ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    A little Dream to more Dream[Fic.RO]

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ-หนังสือเก่าในห้องใต้หลังคา

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 49


    พรึ่บ!! แสงไฟสีเหลืองจากสปอตไลท์ส่องลงมายังเวทีสีขาวที่ไร้คน เสียงวิ่งแปลกๆของคนบางคนวิ่งใกล้เข้ามาที่เวทีอย่างรวดเร็ว


    แท่ดๆๆๆๆ(เสียงวิ่ง)ร่างของเด็กหญิงตัวเล็กหูแมว ในชุดเมทสีดำกระโดดขึ้นบนเวที ในมือถือไมโครโฟนสีฟ้า


    "สวัสดีค่า~~~~ท่านผู้ชมที่เคารพรักหรือหลวมตัวเปิดเข้ามาทุกท่าน เรา MillJung นะคะ เป็นผู้แต่งเรื่องนี้"ด.ญ.มิลโค้งทักทาย


    "เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซีอ้างอิงจากเกมออนไลน์ชื่อดังRagnarokค่า(หมดปัญญาเขียนเลยไปลอกของชาวบ้าน ว่างั้น) ไงๆก็ลองอ่านซักนิดนะคะฆ่าเวลา~"


    "อ๋อ ลืมค่ะ เรื่องนี้เราแต่งคู่กับคนที่มีนามปากกาว่าkisa(แน่ะ ลอกเรื่องชาวบ้านไม่พอมีผู้ช่วยอีกนะ ยัยเหมียว)ลองไปอ่านก็ได้นะคะ แต่ต้องอ่านเรื่องนี้ก่อน ถึงจะไม่เกี่ยวกันเลยก็ตาม"


    "เชิญอ่านเลยค่า" ปิดม่าน เริ่มเรื่องราวของ A little Dream to more Dream


    ------------------------------------------


    ในบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ในเมือง พรอนเทล่า(Prontera)


    "..98..99..100 พร้อมรึไม่พร้อม ชั้นก็จะไปหาแล้วนะ"เสียงเด็กผู้ชายอายุไม่เกิน10ขวบดังมาจากชั้นล่าง เด็กคนอื่นๆพยายามหลบอยู่ในที่ซ่อนของตัวเองเพื่อไม่ให้โดนจับได้


    "โป้ง! ไลล่า"เด็กชายพูดกับร่างของเด็กผู้หญิงผมทองในผ้าม่าน ไลล่าโผล่ออกมาทำหน้าไม่พอใจ"อะไรกัน เจอชั้นคนแรกอีกแล้วเหรอ"


    "ต่อไป"เด็กชายวิ่งพล่านไปทั่วห้องและสายตาก็สะดุดกับชายเสื้อที่โผล่ออกมาจากตู้เสื้อผ้า เด็กชายหัวเราะเล็กน้อยอย่างผู้ชนะก่อนจะเปิดประตูตู้เพื่อดูว่าเป็นใคร


    "แปะ มิเกล"เด็กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาจากหลังประตู เข้าไปแปะเด็กชายซึ่งเป็นคนหาทันที เด็กชายร้องโวยทันทีเมื่อรู้ว่าต้องเป็นคนหาอีกรอบ"มินจี เธออีกแล้วเหรอเนี่ย"


    "ฮ่าๆๆ พวกเราออกมากันได้"เด็กหญิงนามมินจีเรียกเพื่อนๆ เด็กหญิงชายอีก3-4คนออกมาจากที่ซ่อนรวมทั้งไลล่าด้วย


    "ว้ากกกก ทำไมไม่เคยชนะมินจีซักทีเนี่ย"มิเกลบ่น พวกเด็กหญิงชายอีก3-4หัวเราะกันคิกคัก มิเกลเคยได้ฉายาเพชรฆาตจอมหา ไม่เคยมีใครรอดพ้นจากสายตานักหามืออาชีพอย่างเขาจนกระทั่งมินจีย้ายบ้านมาที่พรอนเทล่า ฉายาของเขาจึงจบสิ้นลงด้วยประการฉะนี้


    "ไปเลย ไปซ่อนๆชั้นจะนับแล้ว คราวนี้ชั้นจะจับเธอให้ได้มินจี"มิเกลพูด เพื่อนๆอีก3-4คนรีบไปหลบในที่ซ่อนของตน มินจีเดินขึ้นชั้นสองพลางมองหาที่ซ่อนที่พบได้ยากที่สุด


    มินจีเดินไปเกือบทั่วชั้นสองเธอก็สะดุดกับห้องๆหนึ่งที่ประตูเปิดแง้มไว้อยู่ ในห้องมีบันไดเก่าๆพาดไปถึงห้องชั้นบน บ้านสองชั้นถ้ามีบันไดสำหรับขึ้นไปอีก หมายความว่า


    'ห้องใต้หลังคา!! มิเกลเอ๋ย นายประมาทมินจีนักซ่อนคนนี้น้อยไปแล้ว'มินจีคิด เสียงของมิเกลจากชั้นล่างนับถึง72แล้ว เธอต้องรีบ


    มินจีรีบปีนบันไดขึ้นไป ห้องใต้หลังคาที่มืดทึบมีเพียงแสงจากหน้าต่างส่องลงมาเท่านั้น ข้าวของเครื่องใช้ที่กองอยู่ในห้องอย่างไม่ค่อยเป็นระเบียบมีฝุ่นจับหนาแทบทุกชิ้นราวกับไม่ได้แตะต้องมาอย่างน้อยก็10ปีแล้ว


    "100 ชั้นจะเริ่มหาแล้วนะ"มิเกลตะโกนจากชั้นล่าง มินจีแลบลิ้นใส่มิเกลโดยที่เจ้าตัวไม่เห็นแล้วเริ่มสำรวจข้าวของในห้อง ถึงของใช้มันจะฝุ่นเขรอะแต่ก็น่าจะมีที่ดีๆบ้าง



    ราว10นาทีผ่านไป


    'แค่กๆๆๆ'มินจีสำลักฝุ่น "มีแต่ขยะทั้งนั้นเลย เฮ้อ"มินจีนั่งลงถอนหายใจ ไม่มีของชิ้นไหนถูกใจเธอเลย


    "ลงดีกว่า ยังไงชั้นก็ชนะแล้ว"มินจีจะก้าวลงบันไดแต่ 'ตุ้บ' "โอ๊ย!!" หนังสือเล่มหนึ่งตกลงมาใส่หัวเธอ มินจีหยิบมันมาดูอย่างอารมณ์เสีย ดวงตาสีฟ้าสดใสของเธอก็เป็นประกายแวววาวทันที


    "ยัยมินจีหายไปไหนเนี่ย"มิเกลบ่นขณะที่ทุกคนพยายามช่วยกันหาตัวมินจี


    "ไม่รู้สิ หาทั่วแล้วก็ไม่เจอ"ไลล่าพูด เพื่อนๆทุกคนมิเกลหาเจอหมดยกเว้นมินจีคนเดียว ขนาดทุกคนช่วยกันหาทั่วบ้านก็ยังไม่พบ

    "ทุกคนนนน~~~~~~"เสียงใสของมินจีเรียกให้ทุกคนหันไปมอง เด็กหญิงผมฟ้าวิ่งลงมาจากบันไดอย่างเร็ว ในมือถือหนังสือฝุ่นขลักเล่มหนึ่ง


    "หายไปไหนมายัยบ้า คนเขาอุตส่าห์หากันทั่วบ้าน"มิเกลพูดอย่างเหลืออด แต่เขาก็ดีใจลึกๆที่มินรันปลอดภัย


    "นี่หนังสืออะไรจ้ะ เยินเชียว"ไลล่าถามพลางชี้ไปที่สมุดในมือมินจี สมุดเล่มหนาปกสีเขียวอ่อนซึ่งดูเก่าและโทรมมากๆ หน้าปกเขียนด้วยตัวหนังสือสีเหลืองว่า'A Little Dream Diary'


    "ชั้นไปเจอที่ห้องใต้หลังคา ท่าทางน่าสนใจมาก เห็นด้วยไหม"มินจีตาลุกวาวเป็นประกาย แต่มิเกลกับไลล่ากลับทำหน้าบอกบุญไม่รับ


    "พวกเรามาอ่านกันเถอะ นะๆๆๆๆ"มินจีพูด เพื่อๆทุกคนถอยกรูกันหมดโดยไม่ได้นัดหมาย


    "อ้าว ไม่มีใครอยากอ่านเลยเหรอ"มินจีทำหน้าเศร้า เพื่อนๆทุกคนรู้สึกผิดแต่ไม่มีใครเข้าไปปลอบมินจีเลยซักคนเดียว  "งั้นมาเล่นกันต่อเถอะนะ คราวนี้ชั้นจะเป็นคนหาเอง"มินจีพูดแล้วเก็บหนังสือใส่กระเป๋า


    "1..2..3.."เสียงนับของมินจีไม่ดังมากแต่ก็ดังพอที่จะทำให้เพื่อนๆทุกคนได้ยิน





    เย็นวันนั้น ที่ห้องนอนของมินจี


    เด็กหญิงถอดชุดประจำอาชีพผู้ฝึกหัด(Novice)ออก แล้วเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดนอน บนเตียงมีหนังสือปกสีเขียวอ่อนที่ไร้ฝุ่นและได้รับการซ่อมแซมแล้ววางอยู่


    "เนื้อหาจะเป็นยังไงบ้างน้า"มินจีพูดอย่างตื่นเต้น เธอค่อยๆพลิกหน้ากระดาษทีละหน้าๆ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×