#@- รักนายอยู่แล้ว คุณชายขี้หึง -@#

ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8 นัดบอด

\"นี่ๆ เรนกะ เย็นนี้เธอว่างมั้ย\" ไอจังถามฉันขณะที่ฉันกำลังเก็บหนังสือเตรียมกลับบ้าน



\"ว่างจ้ะ ทำไมเหรอ\" ฉันถามขึ้นอย่างแปลกใจ



\"ก็วันนี้ เราจะชวนเธอไปนัดบอดอ่ะ ก็เธอบอกไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอ\"ฮิคาริเอ่ยขึ้น



\" เอ่อ มันก็ใช่ แต่ฉันไม่ชอบงานอย่างงี้อ่ะ\" ฉันรีบพูดปฏิเสธไป



\" ไปเถอะน่าวันนี้ขาดคนแถม หนุ่มๆวันนี้นะหล่อๆทั้งนั้นเลย\" ไอจังพูดพยางเขย่าแขนฉันเบาๆ



\" แต่ฉันไม่ชอบงานอย่างงี้อ่ะ\" ฉันพยายามหาข้ออ้าง



\" ไม่รู้หล่ะเธอต้องไป ถ้าเธอไม่ไปแสดงว่าเธอต้องมีแฟนแล้วแน่ๆ\" ฮิคาริพูดเมื่อเห็นท่าทางของฉัน



\" ฉันไม่มีแฟนจิงๆนะ\"ฉันรีบบอก



\" ใช่ถ้าเธอไม่มีแฟนจิงๆ เธอต้องไปกับเรา\" ไอจังพูดพลางเอามือกอดอก



\" เอ่อ ก็ได้ๆ ไปก็ไป แต่ฉันต้องรีบกลับนะ\" ฉันพูดอย่างออกตัว



\" อืม ยังไงก็ได้ งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่หน้า ร.ร. นะ\" ไอจังพูดขึ้น



\" อือ เดี๋ยวฉันไปบอกทาเคชิก่อนนะ\"ฉันพูดแล้วรีบวิ่งออกไป



แล้วฉันจะบอกเค้ายังไงเนี่ย ถ้าบอกว่าไปนัดบอดหล่ะก็ได้ฆ่าฉันตายแน่เลย ฉันคิดอย่างกังวล



\"นี่ทาเคชิ วันนี้ฉันไม่กลับบ้านพร้อมนายนะ\" ฉันพูดทันทีเมื่อเห็นเขาเดินมา



\" ทำไมหล่ะ เธอจะไปไหน\" เขาถามเสียงคาดคั้นเพราะฉันกับเขากลับบ้านพร้อมกันตลอด



\" เอ่อ คือ ฉันจะไปซื้อของกับไอจัง กับฮิคาริ หน่ะ\" ฉันรีบพูดเมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของเขา



\" เหรอ ให้ฉันไปส่งไหมหล่ะ\" เขาถามเสียงอ่อนลง



\" ไม่เป็นไรหรอก เอ่ออย่าโกรธฉันนะ เอ่อไปหล่ะ\" ฉันพูดเสร็จก็รีบวิ่งออกมาเพราะกลัวเขาจับโกหกได้



\"เอ วันนี้ยัยนี่มีอาการแปลกๆ มันต้องมีอะไรแน่ๆ\" เขาคิดอย่างสงสัยเมื่อมองตามหลังเรนกะที่วิ่งออกไป



\" มาแล้วๆ รอนานรึเปล่า\" ฉันทักเมื่อเห็น ไอจังกับฮิคาริยืนรออยู่



\"ไม่นานหรอก รีบไปกันเถอะ ฉันอยากเห็นหน้าหนุ่มจะแย่แล้ว\" ไอจังพูดอย่างดีใจเมื่อฉันมาถึง



\" อือ แต่เราจะไปที่ไหนกันเหรอ\" ฉันถามขึ้นอย่างแปลกใจ



\" อ๋อ เราจะไปร้านคาราโอเกะหน้าสถานีที่เปิดใหม่หน่ะ\" ฮิคาริบอกฉัน



\"สวัสดีค่ะ รอกันนานรึเปล่าคะ\"ไอจังเอ่ยทักหนุ่มอย่างคุ้นเคย



\"เอ่อไม่นานหรอกครับ\" หนุ่มหล่อคนหนึ่งพูดแล้วยิ้มมองมาที่พวกเรา



\"เอ่อ นี่เพื่อนใหม่ของเราค่ะ เรนกะ\"ฮิคาริแนะนำฉันให้ทุกคนรู้จัก



\"เอ่อ สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ\"ฉันพูดแล้วกวาดสายตามองไปที่ทุกคน



\" อ้อเรนกะ จ้ะ นี่ เคนตะ ทาคาดะ และก็ ทาคุยะ จ้ะ\"ไอจังแนะนำ



\"เรนกะจังครับ มานั่งตรงนี้สิครับตรงนี้ว่าง\" เคนตะเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฉันทำตัวเงอะงะ



ฉันหันไปมองทางไอจัง และ ฮิคาริ ก็เห็นว่าเธอทั้งสองคนไปนั่งข้าง ทาคาดะกับทาคุยะซะแล้ว

\"ไวจิงๆ เพื่อนฉัน\" ฉันคิดอย่างเหนื่อยใจ



\"จะดื่มอะไรดีครับ เดี๋ยวผมสั่งให้\" เคนตะชวนฉันคุย



\" น้ำส้มก็แล้วกันค่ะ\"



\" อืม น้ำส้ม เอ่อแล้วเรนกะจังเรียนห้องเดียวกับไอจังเหรอครับ\" เคนตะพูดแล้วทำตาหวานมาที่ฉัน



\" เอ่อ ค่ะ ฉันเรียนห้องเดียวกันหน่ะค่ะ\" ฉันตอบอย่างเบื่อหน่าย อาจจะเป็นเพราะฉันไม่ชอบงานประเภทนี้แถมยังรู้

สึกผิดที่ต้องโกหก ทาเคชิอีก ตอนนี้จึงฉันรู้สึกแย่มากๆเลย



\"เป็นไรเหรอครับ เบื่อเหรอ\" เคนตะถามขึ้นเมื่อเห็นฉันทำท่าเซ็งๆ



\" คือ ฉันไม่ค่อยชอบงานอย่างนี้หน่ะค่ะ\" ฉันตอบตามความจิง



\" พึ่งเคยมาเป็นครั้งแรกสินะครับ\" เคนตะก็ถามฉันอีก



\" ค่ะ ไอจังกับฮิคาริบังคับให้มาหน่ะค่ะ\" ฉันตอบตรงๆแบบไม่เกรงใจ



ขณะที่ฉันกำลังคุยกับเคนตะอยู่นั้น ประตูห้องคาราโอเกะก็ถูกเปิดขึ้น



แล้วฉันก็ได้ยินเสียงโกรธอันคุ้นหูว่า\" เรนกะ กลับบ้าน\"เป็นเสียงใครไม่ได้นอกจาก ทาเคชิ

เสียงนั้นทำให้ฉันช็อคอย่างไม่มีข้อสงสัยใดๆ





------------------------------------------------------------



ตอนนี้น้อยไปหน่อยไว้แก้ตัวตอนหน้าละกันนะ

ช่วยเม้นท์ กับช่วยโหวตด้วยนะ