คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่5-Dancing Princess
หลังจากงานประกวด Prince สิ้นสุดลง จีเอ็มเยลโล่ได้เสกเวทีขึ้นมาใหม่ โดยจัดให้เหมือนกับงานประกวดมิสไทยแลนด์ ยังไงยังงั้น ใช่แล้ว นี่คืองานที่หนุ่มๆรอคอย งานประกวด Princess แห่งอาณาจักรมิดการ์ทนั่นเอง
"สวัสดีค่าทุกคน พิธีกรรายการPrincessได้แก่ดิฉัน Gm Pink ค่า" เสียงใสของจีเอ็มพิ้งค์ผู้น่ารักดังมาจากลำโพง ไปฟังเสียงผู้ชมกันดีกว่า
"จีเอ็มพิ้งค์น่ารัก"
"มีแฟนรึยังคร้าบ"
"วิ้ด~วิ้ว~~"
"เหมือนกับงานประกวดเจ้าชายนะคะ หญิงสาว10คนที่พวกเราเหล่าGmได้คัดมาอย่างสุดฝีมือ จนGmหนุ่มๆหรือแก่ๆบางคนถึงกับเลือดกำเดาไหลคาจอมอร์นิเตอร์ โดนฉันกับพี่แบล็ควิสามัญไปเรียบร้อยแล้ว คนที่ดิฉันเรียกชื่อกรุณามายืนบนเวทีด้วยนะค้า" เสียงจีเอ็มพิ้งค์ยังจ้อไม่หยุดและประกาศรายชื่อสาวๆสวยๆขึ้นมาบนเวที
"ตอนนี้เขาประกาศพวกปริ้นเซสแล้ว มาดูสิ" แนนนี่ทักแอนนาที่พึ่งเดินเข้ามา บนหัวแอนนาสวมCrownอย่างอวดรวย
"อืม ฉันว่าสวยๆอย่างแก น่าจะได้" แอนนาแหย่แล้วนั่งลงข้างเพื่อนสาว แนนนี่ฮัมเพลงอย่างสบายอารมณ์พลางส่องกล้องดูบนเวทีไปเรื่อยๆ
"หมายเลข3 จากโบสถ์พรอนเทล่าส่งเข้าประกวด โมริคาวาระ นานะ ค่า" จีเอ็มพิ้งค์ประกาศ แนนนี่มองบนเวทีแล้วตะลึงงัง
"เฮ้ย! แอนนา เด็ก5ขวบ" แนนนี่สะกิดเพื่อนสาวอย่างเร็ว
"อะไร?" แอนนาหันมามองเบื่อๆ "เด็ก5ขวบไง แกมองดิ" แนนนี่ยัดกล้องส่องทางไกลเข้าตาแอนนาแล้วจับหัวหันไปทางเวที
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอายุราวๆ5ขวบก้าวขึ้นมาบนเวทีทำเอาผู้คนตะลึงงันกันยกใหญ่ ผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นเคียงใบหู มัดจุกที่ผมข้างซ้าย ดวงตากลมโตสีฟ้าสดใส ผิวขาว หน้าตาน่ารักมากๆ ในชุดสีขาวบริสุทธิ์ฟูฟ่องราวกับตุ๊กตาแถมมีปีกนางฟ้าเล็กๆประดับอยู่ที่ชุดด้วย
"หนูมีอะไรจะพูดไหมคะ" จีเอ็มพิ้งค์ยื่นไมโครโฟนให้อย่างเอ็นดู
เด็กหญิงรับไมค์ก่อนจะพูด "สวัสดีค่ะหนูชื่อนานะ อายุ5ขวบ ขอคะแนนหนูเยอะๆนะคะ"
เสียงเชียร์จากหน้าเวทีดังระงมกับความน่ารักคิกขุ แนนนี่เอากล้องส่องทางไกลกลับมาส่องแล้วพูดกับแอนนา "ปีนี้พวกจีเอ็มเป็นโลลิค่อนเหรอ?"
"แค่กๆ" แอนนาสำลักจากการกินเค้กแล้วมองเพื่อนสาว "จะไปตรัสรู้ไหมละ"
แนนนี่ยักไหล่ พลันชมการประกวดต่อไป
"เอาละคะ รางวัลที่1ได้อยู่ในมือของฉันแล้ว~" จีเอ็มพิ้งค์พูดเสียงใส เสียงเฮดังระงมไปทั่วเวที ใครกันนะจะได้ตำแหน่งPrincessในปีนี้
"อย่างที่บอกไป รางวัลที่1 มงกุฎ(Tiara)ของเขาปีศาจฝัน(Succubus Horn)สลักชื่อและเงินจำนวน10,000,000zeny"
ของรางวัลช่างล่อตาล่อใจยิ่งนักแต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะแนนนี่กับแอนนาลุ้นไปก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว แอนนายังไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่าแนนนี่มาชวนเธอดูงานบ้าบอนี่ทำไม
"ที่1ได้แก่..." จีเอ็มพิ้งค์ประกาศชื่อใครซักคนแต่แอนนาไม่ได้ฟัง แล้วโลกทั้งโลกก็ได้ดับวูบไป
"อ้าว เฮ้ย!! ไปไหนกันหมดแล้ว" แอนนาร้องเสียงหลง เมื่อรู้ตัวอีกทีงานPrincessก็เลิกไปเรียบร้อยแล้ว เธอจึงรู้สึกงงเล็กน้อย นี่เราเผลอหลับไปรึ??
"ทำอะไรอยู่แอนนา" เสียงใสของเพื่อนสาวดังขึ้น แนนนี่ในมาดที่แอนนาไม่เคยเห็นมาก่อน เด็กสาวสุดหล่อตะลึงอย่างที่สุด
เด็กผู้หญิงตัวค่อนข้างเล็ก ผมสีดำสนิทปิดตาซ้ายข้างหนึ่งแล้วมัดรวบเป็นมวยไว้ข้างหลังผูกด้วยริบบิ้นสีชมพูอ่อนอย่างเรียบร้อย ดวงตาสีดำเหมือนบ่อน้ำไร้ก้นบึ้งได้มีประกายให้เห็นอย่างแปลกประหลาด สร้อยไข่มุกสีฟ้าช่วยขับผิวได้เป็นอย่างดี
"นะ แนนนี่ เธอเสียสติไปแล้วเหรอ ทำไม่ใส่ชุดนี้" แอนนนาพูดตะกุกตะกักแล้วชี้ไปที่ชุดที่เพื่อนสาวใส่อยู่อย่างไม่เชื่อสายตา นี่เธอกำลังฝันรึว่ามันคือเรื่องจริงกันแน่
ชุดเปิดไหล่สีชมพูเข้มสลับขาวมีโบว์อันใหญ่ที่กึ่งกลาง กระโปรงบานยาวคลุมเข่าดูพริ้วไหว ถุงมือสั้นสีขาว รองเท้าสีชมพูส้นเตี้ยเหมือนรองเท้าบัลเล่ห์ แอนนาจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าคนใส่เป็นผู้หญิงน่ารักที่มาจากตระกูลชั้นสูง ....ไม่ใช่เพื่อนของเธอแนนนี่ที่คิดพิเรนท์เอาชุดหวานแหววตัวนี้มาใส่ ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังใส่ชุดสีดำลายกะโหลกด้วยซ้ำ
"มองอะไร ไปกันได้แล้ว" แนนนี่ลากแอนนา เน้นว่า'ลาก'จนแอนนาต้องเดินตามแนนนี่ไปเพราะสู้แรงช้างสารของแนนนี่ไม่ไหว "เดี๋ยว จะไปไหน"
"งานเต้นรำไง" แนนนี่พูดด้วยใบหน้าที่เฉยชา ทำให้แอนนายิ่งงงเข้าไปใหญ่ "เห?"
"ก็บอกว่างานเต้นรำไงเล่า อ้ะ ถึงแล้ว" แนนนี่ปล่อยมือแอนนาแล้วมองไปยังบรรยากาศรอบด้าน แสงไฟสีต่างๆถูกตกแต่งตามอาคารบ้านเรือนในพรอนเทล่า น้ำพุกลางเมืองถูกจัดคล้ายกับฟลอร์เต้นรำ ผู้คนที่มาชมงานประกวดหลังจากเสร็จสิ้นแล้วบางคนก็มาชมงานเต้นรำนี่แหละ
ผู้คนมากมายในชุดราตรีต่างพูดคุยกันเป็นกลุ่มๆหรือทำกิจกรรมต่างๆเพื่อรอเวลา เสียงของGm Greenที่ทุกคนรอคอยก็ดังขึ้นมาอย่างฉับพลัน
"สวัสดีครับ ท้านผู้มีเกียรติทุกท่าน กระผมจีเอ็มกรีน ได้มาเป็นผู้ดูแลงานเต้นรำในค่ำคืนนี้ ขอเชิญทุกท่านสนุกกันได้เลยครับ" สิ้นเสียงของจีเอ็มกรีน เสียงดนตรีเบาๆก็ดังมาจากทางไม่ทราบ ลอยกระทบโสตประสาทของผู้ร่วมงาน ถึงเวลาเต้นรำแล้ว
"ไปเต้นรำก่อนนะแอนนา ขอให้สนุก" แนนนี่โบกมือลาแอนนาก่อนจะเดินเข้างาน ฝ่ายที่โดนทิ้งร้อง "เฮ้ย!! แล้วจะลากมาทำไมเนี่ย"
แนนนี่เดินไปโดยไม่สนใจเสียงของเพื่อนสาวหน้าหล่อ แอนนายืนนิ่งแล้วหันซ้ายหันขวา พร้อมก้มลงมองตนเอง เด็กสาวรีบวิ่งกลับบ้านแล้วไปหาชุดใส่ทันที
ซักพักใหญ่ๆ แอนนาก็กลับเข้ามาในงาน เธอใส่ชุดราตรีสีน้ำเงินเรียบๆไม่หวานมากเหมือนแนนนี่ พร้อมกับวิกผมยาวสีทอง ช่วยให้แอนนาดูเหมือนผู้หญิงขึ้นบ้าง 'เล็กน้อย' แอนนาสอดส่ายสายตาจนทั่วงาน
'เฮ้ย! นั่นมัน' แอนนาร้องในใจ เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่เข้าประกวด Princess ที่แนนนี่ยื่นกล้องให้ดู โมริคาวาระ นานะ แต่ที่แอนนาแปลกใจอย่างยิ่งก็คือคนที่นานะเต้นรำด้วย เด็กคนนั้นสีผมสั้นสีแดงเพลิง กับดวงตาสีน้ำเงินเข้มเช่นเดียวกับมารดาของเขาไม่มีผิดเพี้ยน อายุเท่ากับนานะและเป็นเด็กชายที่แอนนารู้จักเป็นอย่างดี เด็กคนนั้นคือ..
มาโคโตะ?? น้องชายสุดรักสุดหวงของแนนนี่(อย่าสงสัย พ่อของแนนนี่เป็นชาวอามัทสึ) แอนนางงเล็กๆแล้วละสายตาจากเด็กน้อยทั้งสองพร้อมหันไปมองอีกมุมหนึ่ง
"พี่อลันด์" แอนนาวิ่งเข้าไปหาพี่ชายที่(ตอนนี้)รักอย่างยิ่ง ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะถาม "นี่แกเป็นกระเทยแล้วเหรอ"
"บ้า" แอนนาตอบกลับทันควัน พร้อมกับบอกจุดประสงค์ "เต้นรำกับหนูหน่อยดิ"
"แกก็ไปหาหนุ่มๆเต้นด้วยดิ ออไม่ใช่ ต้องสาวๆสินะไอ้น้องสุดหล่อ" อลันด์พูดประชดปนกวนๆ แอนนาหน้าแดงแบบโกรธก่อนจะกระซิบบางอย่างด้วยเสียงที่เบาสุดๆ "เดี๋ยวหนูแบ่งเงินรางวัลให้10%"
"20% เต้นรำกันน้องรัก" อลันด์พูดด้วยความงกแล้วโค้งเชิญแอนนาเต้นรำ ไอ้พี่งกนี่เอาเงินมาให้ก็ยอมทำทุกอย่างแหละ
เมื่อมาถึงเพลงที่แปด คู่เต้นรำคู่หนึ่งได้เด่นสะดุดตาผู้คนเป็นอย่างยิ่ง ทั้งสองเต้นรำกันอย่างลื่นไหลไปกับจังหวะเพลง เด็กผู้หญิงแต่งกายด้วยชุดสีชมพูน่ารัก เธอเต้นรำอย่างสวยงามและสดใสราวกับเป็นสาวนักเต้น(dancer)มืออาชีพเลยทีเดียว ส่วนเด็กผู้ชายแต่งกายด้วยสูทสีดำเรียบๆท่าทางขรึมๆแต่เต้นได้อย่างนุ่มนวลและเข้ากับจังหวะของเด็กสาวได้เป็นอย่างดี
แอนนาหยุดเต้นกับอลันด์แล้วมองไปยังทั้งคู่ เด็กผู้หญิงคนนั้นคือแนนนี่ เพื่อนสาวของเธอนั่นเอง แอนนาพึ่งจะรู้นะว่าแนนนี่เต้นรำเป็นแถมยังเก่งมากๆซะด้วย ไม่เสียชื่อที่มีแม่เป็นDancer ส่วนฝ่ายชายหน้าตาคุ้นๆอยู่นะ
เด็กหนุ่มอายุราวๆ15 ผมสั้นสีเทา ดวงตาเรียวคม นัยน์ตาสีน้ำเงินมีประกาย ผิวขาว สูงกว่าแนนนี่ประมาณสิบซม. หน้าตาหล่อเหลาเอาการ แต่ดูคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
"มีอะไรเหรอ" อลันด์ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ แอนนาหันมาทางพี่ชายแล้วบอดปัด "ไม่มีอะไร เต้นต่อเถอะ"
"เต้นเก่งจังเลยนะคะ" แนนนี่พูดกับเด็กหนุ่มตรงหน้าที่เป็นคู่เต้นรำของเธอคืนนี้ ใบหน้าที่คล้ายกับเก็กไว้ตลอดพูดออกมาอย่างอ่อนน้อม "ไม่หรอก คุณก็เต้นเก่งมากเหมือนกันครับ"
"ไม่ต้องพูดสุภาพก็ได้ คุณแก่กว่าฉันอีกนะคะ" แนนนี่พูดพร้อมหัวเราะแล้วหมุนตัวตามจังหวะเพลงเร็วอีกสองสเต็ป "ขอโทษที่เสียมารยาท ชื่ออะไรนะคะ"
"มิคาเอล โซโคลอฟ จะเรียกมิคก็ได้ครับ" มิคพูดแล้วยกตัวแนนนี่ขึ้นบนบ่าราวกับเล่นบัลเล่ห์ ก่อนจะวางลงแล้วโชว์ฝีเท้า
"เซเรซ่า อาติส เรียกว่าแนนนี่นะคะ" แนนนี่ยิ้มแล้วเลื่อนตัวเข้าไปชิดมิค พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มอย่างรู้กันแล้วหมุนตัว 'สเต็ปจบเพลง'
"อ้ะ ขอโทษนะคะมิค ดิฉันต้องไปแล้ว" แนนนี่พูดแล้วถอยหลัง ออกไป มิครีบพูดรั้ง "เดี๋ยวครับ จะเจอกันอีกเมื่อไหร่"
"ถ้ามีโชค เราได้พบกันอีกแน่นอน" แนนนี่สะบัดปีกผีเสื้อแล้วหายวับไปจากที่นั่น ทิ้งให้หนุ่มสุดหล่อคู่เต้นรำของเธอยืนนิ่งอยู่กลางงาน
"จีบหนุ่มสนุกไหมแก" แอนนาในชุดนอนพูดอย่างเซ็งๆบนเก้าอี้ในห้องของโรงแรม แนนนี่รูดริบบิ้นที่ผมออกปล่อยผมยาวสยาย
"นานๆจะได้เต้นรำซักที" เด็กสาวพูดด้วยสีหน้าเฉยชา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น "พรุ่งนี้ไปฆ่าตัวอะไรดีละ"
"ตัวอะไรก็ได้ที่เก่งกว่าบาโฟเม็ต" แอนนาพูดแล้วแสยะยิ้ม ก่อนจะหันไปนอนคลุมโปง "ก่อนอื่นถอดชุดของแกออกเหอะ สยอง"
"อยู่แล้ว เพื่อนรัก" แนนนี่พูดพร้อมกับหยิบรูปของมิคาเอลออกมาดู
'ถ้าเจอคราวหน้า ฉันจะฆ่านาย'
ความคิดเห็น