ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    A little Dream to more Dream[Fic.RO]

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่3-ไปฆ่าล้างโคต...เก็บเลเวลกันเถอะ

    • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 49


         เมื่อโจรน้อย(พึ่งเปลี่ยน)นาม แนนนี่ ได้วาปมาถึงพรอนเทร่า เธอเดินไปที่น้ำพุกลางเมืองซึ่งมีรูปปั้นของใครก็ไม่รู้ หลอด?อะไรซักอย่างนี่แหละ แต่คงไม่ใช่หลอดกาแฟ.....วางประดับเด่นเป็นสง่าอยู่บนน้ำพุ แนนนี่ไม่สนใจน้ำพุกับรูปปั้นห่วยๆนั่นหรอก แต่ที่เธอสนใจคือเมจิคเชี่ยนหญิงหน้าหล่อซึ่งนั่งอยู่ริมน้ำพุต่างหาก


    "ไง"คำที่เด็กหญิงใช้เป็นประจำ พร้อมโบกมือเป็นเชิงทักทาย เสื้อแขนยาวสีเหลืองโชว์หน้าอกและหน้าท้องแบบไม่อายใคร กับกางเกงเอวต่ำสีน้ำตาลเข้มยาว3ส่วน เป็นเครื่องแบบประจำอาชีพ"ขโมย" รูปร่างที่ค่อนข้างเกินเด็ก10ขวบดูเซ็กซี่เข้ากับชุดดีเหลือเกิน


    "มาช้าเป็นบ้า"เสียงนักเวทย์หญิง(?)จะเรียกว่านักเวทย์ฝึกหัดก็น่าจะได้ บ่นขึ้นกับเพื่อนสาวซึ่งมาช้าจนน่าหงุดหงิด "ถ้าช้ากว่านี้ฉันคงหนาวแย่ ให้ตายสิ ขนาดใกล้เทศกาลหน้าร้อนยังหนาวขนาดนี้ อากาศช่างผิดฤดูจริงๆ"เธอบ่นต่อไม่ยอมหยุด เครื่องแบบของเมจิคเชี่ยนซึ่งประดับร่างกายเด็กหญิงดูไม่ค่อยเข้ากับหน้าเท่าไหร่ แต่ก็พอเป็นเครื่องบ่งบอกเพศที่แท้จริงของตนได้


    "หุบปากเถอะ อิกระเทย"คำพูดหนึ่งจากปากของเพื่อนสาวที่แอนนาไม่อยากได้ยินที่สุด ฉึก! เสียงคำพูดแทงลงไปในจิตใจของเด็กสาวอย่างไม่มีคำว่า ปราณี



    อิกระเทยยยยยย.........เอย.......เอย.....เอย.....เอย...เอย......เอย....... (แอคโค่)



    หน้าตาที่หล่อราวกับเทพบุตรรูปงามซึ่งท่านพ่อประทานมาให้ตั้งแต่กำเนิด กลายเป็นจุดอ่อนของเด็กสาวไปชั่วชีวิต....ความทรงจำวัยเยาว์หวนกลับมาอีกครั้ง ความลิงโลดคล้ายเด็กผู้ชายทำให้ตอนเด็กๆมีแต่คนเข้าใจผิดว่าแอนนาเป็นเด็กเพศชายเสมอๆ มีครั้งหนึ่งแอนนาแต่งตัวเป็นเด็กผู้หญิงตามคำขอของแม่ เสียงเพรียกของปีศาจตนหนึ่งก็ดังเข้ามาในหัว


    "แต่งตัวแบบนั้น ยังกับกระเทย"คำพูดนั้นเสียดแทงจิตใจบริสุทธิ์ของเด็กหญิงอย่างไม่มีวันเลือนหาย ปีศาจตนนั้นก็เอาแต่ล้อคำนี้อยู่7วัน7คืนอย่างสนุกสนาน


    "กระเทยๆๆ แอนนาแต่งหญิงกลายเป็นกระเทย ฮ่าๆๆ" จนในที่สุด ปีศาจตนนั้นก็เลิกล้อไปเองเนื่องจากเบื่อ และตอนนี้.....



    ปีศาจตนนั้นเป็นใครไปไม่ได้ ผมสีดำสนิทดำขลับเป็นเงางาม กับดวงตาสีรัตติการที่ไร้ดวงดาว แม้รูปร่างและโครงหน้าจะแปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่ก็บ่งบอกลักษณะของคนๆนี้ได้เป็นอย่างดี ปีศาจร้ายในคราบเด็กหญิงสุดสวย


    "กระเทยบ้านแกสิ ยัยหน้าเลือดหมู เกาเหลา ซกเล็ก"แอนนาคิดคำด่าแล้วทุ่มประทะฝีปากกับเพื่อนสาว ใช่แล้ว ปีศาจตนนั้นคือ เพื่อนหญิงตั้งแต่เกิด แนนนี่


    "กระเทย กระเท้ย กระเทย"แนนนี่พูดล้อเลียนด้วยท่าทางไม่สนใจกับคำว่ากล่าวของเพื่อนหญิงหน้าหล่อ "เป็นกระเทยก็ไม่ผิดหรอก ฮ่าๆๆ"


    "....."แอนนากัดฟันกรอดพร้อมกำมือแน่น เมื่อสมองไม่มีคำจะโต้เถียง ร่างกายก็ตอบสนองความโกรธด้วยตนเอง"Fire Bolt"


    เวทย์สร้างหอกไฟจากท้องฟ้าเข้าโจมตีเป้าหมาย ซึ่งเป็น1ในเวทย์พื้นฐานของนักเวทย์ทุกคน แอนนาพึ่งเปลี่ยนมาได้ไม่ถึง1วัน เวทย์ที่เรียนรู้มีแค่เวทย์นี้เวทย์เดียวเท่านั้นแถมยังเป็นแค่เลเวล1 ซึ่งหมายถึง แค่พอให้ใช้เป็น


    "ตูม" หอกไฟจากฟ้าตกลงมาสู่พื้น โจรน้อยกระโดดหลบได้อย่างฉิวเฉียดพลาดเอาเส้นผมเธอหลุดไป2เส้น แต่ร่องรอยของหอกไฟที่ร่วงลงสู่พื้นนั้นรุนแรงเกือบจะเท่าเวทย์เรียกอุตกาบาต'Meteor Storm'เลยทีเดียว


    "ทำอะไรของเธอ"แนนนี่ตะคอก แน่นอนว่าถ้าช้ากว่านี้เพียงนิดลูกไฟได้ตกใส่หัวแน่ๆ แอนนายิ้มระรื่นแบบผู้ชนะ"เลิกเล่นดีกว่า ไปเก็บเลเวลกันเถอะ"


    "...เชอะ!"แนนนี่สบถเล็กน้อยก่อนจะทำท่าเสยผม "จะไปเก็บเลเวลที่ไหนกันละ"



    -----------------


    "แม่คะ กลับมาแล้วค่ะ"มินจีถอดรองเท้าแล้ววางไว้ริมประตู ร่างกายเด็กหญิงมอมแมมไปด้วยฝุ่น คราบเลือดและยางไม้ของมอนสเตอร์ซึ่งเปรอะเต็มตัวไปหมด ความเมื่อยล้าและบาดแผลจากการต่อสู้ทำให้เด็กหญิงอยากขึ้นไปนอนเสียเร็วๆ


    "ตายแล้ว!!"เสียงของมารดาอุทานขึ้นเมื่อเห็นสภาพของลูกสาว คำพูดแรกที่เธอทักคือ"ไปตัดผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูก"


    โครม!มินจีแทบลมจับ ก็รู้อยู่ว่าแม่เธอเป็นคนเฟอะฟะตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว แต่ไม่นึกว่าจะเป็นขนาดนี้ "แม่ขา สังเกตความเปลี่ยนแปลงของลูกสาวตัวเองได้แค่ทรงผมเนี่ยนะค้า"


    "อ๋อ งั้น.."เธอทำท่าครุ่นคิด "เข็มขัดใหม่?" ทั้งๆที่ในหัวไม่ได้คิดอะไรเลย


    โครม!!ตึ้ง!! มินจีหน้าทิ่มพื้นแล้วเด้งขึ้นมาใหม่ "หนูไปเปลี่ยนอาชีพเป็นคราสทีฟแล้วก็ไปเก็บเลเวลกับมิเกล ไลล่า จนเนื้อตัวมอมแมมแบบนี้ แม่ยังไม่รู้อีกเหรอค้า"มินจีพูดเสียงดังเพื่อทบทวนสมองของมารดาผู้ป้ำๆเป้อๆ แล้วถอนหายใจ


    "ฮ่าๆๆๆ Heal"แม่ของมินจีหัวเราะแล้วร่ายมนต์ เวทย์รักษาของนักบวชผู้ยึดถือในพระเจ้า แสงสีขาวศักดิ์สิทธิ์สมานบาดแผลและรักษาจนร่างกายของมินจีกลับเป็นปกติเสมือนยังไม่ได้ผ่านการต่อสู้อย่างโชกโชน เพียงแต่เสื้อผ้าที่ขาดและคลุกฝุ่นไม่กลับเป็นเหมือนตอนใส่ครั้งแรก


    "แม่ล้อเล่น ไปอาบน้ำได้แล้ว"เธอพูด หญิงวัย30ต้นๆในชุดสีแดงสดของนักบวชหญิงชั้นสูงแห่งพรอนเทร่า ไล่ให้ลูกสาวตัวน้อยไปอาบน้ำ


    "คุณแม่ละก็..."มินจีทำหน้าบูด มารดาเธอส่งยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนจะหยิกแก้มลูกสาวแล้วเดินไปใส่รองเท้า


    "อ้ะ จะไปทำงานแล้วเหรอคะ"เธอถาม "คุณพ่อก็ไม่ได้กลับมาหลายวันแล้วนะคะ"


    แม่ของมินจียืนขึ้นแล้วลูบหัวเธอเบาๆ"ขอโทษนะ พ่อกับแม่งานยุ่งมาก เฝ้าบ้านดีๆนะ"


    มินจีก้มหน้าต่ำแล้วมองดูแผ่นหลังของมารดาซึ่งจากไปอย่างเงียบๆ หนังสือปกเขียวโผล่ออกมาจากกระเป๋า มินจีเก็บมันให้เรียบร้อยแล้วแบกขึ้นไปบนห้องนอนชั้นสอง เด็กหญิงอาบน้ำสวมชุดนอนแล้วนอนอ่านหนังสือเล่มนั้น


    -----------------------------


    แอนนาเดินไปที่คาฟร่า แล้วเปิดคลังเก็บของ พร้อมหยิบมีดมา1เล่มแล้วส่งให้แนนนี่ "เอาไป"


    "+7 VVธาตุไฟ มีดกลาดิอุส(Gladius) ลงชื่อ น้องแป้งน่ารัก" แนนนี่รับแล้วเกาหัว "เอามาทำไม"


    "เอามาใช้ไง จะให้เอาไปวางบนหัวแกเหรอ" แอนนาพูด "กว่าจะไถพี่ชายมาได้แทบตายนะรู้ปล่าว"


    "ฉันหมายถึง ยังใช้ไม่ได้ เลเวลไม่ถึง" แนนนี่พูดแล้วยักไหล่ "ถ้าเป็นมีดสติวเล็ตโต้(Stiletto)จะขอบคุณมาก"


    แอนนาทำหน้าเซ็งแล้วเดินไปหาคาฟร่าอีกรอบ เธอหยิบมีดสติวเล็ตโต้กับมีดกะหลั่วมาอีก30เล่ม แล้วส่งทั้งหมดให้แนนนี่ "เอาไป"


    "ใจ ไปตีอะไรกันดีละ"แนนนี่ไม่สงสัยว่าจะเอามีดมาเยอะแยะทำไม แต่พอถามสถานที่เก็บเลเวล แอนนาก็ยื่นแผนที่มาให้ "เธอเลือก"


    แนนนี่คว้าแผนที่แล้วชี้สถานที่หนึ่งให้แอนนาดู "ที่นี่เป็นไงละ ก๊อบลิน"


    "คิดว่าไหวไหมละ"แอนนาถาม "แล้วคิดว่าไม่ไหวเหรอ"แนนนี่ตอบด้วยคำถาม เด็กหญิงทั้งสองมองหน้ากับแบบชั่วร้ายก่อนจะมุ่งหน้าไปป่าก๊อบลิน


    ----------------------

    ฉึก ! ฉึก! ฉึก! ฉึก!


    เสียงนี้ไม่ใช่เสียงรถไฟหรืออะไรทั้งสิ้น แต่เป็นเสียงของ มีดที่แนนนี่ปาไปโดนกบาลของก็อบลินต่างหากดวงซวย ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่า มีดพวกนี้เป็นของแอนนาทั้งสิ้น


    "เฮ้ย!"แอนนาร้องขึ้น "อย่าใช้เปลืองแบบนั้นสิวะ"


    "ช่างปะไร" โจรสาวทำหน้าบ้องแบ้ว "เดี๋ยวแกก็ให้ พี่อลันด์ตีให้ใหม่ก็ได้"


    "ฉันจะโดนพี่อลันด์ฆ่าตายก่อนน่ะสิ" แอนนาพูดแล้วทำท่าเสียวสันหลังเล็กน้อย


    อลันด์ที่ทั้ง 2 สาวพูดถึงนี่คือ  อลันด์ เมอราริส แบล็คสมิธ(Blacksmith)สุดหล่อติดอันดับของอาณาจักรรูน มิดการ์ด  และเป็นพี่ชายของเมจิคเชี่ยนสุดหล่อนามแอนนา


    "....." แนนนี่ไม่ตอบ  แต่กลับยักไหล่แทน


    "เธอนี่มันจริงๆเลย"


    ขณะที่ทั้ง 2 สาวนั้นพูดคุยกันอยู่  Goblin Leader  หัวหน้าแห่งเผ่าก็อบลินได้โผล่ออกมาพร้อมลูกน้องต่างๆนาๆ  หมายจะทำลาย 2 สาวให้สิ้นซาก  แต่หารู้ไม่ว่า นี่คือวันที่มันจะสิ้นชีพแล้ว


    "แนนนี่ แนนนี่" แอนนาทำหน้าตาเหมือนกับแมวโดนเหยียบหางทันที


    "อะไร"


    "ทำอะไรซักอย่างสิ"


    "เธอบอกเองนี่ว่า อย่าใช้มีดเปลือง"  แนนนี่ทำหน้าตาไร้เดียงสา แต่แฝงไปด้วยความน่ากลัวเล็กน้อยถึงปานกลาง เพื่อรอให้แอนนาพูดคำๆนึงออกมา


    "ฆ่ามันที  แล้วฉันจะให้ของโจรที่รับรองว่าดีที่สุดมาให้"


    แนนนี่ฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจ  นี่แหละคือสิ่งที่แนนนี่รอให้แอนนาพูด และในที่สุดเธอก็พูดออกมา


    แนนนี่คว้ากระเป๋าของแอนนาเพื่อจะหาของเติมพลัง และไม่ลืมที่จะหยิบมีดกะกลั่วๆต่างๆ  ที่แอนนาไถพี่ชายมาให้ออกมา เธอไม่รอช้ารีบขว้างมีดรัวๆออกไปทีเดียว มีดทั้งหมด 25 อันก็ปาออกไปทั้ง 25 อัน จนเจ้าหัวหน้าก็อบลินได้สิ้นชีพไปโดยไม่ต้องสงสัยเลยว่า  แอนนามีหน้าที่  ดูด  ค่าประสบการณ์ของแนนนี่อย่างเดียว


    "อย่าลืมนะจ๊ะ  ของโจรที่ดีที่สุด"แนนนี่ฉีกยิ้ม


    "เออ ไอ้งก"แอนนาทำหน้าบึ้งเล็กน้อย "ไปๆ กลับเมืองๆ"


    แอนนาคว้าปีกผีออกมาสะบัด ทำให้ทั้ง 2 คนหายตัวไปในพริบตา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×