คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : นานาเธอมันนางร้าย
---ห้อเรียน----
“ว้าวีัเลย สามสาวสวยแ่บ่า ไ้นั่โ๊ะเรียัน เลิศเฟร่อ”๊ะ๋าำลัพูพร้อมยิ้มว้ามา
“ว่าแ่ นานาทำไมเธอถึไ้มาเรียนที่นี้หรอ แล้วเป็นเพื่อนับเไมานานแล้วหรอ” ๊ะ๋าพูพร้อมระิบเพราะิว่าเไะไม่ไ้ยิน
เไมอมาที่นานา แล้วเินหนีออาห้อไป
“พวเธอ...เี๋ยวันมานะ” นานาพูพร้อมเินออาห้อเรียนไป
พาฝันมอามอย่าสสัย
“ันว่านะ สอนนี้้อมีอะไรแน่ๆเธอว่ามั๊ยพาฝัน เราห์เผือัน้อทำานหน่อยละ” พูบ ๊ะ๋า็วิ่ออไปอย่ารีบร้อน
“เี๋ยวสิ ๊ะ๋า อย่าเพิ่” พาฝันเรียมลุึ้นะามไป ามินว้าแนพาฝันแล้วพูว่า
“ไม่้อไปสนใหรอ ็แ่เ็ที่หนีปัหาและย้ายที่เรียนมา เธออย่าไปใส่ใเลย”
-หน้าห้อน้ำาย-
นานายืนรอเไที่หน้าห้อน้ำ เพื่อนๆที่ผ่านไปมามอเธอและแอบนินทาเบาๆ
“ันว่าสอนนั้น้อมีอะไรแน่ ไ้่าวว่าสอนนี้เยเรียนที่เียวันนะ” ลุ่มนัเรียนลุ่มนึพูและมอไปที่นานา
ในอนนั้น๊ะ๋า ที่เินเ้ามา็บัเอิไ้ยินเรื่อนี้้วย
”หรือว่าะเยเป็นแฟนันนะ เธอว่าใ่ไหม”๊ะ๋าพูับนัเรียนลุ่มนั้น
“ไม่รู้สิ ว่าแ่เธอเป็นใรันนะ” นัเรียนทั้ลุ่มมอมาที่เธอ
เไเินออมาาห้อน้ำาย
“นี่ เไมาุยันหน่อยสิ” นานาว้ามือเไทันที
“ปล่อย อย่ามาแะัน ันไม่อบ” เไสะบัมือนานาทันที
“ันย้ายมาเพราะิว่าะไ้เอนาย นายสบายีใ่ไหม”นานาพู้วยน้ำเสียอ่อนโยน
“อย่ามายุ่ อย่ามาพูับัน อย่าทำเหมือนเยรู้ััน เราไม่ไ้สนิทัน”เไใ้น้ำเสียที่นิ่พร้อมทำหน้าเรี้ยวรา มอนานา าไม่ะพริบ
“เไ อย่าเมินันเลย อย่าน้อยเรา็เย” นานาเือบะไ้พูประโยสุท้ายออมาแ่เไับท่อน
“เราไม่เยอะไรัน มีแ่เธอที่มาบออบันอย่าเียว อยู่ให้ไลาัน ันไม่อยา้อเี่ยวับนแบบเธอ” เไมอนานา้วยสีหน้าที่ไม่เป็นมิร แล้วเินาไป อีมุมนึอ้าบันไ ๊ะ๋าแอบฟัอยู่ไ้ยินทุำสนทนาอทั้2น อุทานออว่า
“OMG ่าวให่เลย”
“๊ะ๋า วิ่หน้าาื่นมาทำไม เห็นผีหรือไ” พาฝันพูพร้อมหัวเราะ
๊ะ๋าวิ่เ้าห้อเรียนมาำลัะพูในสิ่ที่ัวเอเห็นมาันเหลือบไปเห็นเไที่ำลัมอัวเออยู่เ่นัน
“ป๊าววว ไม่มีไรเลย ัน้อมวิ่4ู100เมระว่าะลแ่ปีนี้” พร้อมเหลือบไปมอเไทุระยะ
สัพันานา็เินเ้ามาในห้อพร้อมยิ้มให้ับะ๋าและพาฝัน
“เอาล่ะทุนนั่ให้เรียบร้อย วันนี้รูะให้ทุนับลุ่ม 5 นเพื่อทำรายานเี่ยวับอาีพที่อยาทำในอนา ลอหาแรบรราใาสิ่รอบัว ลอไปสถานที่แปลใหม่ และนัเรียนะ้นพบัวเอในที่สุ”รูพูพร้อมมอออไปที่หน้า่า
“นัเรียนลอมอออไปที่หน้า่านะ วันนึนัเรียน็้อออไปเผิโลภายนอเพียลำพั วันนั้นุรูะิถึพวเธอนะ เ็น้อยพูน่ารัอรู โอ้นัเรียน๋า นัเรียนอรู” รูพูพร้อมทำท่าทาเหมือนแม่ำลัโอ๋ทารวัยแรเิ “โอ๊ยย รูรับ พอเถอะรับผม รู้สึเหมือนะหายใไม่ออ” ามินพุพร้อมเอามือับที่ลำอ
“หายใไม่ออหรอ โอเรับนี้ไป” รูยื่นมือที่ทำมินิฮาทให้ามิน “ไม่นะรับรู”ามินเอามือปิา
“โอเ ับู่ไ้แล้ว ส่รายื่อมาที่รูนะ”
๊ะ๋าับพาฝันับมือัน “พาฝันเราวนนานา้วยนะ นานามาอยู่ลุ่มเียวันนะ”๊ะ๋าพูพร้อมับมือนานา นานาพยัหน้าอบรับ สามสาวับมือัน “ัน้วย ัน้ออยู่ับพาฝัน”ามินพูพร้อมยับเ้าอี้เ้ามา
“ัน้วย” เไพูพร้อมยมือ
“ทำไมัน้อรับนาย้วย”พาฝันพูพร้อมมอ้วยสีหน้าเย็นา
“รูรับ ผมไม่มีลุ่มรับ ผมเป็นเ็ใหม่ ผมอยู่ลุ่มพาฝันไ้ไหมรับ” เไพูพร้อมยมือเรียรู
“ไ้ๆพาฝันรับเพื่อน้วย เพื่อนมาใหม่ไม่มีลุ่ม” พาฝันมอหน้าเไอย่าหุหิแ่็ทำอะไรไม่ไ้ นอาพยัหน้าอบรับ เไแอบยิ้มอนเห็นพาฝันทำหน้าหุหิ
“ั้นสุสัปาห์นี้ไปหาแรบันาลใันเถอะ ที่ไหนี”๊ะ๋าพูพร้อมรอฟัวามเห็นทุน
“ันอออวามเห็น ห้อสมุแห่าิีมั๊ย”นานาให้วามเห็น
“น่าเบื่อะาย เสียั็ไม่ไ้ ไปร้านาราโอเะีว่า ันอยาเป็นไออลร้อเพล ไปทำไมห้อสมุไม่ไ้อยาเป็นหนอนหนัสือสัหน่อย” ามินหัวเราะอบใที่ัวเอไ้ให้วามเห็น
“สมับที่ไ้ที่สุท้ายหลัห้อเลยนะ”เไพูพร้อมมอามิน
“แ่ัน็อยาไปร้อาราโอเะนะ ไ้ผ่อนลาย้วย ถ้าเราไปห้อสมุเบื่อแย่” ๊ะ๋าพู้วยน้ำเสียอ้อน
“ันะสรุปให้ฟันะ เราะไ้ไป 2 ที่เลย อนเ้าไปห้อสมุ อนเย็นไปาราโอเะ บนะ” พาฝันพูบ ทุนพยัหน้าเห็น้วย
“เย้ๆ าราโอเะ เย้ๆ ร้อเพล” ามินร้อพร้อมเ้น
ทุนมอไปที่ามินพร้อมทำหน้าแบบเสุใ
-เ้าวันสุสัปาห์-
.ห้อสมุแห่าิ
“หวัีพาฝัน”เไทัทายพาฝันพร้อมมอทีุ่อเธอและอุทานออมา “วันนี้เธอสวยั”
ทัู้่สบาันอย่าับเวลาหยุหมุน เหมือนทุอย่าอย่ารอบัวแทบหยุเินไป้วย
พาฝันมาในุระโปรลายส๊อสีม่วพร้อมับเสื้อลายอสีม่วเ้าับุปล่อยผมยาวสวย แ่หน้าปัแ้มอมมพูเล็น้อย “นายมานแรเลยหรอ”พาฝันพูพร้อมหลบาเไ
“รับ...ห่ะ อ่อ ใ่” เไพู้วยน้ำเสียอึอั
“พาฝัน มาแล้วหรอ” ามินวิ่เ้ามาพร้อมมอที่พาฝันาไม่ะพริบ เหมือนโนมน์สะอีน“ทำไมวันนี้เธอ...เธอใสุ่อะไรมา ระโปรสั้นไปไหม ปล่อยผมมาทำไม ยุ่เหยิ” ามิน้อหลบสายาแล้ทำเสียเ้ม ลัวพาฝันะรู้ถึวามในใ แ่เไแอบสัเปิริยาอามิน็มอออทันที “เ้าไป้าในันเถอะ”เไพูพร้อมับแน้า้ายอพาฝัน
“เี๋ยวนะ นี่นายะไปันสอนหรือไ...เราไปันเถอะ” ามินพูพร้อมับแนวาอพาฝัน
ามินและเไมอหน้าันแบบไม่ลสายาย “ปล่อยเธอสิว่ะ”ามินพู
“ันไม่ปล่อย”เไอบ ทั้สอเอามืออี้าับอเสื้อัน
“แ่นายสารภาพับเธอไม่ใ่ว่านายมีสิทธิ์ที่ะยุ่ับเธอนะ เธอยัไม่ไ้รับำสารภาพนาย้วย้ำ”ามินพู้วยน้ำเสียที่ริั “แล้วนายมาเี่ยวอะไร้วย ไม่ไ้สารภาพ แถมเป็นแ่เพื่อน อย่ามาวาทาันะีว่า” เไึอเสื้อามิน
“นี่พวนายยยยยยยยยย มาแล้วหรอ” ๊ะ๋าวิ่เ้ามาับทั้สอนแยาัน
“อ้าว นานา มาพอีเลย ป่ะ พวเธอเ้าไปันเถอะ”๊ะ๋า ับมือนานา และพาฝันเินเ้าห้อสมุ ปล่อยให้สอหนุ่มยืนุน
“ทำไมามินเป็นแบบนั้นอ่ะ เป็นเพราะเไสารภาพรัเธออีแล้วหรอ”๊ะ๋ายัไม่ทันพูบ นานา็หยุเินทันที “อะไรนะ สารภาพหรอ เธอำลัะบอว่า เไสารภาพว่าอบพาฝันั้นหรอ” นานาพุพร้อมแววาที่เปลี่ยนไป “ใ่นะสิ”๊ะ๋าอบและหันไปวแนพาฝันเิน่อ
“อะไรนะ อบหรอ นันี่ ันิไว้อยู่แล้วหน้ายัเธอหรอะใสื่อ มีสิทธิ์อะไรมาุยับออันัน”นานาพูพร้อมทำสีหน้าและแววาที่เลียั “นานามาเร็ว”๊ะ๋าะโนเรียนานา
“้า...พวเธอรอ้วยสิ”นานาเปลี่ยนสีหน้าทันทีพร้อมเรียมเินไป
ความคิดเห็น