ผมน่ะเหรอกลายเป็นแมว

ผมซึบารุ เด็กหนุ่ม ม.ปลาย ชีวิตผมมีเเต่การ์ตูนเเละเกมส์ ใช่ครับผมเป็นโอตาคุ โอตาคุในที่นี้ก็อย่างที่ทุกคนคิดครับ ผมบ้าการ์ตูนบ้าเกมส์ รักสาว3D อยู่เเต่ในโลกของจินตนาการโดยไม่สนกับคนรอบข้างที่จะมองผมอย่างไร ผมไม่มีเพื่อนครับชีวิตผมอาจดูหน้าเศร้าเเต่ผมไม่ค่อยได้สนสักเท่าไหร่ เพราะถ้ามีเพื่อนก็จะต้องไปเที่ยวกันก่อนกลับบ้านก็เเวะคาราโอเกะ ผมว่ามันค่อนข้างเสียเวลาสำหรับผมไปสักหน่อย จนกระทั่ง...

"โอโห สุดยอดไปเลยในที่สุดก็มีมาลงขายเเล้วสินะเมจน้อยจอมเวทย์" การ์ตูนที่กำลังฮิตติดกระเเสในช่วงนี้ซื้อทันด้วยคุ้มค่าที่ยืนต่อเเถวนะเนี่ย 

ปี๊นๆ! เสียงเเตรรถที่ดังก้องกับเเสงสีขาวสว่างจ้า ทำให้ร่างของชายคนหนึ่งกระเด็นไปไกลกว่า4เมตร ใช่ครับผมเอง ผมเกิดอุบัติเหตุรถชน รถ6ล้อที่คนขับเมาไม่ได้สติชนร่างผมจนเสียชีวิต 

"ที่นี่มันที่ไหนกันนะนี่เราตายเเล้วจริงๆสินะ"

"เจ้ายังอยากมีชีวิตไหม" เสียงชายเเก่พูดด้วยเสียงที่เบาบาง

"อยากสิ ผมยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลยนะ" ผมตอบกลับอย่างไม่ลังเล 

"งั้นหรอ" นั่นคือคำตอบที่ผมได้ยินจากชายเเก่

หลังจากนั้นผมตื่นขึ้นมาด้วยความงง 

"นี่ผมอยู่โรงพยาบาลหรอ ทำไมไม่เหมือนเลยเเฮะ"

"นี่เราตัวเตี้ยลงรึป่าวนะ"

เอ๊ะ!!เดี้ยวก่อนนะ ไอขนนี่มันอะไรกัน เเล้วทำไมความรู้สึกเหมือนเรายืนสี่ขา อ๊ากกกกก!!!!

น่ะน่ะน่ะนี่มัน...  เรากลายเป็นเเมวงั้นเหรอออ!

"ไม่จริงใช่ไหมมมมมมมม"