ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1 (75%)
พลอยาันัวลุึ้นเรียมหนีเมื่อไ้สิ แ่็้าว่าเาหลายเท่าเมื่อร่าหนาโถมัวลมาทาบทับร่าหล่อนเอาไว้ มือเล็ิ่วนไหล่แร่นเลือไหนิบ แ่เา็ยัไม่ยอมปล่อยนนัวเล็เริ่มมีน้ำโห
"ปล่อยเี่ยวนี้นะ" พลอยาะอใส่หน้าเาอย่าไม่ลัวาย วามโมโหทำให้เผลอทำในสิ่ที่ไม่าิลไปและผลที่ามมาือวาสีเียวมรเริ่มร้อนึ้น มันไม่ใ่ไฟสวาทหรือไฟสิเน่หาอะไรทั้สิ้น แ่มันือไฟแ้น เพราะวามโมโหที่มีอยู่เป็นทุนเิมอยู่และยิ่เ้าหล่อนมาะอออำสั่ใส่หน้า มีหรือที่เาะปราี
ฟันเรียวสวยน่ารับเม้มริมฝีปาอัวเอนปวหนึบ พูไปแล้ว็อยาบปาัวเอ แ่ในเมื่อหล่อนไ้พูไปแล้วหล่อน็้อเินหน้า่อ
"ิว่าัวเอเป็นใรถึล้ามาออำสั่ับัน" นที่อยู่ในสถานะำเลยอย่าไม่ทันั้ัวแอบสะุ้เล็น้อย แ่นที่ำลั้อมอหล่นอยู่ย่อมเห็น
"แล้วุิว่าัวเอเป็นใรถึล้ามาทำับันแบบนี้" หิสาวยัะโนใส่หน้าเาอย่าถือี โยที่ไม่รู้ัวเลยว่าัวเอำลัเอาน้ำมันไปราลไฟีๆนี่เอ
"ยอย้อน" มือหนาว้าหมับเ้าที่้อมือบาระาสุแรนร่าบาระเ็นระแทอแร่เ็มแร
มือบายึ้นับมูลิ้มลิ้มอัวเอป้อยๆรู้ึเ็บนน้ำาึม
"ำไว้ ่อไปนี้ันือเ้าีวิเธอ" รอยมือแร่ผลัหน้าผาลมลึอหล่อนนร่าบาระเ็นลับไปนอนแผ่หลาบนที่นอนอีรั้
ร่าบาพยายามระถถอยหนีเมื่อเา่อยๆลืบลานเ้ามาหาอย่า้าๆ
"ุะทำอะไร ออไปนะ" น้พาที่เหือหายไปแล้วลับไหลรินออมาอีรั้ หล่อนหวาลัวับใะยายามะเียะายลาเีย "รี๊"
หล่อนแผเสียร้อเมื่อมือร้อนผ่าวว้าหมับเ้าที่้อาเรียวเล็ลมลึอหล่อน พร้อมระาเพียรั้เียวร่าเล็ว่าเาเป็นเท่าัว็ลอยหวือไปอยู่ใ้ร่าหนาทันที
"อย่าทำอะไรันเลยนะ ันอโทษ" หล่อนยมือึ้นพนมไหว้เาอย่าอ้อนวอนอวามเมา
ปาเรียวสวยระุยิ้มอย่าสะใับภาพที่เห็น แม่สาวร้อนรัเอาแ่ใำลัพนมมือไหว้เาอย่านั่นหรอ เหอะ
"ิหรอ ว่าันอยาะทำอะไรเธอ" ถึะพูแบบนั้น แ่ลำาแร่ลับเบียแทรรลาระหว่าาเรียวทั้สอ้า าลมโเบิว้าับารเปิเนื้อเปิัวให้เาไ้เยมอหล่อน ใบหน้าอ่อนหวานร้อนผ่าว หล่อนิว่าป่านนี้แ้มใสะำลัเปลี่ยนเป็นสีแแล้วแน่นอนเพราะมันร้อนเห่อนลามมาถึลำอแล้วอนนี้
"ถ้าไม่อยาทำอะไรัน็ปล่อยันไปสิ" มือบารีบยึ้นผลัอแร่เมื่อเห็นเาทำท่าว่าะโน้มัวลมาหาหล่อน หล่อนไ้ยินเาทำเสียิ๊๊ะในสำอ่อนะรวบมือทั้สอ้าอหล่อนไว้เหนือศีรษะ้วยมือเพีย้าเียว
"ันบอว่าไม่อยา ไม่ไ้บอว่าะไม่ทำ"
ไม่ปล่อยนัวเล็ให้ไ้ั้ัว ปาเรียวสวย็้มลรอบรอริมฝีปาอวบอิ่มอย่าูื่มุันไร้วามปราี มือไม้ลูบเ้นามส่วนเว้าส่วนโ้อย่าถือสิทธิ์ราวับว่านเป็นเ้าอ นร่าบาสั่นสะท้านไปามสัมผัสวาบหวาม เล็บเล็ๆิเ้าที่ฝ่ามือเพื่อเรียสิที่ำลัะหลุลอยเพราะนมาประสบาร์ ปาอวบอิ่มเม้มแน่นใบหน้าเรียวสวยสบัหนีนผมยาวละ้นอสยายเ็มหมอน
"อ้าปา" ายหนุ่มผละออมาะอใส่หิสาวอย่าเือๆ มือหนาบีบามอหล่อนแน่นนปวหนึบไปทั่วหน้า ปาอวบอิ่มยอมเปิออ เปิโอาสให้เาไ้เ้าไปรุราน
ปาเรียวสวยรอบรอปาอวบอิ่มิ้มลิ้มอหล่อนอีรั้ แ่รั้นีุ้เ็เผ็มันว่ารั้ที่แล้วเมื่อลิ้นล้อนส่เ้าไปในโพรปานุ่มวามหาูื่มวามหวานา้าในอย่าหื่นระหาย ลิ้นเล็ๆยามหลีหนีลิ้นสาร้อนที่เี่ยววัรัลิ้นเล็สีมพูอหล่อน
มือหนาอยู่ไม่สุเลื่อนไล้ามร่าามลมลึลูบไล้ไ่สัมผัส้นา้านใน่อนะวลับมายั้านบน
มือหนารอบรออวบอิ่มบีบเ้นทั้สอ้าสลับไปมาอย่าเมามัน ผิวาวๆเปลี่ยนเป็นสีแทุส่วนที่โนมือเาสัมผัส น้ำใสๆ่อยๆไหลออทาหาาอย่าอับนหนทา
หิสาวพยามสูเอาออิเนเ้าปอ รู้สึปวหนึบไปทั่วร่าเพราะเาไม่ไ้ปราีับเรือนร่าอหล่อนเลย
หล่อนรีบสูเอาอาาศเมื่อเายอมปล่อยริมฝีปาที่อนนี้บวมเป่ให้เป็นอิสระ เลื่อนลุไ้ออาวเนียนหอมหวานาลิ่นายสาว ยอมปล่อนมือยาให้เป็นอิสระแล้วเปลี่ยนมาบีบเ้นออวบอิ่มเือบล้มมือทั้สอ้า หัวแม่มือสิยออสีมพู่อนะอ้าปารอบรอเอาไว้ในอุ้ปาร้อนผ่าว ูึราวเ็ทารระหายนมามารา
่วท้อบิเร็เมื่อลื่นบาอย่าสาระแทรเ้าหา นเผลอปล่อยเสียรวรเบาๆในลำอ มือทั้สอ้าำผ้าปูที่นอนไว้แน่นเผื่อระบายวามเสียว่าน
าลมโปรื๋อหวานมอนัวโที่ผละอแไปถอาเอแาร่าาย หล่อน้อมอามสีเียวสรที่เ็มไป้วยไฟปรารถนา
ายหนุ่มลับมาร่อมหล่อนเอาไว้อีรั้โยแทรัวอยู่ลาระหว่าาเรียวทั้สอ้า มือหนาับาเรียวเล็ลมลึันึ้น่อนะับอาวุธู่าย่อที่ปาทารัผาวผ่ออวบน้ำอหล่อน
วามรู้สึถึสัมผัสบาอย่าทำให้ร่าบาเริ่มถอยหนีอีรั้ มือหนาว้าหมับเ้าที่เอวอิ่วันเ้าหาัว
วาสีำสนิท้อมออาวุธที่ำลัะบุเ้ามาในร่าายหล่อนาโ มันให่โนเือบล้มมือเา แล้วหล่อนะรับไหวไ้อย่านั้นหรอ
"รี๊"
*********************
อุ๊ยๆๆๆๆ เ๊ื่นเ้นๆ หนูพลอยอเ๊ำลัะโนเฮียแินแหละ อร๊ายยยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น