปไหนน่ะ!"คาตารีนารีบร้องเรียกถามทันทีที่เห็นว่าน้องสาวของเธอจะเดินออกไปจากห้อง

"ถึงเวลาที่นัดกับท่านนิโคลเอาไว้แล้วน้องไปก่อนนะคะ"เฟย์ตอบไปตามเหตุผลจริงๆ เพราะเฟย์สัญญาไว้กับท่านนิโคลว่าถ้าหากกลับมา ท่านนิโคลก็จะมาหาที่บ้านทันที

ห้องจิบชาส่วนตัวของเฟย์

เฟย์ที่พึ่งมาถึงในตอนที่เธอเกือบเดินเข้าไป ก็เห็นร่างของเด็กชายที่กำลังโตยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง ในความคิดของเฟย์ ช่างงดงามสมคำล่ำลืองดงามดั่งตุ๊กตาที่ถูกปั้นโดยพระเจ้าก็ไม่ผิดเพี้ยน

"มาแล้วหรอครับเฟย์จัง"ไม่รู้ว่าเพราะเฟย์ยังอยู่ในห้วงการหลงไหลความงดงามของคู่หมั้นตัวเองหรืออย่างไร ทำให้เธอไม่รู้ตัวเลยว่าอีกฝ่ายหันกลับมา รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่อีกฝ่ายเรียกเธอ และใช่เฟย์กับท่านนิโคลเป็นคู่หมั้นกัน ครอบครัวของเราตัดสินใจหมั้นกันตั้งแต่เรายังเด็ก แต่ก็ให้สิทธิ์ว่าหากพอรู้เรื่องแล้วอยากที่จะหมั้นหรือไม่หมั้นก็เลือกได้เลย และใช่พวกเราตัดสินใจหมั้นกัน งานหมั้นจะจัดขึ้นเมื่อทั้งคู่เรียนจบแล้ว

"ขอโทษนะคะท่านนิโคล เฟย์เหม่อไปหน่อยน่ะค่ะ"เฟย์รีบขอโทษที่การกระทำของเธอเหมือนจะเสียมารยาทที่ไม่ทักทายอีกฝ่ายก่อน

"ไม่หรอกครับ ผมดีใจนะที่เฟย์จังหลงผมแบบนี้"นิโคลเดินมาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของเฟย์ก่อนจะชันเข่าลงข้างหนึ่ง และเอื้อมมือไปจับมือข้างหนึ่งของเฟย์เข้ามาใกล้ใบหน้าของตนก่อนจะประทับจูบลงที่หลังมือของเฟย์อย่างแผ่วเบา

ส่วนตัวเฟย์นั้นตอนนี้ได้แต่หน้าแดงไปไม่เป็น หรือเรียกง่ายๆว่า สติหลุดไปแล้ว

"ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน นางฟ้าของผม"

เปิดเรื่อง 22/02/2566

ปิดเรื่อง __/__/____