Love Song... บทเพลงนี้เพื่อเธอ
ตอนที่ 10 : ความรู้สึก
ตอนนี้ฉันมีความสุขมากหลังจากที่คบกับพี่จงฮยอน เหมือนกับว่าเราทั้งคู่ได้ปลดล็อกความรู้สึกของตังเอง โดยเฉพาะพี่จงฮยอนที่ปฏิเสธฉันมาตลอด
*** FN Entertainment ***
*** ห้องพักวง Blue ***
"สวัสดีคะ....ทานอะไรกันหรือยังคะพี่ๆ"
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพักวง Blue พร้อมอาหารเต็มไม้เต็มมือทั้งสองข้าง
"มาได้เวลาพอดีเลยนะจี พวกพี่กำลังต้องการพลังงานกันพอดี"
พี่จงฮยอนเดินเข้ามารับอาหารจากฉันก่อนจะแจกจ่ายให้กับสมาชิกที่เหลือ
"แหม....ตามส่งข้าวส่งน้ำกันแบบนี้จงฮยอนก็มีกำลังใจทำงานแย่เลยซิจี"
พี่ยงฮวาแซวฉันกับพี่จงฮยอน ไม่ใช่แค่พี่ชินกูที่รู้เรื่องของเรา แต่สมาชิกในวง Blue ต่างก็รู้ว่าเราคบกัน
"แซวอะไรเนี่ยพี่....จีเขาก็เอามาให้ทุกคนนั่นแหละ"
ทุกคนต่างหัวเราะกับอาการเขินอายของผม เพราะผมไม่เคยคบใครมาก่อนหรือมีเรื่องผู้หญิง
"อย่าเขินดิพี่จงฮยอน"
จองชินพูดแซวพร้อมทั้งโอบไหล่ของผม
"นั่นดิ....เขินจนหน้าแดงหมดแล้ว"
ก่อนที่จะตามด้วยมินฮยอกที่ร่วมมือกันอย่างดี
"แซวกันมากนักนะพวกนาย เดี๋ยวก็ไม่ให้กินซะเลย"
ผมทำท่าดึงอาหารบนโต๊ะคืนแต่ทั้งคู่ก็ดึงไว้
"เดี๋ยวเสร็จจากนี่ฉันจะแวะไปหาพี่แฮซูด้วยนะคะ อยากเจอกับซอจุน(ลูกชายของยงฮวากับแฮซู)ไม่รู้ว่าตอนนี้จะโตขนาดไหนแล้ว"
นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้เจอกับพี่แฮซูเพราะมัวแต่ทำงาน พอตอนนี้ว่างก็เลยอยากหาเวลาไปเยี่ยมซักหน่อย
"ดีเลยแฮซูคงดีใจที่จีไปเยี่ยม ตอนนี้ซอจุนกำลังซนเลย"
พี่ยงฮวาเองก็ดีใจที่ฉันจะไปหาพี่แฮซู
"งั้น....เดี๋ยวพี่ไปรับที่บ้านพี่ยงฮวานะ"
ผมกระซิบที่ข้างหูของจีนี่ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนใจอยู่กับอาหารตรงหน้า พอพวกเรากินเสร็จเธอก็กล่าวลาทันที
*** บ้านยงฮวา ***
"พี่ชินกูไม่ต้องรอนะคะ เดี๋ยวฉันให้พี่จงฮยอนไปส่ง"
ฉันพูดกับพี่ชินกูก่อนที่จะลงจากรถ
"ระวังตัวด้วยละกันพวกปาปารัสซี่ยิ่งหูตายังกับสับปะรด"
พี่ชินกูหันมาเตือนฉัน
"ไม่มีอะไรหน้าห่วงหรอกคะ ใครๆก็รู้ว่าฉันสนิทกับวง Blue"
แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจในคำพูดของพี่ชินกูซักเท่าไหร่ ฉันรีบเดินลงจากรถหลังคุยกับพี่ชินกูเสร็จ
"จี....คิดถึงจังเลย"
ทันทีที่พี่แฮซูเปิดประตูเธอก็สวมกอดฉันด้วยความดีใจ
"ฉันก็คิดถึงพี่คะ"
ฉันเคารพพี่แฮซูเปรียบเสมือนพี่สาวอีกคนหนึ่ง
"ซอจุนครับ....สวัสดีน้าจีด้วยครับ"
ลูกชายของพี่แฮซูในวัย 2 ขวบเดินมาหาฉัน
"โตขึ้นเยอะเลยนะคะซอจุน จำได้ว่าเจอครั้งล่าสุดยังเดินไม่ได้เลย"
เราเดินไปนั่งคุยกันที่ห้องรับแขก พี่แฮซูเอาขนมและอาหารมาเตรียมไว้ให้
"ใช่....เวลาผ่านไปเร็วมากเลยนะ พี่ยังจำจีนี่น้องสาวคนเก่งของพี่ในตอนนั้นได้เลย แต่ดูตอนนี้ซิจีสวยขึ้นมากเลย"
พี่แฮซูลูบหัวของฉันด้วยความเอ็นดู
"แต่พี่แฮซูก็ยังดูดีอยู่เลยนะคะ"
ฉันมองใบหน้าของพี่แฮซูอย่างชื่นชม
"แหม....อย่ามาชมพี่เลย อยู่แต่บ้านเลี้ยงลูกไม่ค่อยมีเวลาดูแลตัวเองหรอก"
ถึงแม้พี่แฮซูจะมีลูกแล้วแต่ความสวยก็ไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย
"แล้วจีกับจงฮยอนเป็นไงบ้างจ๊ะ"
จู่ๆพี่แฮซูก็ถามถึงความสัมพันธ์ของฉันกับพี่จงฮยอน เขาก็เป็นอีกคนที่รู้ความสัมพันธ์นี้ของเรา
"ก็ดีคะ....เรามีความสุขกันดีมากๆ"
พอเล่าเรื่องของตัวเองก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ ก็มันมีความสุขจริงๆนิเวลาที่ได้อยู่กับพี่จงฮยอน
"ดีแล้ว....ถ้าเรารักกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราก็ต้องหนักแน่นและอดทนต่ออุปสรรค เพราะว่าพี่ก็เคยผ่านจุดนี้มาแล้ว ลำบากมากเพราะเราต้องรับปัญหาจากทุกด้าน ไม่ว่าจะท่านประธาน แฟนคลับ รวมถึงนักข่าวอีก คนของประชาชนก็แบบนี้แหละจ๊ะ"
ฉันก็พอจะได้ยินเรื่องของพี่ยงฮวาและพี่แฮซูมาบ้าง กว่าพวกเขาจะมีความสุขกันได้อย่างทุกวันนี้ ก็คงจะเจออะไรมาเยอะเหมือนกัน แล้วคู่ของฉันกับพี่จงฮยอนจะเป็นแบบไหนกันนะ
"ฉันเชื่อมั่นในตัวพี่จงฮยอนคะ"
เราคุยจนเพลินเพราะไม่ได้เจอกันนาน ก่อนที่พี่ยงฮวาและพี่จงฮยอนจะมาถึง พวกเราจึงกินอาหารค่ำกันที่บ้านของพี่ยงฮวาและพี่แฮซู
"เรายังไม่กลับกันได้ไหมคะ"
ฉันบอกกับพี่จงฮยอนระหว่างที่เรากำลังจะตรงไปที่คอนโดของฉัน
"จีอยากไปไหนล่ะ? "
ความคิดของผมมันเหมือนกับจีนี่เพียงแค่ผมไม่กล้าพูดมันออกมา
"ฉันอยากไปดูหนังคะ"
ฉันก็แค่อยากทำอะไรเหมือนคู่อื่นบ้าง เพราะส่วนใหญ่เราจะเจอตามงานและที่บริษัท
"ตอนนี้เนี่ยนะ"
ผมหันไปถามจีนี่เพื่อความแน่ใจอีกครั้ง และเธอก็พยักหน้าเป็นคำตอบ ผมจึงเลือกดูหนังที่สามารถดูได้ในรถ
"พี่จงฮยอนรู้จักที่แบบนี้ด้วยหรอคะ"
ฉันแปลกใจทันทีที่รู้ว่าพี่จงฮยอนพามาที่นี่ เพราะดูแล้วพี่จงฮยอนไม่หน้าจะสนใจอะไรแบบนี้
"ก็....เห็นเจ้าจองชินมันพูดบ่อยๆ พี่ก็เลย....ลองถามมันดู"
จีนี่คงจะแปลกใจเพราะปกติผมไม่ใช่คนที่จะรู้เรื่องพวกนี้ แต่พอได้คบกับจีนี่ผมก็อยากที่จะทำอะไรแบบนี้บ้าง ระหว่างที่หนังกำลังจะเริ่มผมมองไปที่รถข้างๆ เห็นว่าพวกเขากำลังจูบกันและค่อยๆลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากจน........
~อาาาา...อืมมมม....อาาา~
"นี่มันหนังอะไรคะเนี่ย"
ฉันตกใจกับหนังตรงหน้าและเสียงครางที่ดัง ก่อนจะมองไปรอบๆตัวแล้วเห็นว่าพวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่ ก่อนจะมีมือใหญ่ๆมาปิดที่ตาของฉัน
"พี่ขอโทษนะจี ที่ไม่ได้ถามจองชินให้ดีก่อนว่ามันเป็นหนังอย่างว่า จีหลับตาไว้นะ....เดี๋ยวพี่จะรีบขับออกไป"
ผมปล่อยมือจากตาของจีนี่และถอยรถออกมาจากตรงนั้นทันที แบบนี้จีนี่ต้องเข้าใจผิดคิดว่าผมต้องหวังอะไรจากเธอแน่ๆ
"555+"
ฉันหัวเราะออกมาด้วยความตลกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ พี่จงฮยอนเองก็คงตกใจไม่ต่างจากฉันแน่
"หัวเราะอะไรน่ะจี"
จู่ๆจีนี่ก็หัวเราะออกมาโดยที่ไม่มีเหตุผล มันจึงทำให้ผมยิ่งตกใจมากกว่าเดิม
"ก็...ไม่คิดว่าการดูหนังด้วยกันครั้งแรก มันจะเป็นหนังอย่างว่านิคะ แถมพี่จงฮยอนยังหน้าแดงอีกตอนนี้"
ฉันชี้นิ้วไปที่แก้มของพี่จงฮยอนด้วยความตลก แต่สีหน้าของเขาดันเคร่งขรึมไม่ตลกเหมือนอย่างฉัน ก่อนที่เขาจับจะมือของฉันไว้และจูบมาที่ริมฝีปากของฉัน ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เราจูบกัน แต่ฉันก็รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้จูบกับพี่จงฮยอน รอยจูบที่แสนอ่อนโยนของพี่จงฮยอนทำให้มีความสุขทุกครั้ง
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
