ตอนที่ 29 : +ลวงรัก 08+ การปิดปากเงียบ คือ การพูดให้ ‘ได้ยิน’ [3]
“หือ? บริษัทชุดชั้นในสตรีตรงหัวมุมนี้นะเหรอคะ” ฉันขมวดคิ้วมองภัคกี้ที่เบิกตาขึ้นเล็กน้อย แต่เพียงไม่ถึงเสี้ยววินาทีดวงตาคู่นั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นตาสระอิพร้อมกับรอยยิ้มให้กันเหมือนเดิม
“อือ ภัคกี้รู้จักบริษัทนั้นด้วยเหรอ”
“รู้จักค่ะ”
“แล้วภัคกี้รู้จักคนที่ทำงานในนั้นมั้ย”
“หืม… ก็รู้จักนะคะ” ภัคกี้ขมวดคิ้วมองฉันเล็กน้อย แล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย “มีอะไรเหรอคะ”
“ภัคกี้พอจะมีเส้นสายใหญ่ ๆ บ้างมั้ยอ่ะ ยัดจีนเข้าหน่อยสิ จีนอยากเอาไปฟาดกับอินั่นว่าจีนก็มีเส้นเหมือนกัน โมโหมาก เหมือนไม่ได้รับความยุติธรรม!” ฉันพูดออกไปด้วยความคับแค้นใจ พร้อมยกสมูตตี้ขึ้นมาดูดอย่างแรงด้วยความโมโห
อันที่จริงภัคกี้ก็ดูรวยอยู่ ไม่แน่อาจจะรู้จักกับ CEO หรือผู้ร่วมหุ่นเลยก็ได้ ทีนี่ล่ะ เลขาก็เลขาเถอะย่ะ!
“เส้นสายเหรอคะ” ครั้งนี้ภัคกี้มองมาที่ฉันด้วยความแปลกใจ ก่อนจะแย้มยิ้มบาง ๆ “ว่าแต่ที่บริษัทนั้นเขารับพนักงานแบบนั้นเหรอคะ”
“ก็ไม่เชิงหรอก แต่ช่างเถอะจีนก็พูดเล่นไปงั้น” ฉันส่ายหน้าไม่ให้ภัคกี้ใส่ใจกับสิ่งที่ตัวเองพูดจาไร้สาระเพราะอารมณ์โกรธออกไป
“แล้วหมายความว่ายังไงคะ ที่ว่าเขาไม่ยอมสัมภาษณ์น้องจีน เขาน่าจะเรียกตัวน้องจีนไปไม่ใช่เหรอคะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ”
“เรื่องมันยาว พี่มีเวลาฟังเหรอ จีนจะรบกวนเวลาพี่อีกหรือเปล่า” ฉันเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ก็เขาเพิ่งบอกเองว่ามาทำธุระแถวนี้
“จริง ๆ ธุระพี่ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่จะมาเช็คอะไรนิดหน่อย”
“งั้นจีนไม่รบกวนดีกว่า”
“แย่จัง… พี่อยากฟังเรื่องของน้องจีนมากกว่าอีกค่ะ งั้นเอาอย่างนี้ดีมั้ยคะ พี่ยังไม่ได้ทานอะไรเลยเราไปหาอะไรทานกันดีมั้ย”
“…” ฉันนิ่งไป พร้อมขมวดคิ้วทำท่าคิดไม่ตก เอาไงดี อย่างจะฟ้องภัคกี้ให้หายแค้นใจอยู่เหมือนกัน ทั้งที่ก็พอรู้ว่าฟ้องเขาไปก็ไม่ได้อะไรหรอก ยังไงฉันก็ไม่ได้งานที่นั่นแล้วอยู่ดี
“น้องจีนติดเลี้ยงข้าวพี่อยู่นี่นา จำได้มั้ย”
“อยากฟังจริง ๆ หรือภัคกี้จะทวงให้จีนเลี้ยงข้าวกันแน่” ฉันพูดจิกกัดคนตรงหน้า ก่อนที่จะได้เห็นรอยยิ้มขำอย่างเอ็นดูออกมาจากเขา
“อยากฟังจริง ๆ ค่ะ ก็น้องจีนสถาปนาให้พี่เป็นไลฟ์โค้ชส่วนตัวแล้วนี่ เวลาน้องจีนมีปัญหาพี่ก็ต้องรับฟังสิคะ”
ฉันหรี่ตามองภัคกี้ก่อนจะคลี่ยิ้มขำออกมา “ก็ได้ ได้ระบายกับภัคกี้ก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่พี่อยากกินอะไรล่ะ”
“ไว้ไปดูที่ห้างแถวนี้ก็ได้ค่ะ” ฉันพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะเดินตามภัคกี้ออกไปนอกร้านอย่างไม่อิดออด
“พี่ภัคมายังไงเหรอ วันนี้จีนเอารถมาเอง” ฉันถามเขาในขณะที่เราสองคนออกมายืนอยู่หน้าร้าน
“น้องจีนเอารถมาเหรอคะ ดีเลยค่ะ วันนี้พี่นั่งแท็กซี่มา”
“งั้นไปรถจีนก็ได้” พูดจบฉันก็เดินนำเขาไปที่รถเต่าสีเขียวตุ่นของตัวเอง
“พี่ขับให้ดีมั้ยคะ” ภัคกี้ทักขึ้นขณะที่ฉันกำลังเปิดประตูรถฝั่งคนขับ “วันนี้น้องจีนน่าจะเหนื่อย ๆ นะ นั่งสบาย ๆ ไม่ดีกว่าเหรอคะ”
ฉันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เมื่ออยู่ ๆ ภาพซ้อนทับของไอ้โอ๊ตแฟนเก่าฉันก็ฉายขึ้นมาในหัว อันที่จริงมันแทบจะไม่เคยขับรถให้ฉันนั่งเลยด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะเป็นรถมันเองหรือเป็นรถฉัน ไอ้บ้านั่งก็จะส่งกุญแจให้ฉันแล้วไปเอนเบาะนอนฝั่งข้างคนขับสบายใจเฉิบ
จะว่าไปฉันก็โง่จริง ๆ ไปทนกับมันทำไมตั้งปีกว่าวะ!
“ขอบคุณนะ ภัคกี้น่ารักกับจีนตลอดเลย” ฉันเอ่ยขอบคุณก่อนจะวางกุญแจลงบนฝ่ามือแกร่งของอีกคน แล้วเดินอ้อมไปอีกฝั่ง แต่พลันต้องชะงักนิ่ง เมื่อเห็นรถยุโรปหรูสีดำวาวที่ดูคุ้นตาจอดอยู่ข้าง ๆ
เคยเจอรถคันนี้ที่ไหนนะ? ฉันขมวดคิ้วมุ่นพยายามคิดย้อนถึงรถยุโรปที่จอดอยู่
“ไม่ขึ้นรถเหรอคะ” เสียงภัคกี้เรียกฉันให้ละความสนใจจากรถคันข้าง ๆ แล้วรีบยัดตัวเข้าไปด้านในรถตัวเอง ก่อนจะหันไปมองรถคันเดิมอีกรอบเพราะยังนึกสงสัยไม่หาย
“จีนรู้สึกเหมือนเคยเห็นรถคันนี้ที่ไหนมาก่อน”
“รถแบบนี้อาจจะมีเกลื่อนไปก็ได้นะคะ”
“ไม่หรอก จีนว่าจีนเคยเห็นนะ” ฉันยังคงคิดไม่ตกเรื่องรถที่ว่าก่อนที่โทรศัพท์ของคนข้างกายจะดังขึ้น
“วันนี้ไม่มีงานแล้ว กลับบ้านได้เลย” พูดเพียงไม่กี่ประโยคภัคกี้ก็วางสายไป เพียงไม่นานรถคันข้าง ๆ ก็เคลื่อนตัวออกไป ฉันจึงพยายามเพ่งตามองภายในรถ ก่อนจะถึงบางอ้อเมื่อเห็นเงาคนขับรถลาง ๆ
หัวโล้น แบบนี้ก็ชัดเจนเลย!
“ถึงว่า รถ CEO สุดคาวของบริษัทที่จีนไปสมัครงานมานี่เอง”
“CEO สุดคาวเหรอคะ” ฉันหันไปมองภัคกี้ที่เลิกคิ้วไม่เข้าใจกับคำพูดของฉัน “น้องจีนเคยเจอเขาเหรอคะ”
“เคยสิ!”
“หืม? เคยจริง ๆ เหรอคะ” ภัคกี้ถามย้ำฉันอีกครั้งเหมือนไม่เชื่อคำพูด จนฉันต้องยู่ปากออกมาด้วยความขัดใจ
“เคยเจอจริง ๆ นะ ตั้ง 2 ครั้งแล้วด้วย”
“งั้น... ถ้าน้องจีนเจอเขาอีก น้องจีนจะจำได้มั้ยคะ”
“จีนเคยเห็นแต่ข้างหลังอ่ะ”
“อ่า... อย่างนี้นี่เอง” ภัคกี้พยักหน้าทำความเข้าใจพร้อมกระตุกยิ้มเบา ๆ แล้วถามคำถามฉันต่อด้วยความใจเย็น “แล้วที่น้องจีนบอกว่าสุดคาวเนี่ย คือยังไงเหรอคะ”
“รู้แล้วภัคกี้เหยียบไว้เลยนะ”
นุ้งงงง นุ้งจะเม้าท์เขาแบบนี้ไม่ได้หรือเปล่า นุ้งสั่งให้ใครเยียบค่าาา ฮืออออออ 5555555555 โบ๊ะบ๊ะมาก
.
ป.ล. ใครเล่นทวิตไปคุยกันในแท็กได้นะคะ วันดีคืนดีมินนิคก็ไปสปอยในนั้นแหละ >,<
MINNIK
มีคำผิดบอกได้นะคะ เพราะแต่งสดลงสดงับ
อย่าลืมกด ♥ และคอมเมนต์เป็นกำลังใจดี ๆ ใจเรานะคะ
1 เมนต์ = สิบล้านกำลังใจ
ร๊ากกกรีดเดอร์สองล้านเท่า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
โดนหลอกซํ้าหลอกซาก อิอิ..เดี๋ยวรู้ความจริงทีหลังรับรององค์แม่กาลีลงแน่ๆ คงไฟลุก555 ยิ่ง เผ็ด สวย ดุ อยู่ด้วย
นุ้งจีนหน้าจะแตกนะจ๊ะ
น้องงงงงงงงง เอ็นดูไม่ไหว
555. #ลุ้นมากกกก