ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มาปกครองต่างโลกด้วยเผ่าที่อ่อนแอที่สุด

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 แมวกับโรงแรม [ รีไรท์ ]

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.พ. 67


    ตอนนี้ต้องมีความยาวตัวอักษร 4,534ตัว 

     

    _____________________________________________ 

     

    คุณอาเรียได้พาผมมาที่โรงแรมที่มีรูปแมวและดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยว เมื่อเข้ามาแล้วคุณอาเรียก็ได้เดินไปหาพนักงานต้อนรับ ซึ่งเมื่อพนักงานคนนั้นเห็นคุณอาเรียก็ได้ร้องเสียงหลงออกมา 

     

    "เอ๊ะ?! ทะ ท่านอาเรีย!? อะแฮ่ม... ท่านอาเรียมาที่กระต่ายเงินแห่งจันทร์เสี้ยวต้องการอะไรหรือคะ?" 

     

    ท่านอาเรีย? เอ๊ะ!? คุณอาเรียเป็นคนใหญ่คนโตงั้นเรอะ!? แล้วถ้าเป็นแบบนั้นการที่เราพูดแบบนั้นมัน... การหมิ่นเบื้องสูง?... ช่างเถอะ เรื่องมันเกิดมาแล้วก็ช่างมัน 

     

    "พอดีว่าเด็กคนนั้นหลงจากพวกเอลซ่าที่เป็นคนของกิลด์เธอน่ะ" 

     

    "อ่า.... ค่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นเดี๋ยวฉันจะคอยดูแลเด็กคนนั้นจนกว่าพวกเอลซ่าจะมาก็ได้ค่ะ" 

     

    การสนทนาของสองคนนั้นดูเหมือนว่าจะดำเนินไปได้ด้วยดี และแล้วคุณ... ท่านอาเรียก็ได้เดินกลับมาหาผม 

     

    "เอาล่ะ ข้าเคลียร์เรื่องอะไรให้ส่วนใหญ่แล้วที่เหลือเธอก็แครอนั่นแหละนะ" 

     

    "ค่ะ" 

     

    เมื่อคุณอาเรียได้เดินออกจากโรงแรมนี้ไปแล้วผมก็ได้เดินไปนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆกับเคาน์เตอร์ 

     

    .... 

     

    เงียบ.... ไม่มีเกิดบทสนทนาทำให้บรรยากาศมันมาคุมากๆ มันอึดอัดจนผมไม่อยากจะอยู่ตรงนี้เลยแม้แต่น้อย 

     

    "อ่า... คือว่า" 

     

    "หือ? มีอะไรอย่างนั้นเหรอ?" 

     

    "คือว่า... หนู คิราระ ค่ะ... แล้วคุณคือ?" 

     

    "ฉันชื่อว่า ไมยาร่า น่ะ" 

     

    ไมยาร่าที่แปลว่าฝูงมด ไม่สิ.... ไม่น่าใช่นะ ฮะ ฮ่า เอาเป็นว่าช่างเถอะ 

     

    "แล้วคุณไมยาร่าเป็นอะไรกับพวกคุณไอเซ็นเหรอคะ?" 

     

    "ฉันน่ะเหรอ.... อืม... ถ้าจะให้พูดก็ ฉันน่ะเป็นพี่สาวของอลิซน่ะ และเป็นเสมือนน้องสาวของไอเซ็น" 

     

    เอ่อ.... เป็นพี่สาวแท้ๆของคุณอลิซ แต่ความรู้สึกเหมือนว่าจะเป็นน้องสาวของคุณไอเซ็น น่าจะใช่แหละ 

     

    "และเป็นเพื่อนสนิทของเอลซ่า" 

     

    ทำไมต้องเว้นคำด้วยล่ะครับคุณมด... ไมยาร่า 

     

    "แล้วทำไมคุณไมยาร่าถึงมาทำงานต้อนรับเหรอคะ?" 

     

    "เรื่องนั้นก็.... เงินน่ะ" 

     

    โอเคครับ เข้าใจได้ครับ เรื่องเงินสินะ.... การเป็นนักผจญภัยมันไม่พอยาไส้สินะ เพราะงั้นการมาทำอาชีพพนังงานต้อนรับคงจะได้เงินดีกว่านักผจญภัยสินะ 

     

    "แล้ว—" 

     

    โครกกก..... 

     

    ซ่าส์~ 

     

    ในขณะที่ผมกำลังพูดก็ได้มีเสียงท้องร้องดังออกมาเบาๆแต่ก็ดังพอที่จะทำให้คุณไมยาร่าได้ยิน 

     

    "ถ้างั้นไปกินข้างก่อนไหม?" 

     

    "อือ" 

     

    ผมได้ส่งเสียงออกมาพลางพยักหน้า.... คุณไมยาร่าได้พาผมมาที่ห้องอาหาร เป็นห้องอาหารที่ผมว่ามันดูแฟนตาซีดีนะ... คุณไมยาร่าได้พาผมมานั่งที่โต๊ะโต๊ะนึงและคุณไมยาร่าก็ได้เดินไปสั่งอาหาร เมื่อสั่งแล้วเธอก็ได้กลับมานั่งที่โต๊ะ 

     

    "....." 

     

    "....." 

     

    แบบว่า.... บรรยากาศของผมกับคุณไมยาร่ามันเดทแอร์ตลอดเลยอะ.... 

     

    "นี่คิราระ" 

     

    "คะ?" 

     

    อยู่ๆคุณไมยาร่าก็ได้เรียกผมขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ซึ่งผมก็ได้ตอบกลับไป 

     

     

     

    『 ☆ 』

     

     

     

    ทางด้านของพวกเอลซ่า 

     

    "นี่ไอเซ็น อลิซ เจอคิราระรึยัง!?" 

     

    พอรู้ตัวอีกทีคิราระที่ตามมาอยู่ข้างหลังก็หายไปแล้ว พวกเอลซ่าจึงได้ออกตามหาคิราระด้วยความเป็นห่วง 

     

    "ไม่เจอค่ะ" 

     

    "เหมือนกัน" 

     

    พวกไอเซ็นที่ไปหาก็ไม่เจอเช่นกัน ทำให้เอลซ่ารู้สึกกังวลขึ้นมา 

     

    "นี่คุณเอลซ่า ไปให้คนในกระต่ายช่วยไม่ดีกว่าเหรอคะ?" 

     

    อลิซได้เสนอให้ไปตามคนในกระต่ายเงินแห่งจันทร์เสี้ยวมาช่วยตามหา ซึ่งเอลซ่าก็ได้ตอบรับไป 

     

     

     

    『 ☆ 』

     

     

    หลังจากที่ผมได้กินอาหารไปสักพักก็ได้มีคนเข้ามาในนี้.... พวกไอเซ็นนั่นเอง พวกไอเซ็นได้เดินมาที่โต๊ะที่ผมกำลังนั่งอยู่ 

     

    "มาอยู่ที่นี่เองเหรอคิราระ?" 

     

    "...?" 

     

    เอ่อ... พวกไอเซ็นก็ตามหาเรางั้นเหรอเนี่ย ก็คงงั้นแหละ 

     

    "อยู่ใกล้แค่นี้แต่นี่เรากลับหาไม่เจอเนี่ยนะ" 

     

    ว่าแล้วคุณเอลซ่าก็ได้พูดขึ้นมา สรุปคือ พวกคุณเอลซ่าได้ไปหาผมในสักทีในเมืองที่ไกลกว่าที่ผมอยู่มากสินะ.... ผมได้ตักอาหารขึ้นมากิน อ้อใช่ อาหารที่คุณไมยาร่าสั่งมาให้ผมเนี่ยมันเป็นปลาน่ะ ถึงคิราระจะไม่ค่อยชอบก็เถอะ 

     

    ... 

     

    ... 

     

    ... 

     

    หลังจากที่กินอาหารเสร็จคุณเอลซ่าก็ได้มาเช่าห้องให้ผม ซึ่งเมื่อเข้ามาในห้องแล้วผมก็ได้กระโจนลงบนเตียงทันที 

     

    "เตียงนอนนี่แหละดีสุดๆ" 

     

    ถึงความนุ่มมันจะไม่เท่ากับเตียงที่บ้านก็เถอะ แต่มันก็ดีมากแล้วล่ะ 

     

    "อย่างไงมันก็ดีกว่าการนอนบนพื้นนั่นแหละนะ" 

     

    เอาล่ะ ผมสำรวจห้องก่อนดีกว่า... ผมลุกตัวออกจากเตียงพลางเดินสำรวจห้อง.... ห้องที่ได้มาก็ค่อนข้างพื้นฐานล่ะมั้ง? แต่สำหรับในEternal มันพื้นฐานน่ะสิ ก็ มันจะมี โต๊ะ เก้าอี้ ตู้ เตียง และห้องน้ำแยก แต่ที่ค่อนข้างน่าเสียดายคือไม่มีอ่างน้ำปต่มันก็ปกติล่ะนะ และในตู้เนี่ยก็มีเสื้ออยู่ 2ตัว ดูจากสีและการดีไซน์แล้ว น่าจะเป็นเสื้อของทางโรงแรม แต่น่าเสียดายที่ขนาดมันใหญ่กว่าตัวเราเนี่ยสิ แต่มันก็ถือว่าเป็นการตอนรับที่ดีล่ะนะ 


     

    “อืม.... [ สเตตัส ] ”


    ชื่อ : คิราระ 

    เผ่าพันธุ์ : มนุษย์แมว [ สัตว์ศักดิ์สิทธิ์สีขาว ] 

    เลเวล : 12 

    เพศ : หญิง 

    พร/ฉายา : พรแห่งสรรพสัตว์, พรแห่งมานา 

    สกิล : เวทมนตร์ธาตุพื้นฐาน, เวทมนตร์ธาตุพิเศษ, การแปรธาตุ, กงเล็บ, เสริมคม, ไอเท็มบล็อก, การควบคุมมานา[ NEW ] 


     


    ควบคุมมานา 

    ควบคุมมานา = Lv.1 

    สามารถควบคุมมานาได้ในระดับหนึ่ง 



     

    "เอ๊ะ?! นี่มัน... ได้สกิลใหม่มาแฮะ แถมสกิลมันเปลี่ยนชื่ออีก แต่มันก็พอจะรู้นั่นแหละ ธาตุพื้นฐานของเวทมนตร์มันก็ ดิน น้ำ ลม ไฟ นั่นแหละ" 


    แต่สกิลใหม่อย่างควบคุมมานาเนี่ย... เพราะไอ้ตอนนั้นที่เรานั่งเล่นกับมานาน่ะเหรอ? แต่ก็นะ 


    "ตอนนี้เราก็เลเวลสิบสองแล้วงั้นสินะ อืม... เลเวลก็เพิ่มขึ้นมาตั้งขนาดนี้เลย ช่างเถอะ มีเควสอะไรที่เราสามารถทำได้บ้างเนี่ย...." 


    ผมได้เดินหน้าเควสที่สามารถทำได้ขึ้นมา.... Tutorial Mission? ที่ด้านบนสุดอยู่ๆก็มีหน้าเควสช่วยสอนขึ้นมา ซึ่งผมก็ได้กดเข้าไป... หน้าจอสีฟ้าใสได้ถูกเปลี่ยนเป็นหน้าจอสีขาวอมชมพูและถูกตกแต่งซะจนไม่นึกเลยว่าเกมมาสเตอร์จะเป็นคนทำ ตรงกลางก็มีตัวอักษรยาวเหยียด เนื้อหาประมาณว่า ‘ฉันคือ มาอัตเนฟ จะเรียกว่า มาเนฟ ก็ได้ เป็นคนคนที่ทำให้ผู้เป็นท็อปเพลเยอร์มาเกิดใหม่ภายในโลกแห่งนี้ในยุคสมัยที่11 ของโลกนี้ และบทนำนี้พวกนายก็คงจะได้อ่านตอนที่เปิดหน้าเควสขึ้นมานั่นแหละ บทช่วยสอนอันนี้จะช่วยให้พวกนายสามารถอยู่ในโลกนี้ได้โดยไม่ยากลำบาก ยกตัวอย่างก็จะเป็น ค่าของเงินตรา ระดับของมอนสเตอร์ และอื่นๆ ซึ่งเมื่อจบบทนี้พวกนายก็จะได้รับของที่จำเป็นในสถานะการณ์ปัจจุบัน’ แต่แค่มันเยอะกว่าที่ผมสรุปมาก 

    ของที่จำเป็นในสถานะการปัจจุบัน อันนี้น่าจะต้องเก็บไว้ตอนที่จะเลื่อนเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์น่ะนะ เพราะว่ามันจะมีเควสที่ต้องการของระดับรีเจ้นท์ ตอนนั้นจำได้ว่าเราต้องหาไอเท็มที่ชื่อว่า [ คอร์แห่งการแปรผัน ] เป็นของที่ได้มาก็ต่อเมื่อทำเควสระดับรีเจ้นท์ [ การแปรเปลี่ยนของเซเรสเซีย ] 


    "และนั่นก็ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าเควสระดับรีเจ้นท์ไม่ใช่อะไรที่ควรจะไปยุ่งแม้แต่น้อย" 


    ตอนนั้นเหมือนว่าเราจะใช้เวลาไปนานมากจริงๆนั่รแหละ แต่ก็เป็นความทรงจำที่เราจะจำไปตลอดน่ะนะ ความทรงจำดีๆที่มีร่วมกับโรซาเรีย.... 


    "เอ๊ะ!? ถ้างั้นโรซาเรียก็ต้องมาเกอดใหม่น่ะสิ เพราะว่าโรซาเรียเธอก็อยู่อันดับที่10 พอดีเป๊ะ" 


    ขอให้เราเจอเธอก็แล้วกัน แต่ตอนนี้ก็มา Tutorial ดีกว่า 



    [ จบ. ] 

    ยังไม่ได้ตรวจคำผิด 


    ทำไมรู้สึกกาวแปลกๆ เอาเป็นว่าช่างเถอะ 


    ปล. ความจริงแล้ววันนี้และพรุ่งนี้จะไม่มีการเขียนนิยายเพราะโดนrovตก แต่เพราะว่าผมโครตจะหัวอุ่นจากการที่เล่นแรงค์ 10ครั้ง แพ้ 10ครั้ง แม่งแรงค์ตกไปอยู่ไดเลย 

    พอมาคิดแลวก็หัวอุ่นเลย ป่าออกหินโรม เมจออกตีเร็ว แครี่ออกแทงก์ โรมออกดาเมจ แม่งโยนชัดๆ อยากจะด่าจริงๆแต่ก็กลัวโดนทีมงานเด็กดีแบนน่ะสิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×