ตอนที่ 25 : +ลวงรัก 07+ ความซื่อตรง คือ 'ความไขว้เขว' [3]
น่าจะไม่มีใครปกติจริง ๆ นั่นแหละ วันนี้... ซึ่งอาจจะรวมถึงฉันด้วย
ฉันสะบัดหน้าหนีเลือกที่จะไม่ใส่ใจเธอ และไม่แม้แต่จะยิ้มตอบกลับให้เธอ ก่อนจะผลักประตูเปิดเข้ามาในห้องสัมภาษณ์ทันที อย่างแรกที่ปะทะกับร่างกายของฉัน ก็คือลมเย็นยะเยือกจากเครื่องปรับอากาศภายในห้อง ที่หนาวเหน็บจับขั้วหัวใจ อย่างกับยืนอยู่กลางภูเขาหิมะเลยก็ว่าได้
เมื่อสูดลมหายใจเรียกกำลังใจให้ตัวเองเรียบร้อย ฉันกวาดสายตามองไปยังโต๊ะกรรมการตรงหน้า และก็ได้เห็นผู้หญิงนั่งอยู่เพียงแค่สองคนเท่านั้น ไม่ยักจะมี CEO หนุ่มคนนั่นแฮะ... ข่าวลือก็ข่าวลือสินะ ระดับ CEO จะมานั่งสัมภาษณ์เด็กใหม่ทำไมล่ะ
แต่ว่า... นี่มันมีแต่ตัวโหดที่คุณแองจี้บอกทั้งนั้นเลยนี่หว่า
ฉันคลี่ยิ้มบาง ๆ ส่งให้ผู้หญิงวัยกลางคน ที่กำลังขมวดคิ้วมุ่นไล่สายตามองชุดสูทสีชมพูไวน์ของฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า จนฉันต้องจิกนิ้วเท้าตัวเองแน่น เพราะรู้สึกประหม่าขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่
ไม่น่าเลย ไม่น่าตื่นเต้น กังวลใจ จนยอมไหลไปตามสาย*มูเตลูอย่างไอ้กายเลย โดดเด่นสุด ๆ ไปเลย
ผู้หญิงคนนั้นมองตรงมาอย่างกับครูฝ่ายปกครองที่กำลังจ้องจับผิดเด็กนักเรียนใส่ชุดผิดระเบียบอย่างฉัน ก็คงเดาได้ไม่ยากหรอกว่าเธอคนนี้ คงจะเป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคล
ฉันรู้เพราะอะไรนะเหรอ... ก็เพราะผู้หญิงอีกคนที่เพิ่งละสายตาจากโทรศัพท์ตรงหน้าแล้วปรายตามองฉัน คือยัยเลขาจอมเหยียดที่แอบกินกับบอสตัวเองนั่นแหละ
ยัยนี่! มันเหยียดคนอื่นไปทั่ว เหยียดไม่เลิกเลยนะ! โคตรจะไม่ถูกชะตา เห้อ~ เป็นบรรยากาศการสัมภาษณ์งานที่ดีมากเลยค่ะ (ประชด! )
แต่เอาเถอะมาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะมาเรียนรู้งานที่นี่แล้ว ใจสู้เข้าไว้เถอะไอ้จีน เตี่ยกับม้าไม่ได้สอนให้ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ นะเว้ย
“เชิญนั่งค่ะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลผายมือไปยังเก้าอี้ด้านหน้า
“ขอบคุณค่ะ” ฉันเอ่ยขอบคุณอย่างนอบน้อม พร้อมทั้งเดินไปนั่งที่ดังกล่าว “ขออนุญาตแนะนำตัวนะคะ”
เมื่อคนทั้งคู่พยักหน้ารับ ฉันก็เริ่มแนะนำตัวเองทันที โดยที่ไม่ลืมสังเกตปฏิกิริยาของกรรมการตรงหน้าด้วย
“อืม เกียรตินิยมอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยดังซะด้วย” คุณหัวหน้าฝ่ายบุคคลเปรยขึ้น ก่อนจะหยิบใบทรานสคริปของฉันขึ้นมาดู “โปรไฟล์ดีนะเนี่ย”
“แต่เมย์ไม่ชอบคนเรียนเก่งเลยค่ะ” เลขาสาวพูดแย้งขึ้นมาทันทีที่เห็นว่ากรรมการอีกคนดูมีท่าทีจะสนใจฉัน “คนพวกนี้มักจะอีโก้สูง สอนงานยาก ยิ่งมาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำแล้วด้วยทะนงตัวจะตายไป”
“...”
“การทำงานในชีวิตจริง เกรดไม่ใช่เรื่องสำคัญ เกียรตินิยมก็แค่กระดาษ” เธอพูดพร้อมกับมองมาที่ฉันด้วยสายตาเย้ยหยัน จนทำเอาฉันคิ้วกระตุกด้วยความโมโห แต่ก็เลือกที่จะยิ้มรับออกไป
“ดิฉันพร้อมที่จะเปิดรับสิ่งใหม่ ๆ จะไม่ทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้วแน่นอนค่ะ อีกอย่าง... ถึงเกียรตินิยมในชีวิตจริงมันอาจจะเป็นแค่กระดาษ แต่มันก็เป็นกระดาษที่แสดงถึงความพยายามในการเพียรศึกษาเพื่อจะนำความรู้มาใช้ในการทำงานจริง ๆ ไม่ใช่เหรอคะ”
ฟังที่ฉันพูดจบหัวหน้าฝ่ายบุคคลก็พยักหน้าทั้งยังอมยิ้มนิด ๆ ดูท่าทีเหมือนเธอเองก็คงจะชอบใจฉันไม่น้อย เห็นแบบนั้นฉันก็มีกำลังใจดี ๆ ขึ้นมา ถึงแม้กรรมการอีกคนจะส่งสายตาเชือดเฉือนมาให้กันก็ตาม
“แต่บางที่ทำงานเขาไม่ต้องการคนเก่งหรอกนะ เขาก็แค่ต้องการคนที่เชื่อฟัง และพร้อมจะทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากผู้มีอำนาจเหนือกว่า... ซึ่งจากการที่คุณโต้แย้งฉันมาเนี่ย ดูก็รู้ว่าคุณเป็นคนอีโก้สูง”
ฉันจ้องยัยคุณเลาขานิ่งด้วยความไม่เข้าใจ อย่าว่าอย่างนั่นอย่างนี่เลยนะ ตั้งแต่ฉันเข้ามานั่ง เธอเองก็ยิงคำถามหาเรื่องกันทันที แถมยังใช้คำพูดที่ดูไม่สร้างสรรค์เลยสักนิดด้วย
มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ ฉันคงไม่ได้คิดไม่เองหรอกใช่มั้ยว่าเธอจงใจจะสกัดดาวรุ่งฉัน!
“อีกอย่าง... ที่บริษัทนี้ก็ไม่ชอบคนที่วางตัวไม่ดี ทำกร่างเป็นนักเลงหาเรื่องคนอื่นเขาไปทั่วหรอกนะคะ”
“หมายความว่ายังไงคะคุณเมย์” ฉันที่นั่งอึ้งอยู่ เคลื่อนสายตาไปมองคุณหัวหน้าฝ่ายบุคคลที่ทำหน้าตกใจไม่แพ้กัน
“พอดีมีเด็กรายงานเมย์มาค่ะ ว่าเธอคนนี้หาเรื่องคนที่มาสัมภาษณ์งานด้วยกัน แถมยังยื่นขาไปสกัดขาเด็กอีกคนจนล้มเข่าถลอกอีกด้วยนะคะ”
เข่าถลอก? ล้ม? ฉันขมวดคิ้วมุ่นทั้งยังนึกไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้... ให้ตาย ฉันสกัดขายัยหางม้านั่นจริง แต่ยัยนั่นไม่ได้ล้มเลยสักนิดนะ จะเข่าถลอกได้ยังไง
ปากต่อปากที่แท้ นี่ใส่สีตีไข่เพิ่มไปอีกสินะ อย่าให้เจอข้างนอกนะ ครั้งนี้ฉันไม่เอาแค่เข่าถลอกอย่างที่พูดไว้แน่!
รู้สึกผิดเหมือนทำรีดเดอร์อกหักดังป็อกหลายคนเลย อย่าเพิ่งสาปมินนิคนะคะ แต่นุ้งจีนรู้ตอนนี้มันยังเซอร์ไพรส์ไม่พอค่ะ จริงจริ๊งงงง แงงงงงงง
.
ป.ล. ใครเล่นทวิตไปคุยกันในแท็กได้นะคะ วันดีคืนดีมินนิคก็ไปสปอยในนั้นแหละ >,<
MINNIK
มีคำผิดบอกได้นะคะ เพราะแต่งสดลงสดงับ
อย่าลืมกด ♥ และคอมเมนต์เป็นกำลังใจดี ๆ ใจเรานะคะ
1 เมนต์ = สิบล้านกำลังใจ
ร๊ากกกรีดเดอร์สองล้านเท่า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
(เพราะอินจัด55555)
อ้าววว คุณเจ๊! นุ้งจีนต้องฟาดๆ