ยัยสุดแสบ แอบปิ๊ง หนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #10 : กำมะลอ

นายเติ้งเริ่มลงมือทำงานที่ค้างอยุ่ด้วยท่าทางขยันเต็มที่ ถ้าฉันไม่หลงตัวเองเกินไป ฉันคงคิดว่านายนี้คงอยากให้ฉันไปบ้านเค้ามากๆเลย อิอิ



\"ชุนๆวันนี้น่ะกลับก่อนได้เลยน่ะ เดวชั้นจะไปเอาของที่บ้านนายเติ้งก่อน\"ฉันพูดพลางไม่ได้สนใจสายตาของนายชุนเลย แต่ฉันว่าเค้าแค่เหงาๆ



ที่ไม่มีใครกลับบ้านกะมันด้วยม้างงง



\"นี้ๆ นายทำงานเสร็จรึยัง เดวมันจะค่ำมืดซ่ะก่อน ชั้นไม่ไปน่ะ\"ฉันพูดพลางๆแซว อยากรุ้จิงๆนายนี้ทำไมอยากให้ฉันไปบ้านนักน่ะ



เฮ้ยยยย รึว่าจะหมายปองความสาวสวยน่ารักของฉัน ม้ายน่ะๆๆๆถึงฉันจะชอบพอนายแต่ไม่มีทางเด็ดขาดเรื่องพันนี้ๆๆๆม้ายๆๆๆ



\"เทอเปนอะไรเนี๊ย ทำงานมากคงจะเพี้ยน หน้าแดงทำไมอีกอ่ะ???\"นายนี้ถามซอกแซกหลายเหลือเกิน ฉันเลยตัดบทซ่ะ ให้รีบเดินทางเร้วๆ



ฉันเห็นสายตาพวกสาวๆทั้งในและนอกโรงเรียน ที่จับตาดูเราทั้งคุ่อยุ่ 555+ สะใจยัยน้ำหวานจิงๆ มองฉันซ่ะเหว๋อออเลยยยย ตลอดทางเลย



มีแต่คนจับตาเราทั้งคู่แล้วก้อซุบซิบกันใหญ่ คงเห้นว่าฉันได้เดินกะหนุ่มป็อปซิท่า  เอ๋...ชมหรือด่าตัวเองว่ะเนี๊ย



\"นี้ๆเป็นไงบ้างเดินข้างชั้น แล้วรุ้สึกว่ารับรัศมีความป็อปของชั้นบ้างป่ะล่ะ??\"นายเติ้งพุดแซวด้วยสีหน้าทะเล้นๆต่างกับเมื่อก่อนลิบลับเลย



\"วันนี้นายไม่สบายเหรอ หรือว่าหัวกะแทกลำโพงรึป่าว ทำไมดุร่าเริงผิดปกติ หรือว่าวันเบาๆอ่ะ??\"เฮ้ย วันเบาๆมันของผู้หญิง เฮ้อ สุดท้ายฉัน



ก็เผยความฉลาดอันน้อยนึดออกไปจนได้....



เราเดินมาถึงบ้านหลังใหย่กลางซอย ในหมู่บ้านไฮโซมาก มีแต่บ้านหลังใหญ่ๆอยุ่ที่นี้ทั้งนั้นเลย น่าตื่นเต้น ฉันเหลือบมองดุนาฬิกา



เอ้า...เพิ่ง 5โมงกว่าเอง ฉันจะรีบมกบ้านนายนี้ทำไมเนี๊ย???



\"เอ้าล่ะ ถึงแล้ว นี้ไงบ้านชั้นเอง\"นายเติ้งพูดท่าทางเบิกบานสุดๆ จะร่าเริงอะไรนักเนี๊ย??



\"พี่เติ้งมาแล้วเหรอ\"เสียงหวานๆ ของเด็กสาวหน้าตาสวย คนนึงรีบวิ่งมาหน้าบ้านด้วยท่าทางร่าเริงไม่แพ้กัน



เอ้ย...นี้มัน การ์ตูนนิ สาวสุดป็อป มาอยุ่ที่บ้านนายเติ้งได้ไง??? คำถามต่างๆผุดขึ้นมาในหัวฉันมากมายนับไม่ถ้วนนนน



\"ว้าวๆๆ ป้าค่ะๆ พี่เติ้งพาแฟนมาแล้วค่ะ\"การ์ตุนยิ้มให้ฉันไมทันไรก้อตะโกนพร้อมวิ่งไปไหนบ้านพร้อมปะโยคบ้าๆนี้ ทำเอาฉันใจสั่นไม่ใช่น้อย



เลยล่ะ



\"นี้นายนี้มันอะไรกันน่ะ ชั้นงงน่ะ ไหนนายบอกว่า จะมาเอาเสื้อให้ชั้นซักไง ทำไมการ์ตูนพูดแบบนั้นอ่ะ??\"ฉันต่างนายเติ้ง งงๆ หน้าแดงๆ



\"เทอนี้ช่วยหน่อยเห๊อะๆ ชั้นจะโดนดุตัวอ่ะ\"นายเติ้งยอมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังอย่างเคล้าๆ แล้วเค้าบอกว่าจะนัดออกมาคุยกันใหม่ในวัน



พรุ่งนี้ เค้าจะมารับไปคุย จะเรียกว่า เดทคงไม่ผิดน่ะ....



\"สวัสดีจ๊ะๆ หนูใช่มั๊ยจ๊ะ แฟนของตาเติ้งที่หลายป้าพูดถึงบ่อยๆ แหม..น่ารักจังเลยน่ะ\"ผู้หญิงแก่ๆคราวป้า หน้าตาไฮโซที่ฉันเดาไม่ผิดคงเป็น



ป้าของนายเติ้ง พูดด้วยท่าทางเอ็นดูฉันเหลือหลาย มีการ์ตูนกอดแขนป้าไว้อย่างรัก และหวงๆ



\"เทอนี้เอง เด็กห้อง2นิ ชั้นเคยเห็นเทอตอนที่เทอกำลังจะกะโดดถีบพวกรุ่นน้องที่มารีดเงินเพื่อนชั้นเอง\"การ์ตุนพูดด้วยท่าทางยิ้มแย้มสุดๆ



\"เราไปคุยข้างในเถอะครับ ข้างนอกมันไม่สะดวก\"นายเติ้งรีบตัดบท ระหว่างเรากำลังเดินเข้าบ้าน  นายเติ้งเดินมากะซิบข้างๆหูจนเกือบจะโดน



แก้มฉันแล้วน่ะ ว่า...



\"ช่วยหน่อย ขอร้องเลย\"ว้าวๆๆๆแนเป็นผู้หญิงที่พิเศษขนาดไหนที่ มาเฟีย มาขอร้อง 555+



\"วางใจชั้น\"ฉันพุดกับเค้าด้วยท่าทางเอาจิงจังจนเค้ายิ้มหวานๆให้1ที แล้วก้อถือโอกาสจับมือฉันเดินเข้าไป หัวใจฉันตอนนี้มันเต้นโครมคราม



หน้าร้อนผาวๆ เหมือนกับได้รับอะไรบ้างอย่างจากฝ่ามือเรียวยาวของเค้าที่จับไว้แน่น



\"นั่งก่อนสิจ๊ะ\"คุณป้าเชิญตามมรรยาท พร้อมสั่งให้คนใช้ที่มีผ้ากันเปื้อนสีเหมือนขนมทองหยิบเลย ฉันกลั้นหัวเราะไว้ คิคิ



\"หนูรู้จักกับตาเติ้งตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะ??\"คุณป้ารัวคำถามาเปนชุดๆ เฮ้อ หวงหลายชายโดนพรากความหนุ่มจิงๆ ฉันทยอยตอบเป้นข้อๆ



จากเก็รงๆ จนตอนี้ฉันคุยเรื่อง การจัดสวน เล่าเรื่องขำๆจนเม้าท์กระจาย นี้ก้อปาเข้าไปทุ่มกว่าแล้ว ฉันเลยขอตัวกลับก่อน



\"เสียดายจังเลยน่ะ ถ้าว่างๆก้อมาน่ะ ป้าจะได้มีเพื่อนคุยบ้าง\"คุรป้ายิ้มแย้มแจ่มใส พลางเรียกนายเติ้ง ให้ขับรถไปส่งถึงหน้าบ้าน



\"การ์ตุน มีอะไรก้อมีคุยกันได้น่ะ\"ฉันกล่าวลาการ์ตุน ที่วันนี้นอกจากจะคุยกับคุรป้าแล้ว ยังนั่งโม้กันเรื่อง ดารา แฟชั่น กันยกใหญ่



\"จ๊ะๆ ว่างๆบ้านเรายินดีต้อนรับน่ะ\"การ์ตุนพูดพลางเดินมาส่งฉันที่รถ ที่มีนายเติ้งนั่งรออยุ่ แปลกแฮ่ะ ทั้งๆที่รุ้ว่ามัน เป็นเรื่อง กำมะลอ เพื่อ



ช่วยนายเติ้งไม่ให้โดนหาคุ่ ฉันกลับผูกพันธ์กับทุกคนเหมือนฉันเป้นแฟน นายเติ้งจิงๆ   เว้ยย ไม่ได้ๆๆๆ ยัยมินอย่าคิดเข้าข้างตัวเองน่ะ



\"กลับบ้านกันเถอะ\"ฉันพูดแล้วก้อเข้ามานั่งในรถ ที่มีเพียงฉัน และ นายเติ้ง ขับกัน2คน



\"ชั้นขอโทดน่ะ ที่ทำให้เทอลำบากไปด้วย ชั้นเห็นเทอเท่านั้นที่จะช่วยชั้นได้ในตอนนั้น\"นายเติ้งพูดพลางทำหน้าสำนึกผิดอย่างแรง



เฮ้อ...ฉันมันพวกใจออ่นซ่ะด้วยน่ะสิ...



\"ไม่เปนไรหรอก แต่ทำไมนายไม่พาน้ำหวานมาล่ะ\"ฉันถามไป ทำไมไม่รุ้ พุดถึงยัยนี้ที่ไรมันอารมไม่ดีทุกที.....



\"เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิ ทำไมต้องพุดถึงเค้าด้วยล่ะ\"นายเติ้งพุดคำที่ทำให้ฉันคิดลึกมากๆ ไม่ได้เปนอะไรกัน แล้วฉันกับนายล่ะเป็นอะไรกัน



นั้นเหรอ?? เขิลๆๆ จนในที่สุดนายเติ้งก้อขับรถมาส่งถึงบ้าน พร้อมบอกว่าพรุ่งนี้จะมารับไปคุยด้วย  นายนี้มันคิดยังไงกันแน่?????



ตั้งแต่ฉันเจอนาย คำถามต่างๆมันมีมากขึ้นๆๆจนใจฉันตอบไม่ได้ นายช่วยตอบทีได้มั๊ย???