คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
เมือเป่ยเียแถบายแนทิศพายัพอแว้นหยวนึ่ถูรุรานานเผ่าเร่ร่อนอยู่บ่อยรั้ทำให้ อ์ายสามหยวนหวู่เหอ วรายออาแผ่ลิ่นอายแห่อำนาศัาเหนือผู้ใ ผู้ำรำแหน่ินอ๋อแห่แว่นแว้น้อเินทามาปราบ้วยพระอ์เอนับหัวหน้านเผ่าไ้สำเร็
ทำให้่ำืนนี้เมือเป่ยเียรึรื้นไป้วยานลอัยนะและวามสบสุที่ำลัะมาถึ
ร่าอรรในอาภร์สีฟ้าทะเลรีรายร่ายรำอย่าาม ทำให้ทุสายาหยุมอนาเพียผู้เียวรวมไปถึเหอินอ๋อที่มอสิ่สวยามไม่่าไปาบุรุษผู้หนึ่ แ่็มิไ้หลใหลเ่นนอื่นเพราะถ้าเทียบันแล้ว ธิาท่านเ้าเมือที่ร่ายรำอยู่นี่วามามไม่อาเทียบนารำในวัหลวไ้เลยนบารแสเหอินอ๋อเพียนิ่เยมิไ้ปรบมือมเยเ่นผู้อื่น
ทำใหุ้หนูเร่ออี้อนวาหวานหยาเยิ้มส่ไปให้เหอินอ๋อทว่าพระอ์ลับสนใร่ำน้ำั์มาว่าื่นมสาวาม ทำให้โมาม้อออไปาปะรำพิธี้วยวามไม่พอใ เพราะาาร์ไว้ว่าเหอินอ๋อ้อเรียนาผู้ามล้ำให้ไปปรนนิบัิมิใ่รึ!
“ท่านแม่!”
“แม่เห็นแล้ว” ฮูหยินท่านเ้าเมือพูัารโวยวายอลูสาว เพราะระูลเร่อั้ใะให้บุรีไ้ถวายัวให้เหอินอ๋อ เพราะยานัที่ะไ้มีโอาสไ้เ้าเฝ้าินอ๋อ ึ้อว้าโอาสนี้่อให้เป็นเพียอนุ็้อยอม!
ึหยิบบาอย่าให้บุรสาว
“ท่านแม่นี่ือ...” เร่ออีมออในมือมาราอย่าื่นเ้น
“ยาปลุำหนั แม้ินอ๋อะมีวรยุทธ์สูส่เพีย็้านฤทธิ์มันไม่ไ้ แล้วยัมีเรื่อหอมทีุ่ไว้ในห้อบรรทม้วยเ้าอย่าให้โอาสหลุมือ”
“ลูะไม่ทำให้ท่านแม่ผิหวั” เร่ออีเอ่ย้วยใพอโเมื่อิไปถึบุรุษแสนออา พระพัร์มายเหนือผู้นเปี่ยม้วยอำนาบารมีสูส่อย่าที่หามิไ้ในบุรุษทั่วไป
เพียแรพบนา็ไ้มอบวใให้เาไปแล้ว
ยามแสันทร์สาแสล่วเ้ายามยามว (01.00-02.59) เหอินอ๋อเ้ามายัำหนัอี้ินสำหรับราวศ์ที่สร้าไว้ในเมือเป่ยเีย ึ่พบับุหนูเร่ออีนัุ่เ่ารออยู่หน้าเรือนนอนอินอ๋อ
“หม่อมันเร่ออีมาถวายานินอ๋อเพะ” เสียหวานเอ่ย้วยรอยยิ้มเินอาย
“อย่าไ้ลำบาเลย”
“มิไ้เพะ เพราะบารมีท่านอ๋อทำให้ับหัวหน้าโรไ้ เมือเป่ยเียสบไปมาให้หม่อมันในานะธิาท่านเ้าเมือไ้ถวายานแทนาวเมือเป่ยเียเถิเพะ”
เหอินอ๋อนิ่รึมแ่พยัหน้าให้นาปรนนิบัิพระอ์สรน้ำแล้ว่อยให้นาลับไป
เร่ออีหลัาปรนนิบัิินอ๋อสรน้ำ็เสนอะนำสุรารสอ่อนมาถวาย่วยให้ผ่อนลาย ทว่ายามนั้นเาร่าหนึ่โผล่มา้านหลัอย่าเียบเียบพร้อมับเ็มยานอนหลับปัลลำอาวอธิาท่านเ้าเมือ พร้อมับรับถาสุราอนาแล้วผลัเปลี่ยนเสื้อผ้าับเร่ออี
แล้วบริภาษไปหลายำเพราะุสีมพูหวานอเร่ออีนั้นแสนบาเบาเห็นถึเนื้อใน!
“ไม่ใ่นาำลัะถวายัวหรอนะ” เสียหวานัวานใสราวระัแ้วบ่นอย่าไม่พอในั ่อน้มหน้าแล้วนำสุราไปถวายเป้าหมายในืนนี้
ั่วเสี้ยวเวลาหนึ่ที่แสันทราส่อระทบ เผยให้เห็นวหน้าหวานละมุนามล้ำเหนือผู้ใและแววาประายแสนเอาแ่ใ
ความคิดเห็น