ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    \\รักสุดใจ..นายเหล็กดัดฟัน//

    ลำดับตอนที่ #3 : เป็นไงบ้างเพื่อนๆ

    • อัปเดตล่าสุด 29 ธ.ค. 49


    2 เป็นไงบ้างเพื่อนๆ

     

                    ฮูววว..วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียนแก่นนครวิทยาลัย(ไม่ได้โปรโมทโรงเรียนตัวเองนะ) เยส..ฉันได้ขึ้นม.5แล้วดีใจๆๆ ด้วยเกรดเฉลี่ยอันน่าภาคภูมิใจ..3.28  55+ เอาน่าแค่นี้ก็ดีใจแล้ว

                    ฉันเดินไปห้องเรียน 5/7 ซึ่งอยู่อาคาร5 อ่า..ใช่ฉันเป็นเด็กสายศิลป์ ศิลป์-เยอรมัน ฉันเรียนไม่เก่งหรอกโดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ งงสุดๆ แต่ฉันชอบเรียนภาษานะ มันได้พูดเยอะดี ฝึกควมกล้าแสดงออก ได้เรียนรู้วัฒนธรรมต่างชาติที่หลากหลาย มันทำให้ฉันได้เรียนรู้ความคิดของคนมากมายว่าพวกเขาคิดกันอย่างไร..อ่ะพอๆเลิกบรรยายได้แล้ว

               ฉันเดินเข้ามาในห้องโฮมรูม..และมองไปรอบห้องแล้วก็พูดว่าเป็นไงบ้างเพื่อนๆพร้อมกับ

    ยืนยิ้มแห้งๆอยู่ที่หน้าประตูห้อง เพราะเพื่อนๆต่างมองฉันด้วยสายตาดูว่าฉันมีอะไรผิดปกติไป ทันในนั้นเองเพื่อนผู้หญิงก็ต่างกรู่เข้ามาหาฉัน โดยมีดาเพื่อนตัวแสบสนิท(ศิษย์ส่ายหน้า)วิ่งเข้ามาก่อนเพื่อนและพูดว่าเฮ้ยมิ้นท์ หนอยยยยแกไปจัดฟันมาดูน่ารักขึ้นนะเนี่ยจริงเหรอ?ไม่หรอกมั้ง โอ๊ะ..แต่อันนี้ก็ช่วยไม่ได้เพราะคนมันหน้าตาดี โฮะๆ จากนั้นเพื่อนๆทั้งเหลือก็กรู่เข้ามาหาฉันและถามเกี่ยวกับเรื่องจัดฟัน บางคนก็ถามว่าคิดยังไงถึงไปจัด..แต่ก็น่ารักขึ้นดีนะ ฉันจะได้ไปจัดดูบ้าง

    ไปจัดมาตอนไหนทำไมไม่บอกกัน เพื่อนก็ต่างถามอะไรประมาณนี้ ส่วนเพื่อนผู้ชายที่เหลือก็มองฉันแล้วก็ยิ้มที่มุมปากนิดๆ  พวกนายมองอะไรกันเนี่ย ฉันคิดในใจ

    ~ดึ้ง ดึง ดึ้ง ดึ๋ง ดึ๋ง ดึง ดึ้ง ดึง ~

    วุ้ยๆๆ ฉันเกลียดเสียงนี้จัง มันคือเสียงออดเข้าแถว มันเป็นช่วงเวลาที่น่าเบื่อมาก เพราะต้องยืนเข้าแถวเข้าธงชาติ ร้อนก็ร้อนวุ้ย แต่มันเป็นเวลาที่ดามันมีความสุขเพราะว่ามันจะได้ยืนใกล้กับไมค์สุดหล่อประจำห้อง  ในระหว่างที่กำลังเดิไนไปเข้าแถวนั้นเอง ตู้ม!!”เกิดการกระทบกระทังกันอย่างรุนแรง(เว่อร์ไป) โอ๊ยยย..เจ็บนะ เดินให้มันระวังหน่อยสิ อูยยยดา..ดามันเดินไม่ดูของมันเองมัวแต่เดินอ่านนิยายของมันอยู่ ทำให้ดาคนนี้ไปเดินชนกับฟรอยด์ที่กำลังวิ่งเข้าแถวอย่างสุดตีน

    ทำใดนั้นเองฟรอยด์ได้สบตากับดา ทำให้ฟรอยด์ตกหลุมรักดาขึ้นมาอย่างทันใด(อะไรจะง่ายปานนี้)

    ห้า ห้า บวก ข้ารู้ ข้าเห็นว่าเขาคนนี้(ฟรอยด์)ได้ปิ๊งดา แต่ดูถ้าดาไม่สนในฟรอยด์เลย ฉันคิดในใจประมาณ3วินาที จากนั้นฉันก็ช่วยพยุงดาขึ้นมา เอ่อ..ขอโทษนะครับฟรอยด์พูด อืม..ที่หลังก็เดิน เอ้ย!วิ่งดีๆหน่อยนะ” “ครับฟรอยด์ตอบ จากนั้นต่างคนก็แยกย้ายกับชนไปเข้าแถว

                    ในระหว่างเข้าแถวในก็เลยถามดาว่า  นี่ๆดาคนที่เดินชนแกน่ะฟรอยด์ เด็กป๊อปเชียวนะ     

    หรอก็หล่ออ่ะดิดาพูด 

    อ่ะแหนะๆ..แกไม่สนเหรอ กิ่วๆฉันถามพร้อมทำหน้าแบบกิ่วๆ 

    แหวะ หน้าเหมือนลิงเลยหนิ ฉันไม่สนหรอกพร้อมกับทำหน้าแบ้ แต่ดาแก้มแดงง่ะ

     

    หึหึ..ฉันว่าแกก็ชอบฟรอยด์อยู่นะ

               =======================================

                                                                   อย่าพึ่งเบื่อกันนะคะ

    ที่ทำไมมิ้นท์ยังไม่ได้เจอกับว่าน

    เดี๋ยวตอนหน้าก็เจอแล้วค่ะ

    เป็นกำลังใจให้มิ้นท์ด้วยนะ(คนแต่ง)

    ช่วยกันมาเยี่ยมแล้วก็แม้นกันเยอะๆนะคะ

    จำได้มีกำลังใจแต่งต่อ

           =======================================
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×