Sorry, he's my boyfriend

ลำดับตอนที่ #8 : ผมสีแดง

                ทิม แม็กซ์เวลล์และแมทธิว สามคนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด นี่ก็ผ่านมาครึ่งเทอมแล้วแต่จู่ๆแมทธิวก็หายไปดื้อๆ ไม่เข้ากลุ่มหรือไปเที่ยวกับกลุ่ม ทิมลองไปถามญาติของแมทธิวมาแล้ว ไม่ว่าเขาจะชื่อโอดิตินหรือโอลิเวอร์แต่เขาก็บอกทิมว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันสิ” และดูเหมือนเด็กหนุ่มคนนั้นจะพูดจริงแต่แมทธิวจะไปไหนได้ล่ะ? เอาจริงๆเขาก็ไม่ได้หายไปหรอก ทุกๆวันเขาก็เห็นแมทธิวทำกิจวัตรประจำวันเป็นปกติ และยังคงคุยกับทิมและแม็กซ์ดงเดิม แมทคุยเกี่ยวกับทุกเรื่องเว้นเรื่องที่ทิมสงสัย แมทกำลังปิดบังบางอย่าง

            “เขาคงมีธุระอะไรของเขารึเปล่า ฉันว่าเราไม่ควรไปยุ่งหรอกมั้ง” แม็กซ์เวลล์พยายามกล่อมไม่ให้ทิมคิดมาก

            “แต่เขาเป็นเพื่อนเรานะ ฉันว่าอย่างน้อยพวกเราก็ควรจะรู้อะไรสักหน่อย” และเย็นวันหนึ่งเองที่เขาตัดสินใจถามแมทธิวที่เดิมฮัมเพลงเขามาในห้องพักอย่างสุขกายสบายใจ ในขณะที่ทิมและแม็กซ์เวลล์ก็นั่งมองจากเตียงของพวกเขา

            “พวกนายมองแปลกๆ มีอะไรรึเปล่า?” เด็กหนุ่มผมดำหยุดอัมเพลงก่อนจะถามเพื่อนอีกสองคน ทิมก็พยักหน้า “นายรู้ ทุกทีที่เรามีคำถามจะนั่งจ้องแบบนี้”เขาหัวเราะก่อนพูดต่อ “เราแค่อยากรู้ว่านายไปไหน” แมทธิวตีหน้าครุ่นคิดฉงนงงงวยพลางส่ายหัว “นายพูดเรื่องอะไรกัน”

            “โธ่แมท นายหายไปบ่อยๆแบบนี้ก็ผิดสังเกต เดี๋ยวนี้มีแค่พวกเราที่ไปกินแซนวิชไส้ชีสสายรุ้ง แค่เราสองคน!” แม็กซ์เวลล์แทรก เขาทำไม้ทำมือตอนอธิบายและทิมก็พยักหน้าเห็นด้วย “บอกมาเถอะ ฉันไม่ต่อยนายหรอกน่า”เมื่อได้ยินดังนั้นเจ้าแคมเบี้ยนก็นิ่งไปสักพัก เขากำลังถูกสอบสวนโดยมนุษย์แมวและพ่อมด ดูแฟนตาซีดีพิลึก

            “โอเคๆ” เขาชูมือสองข้างขึ้นประมาณว่าพอที “ฉันยอมก็ได้ คือ...” เด็กหนุ่มอ้ำอึ้ง “ตอนที่เราไปกินแซนวิชนั่นเมื่อคราวก่อน ฉันเจอรุ่นพี่คนหนึ่ง เธอมีผมสีแดง ชื่อเจลีน่า” ขาหยุดเพื่อมองปฎิกิริยาของเพื่อนที่แสดงสีหน้าดูไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่ขาพยายามจะสื่อสักเท่าไหร่ “แล้วไง”ทิมพูดตามด้วยแม็กซ์เวลล์“นั่นสิ”

            แมทธิวถอนหายใจและห่อไหล่ให้กับความโง่หรือแกล้งโง่ของสองคนนั้น “ฉันเดตกับเธออยู่ยังไงเล่า!” พูดออกมาแล้ว แมทธิวพูดออกมาจนได้ แม็กซ์แวลล์และทิมได้ยินดังนั้นก็หัวเราะร่า “เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ!”

            เจลีน่าเหรอ? อย่างที่แมทธิวบอกนั้นแหละเธอเป็นรุ่นพี่ ตัวนี่สูงเชียวคงเป็นเพราะเธอเป็นคนรัสเซียล่ะมั้ง ใครๆก็รู้ว่าติดลบสี่สิบเซลเซียสไม่นับว่าหนาวสำหรับรัสเซียแต่เธอขี้ร้อนมากจนถึงขั้นบอกว่าเกาะอังกฤษนี้อบอ้าว ถ้าแม่สาวคนนี้ต้องไปแถบพื้นที่ ณ เส้นศูนย์สูตรคงจะระเหยไม่เหลือซากเป็นแน่

            หลังจากวันนั้นแมทธิวก็ไปไหนมาไหนกับเจลีน่าคนนั้นอย่างเปิดเผย จริงๆแล้วแมทก็พยายามพาเธอมารู้จักพวกทิมและแม็กซ์เวลล์นะ “เอาล่ะเจลีน นี่เพื่อนๆของฉันคนผมน้ำตาลชื่อทิม และคนผมทองนี่ก็แม็กซ์เวลล์” แมทธิวผายมือไปยังเพื่อนทั้งสองที่ยืนถือจานอาหารกลางวันอยู่

                “โอ้ ดีใจที่เจอพวกเธอนะจ้ะ”หญิงสาวพูดอย่างยิ้มๆ เธอส่งตาหวานให้แม็กซ์เวลล์นิดๆจนเขาหน้าแดง แมทธิวสังเกตเห็นจึงกระทุ้งเธอด้วงศอกเบาๆที่เอว “โธ่ไม่เอาน่าเจลีน”

            กลางวันนั้นพวกเขาสี่คนกินข้าวด้วยกันโดยทิมนั่งติดกับแม็กซ์เวลล์เหมือนเดิมแต่ตรงข้ามพวกเขาคือแมทธิวที่ตอนนี้เขาไม่ได้นั่งคนเดียวในฝั่งนั้นอีกต่อไปแล้ว เจลีนน่านั่งข้างเขาแล้วมันจะเป็นอย่างนี้ต่อรึเปล่า ทิมจะยอมให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไปรึเปล่า ถ้าไม่ เขาจะทำอย่างไงดีล่ะ แมทธิวต้องโกรธเขามากแน่ๆแต่ให้ทำอย่างไงได้ เขารู้สึกตะหงิดๆกับเจลีน่าทั้งๆที่เธอออกจะเป็นคนดี

            เธอคอยจองโต๊ะให้พวกเขา แถมเอาจานไปเก็บให้ด้วย ผู้หญิงสวยๆไม่น่าทำงานแบกหามขนาดนั้นทิมก็พยายามช่วยอยู่แต่เธอก็ไม่ยอม ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เป็นอย่างนั้น อยากเอาใจแมทธิวหรือยังไง? ทิมไม่ชอบเธอเลย

            เจลีน่ามีผิวขาวซีด หน้าตกกระ ผมสีแดงฟูและมีตาสีฮาเซล เขาไม่คิดว่าแมทธิวจะชอบสาวผมแดงด้วยว้ำ แต่เขาว่ากันว่าธรรมชาติมักจะดลให้เราชอบอะไรที่ตรงข้ามกับเราเสมอเพื่อเพิ่มโอกาสในการกลายพันธุ์เพื่อวิวัฒนาการเผ่าพันธุ์ให้ดียิ่งขึ้นไป ตัวแมทธิวเองก็มีผมสีดำไม่แปลกที่จะชอบคนผมสีอ่อนถ้าอ้างอิงตามคำพูดดังกล่าวแต่ทิมก็ยังไม่ชอบเธออยู่ดี

            “ฉันไม่ชอบหล่อนเลยให้ตายสิ”ทิมกระซิบกับแม็กซ์เวลล์เมื่อพวกเขาอยู่กันสองต่อสอง ทำสีหน้าขึงขัง ผู้ฟังก็ดี เขาเงียบเชียวไม่ขัดหรือแทรกอะไร ความจริงเพราะทำไม่ได้ แม็กซ์เวลล์กำลังกินโยเกิร์ตสตรอว์เบอร์รี่อย่างเอร็ดอร่อยพลางฟังเพื่อนรักบ่น “ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนดีนะ แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่อยากให้เธอเข้าใกล้แมทธิว!”ทิมเดินไปเดินมาวนอยู่ในห้องนั้น

            แม็กซ์เวลล์กระเดือกอาหารลงคอ “นายแอบชอบแมทธิวรึไง ทำเป็นหึงน่ะ” ทิมหันขวับเขาจ้องเขม็งไปยังเพื่อนที่เพิ่งกินอิ่ม “ฉันไม่ได้ชอบเขาแบบนั้นสักหน่อย! ทั้งฉันและแมท พวกเราต่างก็ชอบผู้หญิง!” เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด เขาไม่ชอบเวลามีคนบอกว่าเขาเป็นเกย์ เขาไม่ได้เหยียดเพศนะ แค่ไม่ชอบให้เรียกอย่างนั้น เพราะเขาไม่ใช่ ทิมชี้หน้าแม็กเวลล์และจ้องอย่างอารมณ์เสีย เขาเลือดขึ้นหน้า

            “พวก! ฉันแค่พูดเล่น ขอโทษได้ไหมล่ะ!?” แม็กซ์ลุกลี้ลุกลน ถ้าเกิดไปแหย่จนทิมโกรธขึ้นมาจริงๆล่ะก็เขาต้องแย่แน่ๆ

            “ถ้าอย่างนั้นก็ดี..ฉันไม่อยากทำร้ายนายนะ”

            แต่ที่แม็กซ์เวลล์พูดมามันก็ฟังดุมีเหตุผลอยู่ ทิมนอนคิดอยู่คนเดียวกลางดึกในขณะที่เพื่อนร่วมห้องนอนหลับปุ๋ย จวนจะเที่ยงคืนเห็นได้ แสงจันทร์ส่องเข้ามากระทบหน้าของทิม จะสงสัยอะไรกันนักกันหนา? ทิมก็ไม่รู้เหมือนกัน สภาพเตียงตอนนี้เละเทะมากผ้าห่มกระจายไปทุกๆทางที่ไม่คลุมขาหรือช่วยให้ความอบอุ่นทิมเลยสักนิด หมอนก็ไปอยู่ตรงปลายเท้าซะนี่

ทิมไม่เข้าใจ เขาชอบแมทธิวเหรอ? ตลอดชีวิตที่ผ่านมาทิมก็ไม่เคยชอบผู้ชายเลยสักคน เขาชอบสาวๆมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางที่จู่ๆเขาจะมาชอบผู้ชายหรอก แต่..แต่แมทธิวไม่เหมือนคนอื่น เขาดูน่ารัก ดูใสซื่อบริสุทธ์ไม่ว่าแมทธิวจะเคยทำความผิดอะไรมาแม้ทิมจะรู้ว่ามันเป็นความจริง แต่เขาก็กล่าวหาไม่ลงอยู่ดี

ผู้ชายที่หล่อต้องมีโครงหน้าแข็งแรงมั่นคง ผู้หญิงสวย...ไม่รู้สิแต่ที่แน่ๆแมทธิวไม่ด้อยู่ในกลุ่มเหล่านั้นแม้เขาจะเป็นผู้ชาย เขาอยู่ในกลุ่มเบบี้เฟซ แปลตรงๆมันก็คือหน้าเด็กนั่นแหละ มันเป็นข้อยกเว้น เขาอยู่เหนือกฎ ในความคิดของทิมถ้าแมทธิวเป็นผู้หญิงเขาคงต้องสวยกว่าเจลีน่าแน่ๆ และทิมจะขอเขาเป็นแฟน แต่มันเป็นไปไม่ได้ แมทธิวเป็นผู้ชายและมันทำให้ทิโมธี ไทเลอร์รู้สึกสับสน

ทันใดนั้นเองเขาก็รู้สึกว่ามีใครหรืออะไรสะกิดเบาๆ ทิมสะดุ้งโหยงและลุกขึ้นนั่ง เขาหันหลังให้แสงจันทร์เพียงเพื่อพบกัยคนที่เขาคิดถึงเมื่อสักครู่ แมทธิวเป็นคนที่สะกิดเขา “ฉัน...นอนไม่หลับแล้วเห็นนายยุกๆยิกๆมาตั้งนานแล้วก็เลย..”

            “ไม่เป็นไรๆ” เห็นไหม ทิมกล่าวหาเขาไม่ได้เลย “ฉันก็นอนไม่หลับเหมือนกัน” ได้ยินดังนั้นแล้วแมทธิวก็ปีนขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆกับทิม เขามองหน้าเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงด้วยสายตาที่ออกจะ..สื่ออะไรแปลกๆที่ทิมก็อธิบายไม่ได้ มันให้ให้ท้องน้อยของเขารู้สึกปั่นป่วน “นายคิดว่า..”แมทเริ่ม “นายคิดว่าฉันเป็นคนอย่างไง” เด็กหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ

            ทิมหันหน้าหนีก่อนที่อะไรแปลกๆจะเกิดขึ้น เขารู้สึกร้อนผ่าวๆที่หน้า เขาต้องหน้าแดงแน่ๆและเขาไม่อยากให้แมทธิวเห็น ทิมเขินเหรอเนี่ย “ว่าไงล่ะ?” แมทธิวเร่งเร้า “เอ่อ...ฉันว่านายก็เป็นคนดีนี่ ทำไมเหรอ?”เด็กหนุ่มตะกุกตะกัก

            “เจลีน่าไม่ค่อยคุยกับฉันแล้ว ฉันคิดว่าเธอไปชอบคนอื่นแล้ว ฉันน่าเบื่อเหรอทิม” แมทธิวกล่าวด้วยเสียงสั่นๆในตอนท้าย เขาจะร้องไห้เหรอ “ไม่นะ นายไม่น่าเบื่อนะแมท! บอกได้เลยว่าเธอนั่นแหละที่ไม่ดี นายไม่ผิดหรอก”ทิมกล่าว เขาหันหน้ามาเจอเพื่อนหนุ่มนั่งน้ำตาซึม

            “ขอกอดหน่อยสิ”แมทกล่าว

“อืม”

ทั้งสองกอดกันจนหลับไป แม็กซ์เวลล์ที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็ต้องตกใจเล็กน้อยเมื่อสิ่งแรกที่เขาเห็นเมื่อลืมตาตื่นคือเพื่อนสองคนนอนกอดกัน 

“พระเจ้า!” เขาอุทาน