คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : EPISODE 7 :: SOMETHING WRONG [50%]
EPISODE 7
Something wrong?
‘ยั่วให้รู้เวลา เกิดฉันทนไม่ไหวขึ้นมาคนแย่คือเธอ: )’
‘ขอโทษนะริวเฮ พอดีเรื่องไร้เดียงสาไม่ค่อยถนัด : )’
สายตาของเขายังคงจดจ่อกับเบื้องหน้า โดยไม่ได้สนใจคำถามฉันแม้แต่น้อย
“ทำไมฉันต้องเชื่อเธอล่ะ?”
คำตอบฉันเรียบๆ แค่คำเดียวก็ทำเอาฉันเกือบวีน เมื่อกี๊ฉันไม่น่าหวั่นไหวกับหมอนี่เลยจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด
“แล้วจะไปไหน?” ฉันถาม
“ไม่รู้”
“นายจะบ้าเหรอ!!? ไม่รู้ได้ยังไงเล่า”
“หยุดโวยวายได้มั้ยครับคุณโซระ ผมขับรถก็ต้องการสมาธินะ”
“อีตาบ้านี่!” ฉันแอบหันหน้ามาอีกทางก่อนจะสบถออกมาเบาๆ ทำไมฉันเถียงเขาไม่ได้อีกแล้ว!! โซระไม่ยอม!
“ถ้ากำลังงอน ผมไม่ง้อตอนนี้หรอกนะ” เขาพูดดักขึ้นอย่างรู้ทาง โอ้ย…นายจะเหนือมนุษย์มากไปมั้ยริวเฮ! ฉันยังไม่คิดจะงอนนายเลยด้วย คนบ้าอะไรคิดเองเออเองเก่งจริง
“ย่ะ!!!!” ฉันหันไปพูดกระแทกเสียงใส่เขาด้วยความหมั่นไส้
“ไอ้แบบนี้น่ะเรียกว่า งอน กำลังเถียงอยู่ในใจล่ะสิ” เขาตอบก่อนหันมาขยิบตาให้ครั้งหนึ่ง
รู้ทัน !!! ฉันเกลียดคนรู้ทัน !!!
“เปล่า อย่ามาหลงตัวเองหน่าริวเฮ ฉันจะไปงอนนายทำไม” ฉันพูดพลางเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยให้ดูมั่นใจ สีหน้าฉันตอนนี้คงทำให้หลายคนหมั่นไส้ฉันแน่
“ถามแปลกๆ งอนที่ผมไม่คุยด้วยสินะครับคุณโซระ” เขาตอบพลางลากชื่อฉันเสียงยาว
“ตลกล่ะ”
“เห็นนั่งเงียบๆ กลัวเหงา เลยชวนคุยนี่ไง” เขาหันหน้ามามองฉันอีกครั้งพร้อมกับกระตุกคิ้วข้างหนึ่ง หน้าตากวนประสาทเสียจนอยากจะเอาเล็บยาวๆไปข่วนจริงๆ!
“ไม่จำเป็น ฉันนั่งเงียบๆได้”
“เหรอครับ”
“ใช่!”
“งั้นก็คุยกับอากาศไปนะ เหงาเมื่อไหร่ค่อยเรียกชื่อผม จำได้มั้ยล่ะครับว่าผมชื่ออะไร J” พูดจบดังนั้นริวเฮก็ไม่สนใจฉันอีกเลย เขามองทางตรงอย่างเดียว ไม่หันมาคุย มากวนประสาทฉันเหมือนเมื่อครู่
คิดแล้วอยากจะกรี๊ดดด….
“นี่!” ฉันกระแทกเสียงเรียกเขาเบาๆ ไม่ใช่ว่าฉันอยากคุยกะเขานักหรอกนะ ก็แค่เห็นว่ามันเงียบๆพิกล นี่คนมาเดทกันจริงๆรึเปล่าเนี่ย
“…”
“นาย!” ฉันพูดซ้ำอีกครั้ง แต่ก็ไร้สัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก อิตาบ้านี่เล่นอะไรกับฉันอีก !!
“…”
“หูหนวกเหรอ!?” ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่มั้ยคะว่าฉันแทบจะปรี๊ดแตกอยู่แล้ว อยากจะเอาเล็บสวยๆของตัวเองข่วนหน้าขาวๆนั่นเสียเหลือเกิน
“เรียกใครเหรอ?” เขาหันมามองฉันนิ่งๆ อยากจะบอกเหลือเกินว่า สีหน้าแบบนั้นมันน่าตบมากค่ะ !
ทำหน้านิ่งๆ ยักคิ้วใส่เล็กน้อย สายตาใสซื่อ ไร้เดียงสา บอกทีเถอะค่ะว่าโซระจะสงบสติอารมณ์ไม่ตบหน้ากวนประสาทของเขาได้อย่างไร
“เรียกผมเหรอ? ผมชื่อ ริวเฮ ไม่ใช่ชื่อ นาย” เขายิ้มบางๆ ที่อาจจะทำให้สาวๆตายเกลื่อน แต่ว่าในตอนนี้ฉันหมั่นไส้เขาอย่างถึงที่สุด
“นึกว่าหูหนวกนี่ เรียกนานแล้ว”
“ผมก็ไม่รู้ว่าเรียกผมนี่ครับ J ”
“ฉันเรียกหมาข้างๆถนนล่ะมั้ง” ฉันมองหน้าเขาแว้บหนึ่งก่อนกรอกตาไปมา เบ้ปากใส่เล็กๆตามนิสัย
“อ้าวเหรอ คุณก็ลงไปเรียกก็ได้นะ” ว่าแล้วเขาก็ตีไฟเลี้ยวจอดข้างฟุตบาตทันที หน้าใสซื่อทำเป็นไม่รู้เรื่องของเขา มันน่า…!!!!
“กรี๊ดดด!!” ฉันกรี๊ดใส่เขาอย่างสุดทน ในชีวิตโซระยังไม่เคยเจอผู้ชายกวนประสาทขนาดนี้เลยค่ะ สาบาน…
ทุกคนแทบจะสยบให้ฉันอยู่แล้ว มีแต่หมอนี่ที่สู้ฉันตลอด ทั้งสายตา คำพูด !
---------------------------------[50%] ---------------------------------
50% แล้วววว ใครรอแคทบ้างงงง มาแล้วนะคะ
ขอเจิมหน่อยยย ถึง 353 เม้นต์ไหวกันไหมม ขอกำลังใจหน่อยนะคะ ฮึด!!
ความคิดเห็น