เเม็กซ์ วิคเกน

แม็กซ์เด็กหนุ่มที่อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมอันแสนน่าเบื่อตลอดทั้งวัน ที่พื้นมีหนังสือกระจัดกระจายเต็มไปหมด เขานึกอยู่ว่า ตัวเขานั้นหมกมุ่นอยู่กับหนังสือพวกนี้ได้อย่างไร คงต้องนึกย้อนตั้งแต่ตอนที่คุณปู่นั้นตอนท่านมีชีวิตอยู่ท่านจะนั่งอยู่ที่ห้องหนังสือเป็นประจำ ด้วยความอยากรู้ ตัวเด็กน้อยเองนั้นเดินเข้าไปหาคุณปู่ คุณปู่บอกไว้ว่า หนังสือนี่นะเป็นเหมือนที่รวบรวมความคิด จินตนาการ เรื่องราว เหตุการณ์ทั้งหมดของผู้เขียนที่ต้องการถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือประกอบรวมกันเป็นเล่มให้เราได้รับรู้ เข้าใจผ่านอักษรทั้งหมด มันวิเศษและน่าอัศจรรย์มากเลยใช่ไหมล่ะ มานั่งคิดๆและตัวเขาเองก็เผลอยิ้มออกมา จินตนาการอย่างนั้นหรือ…