คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : การพบเจอของมังกรสองพันธ์ุ
ธาเทียน่าเินไปามทาเียบ ๆ สัพั็สวนทาับศาสราารย์ายผู้หนึ่ เาสวมุโ้ำยาว ร่าอวบสมบูร์ เมื่อเาเินใล้ถึเธอ เาไ้ส่ยิ้มอย่าเป็นันเอให้ แ่ธาเทียน่าลับไม่ยิ้มอบ เธอหยุเิน พร้อมับส่สายามอไปหาศาสราารย์ "ุือศาสราารย์นใหม่...สินะะ?"
ศาสราารย์เินเ้าไปหาธาเทียน่า พร้อมับเอามือับแ้มอเธออย่าอ่อนโยน "รับ ผมือศาสราารย์สอนศาสร์ารแปลายนใหม่นอร์ทสมิ เอธวิลล์สัน รับ"
ธาเทียน่า้อาเอธวิลล์สันนิ่ "ยินีที่ไ้รู้ั่ะ ศาสราารย์เอธวิลล์สัน"
"ะเรียว่าท่านพี่นอร์ทสมิ็ไ้นะ ผมเิในระูลมัรลม แ่นละสายพันธุ์ับเธอ สาเล็ ธาเทียน่า พี เนเบิร์" เายิ้มอย่าเป็นันเอ
ธาเทียน่ายิ้ม "ไ้่ะ ท่านพี่นอร์ทสมิ" เธอับมืออเอธวิลล์สันล "เรายัไม่สนิทถึนาถึเนื้อถึัวไ้นานี้"
เอธวิลล์สันัมือลับ "รับ^^"
ธาเทียน่ายืนมอเอธวิลล์สันนิ่ ่อนะเินาไป
เอธวิลล์สันที่ยัยืนอยู่รนั้นไม่ไปไหน มอแผ่นหลัอธาเทียน่าที่เินาไป ่อนะเผยสีหน้าที่ระหายที่ะลืนินร่าอธาเทียน่า
ธาเทียน่าเินไปามทาเรื่อย ๆ ู่ ๆ ็มีเสียฝีเท้าอีเสียหนึ่ วิ่รมาาทา้านหลัอธาเทียน่า เธอึหันไป้วยวามสสัย ็พบับหิสาวนหนึ่ ผมบลอน์ทอ วิ่รมาหาเธอ
"ุ เ สเปีร์ย!!!!" หิสาวมาหยุยืนหายใหอบอยู่รหน้าธาเทียน่า
"??" ธาเทียน่าทำหน้า ้มหน้ามอหิสาวที่อายุน้อยว่าเธอยืนหอบอยู่
"ศาสราารย์สเวนเรียหาุน่ะ"
เมื่อธาเทียน่าไ้ยินันั้น ึรีบเินผ่านหิสาวที่ยืนอยู่รหน้าไป "อบใมาที่มาบอ"
ศาสราารย์สเวน อาร์เทอร์ สเวน เป็นศาสราารย์ที่ธาเทียน่าเารพและรัมาุพ่อแท้ๆอเธอนหนึ่ เป็นนเียวที่ะสยบอารม์วามโรธเืออเธอ้วยสิไ้
เมื่อเธอเินไปถึหน้าห้ออศาสราารย์สเวน เธอ็เาะประู ่อนะเปิเ้าไป
"มาแล้วเหรอ? ลูรั" เสียายลานพู้วยน้ำเสียที่เรียบนิ่แฝไป้วยวามห่วใย
ธาเทียน่าปิประู ่อนที่ะหันมาโ้ำนับ่อหน้าายลานผู้ที่อยู่รหน้านอย่าน้อบน้อม "ลูลับมาแล้ว่ะ" เธอเยหน้าึ้น "ท่านพ่ออาร์เทอร์"
ายลานสวมสูทำหนา โ้ทำยาว าแนรับธาเทียน่า "ยินี้อนรับลับบ้าน ธาเทียน่า ลูรั" เายิ้ม้อนรับอย่าเป็นมิร
ธาเทียน่าหลั่น้ำา วิ่เ้าไปสวมอายที่อยู่รหน้า้วยวามิถึอาลัยหาอย่าสุใ "ลูิถึท่านเหลือเิน"
แ่ทว่าวามสุไ้หยุล ธาเทียน่าลืมาึ้น้วยวามใ น้ำาหยุไหล ่อนะถออ้อมอนั่น แล้วมอนรหน้า้วยสายาเย็นา
"ทำไม้อพ่อแบบนั้น??" นรหน้าเธอยัยิ้มเือๆ
"ุือใร?" ธาเทียน่าพูเสียเรียบนิ่ สีหน้าเย็นา
"พ่อไ ำันไม่ไ้แล้วเหรอ?"
"บอมา ุือใรันแน่" ธาเทียน่าเินมอรอบัวสเวน "ุือศาสราารย์นอร์ทสมิ เอธวิลล์สัน..สินะ?" แล้วหยุอยู่้านหลัเา
ายที่ยืนอยู่รหน้าธาเทียน่า หลุำเบาๆ "ฮึๆๆ น่าทึ่ริ ๆ"
"....." ธาเทียน่ายืนมอนิ่
ายที่ยืนอยู่รหน้าเธอ เปลี่ยนร่าลับมาเป็นเหมือนเิม ุสูทำยาว ร่าอวบทีุ่้นา แล้วหันหน้ามาหาเธอ "เธอรู้ไ้ไ?? ว่าไม่ใ่ศาสราารย์สเวน"
"ันำลิ่นเาไ้ ลิ่นอเา ไม่อบอวนไป้วยลิ่นอมัรลมแบบนี้หรอ เพราะเา...ือิ้อเ้าหา ศาสราารย์เอธวิลล์สัน"
ุบ!!!!
เสียหลัอธาเทียน่าล้มลไปนอนับโ๊ะทำานัวให่ภายในห้อ ร่าให่ล่อมร่าบาให้ิอยู่ในอ้อมแน นร่าบาไม่สามารถไปไหนไ้
"ุ้อารอะไร?" ธาเทียน่ามอหน้าเอธวิลล์สันนิ่
"็แ่....." เอธวิลล์สันไล่สายามอไปามเรือนร่าอธาเทียน่า
"เอิ่ม....ทำแบบนี้..มันไม่ีนะะ" ธาเทียน่าหลบสายาอเอธวิลล์สันที่้อมอเธออยู่
"แล้วไ? นี่็ห้อทำานอผม ผมะทำอะไร็ไ้"
สถานาร์ภายในห้อเียบสนิท ไ้ยินแ่เสียลมที่พัผ่าน
"เอสเียสโ้..." ธาเทียน่าร่ายาถาทำให้นรหน้าเธอัวลอยึ้นสู นเธอสามารถเินออไปารนี้ไ้
"ธาเทียน่า ศาสราารย์รูสให้ผมสอนวิาศาสร์ารแปลายั้นสูให้ับเธอ" เอธวิลล์สันพู้วยสำเนียหวาระแวหน่อย ๆ
ธาเทียน่าหันทันทีเมื่อไ้ยินประโยนั่นมาาปาเอธวิลล์สัน "ว่าไนะ?! ุือศาสราารย์ที่ศาสราารย์รูสบอว่าัน้อามิ ไม่ว่าะเิอะไรึ้น็าม?"
"อา..ใ่ ผมเอแหละ" เอธวิลล์สันพู้วยสีหน้าและสำเนียเหนื่อย ๆ "ปล่อยผมล่อนไ้ไหม? ุเ สเปีร์ย.....นะ" เอธวิลล์สันอร้อ
ธาเทียน่าทำหน้าเหนื่อยใ ่อนที่ะีนิ้วปล่อยเอธวิลล์สันลมาสู่พื้นเหมือนเิม "เอาริิ?" เธอเาหัวเบา ๆ ้วยวาม "ุ้อารสิ่ใาัน?"
"ผม้อารมีลูับเธอ" เอธวิลล์สันลูบ้นเบา ๆ ้วยวามเ็บาแรระแทที่มาาที่สู
"อ้อ...้อารมีลูับัน...ฮ่ะ?!" ธาเทียน่าหันทันที "เี๋ยวนะ ทำไม้อเป็นัน? นอื่น็มีสายพันธุ์แบบุั้เยอะแยะ"
"เธอไม่เ้าใอะไรหรอ" เอธวิลล์สันยับเ้าไปหาธาเทียน่าใล้ ๆ เอามือลูบไปามแนอเธอ แล้วหันมาสบา "ราามัรทุัวทั่วโล ำลัับ้อเธออยู่นะ เพราะเธอือราินีมัรัวเียวที่ะสามารถให้ำเนิมหามัรไ้ เธอือสมบัิล้ำ่าที่ผม้อว้ามารอบรอ่อน แน่นอน...." เอธวิลล์สัน่อย ๆ เอาหน้าเ้าไปใล้ับหน้าธาเทียน่า "ว่าผม็ือราามัรลมัวหนึ่ที่้อารเธอ..." แล้วเา็เอาริมฝีปาประบริมฝีปาบาอเธอ........
ความคิดเห็น