ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เผชิญหน้ามาเฟีย
ฉันรวบรวมกำลังภายในทั้งหมด วิ่งขึ้นไปชั้น3 แต่คราวนี้ต้องมีแผนซ้อนแผน ฉันคิดว่า นายภัทรนั้นต้องมาดักฉันที่บันไดเป็นแน่แท้
ฉันเลยปีนไปนอกระเบียงซ่ะ ฉันแอบปีนที่ห้อง501 ที่ติดๆกันๆ ฉันเดินมาตามระเบียงจนถึงหน้าต่างบานที่ฉันนั่งพอดี ฉันแอบเห็นตาเติ้งกำลัง
หันหน้าไปทางกระดานดำ ฉันเลยใช้จังหวะนั้นควานหากระเป๋าเงินใต้โต๊ะอย่างรวดเร็ว จู่ๆ..
\"ว๊าย..\"ฉันร้องตกใจเพราะ มือของตาเติ้งคว้าแขนฉันไว้แล้ว
\"เทอทำอะไรน่ะ แอบมาหาชั้นเหรอ\"ตานั้นพูดยั๊วะโทสะฉันเต็มที่ ไม่นานตาภัทรก็วิ่งเข้ามามองฉันด้วยสายตาเวทนาปนสายตาเสร็จแน่ๆ
\"เทอน่ะ ตุบ...\"ฉันไม่โง่รอให้2คนนี้จัดการฆ่าฉันก่อนหรอก ฉันต้องจัดการก่อน ฉันตกเข้าเป้าของตาภัทรและก็กำลังง้างมือจะชกตาเติ้งต่อ
แต่ว่า ฉันเสียหลักแล้ว ฉันกำลังจะตกระเบียงชั้น3 
\"กรี๊ดๆ.....\"ฉันตกใจมากๆร้องกรี๊ดดังลั่น แต่ก็ไม่ตกน่ะเพราะ ตาเติ้งน่ะจับมือฉันไว้พอดี แหโทม ช่างเหมือนพระเอก นางเอก เสียจริงๆเลย คิคิ
\"ถ้าเทอตกลงไปตาย ทุกคนจะโทษความผิดใส่ชั้นน่ะสิ อย่าคิดเข้าข้างตัวเองล่ะ ใครจะรักยัยหน้าหมูได้ลง\"ตาเติ้งแสดงกริยารังเกียจ ขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าตัวเองจับมือฉันอยู่ ส่วนตาภัทรนั้นเหรอ นั่งจับตาตุ่ยๆอยู่อ่ะ
\"เอานี้กระเป๋าเงินเทอ\"ตาเติ้งพูดจบก็คว้างกระเป๋าของแนลงไปข้างล่าง ฉันแค้นสุดๆเลย ตบเข้าไปฉาดนึง แล้วก็วิ่งๆๆไปเลย อิอิ สะใจๆ
\"เทอ..\"เสียงของตาเติ้งดุโกรธ เกรี้ยวกราดมากๆ
\"ชุน ไปไหนมาทำไมไม่มาช่วยชั้น\"ฉันตะโกนว่าชุน ทั้งๆที่ชุนไม่รุ้เรื่องอะไรเลย ก็มันโมโหนี้ค่ะ
\"เราขอโทดเราไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งเทอน่ะ มิน\"เจ้าชุนแสดงเสียงถึงความรุ้สึกผิดอย่างแรง ทำให้ฉันผิดแรงกว่าอีก ฉันเลยวิ่งไปกระโดดขี่หลังซ่ะ
เลย นี้เป็นการลงโทษ ไปเลย เจ้าชุนก้วิ่งเลยกันอยู่พักนึง แนก็นั่งรถจักรยานชุนกลับบ้าน พร้อมกันเราเป็นอย่างนี้ทุกวัน
เช้าวันถัดมา
\"แป๋ม ชั้นโดดวิชานี้น่ะ ไม่เอาชั้นไม่เข้าห้อง อ้อมแกโดดกับชั้นน่ะ..น่ะๆๆ\"ฉันอ้อนวอนยัยอ้อมกะยัยแป่มให้โดดเรียนกับฉัน
ฉันเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
\"ไม่ได้น่ะ วันนี้มีสอบน่ะเว้ย\"ยัยแป๋มบังคับ
\"ใช่ๆ ไม่สอบตายแน่ๆเลย\"ยัยอ้อมสมทบ
\"ชั้นไม่อยากเข้าห้องอ่ะ\"ฉันอ้อนวอนจนต้องเข้าห้องเรียนจนได้ ฉันเห็นแววตาของ นายภัทรที่ฉันไปต่อยเอาเมื่อวาน กับ แววตาของตาเติ้ง
ที่โดนฉันตบเอา ฉันเลยเล่าให้แก๊งๆเพื่อนฉันฟังหมดเปลือก
\"เฮ้ย..บันไล แล้วยัยมิน\"ยัยเมล์ตะโกนซ่ะลั่น ยัยอ้อม กับยัยแป๋มก็ช็อตไม่แพ้กัน
\"ชั้นจะทำไงดีอ่ะพวกแก ชั้นต้องโดนซ้อมตายแน่ๆเลย\"ฉันวิตกสุดๆ เลยไปถามไอปั่น
\"นี้ๆ แกรุ้มั๊ยว่า แก๊งเด็กใหม่ห้องเราน่ะ เคยทำร้ายผู้หญิงมั๊ยหว่ะ??\"ฉันถามเบาสุดๆ
\"เคยดิ ตบกระจายเลย บางครั้งก็ตัดผมจนหัวล้านน่ะ เอากรรไกรมาปาดหน้าจนเสียโฉมหมดเลย ถามทำไมอ่ะ??\"ไอปั่นมันแสดงท่าสมจิง
มากๆ ฉันฟังแล้วยังเสียวเลย
\"ปะปล๊าวๆ ถามดูๆ\"ฉันเหงื่อย้อย หน้าเสียซีดๆ น้ำตาซึมๆ ฉันกลัวสุดๆเลย
\"วันนี้ทุกคนไปประชุมที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยน่ะ จะมีการประชุมใหญ่เกี่ยวกับงานกีฬาฤดูร้อน ครั้งนี้ด้วย\"ยัยฟ้าหัวหน้าห้องแจ้งอย่างเป็นทาง
การ เอ้อๆประชุมอีกแร่ะ มีแต่ฉันที่ไม่มีความสุขเอาซ่ะเลย เพราะ ทุกคนจะดีใจมากๆเกี่ยวกับงานกีฬาฤดูร้อน เพราะจะเตรียมงานกันเป็นเดือน
ฉันชอบตรงที่จะมีตารางเรียนแค่วันล่ะ3 คาบเท่านั้น ต่อวัน เพราะจะใช้เวลาทำงาน เตรียมต่างๆมากมายเลย คิคิ
ฉันเลยปีนไปนอกระเบียงซ่ะ ฉันแอบปีนที่ห้อง501 ที่ติดๆกันๆ ฉันเดินมาตามระเบียงจนถึงหน้าต่างบานที่ฉันนั่งพอดี ฉันแอบเห็นตาเติ้งกำลัง
หันหน้าไปทางกระดานดำ ฉันเลยใช้จังหวะนั้นควานหากระเป๋าเงินใต้โต๊ะอย่างรวดเร็ว จู่ๆ..
\"ว๊าย..\"ฉันร้องตกใจเพราะ มือของตาเติ้งคว้าแขนฉันไว้แล้ว
\"เทอทำอะไรน่ะ แอบมาหาชั้นเหรอ\"ตานั้นพูดยั๊วะโทสะฉันเต็มที่ ไม่นานตาภัทรก็วิ่งเข้ามามองฉันด้วยสายตาเวทนาปนสายตาเสร็จแน่ๆ
\"เทอน่ะ ตุบ...\"ฉันไม่โง่รอให้2คนนี้จัดการฆ่าฉันก่อนหรอก ฉันต้องจัดการก่อน ฉันตกเข้าเป้าของตาภัทรและก็กำลังง้างมือจะชกตาเติ้งต่อ
แต่ว่า ฉันเสียหลักแล้ว ฉันกำลังจะตกระเบียงชั้น3 
\"กรี๊ดๆ.....\"ฉันตกใจมากๆร้องกรี๊ดดังลั่น แต่ก็ไม่ตกน่ะเพราะ ตาเติ้งน่ะจับมือฉันไว้พอดี แหโทม ช่างเหมือนพระเอก นางเอก เสียจริงๆเลย คิคิ
\"ถ้าเทอตกลงไปตาย ทุกคนจะโทษความผิดใส่ชั้นน่ะสิ อย่าคิดเข้าข้างตัวเองล่ะ ใครจะรักยัยหน้าหมูได้ลง\"ตาเติ้งแสดงกริยารังเกียจ ขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าตัวเองจับมือฉันอยู่ ส่วนตาภัทรนั้นเหรอ นั่งจับตาตุ่ยๆอยู่อ่ะ
\"เอานี้กระเป๋าเงินเทอ\"ตาเติ้งพูดจบก็คว้างกระเป๋าของแนลงไปข้างล่าง ฉันแค้นสุดๆเลย ตบเข้าไปฉาดนึง แล้วก็วิ่งๆๆไปเลย อิอิ สะใจๆ
\"เทอ..\"เสียงของตาเติ้งดุโกรธ เกรี้ยวกราดมากๆ
\"ชุน ไปไหนมาทำไมไม่มาช่วยชั้น\"ฉันตะโกนว่าชุน ทั้งๆที่ชุนไม่รุ้เรื่องอะไรเลย ก็มันโมโหนี้ค่ะ
\"เราขอโทดเราไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งเทอน่ะ มิน\"เจ้าชุนแสดงเสียงถึงความรุ้สึกผิดอย่างแรง ทำให้ฉันผิดแรงกว่าอีก ฉันเลยวิ่งไปกระโดดขี่หลังซ่ะ
เลย นี้เป็นการลงโทษ ไปเลย เจ้าชุนก้วิ่งเลยกันอยู่พักนึง แนก็นั่งรถจักรยานชุนกลับบ้าน พร้อมกันเราเป็นอย่างนี้ทุกวัน
เช้าวันถัดมา
\"แป๋ม ชั้นโดดวิชานี้น่ะ ไม่เอาชั้นไม่เข้าห้อง อ้อมแกโดดกับชั้นน่ะ..น่ะๆๆ\"ฉันอ้อนวอนยัยอ้อมกะยัยแป่มให้โดดเรียนกับฉัน
ฉันเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
\"ไม่ได้น่ะ วันนี้มีสอบน่ะเว้ย\"ยัยแป๋มบังคับ
\"ใช่ๆ ไม่สอบตายแน่ๆเลย\"ยัยอ้อมสมทบ
\"ชั้นไม่อยากเข้าห้องอ่ะ\"ฉันอ้อนวอนจนต้องเข้าห้องเรียนจนได้ ฉันเห็นแววตาของ นายภัทรที่ฉันไปต่อยเอาเมื่อวาน กับ แววตาของตาเติ้ง
ที่โดนฉันตบเอา ฉันเลยเล่าให้แก๊งๆเพื่อนฉันฟังหมดเปลือก
\"เฮ้ย..บันไล แล้วยัยมิน\"ยัยเมล์ตะโกนซ่ะลั่น ยัยอ้อม กับยัยแป๋มก็ช็อตไม่แพ้กัน
\"ชั้นจะทำไงดีอ่ะพวกแก ชั้นต้องโดนซ้อมตายแน่ๆเลย\"ฉันวิตกสุดๆ เลยไปถามไอปั่น
\"นี้ๆ แกรุ้มั๊ยว่า แก๊งเด็กใหม่ห้องเราน่ะ เคยทำร้ายผู้หญิงมั๊ยหว่ะ??\"ฉันถามเบาสุดๆ
\"เคยดิ ตบกระจายเลย บางครั้งก็ตัดผมจนหัวล้านน่ะ เอากรรไกรมาปาดหน้าจนเสียโฉมหมดเลย ถามทำไมอ่ะ??\"ไอปั่นมันแสดงท่าสมจิง
มากๆ ฉันฟังแล้วยังเสียวเลย
\"ปะปล๊าวๆ ถามดูๆ\"ฉันเหงื่อย้อย หน้าเสียซีดๆ น้ำตาซึมๆ ฉันกลัวสุดๆเลย
\"วันนี้ทุกคนไปประชุมที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยน่ะ จะมีการประชุมใหญ่เกี่ยวกับงานกีฬาฤดูร้อน ครั้งนี้ด้วย\"ยัยฟ้าหัวหน้าห้องแจ้งอย่างเป็นทาง
การ เอ้อๆประชุมอีกแร่ะ มีแต่ฉันที่ไม่มีความสุขเอาซ่ะเลย เพราะ ทุกคนจะดีใจมากๆเกี่ยวกับงานกีฬาฤดูร้อน เพราะจะเตรียมงานกันเป็นเดือน
ฉันชอบตรงที่จะมีตารางเรียนแค่วันล่ะ3 คาบเท่านั้น ต่อวัน เพราะจะใช้เวลาทำงาน เตรียมต่างๆมากมายเลย คิคิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น