JUST ME! กลร้าย ลวง(ให้)รัก [EBOOK+ทำมือ]

ตอนที่ 28 : +ลวงรัก 08+ การปิดปากเงียบ คือ การพูดให้ ‘ได้ยิน’ [2]

Hashtag TW #พี่ภัคของจีน

.

.

-ลวงรัก 07-

ความซื่อตรงคือ 'ความไขว้เขว'

ฉันขับรถออกมาจากบริษัทได้ครู่นึ่ง ก่อนจอดรถลงที่หน้าร้านกาแฟชื่อดัง ตั้งใจว่าจะหาน้ำหวาน ๆ กินดับความหัวร้อนสักหน่อย เพราะกว่าจะไปถึงคอนโดไอ้กาย คงอีกพักใหญ่

“สตรอว์เบอร์รี่สมูตตี้ค่ะ”

“ครับ ขอชื่อด้วยครับ”

“จีนค่ะ”

“รอออเดอร์สักครู่นะครับ” ฉันรับเงินทอนมาก่อนจะเบี่ยงตัวหลบมายื่นรอออเดอร์ของตัวเอง

“ผมขออเมริกาโน่เย็นครับ…”

ในระหว่างที่ฉันกำลังยืนฟังออเดอร์ของคนถัดไปเพลิน ๆ กลับต้องหยุดชะงักเมื่อโทรศัพท์ในมือสั่นขึ้น จึงหลบมุมไปหันหน้าเข้ากระจกเพื่อคุยกับปลายสาย

Rrr Rrr Rrr~ -โกโจ-

“ว่าไงโก”

(สัมภาษณ์เสร็จหรือยังหมวย)

“เหมือนไม่ได้สัมภาษณ์มากกว่า”

(เอ้า! ทำไมวะ)

“ก็มันมีเด็ก…”

“ผมว่าเขายังเด็กไปครับคงไม่เหมาะกันคอลเลคชั่นนี้”

(เด็ก? คอลเลคชั่น? อะไรวะหมวย โกงง)

“ไม่ใช่ เสียงไอ้ผู้ชายข้างหลัง เขากำลังคุยโทรศัพท์เหมือนกัน” ฉันตอบกลับไปก่อนจะขยับออกจากลูกค้าอีกคนที่ฉันกำลังหันหลังให้

(แล้วนี้หมวยอยู่ไหน)

“อยู่ร้านกาแฟ... คืองี้โก มันมีเด็กเส้นเว้ย จีนยังไม่ได้แม้แต่จะพรีเซ้นท์ตัวเองหรือพูดอะไรมาก ก็โดนไล่ออกมาแล้ว”

(มีอย่างนี้ด้วยเหรอวะ บริษัทเวรอะไรเนี่ย)

“ก็เอออะดิโคตรโมโหเลย”

(หมวยไปหาเรื่องอะไรเขาหรือเปล่า?) ครั้งนี้โกหรี่เสียงต่ำ เหมือนจงใจจะจับผิดกัน

“ก็... จริง ๆ มันก็มีเรื่องนิดหน่อย” ฉันตอบเสียงอ่อน เพราะจะว่าไป เรื่อวมันใหญ่โตจนมีคนใช้ช่องกำจัดกันด้วยวิธีสกปรกได้ก็เพราะฉันไม่คุมอารมณ์ตัวเองด้วยส่วนหนึ่งนั่นแหละ

(ทำไมวะชุดหมวยสีมันแรง ดูโดดเด่นไป จนโดนหมั่นไส้หรือเปล่า โกไปยืนหน้าปากซอยยังเห็นหมวยเลยนะวันนี้)

“ผมอยากได้โทนทึบ ๆ หน่อยครับ เพราะงั้นสีที่มันแรง ๆ หรือดูโดดเด่นมาก ๆ นี่ ให้ตัดออกไปเลยครับ”

“เป็นอะไรกับสีชุดนัก สีเด่น ๆ แล้วมันแปลกตรงไหน ก็มั่นใจอ่ะ ทำไมต้องใส่แต่สีทึบ ๆ ด้วย” ฉันกรอกเสียงลงไปด้วยความอารมณ์เสีย

เออ ตอนแรกก็ไม่มั่นใจหรอกเรื่องไอ้สีชุดเด่นเนี่ย แต่พอโดนติโดนแกล้งเยอะก็ชักจะโมโหแล้วนะ สูทสีชมพูพันช์มันก็สวยดีออกถ้าฉันใส่สีเขียวเรืองแสงล่ะว่าไปอย่าง อีกอย่างเขาก็ไม่ได้กำหนดนี่ว่าต้องใส่แค่สีดำสีทึบ ยัยพวกนั้นอุปทานหมู่กันไปเองทั้งนั้น ถึงได้ใส่แต่สีดำมาอย่างกับไปงานศพ!

“ตัดสีทึบ ๆ เอ่ย! ตัดสีเด่น ๆ ออกครับ โทษที พอดีตรงนี้มันมีเสียงทำลายสมาธิเยอะไปหน่อย”

อีคนข้างหลังนี่มันแอบด่าฉันใช่มั้ยเนี่ย ทั้งที่ตัวเองก็คุยเสียงดังพอ ๆ กับฉัน!

“จีนไม่คุยกับโกแล้ว คนข้าง ๆ ก็คุยโทรศัพท์เสียงดัง! หนวกหู! มันตีกันไปหมด แค่นี้นะ อารมณ์เสียอยู่ด้วย” ฉันกดตัดสายโกพร้อมกับเน้นคำว่าเสียงดังให้คนข้างหลังได้ยิน ก่อนจะเอื้อมมือไปรับแก้วน้ำของตัวเองที่พนักงานส่งให้พร้อมบ่นอุบอิบอย่างคนนิสัยไม่ดีที่โมโหแล้วพาลไปทั่ว “ตัวเองก็คุยเสียงดังเหมือนกันนั่นแหละ!”

“อเมริกาโน่ได้แล้วครับ”

“ขอบคุณครับ” ฉันที่กำลังจะหมุนตัวเดินออกจากบริเวณนี้ กลับต้องชนกับแขนของผู้ชายข้างหลังที่เอื้อมมือไปรับแก้วน้ำของตัวเองพอดีจนริมฝีปากแตะกับแขนขาวที่สวมกำไลคาเทียร์อย่างยั้งตัวเองไม่อยู่

จะเอาคืนหรือไงวะ!

“อะไรของคุณเนี่ย! ไม่เห็นหรือไงวะคนกำลังจะเดินออก” ฉันเอ่ยขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ วันนี้มันวันบ้าอะไร มีเรื่องให้อารมณ์เสียได้ทั้งวัน

“งั้นไว้อาทิตย์หน้าคุณเอาแผนงานมาเสนอผม เดี๋ยวเราค่อยคุยกันอีกทีครับ”

ฉันไล่สายตามองคนตรงหน้าที่กำลังยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงยีนส์ ผ่านเสื้อยืดแฟชั่นตัวใหญ่สีขาวขึ้นไปจนถึงริมฝีปากอวบอิ่มที่ดูคุ้นตา เห็นแบบนั้นฉันก็รีบเงยหน้าขึ้นสบตาคนตรงหน้าทันที

ในขณะที่คนตรงหน้ากำลังแย้มยิ้มให้ฉันจนตาหยี “ไงคะน้องจีน ดู ๆ แล้ววันนี้คนน่ารักของพี่จะอารมณไม่ดีเอาซะเลยนะคะ”

“ภัคกี้...” ฉันเอ่ยชื่อเขาออกไปก่อนจะส่งยิ้มเหย ๆ ให้อีกฝ่าย เห้อ~ เผลอทำนิสัยไม่ดีใส่เขาอีกแล้ว จะเจอพี่เขาแบบดี ๆ สักครั้งมั้ยเนี่ย “พี่... มาทำอะไรแถวนี้เหรอ”

“พี่มาทำธุระแถวนี้ค่ะ น้องจีนล่ะคะ”

“จีนสัมภาษณ์งานแถวนี้อะ ที่เล่าให้พี่ฟังเมื่อกี้นั่นแหละ”

“อ่า... สัมภาษณ์เสร็จเร็วจังเลยค่ะ พี่ว่าน้องจีนเพิ่งคุยกับพี่ไปเองนะ สัมภาษณ์บริษัทอะไรเหรอคะ พี่ถามได้มั้ย” ภัคกี้เอียงคอเล็ก ๆ พร้อมกับคลี่ยิ้มที่มองแล้วเหมือนเขากำลังอ้อนให้ฉันยอมบอกข้อมูลมากกว่า

“ได้สิ จีนไม่ได้จะปิดหรอก จีนมาสัมภาษณ์งานที่บริษัทของแบรนด์คาร์นิวัล ตำแหน่ง… ผู้ช่วยเลขา”

“หือ? บริษัทชุดชั้นในสตรีตรงหัวมุมนี้นะเหรอคะ” 

 TALK WITH ME

เบิกตัวมาแล้วววว มาถึงก็ทักคำหวาน ๆ เชียวนะจ้าาาาา หมั่นไส้ 5555555555555555

.

ป.ล. ใครเล่นทวิตไปคุยกันในแท็กได้นะคะ วันดีคืนดีมินนิคก็ไปสปอยในนั้นแหละ >,<

MINNIK

มีคำผิดบอกได้นะคะ เพราะแต่งสดลงสดงับ 

อย่าลืมกด ♥ และคอมเมนต์เป็นกำลังใจดี ๆ ใจเรานะคะ 

1 เมนต์ = สิบล้านกำลังใจ

ร๊ากกกรีดเดอร์สองล้านเท่า