คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Baby, why me? EP.01 : At the first sight [100%]
Baby, why me? EP.01
At the first sight
ผมเปล่าเจ้าชู้…ผมก็แค่อัธยาศัยดี :)
เข้าใจนะครับ...คนสวย
2 เดือนก่อน…
ฉันยังคงใช้ชีวิตตามปกติด้วยการเดินเที่ยว ช็อปปิ้ง และปาร์ตี้ วันนี้ฉันมาในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำตัวเก่ง ไม่ต้องแปลกใจไปหรอก ตอนนี้ฉันอยู่ VIX CLUB น่ะ ที่นี่ถูกตกแต่งยืนพื้นด้วยสีน้ำเงิน แดงและดำ ไฟสลัวๆพร้อมกับเพลงแดนซ์มันส์ๆมันทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะชวนเพื่อนมาปาร์ตี้ที่นี่
แต่ว่านี่มันจะนานเกินไปแล้วนะ! ฉันนั่งรอยัยพวกนั้นเกือบหนึ่งชั่วโมงได้แล้วล่ะ
“เฮ้อ~” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก็มันน่าเบื่อไหมล่ะกับการต้องรอใครนานๆน่ะ มิหนำซ้ำสายตาโลมเลียรอบตัวยังเต็มไปหมด
ยิ่งฉันนั่งอยู่คนเดียวแล้วด้วย คงจะเป็นโอกาสดีเลยเชียว…
“สวัสดี” เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ฉันตกใจสะดุ้งเล็กๆก่อนจะรีบตีสีหน้าเรียบเฉยหันกลับไปมองทางต้นเสียง
คนตรงหน้าฉันเป็นผู้ชายร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปแกะสลัก จมูกโด่งเป็นสันรับริมฝีปากเป็นอย่างดี และริมฝีปากบางสีแดงธรรมชาติกำลังฉีกยิ้มเล็กๆให้ฉัน มิหนำซ้ำสายตาคมๆของเขายังจ้องมาหาฉันราวกับจะมองให้ทะลุปรุโปร่ง
ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันถึงกล้าเดินมาทักฉัน!? ปกติฉันไม่ใช่คนที่ชอบคุยกับคนนั้นคนนี้น่ะนะ ฉันชอบอยู่สงบๆหรือไม่ก็อยู่กับเพื่อนในกลุ่มมากกว่า
“ค่ะ” ฉันตอบกลับไปอย่างไม่ใส่ใจอะไร
“ผมนั่งด้วยได้รึเปล่า?” เขาไม่รอฟังคำตอบฉันสักคำ เขาจัดแจงเลื่อนเก้าอี้บาร์ตัวข้างๆออกเล็กน้อยก่อนทิ้งตัวนั่งด้วยท่าทางสบายๆ
“นี่นาย!” ฉันจ้องหน้าผู้ชายที่ไร้มารยาทไม่วางตา ทำไมเขาถึงทำตัวไม่เกรงใจคนอื่นเลยนะ! แย่จริงๆ! เขาทำให้ฉันหมดอารมณ์สนุกจริงๆล่ะ
“ผมไม่ได้ชื่อ “นาย” ครับ” เขาหันมายิ้มหน้าระรื่นใส่ฉัน สีหน้าท่าทางกวนๆแบบนั้นยิ่งทำให้ฉันเดือดพล่านขึ้นทุกที
คนอะไรไม่มีมารยาท!
“แล้วคุณชื่ออะไร?” เขาหันมาถามพลางใช้นิ้วชี้เขี่ยน้ำแข็งในแก้วตัวเองไปมา ท่าทางแบดบอยแบบนั้นทำให้ฉันไม่อยากจะคุยด้วยสักเท่าไหร่
ก็ฉันไม่ชอบผู้ชายแบบนี้นี่
“ผมถามทำไมไม่ตอบล่ะครับ?”
“คะ?”
“ผมถามคุณนั่นแหละครับ :)” ริมฝีปากสวยของเขายกยิ้มมุมปากน้อยๆ แววตาของเขาเป็นประกายจนฉันรู้สึกไม่ค่อยน่าไว้ใจ
“ชื่อ…” ฉันยังคงอึกอักไม่ยอมพูดออกไป เพราะฉันไม่แน่ใจว่าถ้าพูดออกไปแล้วจะโดนเขาทำอะไรอีกบ้าง ผู้ชายคนนี้ไว้ใจได้สักแค่ไหนกันเชียว…
“งั้นผมบอกก่อนก็ได้คุณจะได้ไม่เสียเปรียบ…ผม “พายัพ” ”
“แล้วคุณล่ะครับ?” เขาบอกชื่อของตัวเองเสร็จสรรพทั้งๆที่ฉันก็ไม่ได้อยากจะรับรู้ด้วยสักนิด เขาหันมาถามซ้ำอีกครั้งพร้อมกับยักคิ้วขึ้นอย่างกวนๆ
“ทำไมฉันต้องบอกคุณล่ะคะ?” ฉันฉีกยิ้มเล็กๆแต่สีหน้าของฉันคงไม่รับการการยิ้มเท่าไหร่
“ว้า~ แย่จังที่ผมเสียเปรียบคุณซะแล้ว”
“เรื่องของคุณนี่ค่ะ” ฉันกระแทกแก้วน้ำเปล่าที่เพิ่งยกขึ้นมาจิบเมื่อสักครู่ลงก่อนปรายตามองไปยังเขา
ทำไมต้องมาวุ่นวายกับฉันด้วย!?
“ดูเหมือนคุณจะดูอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ ผมคงไม่ได้กวนใจคุณหรอกใช่ไหม?” เขาฉีกยิ้มหวานและแน่นอนว่ามันเคลือบยาพิษ
“ถ้าคุณคิดอย่างนั้นฉันก็ไม่ว่า”
“ครับ” เขารับคำแล้วยิ้มหน้าระรื่นกวนประสาท นี่ฉันแสดงออกไม่ชัดรึไงว่าฉันไม่อยากคุยกับเขาน่ะ
คนอะไรหน้ามึนที่สุดเลย!
“ฮ่ะๆ ไม่ต้องทำท่ารังเกียจผมขนาดนั้นหรอกครับ” เขาพูดกลั้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย…ฉันทำท่ารังเกียจจนเขาดูออกเหรอ?
“สายตาคุณมันฟ้อง” เขายิ้มราวกับว่าเขาอ่านใจฉันได้ยังไงยังงั้น
“…!!!”
“นี่…ผมจะบอกอะไรคุณอย่างนึงนะ…”
เขายิ้มเล็กๆก่อนโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉันอย่างรวดเร็ว ชนิดที่ฉันตั้งตัวไม่ทัน ฉันรู้สึกว่าตัวเองเกร็งไปหมด!
เพราะกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของเขารึเปล่านะ ฉันถึงรู้สึกเหมือนโดนมนตร์สะกดจนฉันทำอะไรไม่ถูก มือทั้งสองข้างก็ไม่ยอมผลักเขาออกไปทั้งๆที่ก็สามารถทำได้แท้ๆ
“คุณคิดว่าผมเป็นคนเจ้าชู้ใช่รึเปล่า? ผมเปล่าเจ้าชู้ ผมก็แค่อัธยาศัยดี และผมก็อยากรู้จักคุณด้วย…ผมรับรองเลยว่าเราจะได้เจอกันอีก” เสียงนุ่มทุ้มจะกระซิบที่ข้างหูของฉันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา… จมูกโด่งเป็นสันของเขาไล้ไปตามแก้มของฉันจนฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังตัวสั่นทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!
---------------------------------[50%]---------------------------------
และแล้วฉันก็ได้ความเงียบสงบกลับมาอีกครั้ง ฉันไม่รู้หรอกว่าหมอนั่นหายไปไหนแล้วหลังจากที่ทำรุ่มร่ามกับฉันน่ะ
หายไปได้เสียก็ดี!
“เกล รอนานมั้ยจ๊ะเพื่อนเลิฟ” เสียงใสๆของ “ยี่หวา” เพื่อนสาวเซี้ยวเปรี้ยวซ่าดังมาแต่ไกล ฉันหันไปมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจนิดๆ
มันน่ามั้ยล่ะ! ทิ้งให้ฉันรอจนเกือบโดนลวนลามแล้ว
“เธอไม่มาชาติหน้าเลยล่ะยี่หวา” ฉันบ่นอุบอย่างอดไม่ได้
“Sorry,Babe” ยี่หวายื่นมือมาเกลี่ยข้างแก้มฉันเบาๆ ฉันเบือนหน้าหนีทันทีเพราะมันทำให้ฉันขนลุก : (
“มีหนุ่มมาขายขนมจีบเธอรึยังเกล เธอฮ็อตจะตายนี่” ยี่หวาพูดพลางกวาดสายตามองไปรอบๆตัวคลับ
“คงจะมีหรอก มีแต่พวก… เจ้าชู้ทั้งนั้น” ฉันพูดก่อนจะหยุดหายใจไปครู่หนึ่งเพราะภาพของผู้ชายที่ชื่อพายัพผุดขึ้นมาในสมอง ฉันส่ายหน้าแรงๆอีกหลายๆครั้งเพื่อให้ภาพของเขาออกไปจากสมอง แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ผลเสียเลย
“เกล เธอเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย?” ยี่หวาขมวดคิ้วเล็กน้อย
“เปล่า ฉันคงมึนๆ ฉันกลับดีกว่า เชิญเธอสนุกไปคนเดียวนะ” ฉันยิ้มบางๆให้ยี่หวา ก่อนคว้ากระเป๋าสะพายแล้วลุกพรวดเดินออกมาทันที
ยี่หวาคงเหวอแล้วแน่ๆ ปกติฉันไม่พรวดพราดออกมาแบบนี้หรอก แต่วันนี้รู้สึกแปลกๆจริงๆนี่นะ
“คนสวยครับ ให้พี่ไปส่งมั้ย?” เสียงโห่แซวจากชายสองสามคนดังขึ้นทันทีที่ฉันก้าวเท้าออกจากคลับ ไม่รู้ว่าพวกนี้เป็นสุนัขเฝ้าหน้าประตูรึยังไง เห่าไม่เลิก!
ขอบอกเลย ฉันไม่ชอบ!
“นี่ พี่คุยด้วยก็ตอบสิจ๊ะ”
“…” ฉันเม้มริมฝีปากแน่นพลางก้มหน้าเดินต่อไปโดยไม่สนใจเสียงนั้น
หมับ!
แขนฉันถูกกระฉากจากทางด้านหลัง และจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพวกกุ้ยพวกนั้น! ฉันรู้สึกขยะแขยงพวกนั้นอย่างบอกไม่ถูก น้ำเสียงหื่นกระหายพร้อมหน้าตาที่หน้ากลัว…
คิดแล้วขนลุกชะมัด
“ปล่อย…” ฉันกดเสียงลงต่ำก่อนมองพวกนั้นด้วยสายตาเหยียดหยาม
“คนสวยอย่ามองแบบนั้นสิจ้ะ” หนึ่งในพวกนั้นพูดพลางส่งยิ้มหวาน
“ปล่อยฉันซะ! พวกแกมีสิทธิอะไรมากระชากแขนฉันแบบนี้”
“ปากดีเชียวนะ!” ชายคนที่จับแขนฉันไว้พูดพร้อมกับออกบีบแขนฉันแรงขึ้นจนฉันต้องร้องโอดโอยออกมาด้วยความเจ็บปวด
จนตรอก…
คนอย่างฉันไม่ควรจะมาเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้!
“เจ็บเหรอจ้ะคนสวย” มันเหยียดยิ้มใส่ฉันเหมือนมีความสุขเสียเหลือเกิน ไม่เพียงเท่านั้นยังใช้มือสกปรกๆมือไล้บนใบหน้าฉันอีก ไอ้พวกเลวเอ้ย!
“ปล่อย!” ฉันสะบัดแขนแรงๆเพื่อจะให้หลุดจากการจับ แต่มันกลับไม่กระทบกระเทือนต่อผู้ชายคนนั้นเลยสักนิด!
เลว!
“คนสวย พี่ขอจูบสักที เห็นแล้วมันของขึ้น” ชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันพูดด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน กลิ่นเหล้าปะปนออกมากับลมหายใจมันทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง… อยากจะผลักออกไปเสียให้พ้นตัวแต่ก็ไม่สามารถทำให้เพราะฉันถูกล็อกตัวไว้
พรวด!
อยู่ๆร่างของผู้ชายตรงหน้าก็ลอยไปกลางอากาศจากแรงกระชากของบุคคลที่เพิ่งมาเยือน!
พายัพ…
ฉันจ้องหน้าเขาด้วยความตกใจ ไม่นึกว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้! ผู้ชายที่ฉันเกลียดขี้หน้านักหนา!
“ปล่อยเธอซะ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน” พายุประกาศกร้าวก่อนตรงเข้ามากระชากตัวฉัน! แต่พวกมันไม่ยอมปล่อยฉันไปง่ายๆ พายุหันกลับมามองหน้าพวกมันอีกครั้งก่อนจะเหยียดยิ้ม
“ฉันไม่อยากหมดสนุกนะคืนนี้ มือฉันก็ยังไม่อยากซัดปากใครด้วย”
พลั่ว!!!!
Talk Corner
แคทกลับมาแล้วว หายไปนานมากเลยจริง T^T
ลุ้นกันสุดๆไปเลยล่ะสิ : ) มาดูกันเสียงสุดท้ายคืออะไร?
เม้นต์ๆๆๆนะ ไม่เม้นต์ไม่อัพนะ งอนด้วย TT
ความคิดเห็น