ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1-กำเนิดสองสาว
"อุแว้ อุแว้ อุแว้"
เสียงใสๆได้ดังขึ้นในห้องเล็กๆ เป็นสัญญาณว่า ชีวิตใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว
"ยินดีด้วยแองก้า เธอได้ลูกสาว"หญิงวัยกลางคนพูดอย่างยินดี เธอค่อยๆอุ้มทารกตัวน้อยที่เพิ่งเกิดไปล้างตัวก่อนจะส่งให้หญิงสาวผมแดงซึ่งนอนอยู่บนเตียง
"ลูกแม่"แองก้ารับลูกตัวน้อยของเธอไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะพูดกับหญิงสาววัยกลางคน"ขอบใจที่ช่วยทำคลอดให้ฉันนะ เอริส"
"ไม่มีปัญหา"เอริสพูดพลางยิ้ม "แล้วเจ้าตัวน้อยของเธอจะตั้งชื่อว่าอะไรหล่ะ"
"อืม"แองก้าทำหน้าครุ่นคิดซักพัก เธอมองไปยังเจ้าตัวน้อยในอ้อมกอดแล้วเอ่ยขึ้นว่า"แนนนี่"
"แนนนี่....เป็นชื่อที่ไม่เลวเลยนะ แนนนี่ อาติส งั้นหรือ"เอริสพูด แองก้าส่ายหน้าแล้วแย้งขึ้น
"ชื่อเต็มคือ เซเรซ่า อาติส ต่างหากละ"เธอหัวเราะอย่างยินดี ทันใดนั้น
ปังงงง!!!!!! เสียงกระแทกประตูอย่างแรงก็ดังขึ้น ร่างของชายหนุ่มผมดำในชุดอัศวินก้าวเข้ามาอย่างรีบร้อน
"เป็นยังไงบ้างเอริส แองก้าและดวงใจตัวน้อยๆของชั้นปลอดภัยไหม"ชายหนุ่มที่ผลักประตูออกเมื่อครู่เอ่ยขึ้นอย่างเร็วจนเกือบฟังไม่ทัน
"ใจเย็นๆสิทาริว แม่และเด็กปลอดภัยดี"เอริสพูด
"ปลอดภัยเหรอ จริงๆเหรอ"ทาริวพูดอย่างอึ้งๆพร้อมถามย้ำผู้ทำคลอดให้แน่ใจ
"ก็จริงน่ะสิคะคุณ"แองก้าพูดพร้อมชูลูกสาวตัวน้อยของเธอให้สามีดู
"ลูกพ่อ"ทาริวรับลูกสาวมาจากแองก้าก่อนจะโอบกอดด้วยความรัก แองก้ายิ้มน้อยๆก่อนจะหันไปพูดกับอัลเคมิส(Alchemist)สาวผู้ช่วยทำคลอดให้
"เอริส เธอก็ใกล้กำหนดคลอดแล้วนะ จะไม่พักซักหน่อยหรือ"แองก้าถาม เอริสยิ้มพร้อมส่ายหน้าช้าๆ
"ชั้นไม่เป็นไร"เธอตอบ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
------------------
"อุแว้ อุแว้ อุแว้"
เอริสอุ้มลูกน้อยของเธอไว้ในอ้อมแขน ความรู้สึกของหญิงที่พึ่งได้เป็นมารดาคนช่างอิ่มเอิบเต็มหัวใจเสียจริง
"ลูกสาวเธอนี่ก็น่ารักไม่เบาเลยน้า"แองก้ายื่นหน้าเข้าไปดูลูกของเอริสใกล้ๆ สาวนักเต้น(Dancer)ผมแดงพูดชมในขณะที่ในมือยังอุ้มลูกของเธอไว้อยู่
"ฉันจะตั้งชื่อให้แกว่า แอนนา"เอริสพูดอย่างดีอกดีใจ ตอนนี้แอนนาตัวน้อยๆก็ได้หลับไปเรียบร้อยแล้ว
"น่ารักดีนะ"แองก้ายิ้ม "ฉันหวังว่าแอนนาคงเป็นเพื่อนกับแนนนี่ได้"
"ต้องได้ซี เหมือนกับพวกเราไง"เอริสว่าแล้วหัวเราะขึ้น พวกเธอหวังว่าเด็กทารกทั้งสองจะเป็นเพื่อนที่ดีกันตลอดไป
-------------------------
10 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก(ก็โกหกอะดิ) เด็กหญิงทั้งสองเติบโตขึ้นจนเข้ายศนักรบฝึกหัด(Novice)ได้แล้ว แนนนี่ในปัจจุบัน เธอมีผมสีดำเงางามเช่นเดียวกับบิดา ผมเธอยาวมากจึงมัดรวบสูงไว้ด้วยหนังสติ๊กเส้นหนึ่ง นัยน์ตาสีดำสนิทแสดงถึงความเฉยชานั้นส่อแววน่ากลัวอยู่เป็นนิจราวกับปีศาจที่เก็บงำความกระหายเลือดไว้ก็ไม่ปาน
ส่วนแอนนานั้น เธอมีผมสีทองอ่อนตัดจนสั้นราวกับเด็กผู้ชาย ผิวที่ขาวราวหิมะกับนัยน์ตาสีเขียวหยกเปล่งประกายสุกใสน่าจะทำให้เธอดูน่ารัก แต่ตั้งแต่เด็กยันโต มักมีคนเข้าใจผิดว่าแอนนาเป็นเด็กผู้ชายเสมอๆ คงเป็นเพราะหน้าตาที่ดูหล่อแต่เยาว์วัยนั่นเอง
"เธอจะเป็นอาชีพอะไร"แนนนี่ยิงคำถามขึ้นด้วยความเฉื่อยชา เจ้าของนัยน์ตาสีเขียวหยกปีนขึ้นไปนั่งบนต้นไม้สูงด้วยสายตาเลื่อนลอย"ไม่รู้"
"ฉันว่าฉลาดๆอย่างเธอน่าจะเป็นบาทหลวง(Priest)นะ"แนนนี่พูด ทันใดนั้น ฝูงโปริ่ง(Poring)มอนสเตอร์สีชมพูเข้ามารุมล้อมรอบตัวเธอไว้ แต่ไม่อาจทำให้โนวิทผมดำชะงักไปได้แม้แต่นิด มีดห่วยๆในมือจิ้มลงไปที่โปริ่งตัวหนึ่งจนมันแตกออก เสียงดัง โพละ!
ของเหลวสีเขียวอ่อนพร้อมผลึกสีขาวที่เรียกกันว่าJelopyร่วงลงสู่พื้น โนวิทน้อยไม่สนใจที่จะเก็บแม้แต่น้อย มีดในมือยังคงจิ้มไปยังโปริ่งรอบตัวเรื่อยๆ โพละ! โพละ! และ โพละ!
"บาทหลวง?พรีสเหรอ? น่าขำ ชั้นอยากได้อาชีพที่ชอบทำลายล้างซะมากกว่า"แอนนาพูดแล้วหัวเราะในลำคอ เธอกระโดดลงจากต้นไม้แล้วเก็บเศษขยะต่างๆที่เจ้ามอนสเตอร์สีชมพูทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า แอนนาไม่ได้สนใจที่จะช่วยแนนนี่ฆ่ามันเลยแม้แต่นิด
"Wizardเป็นไงล่ะ"แนนนี่พูด โปริ่งทั้งหมดถูกจัดการเรียบร้อยจะเหลือก็เพียงซากเยลลี่สีชมพูที่รอการสลายลงพื้นดินในไม่ช้า"จอมเวทย์ผู้ชาญฉลาด สามารถร่ายเวทย์มนต์ทำลายล้างต่างๆได้ คิดว่าไงละ"
"อืม อาชีพนี้ก็ได้นะ"แอนนาทำท่าคิดเล็กน้อยแล้วตอบ วิซาร์ดเป็นทางเลือกที่เหมาะสมอย่างหนึ่งสำหรับการทำลายล้าง"แล้วแกล่ะ"
"คงจะเป็น..."แนนนี่เงยหน้ามองฟ้า โปโปลิ่ง(Poporing)มอนสเตอร์เครือญาติโปริ่งที่มีสีเขียวแต่เก่งกว่าโปริ่งหลายขุมกระโดดเด้งดึ๋งเข้ามาใกล้แนนนี่เพื่อจะกินเจโลปี้จากซากโปลิ่งที่อยู่ที่เท้าของเธอ รองเท้าผ้าธรรมดาที่เธอสวมใส่อยู่เหยียบเจ้าโปโปลิ่งตะกละทีเดียวแตกโพละ! จบชีวิตเพียง3บรรทัดของมันอย่างง่ายดาย"นักฆ่า(Assassin)ละมั้ง"
"เหมาะดีนะ"แอนนาเก็บเศษขยะต่างๆบนพื้นเข้ากระเป๋า ดวงตาสีเขียวหยกเป็นประกายอย่างเจ้าเล่ห์"สำหรับคนที่สามารถฆ่าได้ทุกอย่างแม้กระทั่งคนด้วยกัน...แบบเธอไง"
"หึหึ"แนนนี่หัวเราะอย่างน่ากลัว"ว่าแต่*จ๊อบ(Job)เธอครบรึยังล่ะ"เธอถามเพื่อนร่วมปาร์ตี้ แอนนายักไหล่แล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ"ครบแล้วๆ *ดูดค่าEXPนี่มันสบายจริงๆนะ"
"เข้าเมืองกันเถอะ"แนนนี่พูด ถัดจากป่าโปริ่งที่พวกเธออยู่ไม่ไกลนักคือเมืองหลวงแห่งอาณาจักรมิดการ์ท นครพรอนเทร่า เด็กสาวทั้งสองรีบสาวเท้าอย่างเร็วเพื่อให้ถึงเมืองโดยไวที่สุด และไม่ลืมที่จะแวะเก็บไอเทมขยะต่างๆกลางทางเพื่อเข้าไปขายในเมือง
-----------------------
บทเพิ่มเติม
*จ๊อบ(Job)=ค่าที่ใช้สำหรับฝึกฝนสกิลต่างๆ ผู้ฝึกหัดเมื่อมีจ๊อบเต็ม10จะสามารถเลื่อนระดับอาชีพเป็นอาชีพขั้นต่อไปได้
*ประสบการณ์(EXP)=ค่าที่ใช้สำหรับเลื่อนระดับเลเวล
*เลเวล(Level)=ค่าที่ใช้สำหรับบอกระดับความเก่งกาจของตัวละคร สูงสุดคือ99
*ปาร์ตี้(Party)=คือกลุ่มคนที่มีมากกว่า2คนคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทั้งแบบแชร์ค่าประสบการณ์คือได้เท่ากันทั้งสองคน และแบบกุศลคือ คนที่ฆ่าได้คนเดียว
*อาชีพต่างๆ(Class)=ในRagnarokมีอาชีพมากมายและแตกต่างกันไปตามสายอาชีพ สามารถดูอาชีพต่างๆได้ที่แกลลอรี่ของเรานะ^^ ครบทุกอาชีพที่มียกเว้นSuper Novice
------------------------
มินจีอ่านบทที่1จบแล้ว เธอวางหนังสือเล่มนี้ไว้ที่หัวเตียงอย่างดี ก่อนจะพลอยหลับไปบนเตียงนุ่มๆสีขาว พรุ่งนี้เธอคิดกำหนดการณ์เอาไว้แล้วว่า
จะชวนมิเกลกับไลล่าไปเก็บเลเวลที่ป่าโปริ่งด้วยกัน3คน จะได้เปลี่ยนอาชีพกันได้ซะที!!!
เสียงใสๆได้ดังขึ้นในห้องเล็กๆ เป็นสัญญาณว่า ชีวิตใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว
"ยินดีด้วยแองก้า เธอได้ลูกสาว"หญิงวัยกลางคนพูดอย่างยินดี เธอค่อยๆอุ้มทารกตัวน้อยที่เพิ่งเกิดไปล้างตัวก่อนจะส่งให้หญิงสาวผมแดงซึ่งนอนอยู่บนเตียง
"ลูกแม่"แองก้ารับลูกตัวน้อยของเธอไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะพูดกับหญิงสาววัยกลางคน"ขอบใจที่ช่วยทำคลอดให้ฉันนะ เอริส"
"ไม่มีปัญหา"เอริสพูดพลางยิ้ม "แล้วเจ้าตัวน้อยของเธอจะตั้งชื่อว่าอะไรหล่ะ"
"อืม"แองก้าทำหน้าครุ่นคิดซักพัก เธอมองไปยังเจ้าตัวน้อยในอ้อมกอดแล้วเอ่ยขึ้นว่า"แนนนี่"
"แนนนี่....เป็นชื่อที่ไม่เลวเลยนะ แนนนี่ อาติส งั้นหรือ"เอริสพูด แองก้าส่ายหน้าแล้วแย้งขึ้น
"ชื่อเต็มคือ เซเรซ่า อาติส ต่างหากละ"เธอหัวเราะอย่างยินดี ทันใดนั้น
ปังงงง!!!!!! เสียงกระแทกประตูอย่างแรงก็ดังขึ้น ร่างของชายหนุ่มผมดำในชุดอัศวินก้าวเข้ามาอย่างรีบร้อน
"เป็นยังไงบ้างเอริส แองก้าและดวงใจตัวน้อยๆของชั้นปลอดภัยไหม"ชายหนุ่มที่ผลักประตูออกเมื่อครู่เอ่ยขึ้นอย่างเร็วจนเกือบฟังไม่ทัน
"ใจเย็นๆสิทาริว แม่และเด็กปลอดภัยดี"เอริสพูด
"ปลอดภัยเหรอ จริงๆเหรอ"ทาริวพูดอย่างอึ้งๆพร้อมถามย้ำผู้ทำคลอดให้แน่ใจ
"ก็จริงน่ะสิคะคุณ"แองก้าพูดพร้อมชูลูกสาวตัวน้อยของเธอให้สามีดู
"ลูกพ่อ"ทาริวรับลูกสาวมาจากแองก้าก่อนจะโอบกอดด้วยความรัก แองก้ายิ้มน้อยๆก่อนจะหันไปพูดกับอัลเคมิส(Alchemist)สาวผู้ช่วยทำคลอดให้
"เอริส เธอก็ใกล้กำหนดคลอดแล้วนะ จะไม่พักซักหน่อยหรือ"แองก้าถาม เอริสยิ้มพร้อมส่ายหน้าช้าๆ
"ชั้นไม่เป็นไร"เธอตอบ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
------------------
"อุแว้ อุแว้ อุแว้"
เอริสอุ้มลูกน้อยของเธอไว้ในอ้อมแขน ความรู้สึกของหญิงที่พึ่งได้เป็นมารดาคนช่างอิ่มเอิบเต็มหัวใจเสียจริง
"ลูกสาวเธอนี่ก็น่ารักไม่เบาเลยน้า"แองก้ายื่นหน้าเข้าไปดูลูกของเอริสใกล้ๆ สาวนักเต้น(Dancer)ผมแดงพูดชมในขณะที่ในมือยังอุ้มลูกของเธอไว้อยู่
"ฉันจะตั้งชื่อให้แกว่า แอนนา"เอริสพูดอย่างดีอกดีใจ ตอนนี้แอนนาตัวน้อยๆก็ได้หลับไปเรียบร้อยแล้ว
"น่ารักดีนะ"แองก้ายิ้ม "ฉันหวังว่าแอนนาคงเป็นเพื่อนกับแนนนี่ได้"
"ต้องได้ซี เหมือนกับพวกเราไง"เอริสว่าแล้วหัวเราะขึ้น พวกเธอหวังว่าเด็กทารกทั้งสองจะเป็นเพื่อนที่ดีกันตลอดไป
-------------------------
10 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก(ก็โกหกอะดิ) เด็กหญิงทั้งสองเติบโตขึ้นจนเข้ายศนักรบฝึกหัด(Novice)ได้แล้ว แนนนี่ในปัจจุบัน เธอมีผมสีดำเงางามเช่นเดียวกับบิดา ผมเธอยาวมากจึงมัดรวบสูงไว้ด้วยหนังสติ๊กเส้นหนึ่ง นัยน์ตาสีดำสนิทแสดงถึงความเฉยชานั้นส่อแววน่ากลัวอยู่เป็นนิจราวกับปีศาจที่เก็บงำความกระหายเลือดไว้ก็ไม่ปาน
ส่วนแอนนานั้น เธอมีผมสีทองอ่อนตัดจนสั้นราวกับเด็กผู้ชาย ผิวที่ขาวราวหิมะกับนัยน์ตาสีเขียวหยกเปล่งประกายสุกใสน่าจะทำให้เธอดูน่ารัก แต่ตั้งแต่เด็กยันโต มักมีคนเข้าใจผิดว่าแอนนาเป็นเด็กผู้ชายเสมอๆ คงเป็นเพราะหน้าตาที่ดูหล่อแต่เยาว์วัยนั่นเอง
"เธอจะเป็นอาชีพอะไร"แนนนี่ยิงคำถามขึ้นด้วยความเฉื่อยชา เจ้าของนัยน์ตาสีเขียวหยกปีนขึ้นไปนั่งบนต้นไม้สูงด้วยสายตาเลื่อนลอย"ไม่รู้"
"ฉันว่าฉลาดๆอย่างเธอน่าจะเป็นบาทหลวง(Priest)นะ"แนนนี่พูด ทันใดนั้น ฝูงโปริ่ง(Poring)มอนสเตอร์สีชมพูเข้ามารุมล้อมรอบตัวเธอไว้ แต่ไม่อาจทำให้โนวิทผมดำชะงักไปได้แม้แต่นิด มีดห่วยๆในมือจิ้มลงไปที่โปริ่งตัวหนึ่งจนมันแตกออก เสียงดัง โพละ!
ของเหลวสีเขียวอ่อนพร้อมผลึกสีขาวที่เรียกกันว่าJelopyร่วงลงสู่พื้น โนวิทน้อยไม่สนใจที่จะเก็บแม้แต่น้อย มีดในมือยังคงจิ้มไปยังโปริ่งรอบตัวเรื่อยๆ โพละ! โพละ! และ โพละ!
"บาทหลวง?พรีสเหรอ? น่าขำ ชั้นอยากได้อาชีพที่ชอบทำลายล้างซะมากกว่า"แอนนาพูดแล้วหัวเราะในลำคอ เธอกระโดดลงจากต้นไม้แล้วเก็บเศษขยะต่างๆที่เจ้ามอนสเตอร์สีชมพูทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า แอนนาไม่ได้สนใจที่จะช่วยแนนนี่ฆ่ามันเลยแม้แต่นิด
"Wizardเป็นไงล่ะ"แนนนี่พูด โปริ่งทั้งหมดถูกจัดการเรียบร้อยจะเหลือก็เพียงซากเยลลี่สีชมพูที่รอการสลายลงพื้นดินในไม่ช้า"จอมเวทย์ผู้ชาญฉลาด สามารถร่ายเวทย์มนต์ทำลายล้างต่างๆได้ คิดว่าไงละ"
"อืม อาชีพนี้ก็ได้นะ"แอนนาทำท่าคิดเล็กน้อยแล้วตอบ วิซาร์ดเป็นทางเลือกที่เหมาะสมอย่างหนึ่งสำหรับการทำลายล้าง"แล้วแกล่ะ"
"คงจะเป็น..."แนนนี่เงยหน้ามองฟ้า โปโปลิ่ง(Poporing)มอนสเตอร์เครือญาติโปริ่งที่มีสีเขียวแต่เก่งกว่าโปริ่งหลายขุมกระโดดเด้งดึ๋งเข้ามาใกล้แนนนี่เพื่อจะกินเจโลปี้จากซากโปลิ่งที่อยู่ที่เท้าของเธอ รองเท้าผ้าธรรมดาที่เธอสวมใส่อยู่เหยียบเจ้าโปโปลิ่งตะกละทีเดียวแตกโพละ! จบชีวิตเพียง3บรรทัดของมันอย่างง่ายดาย"นักฆ่า(Assassin)ละมั้ง"
"เหมาะดีนะ"แอนนาเก็บเศษขยะต่างๆบนพื้นเข้ากระเป๋า ดวงตาสีเขียวหยกเป็นประกายอย่างเจ้าเล่ห์"สำหรับคนที่สามารถฆ่าได้ทุกอย่างแม้กระทั่งคนด้วยกัน...แบบเธอไง"
"หึหึ"แนนนี่หัวเราะอย่างน่ากลัว"ว่าแต่*จ๊อบ(Job)เธอครบรึยังล่ะ"เธอถามเพื่อนร่วมปาร์ตี้ แอนนายักไหล่แล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ"ครบแล้วๆ *ดูดค่าEXPนี่มันสบายจริงๆนะ"
"เข้าเมืองกันเถอะ"แนนนี่พูด ถัดจากป่าโปริ่งที่พวกเธออยู่ไม่ไกลนักคือเมืองหลวงแห่งอาณาจักรมิดการ์ท นครพรอนเทร่า เด็กสาวทั้งสองรีบสาวเท้าอย่างเร็วเพื่อให้ถึงเมืองโดยไวที่สุด และไม่ลืมที่จะแวะเก็บไอเทมขยะต่างๆกลางทางเพื่อเข้าไปขายในเมือง
-----------------------
บทเพิ่มเติม
*จ๊อบ(Job)=ค่าที่ใช้สำหรับฝึกฝนสกิลต่างๆ ผู้ฝึกหัดเมื่อมีจ๊อบเต็ม10จะสามารถเลื่อนระดับอาชีพเป็นอาชีพขั้นต่อไปได้
*ประสบการณ์(EXP)=ค่าที่ใช้สำหรับเลื่อนระดับเลเวล
*เลเวล(Level)=ค่าที่ใช้สำหรับบอกระดับความเก่งกาจของตัวละคร สูงสุดคือ99
*ปาร์ตี้(Party)=คือกลุ่มคนที่มีมากกว่า2คนคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทั้งแบบแชร์ค่าประสบการณ์คือได้เท่ากันทั้งสองคน และแบบกุศลคือ คนที่ฆ่าได้คนเดียว
*อาชีพต่างๆ(Class)=ในRagnarokมีอาชีพมากมายและแตกต่างกันไปตามสายอาชีพ สามารถดูอาชีพต่างๆได้ที่แกลลอรี่ของเรานะ^^ ครบทุกอาชีพที่มียกเว้นSuper Novice
------------------------
มินจีอ่านบทที่1จบแล้ว เธอวางหนังสือเล่มนี้ไว้ที่หัวเตียงอย่างดี ก่อนจะพลอยหลับไปบนเตียงนุ่มๆสีขาว พรุ่งนี้เธอคิดกำหนดการณ์เอาไว้แล้วว่า
จะชวนมิเกลกับไลล่าไปเก็บเลเวลที่ป่าโปริ่งด้วยกัน3คน จะได้เปลี่ยนอาชีพกันได้ซะที!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น