รักซ่อนปลาย

“หาาา นี่แกแต่งงานมาจะร่วมเดือนล่ะนะ อย่าบอกนะว่ายังไม่…” พัชราหรี่ตารอคำตอบคนที่ก้มงุดๆมองเครื่องดื่มร้อนในมือแต่ไม่คิดจะดื่มมันลงไปเสียที 

“หยา แกมีปัญหาเรื่องบนเตียงแล้ว”

“ไม่ๆ เออ ช่างมันเหอะ" คคนางค์รีบร้องขึ้น ก็เขาไม่เคยมีทีท่า ส่วนเธอรึก็ผู้หญิงหรอกน่า เขิลอายเรื่องอย่างว่า จะให้เดินไปบอกว่าต้องการเขาแทบขาดใจน่ะหรือ น่าเกลี๊ยด

“แต่แกกับเขาแต่งงานกันแล้วนะ!”

“ก็….”

“เรื่องนี้ มันจะเป็นปัญหาภายภาคหน้าแน่นอน ฉันจะบอกอะไรแกใว้เลย"

“ฉันจะทำไงล่ะ”

“ปัญหาแกอยู่ตรงไหนล่ะ"

“คือ ก็ ประมาณ พี่เขาไม่มีทีท่า ฉันก็ไม่กล้าแสดงออก อะไรงี้"

“ไม่มีทีท่า อืม กับแกเขาไม่มีทีท่าได้ไงกัน แปลก”

“ก็แต่ละคืนเขาก็จะนั่งทำงาน พอฉันจะนั่งทำอะไรเป็นเพื่อนเขาก็บอกให้ไปนอนก่อน หรือบางคืนถ้าฉันหลับคาโซฟา เขาก็แค่อุ้มไปนอน เคยมีครั้งหนึ่งฉันบอกยังไม่ง่วง เขาก็แค่เอานมอุ่นมาให้ดื่ม แล้วก็นั่งสนใจงานของเขาต่อ แค่นั้น แล้วไม่มีท่าทีว่าจะขออะไรเลย"

“ไม่ได้การจริงๆด้วย”

“…”

“เขาไม่เริ่ม งั้นแก ต้องเริ่ม แกต้องเผด็จศึกเขาก่อนสิเพื่อน"

“หาาาา จะทำได้ไง ไม่กล้าฉันเป็นผู้หญิง"

“ยุคไหนแล้วยะ แต่งงานแล้ว อย่าทำมาอาย ตอนแกอยากได้เขาตัวสั่นไม่เห็นพูดงี้"

“ตบปาก หยาบคาย"

“ย่ะ! จะเอาไง ฉันจะบอกวิธีเผด็จศึกที่ร่ำเรียนมา"

*****