ตอนที่ 1 : ++ลวงรัก++ INTRO
~ผมจะโอบกอดคุณไว้เหมือนอย่างในฝัน
นี่น่ะ มันเป็นความลับขั้นสุดยอดเลยนะ
ผมสามารถเป็นคนใหม่ให้คุณได้ทุกวัน
เพราะเป็นเหมือนเดิมตลอดเวลา ก็ไม่สนุกนะสิ
ผสมสีลงในถาด แล้วเลือกฟิลเตอร์ของคุณสิครับ
ตัวผมแบบไหนที่คุณต้องการ
ผมจะเปลี่ยนโลกทั้งใบให้คุณเอง
เป็นเพราะ I’m your filter.~
*เพลง Filter – BTS (JIMIN)
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“เชิญครับ” ชายหนุ่มหน้าสวยสวมสูทเนี้ยบ ผมสีบลอนด์เทาโดดเด่น กำลังขมวดคิ้วมุ่นพร้อมทั้งอ่านเอกสารบนโต๊ะโดยละเอียดอีกครั้งก่อนจะจรดปลายปากกาเซ็นลงบนเอกสารตำแหน่งที่มีชื่อกำกับว่า ‘ภาคิน อัครเดชโยธิน’
“เมย์เอาเอกสารการประชุมวันนี้มาให้อ่านค่ะบอส” เลขาสาวที่อยู่ในชุดเดรสยาวคลุมเข่า มองเผิน ๆ ก็ดูสุภาพเรียบร้อยดี ทว่าชุดที่ว่านั้นกลับรัดรูปเสียจนมองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างเพรียวระหงส์ จนใคร ๆ ที่เห็นเป็นต้องเหลียวหลังมองไปตาม ๆ กันทั้งชายทั้งหญิง
เลขาสาวที่แทนตัวเองว่า ‘เมย์’ วางเอกสารลงบนโต๊ะของ CEO หนุ่ม ยุคใหม่ ไฟแรง ที่ขึ้นมาบริหารงานบริษัทชุดชั้นในสตรีของครอบครัวได้ไม่กี่ปีก็สามารถทำกำไรให้บริษัทได้เป็นเท่าตัว ทั้งยังทำให้ผู้บริโภคเกิดความต้องการมากมายจนสิ้นค้าขาดตลาด ผลิตส่งออกแทบไม่ทัน
“ขอบคุณครับ” ภาคินเอ่ยขอบคุณก่อนจะกระตุกยิ้มบาง ๆ เมื่อเขาเอื้อมมือไปหยิบแฟ้มบนโต๊ะแต่กลับโดนฝ่ามือสวยของหญิงสาวตรงหน้าวางทาบทับลงมา ก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะลูบไล้ฝ่ามือแกร่งเบา ๆ ลากลามมาตามท่อนแขนพร้อมกับตัวเธอที่เดินเยื้องย่างเข้ามาหาเขา
“ทำไมช่วงนี้บอสไม่ค่อยไปหาเมย์เลยล่ะคะ” หญิงสาวลูบไล้นิ้วเรียวไปตามกรอบหน้าคมคายของชายหนุ่มตรงหน้าที่เอนหลังพิงเก้าอี้ตัวโตจ้องมาที่เธอด้วยสายตาที่อันตรายเกินกว่าจะต้านทาน ก่อนที่เธอจะตัดสินใจทรุดตัวนั่งลงบนหน้าขาของเขาด้วยท่าทางคุ้นเคยเหมือนที่ชอบทำตามปกติที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง
ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่าแม้เขาคนนี้จัดจะเป็นผู้ชายหน้าสวย ทั้งยั้งมีริมฝีปากที่หยักหนา แต่กลับดูอวบอิ่มจนผู้หญิงหลายคนยังอิจฉา ทว่าบางมุมเขากลับเป็นผู้ชายที่หล่อมาก ๆ คนนึง ทั้งสันกรามที่คมชัด ไหนจะดวงตาเรียวเล็กตามเชื้อชาติ ที่ดูคมกริบ จนยามใดที่เขาปรายตามองกัน เป็นต้องสั่นไหวไปทั้งตัว
และเมื่อใดก็ตามที่เขาคนนี้เข้าสู่โหมดจริงจังไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องไหน ๆ แม้กระทั้งเรื่องบนเตียง เขากลับมีออร่าความดุดันที่แผ่ออกมา จนตัวเธอเหมือนสิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ ที่รอเขาขย้ำอย่างไม่มีทางหนีรอด
และเธอเอง... ก็ไม่อยากหนีซะด้วยสิ
ไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรต่อริมฝีปากหยักหนาของเขาก็ถูกเรียวปากของเลขาสาวตรงหน้าประกบลงมาเบา ๆ แล้วผละออกไป “ทำแบบนี้ไม่ดีมั้งครับ”
“เมย์คิดถึงบอสนี่คะ คิดถึงจนแทบจะทนไม่ไหว” หญิงสาวไล้จมูกไปตามสันกรามของเขาก่อนจะเคลื่อนไปกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงที่เธอคิดว่าเซ็กซี่ และปลุกใจคนตรงหน้ามากที่สุด “คืนนี้... ไปห้องเมย์นะคะ”
พูดจบเธอก็ช้อนตามองบอสหนุ่มตรงหน้าที่ยังคงทำแค่ยกยิ้มบาง ๆ ขึ้นมา แต่เขาจะรู้บ้างมั้ยนะว่ารอยยิ้มนั้นมันอันตรายต่อสาว ๆ มากขนาดไหน ที่เธอต้องทำตัวเป็นหมาหวงก้างบอสสุดหล่อนี่กับพวกสาว ๆ ในบริษัท ก็เพราะไอ้รอยยิ้มโปรยเสน่ห์ของเขานี่แหละ
“ผมมีนัด...”
“นะคะ บอส...” เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าตั้งท่าจะปฏิเสธกัน เธอก็เคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ หมายจะฉกฉวยริมฝีปากของเขา มอบความเร้าร้อนอย่างที่เขาชอบ
เพื่อทำให้เขาต้องการเธอจนยอมตกปากยอมรับคำขอกัน
แกร็ก! แต่ยังไม่ทันที่ริมฝีปากของเธอจะประกบลงกับบอสหนุ่มตรงหน้า เสียงเปิดประตูห้องก็ดังขึ้น ก่อนที่ร่างเล็กของหญิงสาวอีกคนจะเดินเนือยนาดเข้ามา โดยที่เธอไม่แม้แต่จะสนใจ หรือมีท่าทีแปลกใจกับท่าทางของคนทั้งคู่เลยแม้แต่น้อย
“ทำไมไม่เคาะประตู!” ทันทีที่เห็นผู้ช่วยเลขาคนใหม่เดินเข้ามาเธอก็รีบเด้งตัวออกจากบอสหนุ่มตรงหน้าก่อนจะหันมาเอาเรื่องสาวหมวยผมประบ่าที่มีผิวพรรณเนียนสวยขาวอมชมพูดูธรรมชาติจนน่าอิจฉา
“ขอโทษค่ะ จีนลืม” เธอตอบผู้หญิงที่ถือได้ว่าเป็นผู้ดูแลเธอในตอนนี้อย่างไม่ใส่ใจก่อนจะยื่นแฟ้มเอกสารไปตรงหน้าชายหนุ่ม “กราฟิกให้จีนเอาภาพตัวอย่างชุดชั้นในรุ่นใหม่มาให้คุณภาคินดูค่ะ”
“คุณอยู่กราฟฟิคเหรอครับ” ภาคินอมยิ้มกับท่าทีของหญิงสาวคนใหม่ก่อนจะหยิบแฟ้มจากมือเธอ โดยที่ไม่ลืมแอบกุมมือหญิงสาวที่กำลังถลึงตาใส่เขาอยู่ในตอนนี้ “ผมก็ว่าผมจ้างคุณมาเป็นผู้ช่วยเลขานะ”
“เปล่าค่ะ พอดีหัวหน้าฝ่ายเขาฝากมา” เธอตอบเขาอย่างขอไปที เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าจงใจพูดยั่วโมโหกัน “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว จีนไม่รบกวน...”
“ทำขนาดนี้แล้ว งั้นรอผมอ่านเอกสารก่อน ค่อยเอาไปให้เขาด้วยสิครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเมย์รอ...”
“คุณเมย์ช่วยไปติดต่อนัดกับลูกค้า และเตรียมเอกสารที่จะคุยงานกันในวันพรุ่งนี้ให้ผมด้วยนะครับ” ยังไม่ทันที่เลขาสาวจะพูดจบก็โดนเสียงบอสหนุ่มดังแทรกขึ้นมาซะก่อน เธอจึงทำได้แค่ขบริมฝีปากด้วยความไม่พอใจ ทั้งยังตวัดตามองผู้ช่วยสาวของตัวเองอย่างคาดโทษที่บังอาจเข้ามาขัดจังหวะเธอกับบอสหนุ่ม อีกทั้งช่วงนี้… ก็ดูเหมือนชายหนุ่มตรงหน้าจะเริ่มตีตัวออกห่าง ‘คู่ขา’ อย่างเธอเข้าซะแล้ว
ชายหนุ่มมองบานประตูที่ปิดสนิทก่อนจะทิ้งตัวพิงกับเก้าอี้ตัวโตด้วยท่าทางสบาย ๆ ช้อนตาขึ้นมาสาวหมวยที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่แล้วแย้มยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา “พี่ว่าพี่จ้างน้องจีนมาเป็นผู้ช่วยเลขานะคะ ทำไมน้องจีนกลายมาเป็นเด็กเดินเอกสารซะแล้วล่ะ”
“อยากรู้คุณภาคินก็ถามเลขา... ไม่สิ คู่ขาของคุณเองสิคะ”
“หน้าที่น้องจีนคือต้องดูแลพี่นะคะ พูดไม่ดีใส่กันแบบนี้พี่เสียใจแย่เลย” ชายหนุ่มแสร้งทำหน้าตาเศร้า จนสาว
หมวยได้แต่ขบฟันแน่นด้วยความหมั่นไส้ผู้ชายตรงหน้า ทั้งที่เขาเป็นประธานบริษัทแท้ ๆ แต่กลับมีสกิลนักแสดงชั้นยอด แถมยังเปลี่ยนบทบาทได้แนบเนียนเสียเหลือเกิน “วันนี้...น้องจีนคงต้องไถ่โทษในการละเลยหน้าที่ของตัวเองด้วยการไปกินข้าวกลางวันกับพี่แล้วล่ะคะ”
“ไม่ไปค่ะ”
“แต่น้องจีนตกปากรับคำอะไรกับพี่ไว้ จะผิดคำพูดเหรอคะ”
“พี่ภัค...” สาวหมวยจิ๊ปากออกมาด้วยความไม่ชอบใจ ทั้งที่ตัดสินใจว่าจะไม่เรียกเขาด้วยชื่อนี้ หลังจากรู้ตัวตนที่แท้จริงของคนตรงหน้า แต่สุดท้ายก็ยังจะหลุดมันออกมาอีก
“ยอมเรียกพี่ด้วยชื่อนี้แล้วเหรอคะ คิดถึงแทบแย่ ไม่ว่าจะพี่ภัค... หรือภัคกี้” ชายหนุ่มตรงหน้ายืนขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินอ้อมโต๊ะใหญ่ตรงหน้าเข้ามาหาเธอ “ว่าแต่วันนี้ พี่ยังไม่ได้กำลังใจจากน้องจีนเลยนะคะ”
“ก็น่าจะได้จากคนอื่นแล้วนี่” เธอตอบกลับไปทันทีด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้างตามนิสัย ทั้งยังนึกเกลียดคนตรงหน้าจับใจ
“ได้จากใครก็ไม่เหมือนได้จากน้องจีนหรอกค่ะ”
“จีนไม่ชอบทำอะไรซ้ำรอยใคร”
“หึงเหรอคะ”
“ไม่มีทาง! จีนเกลียดผู้ชายแบบพี่ที่สุด! โกหก กลับกลอก แถมยังมั่วไม่เลือก”
“พี่ไม่เคยโกหกน้องจีนเลยนะคะ น้องจีนคิดไปเองทั้งนั้น”
“เหอะ! ทำเป็นพูดสวยหรูพี่ก็ไม่ต่างอะไรจากแฟนเก่าจีนหรอก”
“ผิดแล้วค่ะ พี่ไม่เหมือนมันเลยสักนิด น้องจีนก็น่าจะรู้ดีนี่คะ” ชายหนุ่มไม่สนใจคำกล่าวหาก่อนจะเชิดปลายคางของเธอขึ้น “แต่ถ้าน้องจีนไม่อยากให้กำลังใจพี่ ก็ไม่เป็นไรคะ”
“งั้นก็ปล่อย” หญิงสาวยกมือขึ้นมาดึงแขนแกร่งของอีกคนออกจากปลายคางตัวเอง แต่ทันทีที่เธอเผลอ อยู่ ๆ มืออีกข้างของเขากลับตวัดมาโอบรอบเอวของเธอแล้วดึงเข้าหาตัวอย่างหน้าด้าน ๆ “ก็บอกให้ปล่อยไงไอ้บ้า!”
“พูดไม่เพราะกับเจ้านายแบบนี้ ไม่น่ารักเลยค่ะ” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มชอบใจมองหญิงสาวที่กำลังดิ้นทั้งยังผลักไสเขาอยู่ในอ้อมแขน ดันเดินมาตกหลุมพรางของเขาอีกครั้ง “แบบนี้ต้องโดนทำโทษจริงจังเลยนะคะ จะได้ไม่ดื้อกับพี่อีก”
“ไอ้บ้าเอ้ย! ไปตายซะไป!!” พูดได้เพียงเท่านั้นริมฝีปากอวบอิ่มของเธอก็ถูกกลืนทุกคำพูดโดยคนร่างสูงตรงหน้าทันที ส่วนเธอก็ได้แต่กำสูทแน่นทั้งยังพยายามขบริมฝีปากอีกคนให้ยอมปล่อยกัน
นึกโมโห ที่เขาคนนี้ไปจูบผู้หญิงคนอื่นมาแล้ว ยังจะจูบเธอต่ออีก!
แต่ก็เท่านั้น... ในเมื่อชั้นเชิงของคนทั้งสองมันห่างกันไม่น้อย คนประสบการณ์มากกว่าจึงสามารถควบคุมเธอให้ยอมเป็นลูกแมวน้อยเชื่อง ๆ ของเขาได้ไม่ยาก
โดยที่เธอได้แต่ร่ำร้องในใจว่า ‘ไม่น่าเลย วันนั้นไม่น่าตามเพื่อนไปที่บาร์นั้นเลย แล้วก็ไม่น่าเอาตัวเอาเข้าไปยุ่งกับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่แรก’
ใครจะไปคิดว่าเขาจะอันตรายเกินกว่าที่ฉันจะรับมือไหว ทั้งที่คิดว่านิสัยอย่างตัวเองจะสามารถรับมือผู้ชายได้ทุกคนได้แท้ ๆ
แต่พอเป็นเขาคนนี้ ‘กลับแพ้หมดรูป’ มันทุกที
FULL...100%
TALK WITH ME
อะไรกันผู้ชายคนนี้!!!! ร้ายไม่ไหว ไม่เคยแต่งพระเอกร้ายขนาดนี้มาก่อน 5555555555555555555
...
เปิดเรื่องใหม่เซ็ตใหม่ เป็นเซ็ตที่ตัวละครโตขึ้นจากเซ็ตแรกที่เขียนนะคะ พรีเซนโดย มินนิคคนดีคนเดิม
แต่ยังคงความหนึบหนับตัวใจตามสไตล์ เพิ่มเติมคือความแซ่บ!! >//<
เตรียมใจให้พร้อม เพราะผู้ชายพูดคะขาที่ทำตัวเป็นลูกเจี้ยบให้เหยื่อตายใจ
รอวันกลายร่างเป็นงูพิษที่รัดแน่นจนเหยื่อร้องโหยหา กำลังรอขยุ้มใจรีดเดอร์ล้าวว
MINNIK
มีคำผิดบอกได้นะคะ เพราะแต่งสดลงสดงับ
อย่าลืมกด ♥ หรือคอมเมนท์ให้กันสักนิดเป็นกำลังใจดี ๆ ใจเรานะคะ
ร๊ากกกรีดเดอร์สองล้านเท่า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ทั้งพี่ภัค และ ภัคกี้ ดีต่อใจหมดเลย
ติดตามค่ะ