ยัยสุดแสบ แอบปิ๊ง หนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #14 : ศึกชิงนาง....

ฉันวิ่งมาถึงหลังอาคารเกษตร สถานที่เบสิคสุดๆ ในการนัดต่อย

ของบันดาขาโจ๋ของโรงเรียน เพราะมันไกล อาจารย์แถมลับตา

คน และยังเปนลานกว้าง เหมาะแก่การ กลิ้งเกือก ถูไถ อย่างยิ่ง

ฉันเห็นพวกผู้ชายและผู้หญิง ยืนล้อมเปนวงกลมใหญ่

"กรี๊ด...พี่เติ้งถูกต่อย" เสียงผู้หญิงนิรนามคนนึง ตะโกนวี๊ดว้าย

ฉันรีบแทรกตัวฝ่าฝูงชน จนมาถึงบริเวณแถวหน้าๆ ฉันนายเติ้ง

กำลังชุลมุน แลกหมัดกับ..กับ ใครอ่ะ หน้าคุ้นๆ แต่จำไม่ได้!!!

"อ่ะจ้ายยย" ใครเบียด..ฉันว่ามันคล้ายๆใครถีบมากกว่าน่ะ

จนฉันกระเด็นมากองอยุ่กลางสนามชกมวย จำลองเนี่ย

นายเติ้ง และ นายนั้น หยุดชิมหมัดกัน หันมามองฉันอย่างตกใจ

"น้อง...น้องนี้เอง จำพี่ไม่ได้เหรอ"  นายนั้นเอาตัวเองมาเปนพี่ตั้ง

แต่เมื่อไหร่ เอ่ๆๆหน้าคุ้นๆน่ะ นึกๆๆ

จนในที่สุดฉันก็นั่งแท๊กซี่ มาถึง บางอ้อ

"อ้อ...พี่บัสสส" พี่บัสใครน่ะเหรอ มาเฟียใหญ่ของโรงเรียนเลย

แต่พี่แกมารู้จักฉันได้ไง

พี่บัสยิ้มหวานเยิ้มม แบบน้ำตาลย้อยใส่ติ๋งๆเลย  แถมรีบประคอง

ฉันให้ลุกขึ้นอีกตังหาก 

อยุ่ๆ นายเติ้งก็..

"พลั่ก..เฮ้ย ไปให้พ้นจากแฟนชั้น" นายเติ้งรีบคว้าฉันมากอดไว้

อ่ะจ๊ากกก  กอด.....!!!!!!!  นายเติ้งกอดฉัน ฉันได้แต่ยืนแข็งทื่อ

ทำอะไรไม่ได้

"นี้ผู้หญิงของชั้น แกไม่มีสิทธิ์ยุ่ง" ห๊า...พระเจ้ากล้วย ช่วยทอด

นายเติ้งพูดบ้าอะไร ถึงฉันจะมีใจ แต่ก็ต้องเกรงใจฉันบ้างสิ

พี่บัสเข้าใจผิดหมดพอดี ถึงยังไงฉันก็ไม่อยากมีแฟน

ไว้ผูกมัด ตัวเอง ทั้งๆไม่มีใครมาจีบ หรือ เคยมีแฟนมาก่อนก็

เหอะน่ะ

"นายเติ้ง พูดอะไร" อย่างน้อยก็ต้องเล่นตัวซักนิดนึง เดวจะหา

ว่าไม่มีศักดิ์ศรี พวกชะนีที่รุมอยู่ก็พากันตะลึง งงงวยไปด้วย

พี่บัสทำหน้าโมโหเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วพูดว่า......

"งั้น ชั้นก็ขอประกาศตรงนี้ ว่า ชั้นจะแย่งผู้หญิงคนนี้มาจากแก-

ให้ได้" เย้ยยย พี่บัสสพูดอะไร ศึกชิงนางหรือนี้...

พวกที่รุมๆอยู่ ก็ยิ่งค้างเข้าไปใหญ่

"ปิ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ทำอะไรกันน่ะ หยุดน่ะ" กลุ่มที่เคยเปนสนามมวย

จำลองแตกกระเจิง หลังจากได้ยินเสียงของอาจารย์ฝ่ายปก

ครอง เป่านกหวีด  อย่างน้อย จารแกก็ช่วยฉันจากสถานการณ์

ที่คนสวยอย่างฉัน กำลัง อึกอัดและลำบากใจสุดๆ


"เสน่ห์แรง ชิหายยเลยว่ะ ชั้นโคดอิจฉาแก" ยัยเมล์แสดงอาการ

อิจฉาอย่างเหนได้ชัด ด้วยการมองฉันเหมือนพวกนางร้ายมอง

นางเอก 

"จิงๆน่ะ รู้รึป่าว แกเปน ทอล์กออฟเดอะท้าวว ตอนนี้ไปแล้ว"

ยัยแป๋มช่วยเสริม ถึงอังกิดมันจะดูเพี้ยนๆก็เหอะ

ส่วนยัยอ้อมยังคงแอบนั่งมองนายภัทร ต่อไป

"การ์ตูนมานั่งด้วยกันดิ" ฉันเอ่ยชวนการ์ตูนมาร่วมวงกินข้าว

"มินมีจะคนมาแย่งตั้ง2คนแถมเปนหนุ่มหล่อติดอันดับโรงเรียน-

ด้วย คิดได้ไงเนี่ย" ยัยการ์ตุน มันชมหรือด่าเนี่ย

"เหอะๆ ชั้นว่าน่ะ ตา2คนนั้นอ่ะ คงไม่คิดจิงจังอะไรหรอก คงพูด-

โชว์ออฟ ไปแค่นั้น ไม่ทำจิงหรอก" ฉันเสนอความคิดแบบสวน

ทางกับใจโดยสิ้นเชิง

ยังไม่ทันสิ้นคำพูดฉัน เสียงตามสายก็เล่นขึ้น

"เพลงนี้น่ะครับ จากพี่บัส มอบให้ น้องมิน มีฝากข้อความไว้ว่า-

อยากกินข้าวให้อร่อย ต้องมีพี่อยุ่ข้างๆ" เจ้าโอ๊ตดีเจช่วงเที่ยง

ทำเสียงสุดสะดิ้ง ข้าวหมกในปากของฉันแทบพุ่งพลวดออกมา

ดีนะที่ปิดปากไว้ทัน ไม่งั้นหน้าสวยๆของยัยเมล์เละแน่ หึหึ

++ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเสกข์ประสาทงามให้เทอ ไม่มีฤทธิ์เดช

ไม่มีราชรถเลิศเลอ แต่ฉันมีใจพิเศษ.....++ เพลงที่พี่บัส ขอให้ฉัน

คือ เพลง เพียงชายคนนี้(ไม่ใช่ผู้วิเศษ) เสียงโฮ วี๊ดวิ้ว เกิดทั้งโรง

อาหาร  ทำเอาฉันเริ่มใจแกว่งๆกลัว ว่า ฉันจะกินข้าวไม่อิ่มทุกวัน

ถ้าพี่แกเล่นของเพลงชวนอาเจียนให้บ่อยๆ

หลังจบเพลงของพี่บัส นายเติ้งก็ไม่ยอมน้อยหน้า แอบเอา

ดอกกุหลาบสีแดง มาวางไว้ใต้โต๊ะ 

เฮ้อ~ ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจกันแน่ ที่2คนนั้น จะงัดไม้เด็ด

ต่างๆ มาจีบ  แถมตอนนี้ก็ใกล้ช่วง กีฬาฤดูร้อน เข้ามาทุกที

แถมพี่บัสแกยังอยุ่ สีเดียวกับฉัน และก็นายเติ้งอีก ตีกันตายแน่

ยังไม่หมด พรุ่งนี้ยังต้องจับฉลาก วิ่ง3ขา ฉันอยากคู่กับนายชุน

ก็หมอนี้เก่งกีฬาสารพัด เอ๋ แต่มันหายไปไหนเนี่ย
 
ฉันเดินหานายชุนไปทั่ว

จนมารู้ว่า ไปทำอุปกรณ์เชียร์ที่ ศุนย์กีฬา ฉันเลยรีบไปหามัน

ทันที

"เฮ้ ชุนทำไมมานั่งทำคนเดียวล่ะ" ฉันทักทายมันตามปกติ

แต่ทำไมมันไม่พูดตอบล่ะเนี่ย
 
"นายเปนอะไรอ่ะ นายไม่เคยเงียบอย่างนี้น่ะ" ฉันยังคงชวนมัน

คุยพร้อมช่วยระบายสีจานต่อไป

"เทอเสน่แรงเนอะ มีหนุ่มๆมาจีบตั้ง2คน" นายชุนพูดแบบไม่มอง

ตาฉัน และยังคงระบายสีต่อไป

"แหม แค่2คนเนี่ยน่ะ พูดซ่ะมากมาย" มันเปนบ้าอะไรของมัน

"ต่อไปเทอคงไม่กลับบ้านพร้อมชั้น คงไม่สนใจชั้น" ไอชุนมัน

บ่นบ้าอะไรของมัน แต่ในใจฉันเริ่มเอ๊ะใจกับคำพูดของมันแล้วล่ะ

แต่จะให้เปนไปได้ไง ว่านายนั้นจะชอบฉันอีกคน

เราเปนเพื่อนตั้งแต่เด็กคลานเล่นกันมาตั้งแต่น้อย จนตอนนี้

ฉันยังไม่เคยเหนอาการแบบนี้เลย