" M A T T H E W ' S " แมทธิว : ฉันเป็นใคร?

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

จวนจะถึงเวลาเช้า นาฬิกาปลุกดังขึ้นภายใต้ความเงียบสงบของห้อง เสียงของมันดังจนสามารถปลุกแมทธิวออกจากห้วงแห่งความขี้เกียจได้อย่างง่ายดาย เด็กชายผมสีดำขยี้ตาและค่อยๆเคลื่อนตัวลงมาจากเตียงที่ดูเหมือนจะมีแรงดึงดูดสูงกว่าหลุมดำเสียอีก

       แมทธิวเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของครอบครัว โดยเขาหน้าตาเหมือนแม่มากที่สุด ถ้าจะบอกว่าถอดแบบมาก็คงจะไม่ผิด ทั้งคู่มีดวงตาสีฟ้าโศก ขนตายาวสีดำ และผมสีดำเงางามน่าสัมผัสดังเส้นไหม ทุกคนคิดว่ามันดีที่หน้าตาดีกันทั้งคู่ แต่มันกลับไม่ดีเลยสำหรับแมทธิวที่สงสัยว่าทำไมตัวเองไม่มีส่วนไหนที่เหมือนพ่อเลย! 

       แต่อีกอย่างที่ทำให้เขายิ่งไม่เหมือนพ่อเข้าไปใหญ่ ไม่สิ...ทำให้เขาไม่เหมือนใครเลยต่างหาก มันคือหาง ใช่ หาง แบบที่ปีศาจในเทพนิยายมีนั่นแหละ

       หางนั้นมีสีดำยาวประมาณครึ่งตัวของเด็กชาย มีปลายแหลมๆ พอจะช่วยให้นึกภาพออกไหม?

       แน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นความลับของครอบครัว มีแต่พ่อ แม่และน้องสาวของเขากับลุงฝั่งแม่เท่านั้นที่ช่วยกันปิดเรื่องนี้เอาไว้ นอกจากหาง เล็บเขาก็กลายเป็นสีดำไปด้วยแต่ก็ต้องยอมให้คนเขาเข้าใจผิดว่าทาเล็บ จะให้ไปบอกว่าเป็นสีเล็บธรรมชาติ แบบแม่ให้มา ก็คงจะไม่ใช่

       "มิลลิเซนต์!" เสียงตะโกนดังมาจากโถงข้างนอก เจ้าของเสียงนั้นคือแคทลีน น้องสาวตัวแสบของแมทนั่นเอง เธอรู้ว่าแมทธิวไม่ชอบให้เธอเรียกเขาด้วยชื่อกลาง เพราะเขาคิดว่าชื่อมิลลิเซนต์มันดูเหมือนผู้หญิงเกินไป แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเธอก็ยังไม่ยอมเลิกสักที 

       เธอวิ่งเข้ามาในห้องโดยไม่ได้บอกกล่าวหรือขออนุญาตเจ้าของห้องสักคำ "โอ้พระเจ้า แคท ตกใจหมดเลย!" เขารีบใส่เครื่องแบบนักเรียนให้เสร็จๆไป 

       "ฉันสายเหรอ?"

       "เปล่าหรอก พี่น่ะเร็วเกินไปด้วยซ้ำ"เธอหัวเราะก่อนจะพูดต่อ "แม่ฝากมาบอกว่าถ้ามีอะไรจะโทรไป ไม่ต้องส่งข้อความมา"

       "เธอวิ่งขึ้นมาเตือนฉันด้วยเรื่องแค่นี้น่ะเหรอ?"เขาถามเธอกลับ

       "เปล่า ที่วิ่งน่ะคือฉันอยากมาทันพี่สักครั้ง ปกติฉันตื่นพี่ก็ไปโรงเรียนแล้ว"

       "ก็ทันแล้วนี่ไง"เขาตบไหล่เธอเบาๆ

       "โชคดีนะมิลลิเซนต์" ผู้เป็นน้องสาวกอดเขาก่อนจะยิ้มให้

       "ทำยังกะพี่จะไปเป็นทหาร นี่แค่โรงเรียนประจำ ไม่มีอะไรแย่หรอกน่า"

นั่นสิ ไม่มีอะไรแย่หรอก เนอะ?