#@- รักนายอยู่แล้ว คุณชายขี้หึง -@#

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 ร.ร.ใหม่

“เรนกะ อยู่หนายยยยยยยยยยยยย” เสียงตะโกนลั่นคฤหาสถ์ โอซากะ



“มาแล้วค่ะมาแล้ว ใจร้อนจิงๆเลยคุณชาย” ฉันพูดด้วยเสียงเหนื่อยๆ เพราะมัวแต่รีบวิ่งมาตามเสียงของคุณชาย



“ หายไปไหนมา” คุณชายถามดังลั่นคฤหาสถ์



“เอ่อก็ไปเตรียมอาหารเช้าให้คุณชายไงคะ” ฉันรีบตอบเอาใจเพราะเห็นคุณชายเริ่มอารมณ์เสีย



“แล้วเนี่ยเธอใส่ชุดอะไรเนี่ย” คุณชายพูดพลางสำรวจชุดฉันแล้วฮึดฮัด



“ ก็ชุดทำงานหน่ะสิ่คะ ถามได้” ฉันตอบพลางทำหน้างง



“เธอจำไม่ได้เหรอวันที่วันที่เท่าไหร่ แล้วมันเป็นวันอะไร” คุณชายถามพลางมองฉันด้วยสีหน้าดุๆ



“ ก็วันที่วันที่ 15 สิงหาคม เป็นวันจันทร์ ค่ะ” ฉันตอบอย่างอวดฉลาด



“ ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมแรก เธอต้องไปร.ร.กับฉัน” คุณชายพูดเสียงโมโห



“ อ๊ะจิงสิ ลืมไปเลย ฉันนี่ขี้ลืมจริงๆเลย ” ฉันหันมาตอบอย่างจ๋อยๆเมื่อคิดได้



“ ยังไม่รีบไปเปลี่ยนชุดอีก”



“เจ้าค่ะ คุณชาย”ฉันตอบแล้วรีบวิ่งกลับเข้าห้องไป



“ไปกันได้แล้ว”



\"จ๊ะ\"



ฉัน อาซามิ เรนกะ สาวน้อยวัย 16 เป็นสาวใช้ประจำตัวของคุณชาย โอซากะ ทาเคชิ คุณชายผู้เอาแต่ใจสุดๆ คุณชายกับฉันจะว่าไปแล้วก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ฉันอายุ 5 ขวบแล้ว คุณชายเป็นคนเก็บฉันมาเลี้ยง คุณชายพบฉันนั่งตัวสั่นอยู่ตรงร้านขายขนมแล้วก็เข้ามาทักฉันว่า “ นี่เธอหนาวมั้ย” นั่นหล่ะค่ะจุดเริ่มความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคุณชาย



แต่เรื่องราวก่อนที่ฉันจะ 5 ขวบนี่สิคะฉันจำอะไรไม่ได้เลย คุณชายจึงเอาฉันมาอยู่ในคฤหาสน์นี้แล้วให้ฉันเป็นสาวใช้ประจำตัว ว่าๆไปแล้วนะ คุณชายเนี่ยก็นิสัยดีนะคะ เขาใจดีกับฉันมากเลยหล่ะถึงแม้จะเอาแต่ใจไปหน่อย



“ นี่ไม่สบายรึเปล่า นั่งยิ้มอยู่ได้” เค้าถามฉันด้วยเสียงอ่อนโยนผิดกับเมื่อเช้า



“ ไม่เป็นไรหรอก คิดอะไรเพลินๆ หน่ะ”



“ คิดอะไร อย่าบอกนะว่าคิดถึงผู้ชายคนอื่นหน่ะ” เค้าหันมองฉันด้วยสีหน้าโกรธๆ



“ เปล่าซักหน่อย อย่ามาหาเรื่องกันสิ” ฉันเถียงด้วยความโมโหเมื่อเห็นเขาจินตนาการไปซะไกล



“แล้วไป เธออย่าลืมนะว่าเธออยู่ในฐานะอะไรของฉัน” เค้าพูดพลางอมยิ้ม



“จ๊ะ ไม่ลืมหรอกน่า ก็อยู่ในฐานะสาวใช้ประจำตัวหน่ะสิ” ฉันพูดจบแล้วทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้



\" นี่ฐานะเธอมีแค่นี้เหรอ ยังมีอีกไม่ใช่เหรอ\" เขาพูดแล้วทำตาวาวแบบโกรธจัดเมื่อเห็นฉันตอบไม่ตรงประเด็น



\" ไม่ลืมหรอกจ๊ะ ที่รัก\" พอฉันพูดจบฉันก็จุ๊บแก้มคุณชายไปหนึ่งที



“ เธอทำบ้า อะไรของเธอเนี่ย” คุณชายพูดด้วยหน้าแดงไปด้วย



\" อืมเธอไม่ชอบเหรอ งั้นต่อไปฉันไม่ทำแบบนี้อีกก็ได้\" ฉันพูดอย่างงอนๆ



\" อ๊ะใครว่าฉันไม่ชอบหล่ะ แต่มันเขินหน่ะ\" เขารีบพูดเมื่อเห็นฉันงอน (อิอิ ความจริงฉันก็แกล้งงอนไปงั้นแหล่ะรู้แล้วหล่ะว่าเขาหน่ะเขิน)



อ้อสวีทกันมากไปหน่อยจนลืมบอกไปค่ะว่า ตอนนี้ฉันกับคุณชายกันอยู่ แต่เรื่องของเรายังคงเก็บเป็นความลับ ต่อหน้าคนอื่นเขาจะชอบตะคอกชั้นแต่จิงๆแล้วหน่ะ เค้ารักฉันมากๆ และก็หวงมากๆด้วยค่ะ สาเหตุที่เรายังเก็บไว้เป็นความลับก็คือเค้ากลัวพ่อแม่เค้ารู้แล้วจะจับเราแยกจากกันหน่ะค่ะ



“นี่อยู่ ร.ร.แล้วเธอไม่ต้องเรียกชั้นว่าคุณชายนะ”



“ค่ะ คุณชาย” ฉันพูดแล้วยิ้มอย่างกวนๆ



“ เธอนี่มัน กวนประสาทฉันจิงๆ” คุณชายพูดแล้วส่ายหน้าระอา



ว้าวนี่มัน ร.ร.มัธยม K ที่ดังสุดๆรึเนี่ย ฉันจะได้มาอยู่ที่นี่จิงเหรอฉันคิดอย่างตื่นเต้น



“ สวยจังเลยเนอะ .ร.ร.นี้” ฉันพึมพัม



“ก็ต้องสวยอยู่แล้วแหล่ะ ก็มัน ร.ร. ของตระกูลฉันนี่นา”



“ ห๊า นี่ก็ของตระกูลนายอีกเหรอ ครอบครัวนายเนี่ยกะจะเป็นเจ้าของทั้งประเทศรึไงนะ”



ทำไงได้หล่ะก็ตระกูลเค้ารวยจิงๆ นี่นา เป็นทั้งเจ้าของ ห้าง เจ้าของ ร.ร. โรงพยาบาล บริษัทห้างร้านต่างๆ อีกนับไม่ถ้วน เฮ้อ รวยกันเข้าไป ฉันคิดอย่างปลงๆ



“แล้วฉันได้อยู่ห้องไหนเหรอ”ฉันถามอย่างตื่นเต้น



“ก็อยู่ห้องเดียวกับฉันหน่ะสิ่ ถามได้ ฉันไม่ให้เธอคลาดสายตาหรอก” เค้าหันมาทำเสียงดุเมื่อเห็นฉันตื่นเต้นเกินเหตุ



“จ๊า นี่ หนุ่มๆที่นี่เนี่ยเป็นพวกผู้ดีมีตระกูลหมดเลยรึเปล่า” ฉันถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น



“ นี่ เธอหน่ะไม่มีสิทธิ์ถามเรื่องหนุ่มๆนะ เธอเป็นของฉันนะ” เค้าหันมาทำหน้าเครียดเมื่อได้ยินฉันพูดว่าหนุ่มๆ



“ ง่ะ ก็ถามแค่นี้ก็ไม่ได้” ฉันโอดครวญ



“ เธอไม่มีสิทธิ์ถามถึงหนุ่มๆ คนไหนทั้งนั้น” เค้าหันมาตะคอกแล้วทำหน้าตาน่ากลัว



“ โอ๋ๆ อย่าอารมณ์เสียสิ ฉันไม่นอกใจนายหรอกน่า ยังไงฉันก็รักนายคนเดียว” ฉันรีบพูดอ้อนเมื่อเห็นเขาเริ่มออกอาการโกรธ



“ รู้ก็ดีแล้วว่าเธอหน่ะรักได้แค่ฉันคนเดียว” เค้าตอบอย่างเขินๆแล้วรีบเดินขึ้นไปบนตึกเรียน



“ รีบตามมาสิ” เค้าหันมาตะโกนบอกฉันเมื่อเห็นฉันมัวแต่เดินชมนกชมไม้ ชมโรงเรียนใหม่



“ จ้า มาแล้วจ้ะ” ฉันรีบวิ่งตามเค้าเข้าห้องเรียนไปเพราะเดี๋ยวจะทำให้เขาอารมณ์เสียกันไปใหญ่



เฮ้อ แฟนฉันเนี่ยโคตะระขึ้หึงเลย แค่พูดถึงคนอื่นยังไม่ได้เลย แล้วนี่เวลาฉันคุยกับหนุ่มๆในห้องจะเป็นยังไงเนี่ย ไม่อยากจะคิดเลย ฉันคิดอย่างปลงๆ



------------------------------------------------------------

เป็นไงคะนักเขียนหน้าใหม่มีไรก็ comment ให้ด้วยนะ