คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #95 : ทำคลอด
สอปีผ่านไป าวันเป็นปีที่มาอาศัยในวนระูลหนิ เหมยฮวาอนนี้เป็นสาวน้อยอายุสิบสอปีแล้ว ใบหน้าามล้ายับหลีอี้นั่วเสียแปส่วน วามสูอนนี้เพิ่มมาึ้นะเทียบับท่านแม่อนาแล้ว ิริยามารยาทและวามสามารถล้วนเป็นไปอย่าที่สรีั้นสูในยุนี้วระมี ที่มาว่านอื่นเห็นะเป็นเรื่อวามสามารถในารทำาร้าและารแพทย์ ที่อนนี้ยัเรียนเพิ่มเิมับหมอเหอเี๋ยอย่า่อเนื่อ ถึนาะสามารถรัษานไ้ไ้แล้ว็าม
“ารวะท่านพ่อเ้า่ะ” สาวน้อยเหมยฮวา ทำวามเารพบิาเลี้ยที่เพิ่เินทาลับมาาารประุมุนนาใน่วเ้าเป็นิวัรประำวัน
“ะไ้ที่ใรึเหมยฮวา วันนี้มิใ่วันหยุอเ้าหรือ” หนิเฟยเสียนส่อให้นิามนำลับไปเ็บที่เรือน หยุุยับธิาเลี้ยที่หน้าวน เ้าเห็นว่าอนนี้มีรถม้าอระูลเหยียนออยู่ นาะออไปที่วนระูลเหยียนเป็นแน่ มีใรเ็บป่วยเ่นนั้นรึ
“้าะไปวนระูลเหยียนเ้า่ะ บ่าวาวนเหยียนมาามให้ไปูอาารอท่านน้าิิ นาเ็บท้อลอแล้วเ้า่ะ” เหมยฮวาอบหนิเฟยเสียน ลอหลายปีที่นาเ้ามาอยู่ภายใ้ารปรออหนิเฟยเสียน อีฝ่ายูแลเอาใส่ใเลี้ยู ไม่าบพร่อ ำเรียานึเปลี่ยนาท่านลุเป็นท่านพ่อ โยวามเห็นอบอหลีอี้นั่ว รั้แรที่เหมยฮวาเรียนหนิเฟยเสียนว่าท่านพ่อนั้น หนิเฟยเสียนปลื้มในน้ำาร่ว สั่พ่อบ้านให้แ่เรือนให้ใหม่ รวมทั้ัหาเสื้อผ้าเรื่อประับมาให้นเหมยฮวา้อบอว่าพอแล้ว
“อืม ะลอแล้วหรือ่าเร็วนั ไปเถอะเร่เินทา พ่ออให้เ้าทำหน้าที่ลุล่ว้วยี” หนิเฟยเสียนอวยพรให้เหมยฮวา านั้นยืนมอธิาเลี้ยึ้นรถม้าาไป
“ท่านพ่ออยามีน้อสัน เหุใท่านแม่อ้าไม่ยอมั้รรภ์เสียที” เหมยฮวาพูับบ่าวรับใ้นสนิททั้สอนที่ไ้รับมาาหนิเฟยเสียนั้แ่วันที่เพิ่ย้ายมา
“ฮูหยินอายุยัไม่มา ส่วนนายท่านเอยัแ็แร ไม่นาน็มีุายุหนูออมาใหุ้หนูเลี้ยเ้า่ะ” บ่าวทั้สอนถึะล่าวไปอย่านั้น แ่็อิไม่ไ้ หลิิแ่านออเรือนมาไม่นาน็ั้รรภ์มีทายาทให้สุลเหยียน แ่หลีอี้นั่วแ่เ้าวนระูลหนิมา่อนหน้านั้นลับไม่มีวามเลื่อนไหว
ารที่สรีนหนึ่แ่านเ้าระูลใ พวนาล้วน้อแบภาระารให้ำเนิทายาทให้ับระูลนั้น หาไม่สามารถให้ำเนิทายาทไ้ อนาอพวนาย่อมไม่มั่น ทาผู้ให่ในระูละ้อบัับให้รับสรีอีนเพื่อมาผลิทายาทนไ้ นับว่าหลีอี้นั่วโีที่วนหนิไม่มีพ่อแม่สามีแล้ว ถึอย่านั้นหนิเฟยเสียน็ยัำเป็น้อมีทายาทาย มิะนั้นเมื่อสิ้นเาไปแล้ว ารสืบทอ้อส่่อให้ระูลหนิสายรอ
เหมยฮวารุ่นิเรื่อารั้รรภ์อมาราไปลอทา ในเมื่อท่านแม่อนาับท่านพ่อ่า็เยมีบุรมาทัู้่เ่นนั้น ย่อมไม่มีใรเป็นหมัน เหุใถึยัไม่ั้รรภ์เสียที หาเป็นสมัยที่ามาย่อมสามารถรวร่าายเพื่อประเมินไ้ ทั้ารรวำนวนไ่ารรวระับฮอร์โมน ส่วนในเพศาย็รวูำนวนอสุิและวามแ็แรไ้
“ุหนู ถึแล้วเ้า่ะ” เสี่ยวิน ส่เสียบอเหมยฮวา เมื่อรถม้าเินทามาถึวนระูลเหยียน
“อบุพี่เสี่ยวิน” เหมยฮวารีบสลัวามิในเรื่ออื่นออไป อนนี้นา็เ้าไปทำหน้าทีู่แลหลิิในารลอท้อแร
เมื่อเินทาไปถึเรือนที่ัเรียมเพื่อใ้ในารลออหลิิ เหมยฮวา็เห็นว่ามีนในวนมารวมัวันอยู่ที่นี้รบแล้ว เมื่อเินเ้าไปใล้ นา็ไ้ยินเสียร้อัออมาา้านใน
“ารวะนายท่านเหยียน ฮูหยิน ท่านาท่านยายเ้า่ะ” เหมยฮวาทำวามเารพเสนาบีเหยียนับฮูหยิน และหลเยี่ยนับหัวเิเิ านั้นหันไปทำวามเารพผู้อาวุโสทั้หมที่อยู่ในเรือน
“มาแล้วหรือ รีบเ้าไป้านในเถอะ ท่านน้าเล็อเ้าเ็บท้อมาเป็นเวลานานแล้ว เหุใถึยัไม่ลอออมาเสียที” หัวเิเิ ที่เินเ้าเินออห้อลอ ร้อนใที่บุรสาวนเล็ยัไม่ยอมลอออมาเสียที
“ท่านยายสบใไว้นะเ้า่ะ อย่าัวลเินไปนั ประเี๋ยวท่านะเ็บป่วย่อนที่ไ้เห็นหน้าหลานนะเ้าะ” ่เหมยฮวา้อปลอบใท่านยาย อนาเสีย่อน อนนี้หัวเิเิัวลมาเินไปแล้ว
“ลๆ ยายะูแลัวเอให้ี เ้ารีบไปูน้าิิอเ้าเถอะ” หลเยี่ยนเ้ามาับแนอภรรยานเอไว้ นาึสบลมาไ้บ้า
“เ้า่ะ” เหมยฮวา รีบเินเ้าไป้านใน
“เหมยฮวา เ้ามาแล้วหรือ น้าปวมาเลย เ้ามียาหรือวิธีรัษาหรือไม่ ปวนแทบะาใแล้ว” หลิิที่ถูามใาทุนในรอบรัวมาั้แ่เล็ ร้ออให้เหมยฮวา่วย นาไม่เย้อเ็บปวมาเ่นนี้มา่อน
“ท่านน้าอทนหน่อยเ้า่ะ ารปวท้อลอเป็นเรื่อปิอสรี ไว้รอท่านไู้บุรอท่านออมาท่าน็หายเ็บแล้วเ้า่ะ” เหมยฮวาปลอบใหลิิไปอีหลายำ นนาสบล ทำให้หมอำแยที่มาทำลอให้หลิิ่อนหน้านี้ ผ่อนลายลไปบ้า
“ท่านป้า ท่านรวท้ออนาหรือยัเ้าะ” เหมยฮวาสอบถามหมอำแยที่มา่อนหน้า
“้ารวูแล้ว ทารลับหัวปิ แ่ปามลูอฮูหยินน้อยไม่ยอมเปิเสียที ทั้ที่น้ำร่ำ็แออมาสัพัแล้ว” หมอำแยพูให้เหมยฮวาฟัถึารูแลอน่อนหน้า พลาใ้มือ่วยนวหน้าท้อให้หลิิไป้วย
“้าะทำารรวภายในนะเ้าะ” เหมยฮวาบอับหลิิและหมอำแย านั้นใ้มือที่สวมถุมือสอเ้าไปเพื่อรวารปามลูว่าเปิเท่าไหร่แล้ว
“ปามลูเปิสอุนแล้ว อีไม่นาน็ลอท่านน้าอทนอีไม่นานแล้ว” เหมยฮวาพยายามปลอบใอีฝ่าย ท้อแร็เ่นนี้ ีที่นาเพียร้อออมา บารายเ็บนร้อโวยวายเสียั ่าสามี พร้อมทั้บอว่าไม่เอาแล้ว ไม่เอวแล้ว เื่อเถอะไม่นาน็มาฝาท้อเพื่อเรียมลออี
“ะเบ่แล้ว ท่านป้า เหมยฮวา ้าะเบ่แล้ว” หลัาผ่านไปสอเ่อ หลิิที่ทนปวท้อมาสัระยะ รู้สึปวถี่ึ้นเรื่อยๆ นาหายใเ้าออามที่เหมยฮวาสอน ไม่นาน็รู้สึอยาะเบ่ลอออมา
“เี๋ยวเ้า่ะ” เหมยฮวาที่เรียมพร้อม ทำารรวูารเปิอปามลูอีรั้ เมื่อเห็นว่าเปิสิบเนแล้ว หรือามมาราวัยุนี้ประมาสามุน
“ท่านป้า นาพร้อมลอแล้วเ้า่ะ” เหมยฮวาบอับหมอำแยที่มาทำารลอ
“เ่นนั้นเรียมัวเบ่าม้า เอา หนึ่ สอ สาม เบ่” หมอำแยที่ทำลอมาเป็นระยะเวลาหลายปีมีวามำนาในารูอาารสรีที่ำลัะลอพอๆ ับหมอสูิ
“เี๋ยว้า่วย ยายทาให้เ้าัวเล็ออไ้สะวๆ หน่อย” เหมยฮวาทำารรีแผลที่ฝีเย็บเพื่อเปิ่อทาในารลอให้หลิิ
“อ๊ะ” หลิิที่อนแรปวที่ท้อ รู้สึเ็บี๊ที่เบื้อล่าอน บวับารเบ่ที่ถูวบุมเป็นัหวะาหมอำแยมาฝีมือ ทำให้ทารที่ใล้ะออมามโลใบนี้ เลื่อนัวออมาโยสะว
“หัวออมาแล้ว เบ่อีรั้ เอ้า เบ่” หมอำแยที่ให้ัหวะในารเบ่อีรั้ ทารัวให่เินว่าเ็ทั่วไป็สามารถลอออไ้ ทำให้หลิิที่ทนปวท้อมาหลายั่วยามรู้สึโล่ไปหม อาารปวลลเหลือเพียวามอ่อนเพลีย
“ฮูหยินน้อยเป็นเพศายเ้า่ะ” หมอำแย แ้เพศอทารให้นาไ้ทราบ
“บุรายหรือ สมใท่านพี่แล้ว” หลิิล่าวออมาอย่าอ่อนเพลีย เป็นาย็ี สามีอนาะไ้มีทายาทสืบสุล เพราะนาไม่อยาลอแล้ว เ็หลาบเหลือเิน
หลัาที่ัสายสะือทารถูหมอำแยนำไปทำวามสะอา เหมยฮวาทำารเย็บแผลที่รีให้ลับมาสภาพที่เหมือนเิมมาที่สุ เพื่อวามสวยามอสรี เรื่อเ่นนี้มีผลับารใ้ีวิู่อหลิิ โยเพาะในยุนี้ที่มอว่าผู้ายสามารถมีภรรยามาว่าหนึ่นเป็นเรื่อปิ
“เพศายรึ ี ี ี เหยียนโวเ้าไ้บุราย ้าไ้หลานายแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า” เสนาบีเหยียนหัวเราะร่าออมาทันทีที่หมอำแยเินออไปแ้เรื่อเพศอทาร
ทุนในห้อที่รอารลออหลิิ ่า็ร่วมแสวามยินี่อเสนาบีและเหยียนโวสามีอหลิิ
มีเพียสะใภ้ให่เหยียนเท่านั้นที่อนนี้ไม่มีวามสุมานั นาที่แ่เ้ามา่อนมีบุรสอนแล้วแ่เป็นเพศหิทัู้่
หลัาทีู่แลเรื่อราวในห้อลอเรียบร้อยแล้ว เหมยฮวาทำวามสะอาร่าายอหลิิเสร็็เรียผู้ให่ที่เป็นสรีให้มาูแลนา่อ านั้นออมา้านนอ หลายนในห้อำลัเห่อเ้าัวน้อย
“ท่านพ่อ ท่านแม่ พวท่านมาันนานแล้วหรือเ้าะ” เหมยฮวา เห็นหลีอี้นั่วับหนิเฟยเสียนร่วมอยู่้วย
“มาถึสัพั ท่านแม่อเ้าอยามาเยี่ยมน้อสาวอนา” หนิเฟยเสียนเป็นนอบ ที่ริแล้วหลีอี้นั่วอยาพร้อมับเหมยฮวา แ่็อยาูแลสามีที่ลับมาาที่ทำาน่อน เมื่อเาทราบเรื่อึเร่พานามาที่นี่ หลีอี้นั่ว เ้าไปเยี่ยมน้อสาวที่เป็นลูพี่ลูน้อ้านใน ส่วนหนิเฟยเสียนไปยืนเาะเปลไม้ ูทารน้อยที่ำลัหลับ หลัาที่ไ้ื่มนมมารามื้อแรไปแล้ว
“เ็น้อย่าน่าเอ็นูนั อวบอ้วนั้แ่แรเิเลย” ระหว่าทาที่ทั้สามนเินทาลับมาที่วนหนิ หนิเฟยเสียนพูถึทารายที่เพิ่ลอออมา้วยวามเอ็นู ทำให้หลีอี้นั่วเผลอแสวามัวลออมาทาสีหน้าเหมยฮวาสัเไ้
ท่านแม่อยามีลูให้ท่านพ่อสันสินะ ้อทำอะไรสัอย่าแล้ว มิเ่นนั้นท่านแม่อนาะเป็นัวลอยู่อย่านี้
ความคิดเห็น