ยัยสุดแสบ แอบปิ๊ง หนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #8 : ก๋วยเตี๋ยว....เกี่ยวหัวใจ2

\"เฮ้ย พวกแกอยุ่ไหนกันว่ะ??\"ฉันพูดโทรศัพท์พลางล้างน้ำเหม็นๆออกจากเสื้อ น้ำตาปริ่มๆอาการโกดๆปนตกใจ ยังไม่หายจากใบหน้าฉัน



\"ขอโทดน่ะ พวกเรากินสะ-เวน-เซ...อุ๊บบ\"เสียงของยัยออมหายไปแบบตะกุกตะกัก



\"พวกแกไปกินไอติมกัน แล้วทำไมไม่ชวนชั้นบ้าง ห๊า...\"แล้วน้ำตาของฉันก้อไหลออกมา แล้วก้อกดวางสายไป นั่งร้องไห้เสียใจ น้อยใจ



ตกใจ.....โดยไม่รู้หรอกว่ามีใครมองอยู่ที่มุมตึกกก





ในห้องนอนของสาวโสด....ตอนเที่ยงคืนกว่า



ไม่มีใครรรู้หรอกว่า การโดนเพื่อนสุดเริฟทอดทิ้ง กะต้องเผิญชหน้ากับพวกนายเติ้งมาเฟียสุดหล่อคนเดว มันเป็ยอะไรที่แย่มากๆเลยๆ ท้องฟ้า



คืนนี้มันช่างดูเงียบเหงาไม่มีหมุ่ดาว ที่จะอยุ่เปนเพื่อนกับฉันเลย



\"และเราจะได้รุ้จักกันมากกว่านี้จะได้รักกันมากขึ้นกว่านี้..\"เสียงทอสับก้อดังดึงฉันออกจากภวังอันเส้าหมองลง เอ๋..????เบอใครอ่ะ ไม่คุ้นเลย



\"สวัสดีค่ะ ใครค่ะ???\"ฉันถามตามมรรยาท



\"เทออยากลองดีใช่มั๊ย??ถ้าพรุ่งนี้เทอยังไม่อยากตาย ต้องเอาเสื้อชั้นไปจัดการด้วย\"เสียงคุ้นๆคำพูดกวนปะสาทนิด ไม่ผิดแน่ นายเติ้งงงง



\"นายนี้เอง ตามกัดขาชั้นไม่เลิกน่ะ นายจะตื้อชั้นอีกเท่าไรย่ะ ชั้นไม่สนนายหรอก\"โธ่เอ้ยยย ยัยมินงี้เง่า หล่อนพูดอ่ะไรรุ้ตัวไม่ย่ะ เริ่มมีข้อโต้



แย้งเล็กๆในใจฉัน ฝ่าย นางฟ้ากะนางมาร



++นางฟ้า..มินจ๋า..เทออย่าไปต่อว่าเค้า คนปะเภทนี้ต้องใช้ไม่ออ่นน่ะ ถึงจะเอาอยุ่



++นางมาร..ยัยมินเทออย่าไปยอมน่ะ ถ้าใช้ไม่อ่อนพวกนั้นจะยิ่งเหิมเกิม อย่ายอมน่ะ (เพราะ เทอไม่ใช่ทาทา )



++นางฟ้า..มินจ๋า เราต้องค่อยเป็นค่อยไปน่ะ จะพัฒนาไปได้ด้วยดี เทอก้อปลื้มเค้านิ??รักษาน้ำใจหน่อย



++นางมาร..ยัยมิน ถ้าเราไปแสดงความรักพวกมันจะยิ่งได้ใจ ไม่แน่อาจปั่นหัวเทอได้น่ะ



++นางฟ้า..อย่าไปเชื่อน่ะมินจ๋า...



++นางมาร..ยัยมินเชื่อชั้น....



++นางฟ้า..มินจ๋า เชื่อเราน่ะ..



++นางมาร..ยัยมินอย่า...



++นางฟ้า+นางมาร..มินเชื่อช้านนนน...



เอ้ยยยยย พอได้แล้ว ฉันเชื่อเทอจ๊ะ..นางมารรร คิคิ 555+ ฉันเลยตอบกลับไปซ่ะ



\"เลิกตื้อ ชั้นได้ม้ายยยย\"ฉันตะโกนมั่วๆไป นายนั้นเงียบไปพักใหญ่ สงสัยคงเจอมุขฉันอึ้งไปเลย



\"เทอ...หนอยยยย เทอไม่อยุ่ดีแน่ เทอต้องรับผิดชอบที่เทอทำ\"นายนั้นพูดเสียงเย็นชา จนน่าเสียว แล้วก้อวางสายไป



เฮ้อออ ไม่อยากจะเชื่อ เรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะ ปีนชั้น3ไปเอากะเป๋าตัง ก๋วยเตี๋ยวราดใส่ นายกับฉันมัน คุ่กัน หรือ คู่กัด น่ะ????





ตอนเช้า ที่หน้าโรงเรียน



แปลกเจงๆฉันเหนเพื่อนสุดเริฟ ยืนหน้าสลอน อยุ่กันพร้อมหน้า



\"เอ้า มียืนกันทำไมเนี๊ย??\"ฉันถามตามปกติ



\"แกไม่โกดชั้นเหรอยัยมิน เมื่อวานเราแอบไปกินไอติมไฮโซกัน ไม่ได้ชวนแก\"ยัยอ้อมสารภาพหน้าเส้าสร้อย



\"ไม่เปนไรหรอก เข้าใจแกว่ะ\"ฉันพุดไปอย่างไม่คิดไรแล้ว คิดแต่เรื่องนายเติงตั้งแต่เช้า..



ฉันเดินคิดอะไรๆต่อมิอะไรว่า นายเติ้งจะฆ่าฉันรึป่าว?????



\"นี้เทอ..คิดไรอ่ะ\"อยู่ๆนายภัทรก้อดักหน้าทำซ่ะตกอกตอกใจเลย



\"เฮ้ย ไอบ้า ทำไรของนายเนี๊ย??\"ฉันดันด่าออกไปซ่ะเลย หายกัน...



\"เมื่อวานน่ะเทอร้..\"นายภัทรพูดไม่ทันจบ เสียงของนายเติ้งก้อดันดังมาแต่ไกล



\"เฮ้ย ไอภัทร จับยัยนั้นไว้\"นายเติ้งทำหน้าตาดุเดือด วิ่งมาแต่ไกลเชียว



\"เทอรีบหนีไปซ่ะ เร็วดิ\"นายภัทรตะโกนไล่ฉันไป



ฉันไม่ได้คิดอะไรมากเลย ชิ่งหนีให้เร็วที่สุด แต่ก้ออดคิดไม่ได้ว่านายภัทร ปล่อยฉันทำไมกัน???