Endless War:Part 1 The Eldolus

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ-ในคืนเดือนมืด

บทนำ-ในคืนเดือนมืด



    ในคืนที่จันทร์ไร้แสงท่ามกลางดวงดาวเต็มท้องฟ้ากลางป่าอันสงบ เสียงของเหล่าแมลงทั้งหลายต่างกู่ร้องเป็นทวงทำนองราตรีอันแสนไพเราะดั่งท่วงทำนองราตรีขับขานในเงามืด เหล่าสัตว์ป่านอนหลับผักผ่อนอย่างสบายอารมณ์ ความจริงคืนนี้น่าจะเป็นคืนที่สงบดั่งที่มันเคยเป็นมาโดยตลอด แต่แล้ว สรรพสิ่งต่างถูกปลุกขึ้นด้วย เสียงอันกึกก้องกังวานของฝีเท้าม้า2 ตัวอันเร่งรีบวิ่งจากไปตามมาด้วย ขบวนม้าฝูงใหญ่ที่ควบตามมาโดยกระชันชิด พร้อมด้วยเสียงด่าทอให้ผู้ที่อยู่นำหน้าหยุดลง



    “หยุด!! ข้า บอกให้หยุดได้ยินไหม” เสียงตะโกนจากชายผู้นำขบวนม้าตะโกนออกมาสั่งให้ผู้ที่อยู่เบื้องหน้าหยุดลงแต่ดูท่าทางแล้ว ม้าทั้ง 2 ตัวด้านหน้าจะไม่ยอมหยุดลงเสียตามเสียงตะโกนที่ดังจากด้านหลัง



    บุรุษผู้สวมใส่ผ้าคลุมสีดำสนิทด้านหลังผ้าคลุมกลมกลืนกับบรรยากาศโดยรอบ ความมืดรอบข้างทำให้ไม่สามารถเห็นหน้าเขาได้ ในมือด้านขวาได้ถือสิ่งหนึ่งคล้ายห่อผ้าสีน้าตาลอย่างทะนุถนอมราวกับว่าของภายในจะสามารถแตกสลายไปได้เพียงแค่โดนกระทบอย่างรุนแรง ส่วนมือซ้ายจับบังเหียนม้าไว้แน่รีบห้อม้าอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหนีการตามจากขบวนม้าด้านหลัง ได้หันไปมองเบื้องหลัง แล้วหันกลับมาเหลียวไปด้านซ้ายอย่างรวดเร็ว



    “พี่ ข้าว่าเราหนีกันไม่รอดแล้วทำไงดี พวกมันไล่ล่ามากระชั้นชิดเหลือเกิน” บุรุษในชุดคลุมสีดำหันไปกล่าวบุรุษอีกคนด้านซ้ายมืออย่างวิตกกังวลอย่างมาก



    “ไม่ต้องกังวลข้าจะสกัดมันไว้ก่อน ส่วนเจ้ารีบหนีไปหมู่บ้านร้อยตะวันที่ราดิกัสโดยด่วนไปหาพ่อเฒ่าลูคัส เร็วไปเร็ว”เสียงจาก บุรุษอีกคนที่สวมผ้าคลุมสีน้าเงินเข้ม ก่อนชักมือไปด้านหลังข้างในผ้าคลุมเพื่อเอื้อมหยิบบางอย่างออกมา เมื่อเขาเอามืออกมาพร้อมคทาเวทย์มนต์ในมือ แล้วชักม้าหันกลับไปด้านหลังพร้อมทั้งเปล่งสียงกล่าววาจาอย่างมุ่งมั่น



                   “ในนามของข้า เบดิอุส เหล่าวิญญาณแห่งวารีทั้งหลายจงฟัง จงกลายเป็นกำแพงน้าแข็งอันแข็งแกร่งให้ข้าด้วยเถิด Ice Wall”



                      สิ้นเสียงกล่าว ด้านหน้าของเขาเกิดการเปลี่ยงแปลงอย่างรวดเร็วก้อนน้าแข็งขนาดมหึมาจับตัวกันเป็นกำแพงสูงใหญ่กว่า 3 เมตร กั้นขวางเส้นทาง



    “รีบไป ข้าจะถ่วงเวลาให้นานที่สุดอย่ารอช้า ทำตามที่ข้าบอกไปเร็ว คุ้มครององค์ชายยิ่งกว่าชีวิต ไปเร็ว ไป!!” บุรุษในชุดผ้าคลุมสีน้าเงินกล่าวก่อนจะกระโดดลงจากหลังม้า เตรียมพร้อมรับการไล่ล่าที่จะมาถึง เขาหันไปมองด้านหลัง



                     “ไป ข้าบอกให้รีบไปไงล่ะ เร็วก่อนที่พวกมันจะเข้ามากันแล้วข้าถ่วงไม่ได้นานนักหรอกไปสิ ไป ”  เขากล่าวอย่างเคร่งเครียด



    “แต่ว่า พี่…….”บุรุษผ้าคลุมสีน้าเงินกล่าวอย่างลังเลสำเนียงปนไปด้วยความโศกเศร้า



    “ไม่มีแต่ข้าบอกให้รีบไปไงเล่า ไป” บุรุษผ้าคลุมน้าเงินตะโกนใส่บุรุษผ้าคลุมดำ



                     ในที่สุดบุรุษหนุ่มผ้าคลุมดำตัดสินใจบังคับม้ามุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เขาหันกลับมาแล้วพูดอย่างแผ่วเบา



                      “ลาก่อนพี่……….” เขาหันหน้ากลับไปก่อนที่หยาดใสไหลออกมาจาในผ้าคลุมศีรษะ



                     “ลาก่อนเบดิอา โชคดีน่ะ”บุรุษในชุดผ้าคลุมน้าเงินพึมพำก่อนจะตะโกนก้อง



                    “เข้ามาเลยเฟลัสวันนี้ข้ากับเจ้าต้องตายกันไปข้างนึงล่ะ”



    ชายผู้นำขบวนม้าเมื่อได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมาก่อนจะตะโกนกลับไปว่า



                     “เจ้าตายแน่เบดิอุส ไม่ต้องห่วงเดียวน้องชายของเจ้าก็จะตามไป” ชายผู้นำขบวนหันกลับไปสั่งพวกที่อยู่เบื้องหลังว่า



                    ”ไป รีบตามไอ้เบดิอาไป ฆ่ามันแล้วเอาเด็กกลับมา เข้าใจไหม” หลัวสินเสียงคำสั่ง เหล่าผู้ติดตามด้านหลังรับคำพร้อมเพียงจากนั้นเตรียมไสม้าจะไล่ตามหลังบุรุษผ้าคลุมดำต่อ



    “ไม่มีทาง Water Ba”บุรุษผ้าคลุมน้าเงินปล่อยลูกบอลน้าหลายลูกเตรียมสกัดขบวนม้าที่จะตามไปแต่ยังไม่ทันสิ้นเสียงร่ายคาทาจบ เขาเหลือบไปมองเห็น ลูกไฟขนาดใหญ่เตรียมพุ่งใส่หน้าเขาอย่างจังจนในที่สุดเขาได้ตัดสินใจ ก้มหลบลงไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ลูกไฟผ่านหัวไป



    “อย่างเจ้าต้องมาเจอกะข้านี่ เบดิอุส” ชายผู้นำขบวนกระโดดลงจากหลังม้าเตรียมพร้อมตั้งท่าเตรียมต่อสู้



    “มาเลยเฟลัสเจ้าคนทรยศ  วันนี้ไม่เจ้ากับข้าใครสักคนตองตายไป” เขาดึงผ้าคลุมส่วนศีรษะลง ทำให้เห็นรูปร่างของเขา เขามีผมสีดำมีสีขาวเป็นดอกเลา(เป็นยังไงใครช่วยอธิบายที - -aเห็นเขาใช้กันเยอะเลยใช้ตาม) ใบหน้าเคร่งเครียดเย็นชา ในดวงตาสีฟ้ามีประกายแค้นพวยพุ่ง



    “ข้าว่าเป็นเจ้ามากกว่าที่จะตายไม่ใช่ข้า” ชายผู้นำขบวนม้ากล่าวแล้วยิ้มเยอะเย้ย



                     คนตรงหน้าทันที เขามีผมสีแดง ตาสีดำ คิ้วบาง แววตาเจ้าเล่ห์กลิ้งกลอก ใบหน้าดูโหดเหี้ยมอำมหิต มีลอยแผลเป็นยาวที่แก้ม



    “คอยดูล่ะกันว่าใครจะตายกันแน่ เฟลัส”เบดิอัส กล่าวพร้อมยกคทาต่อสู้



    ในคืนนั้นในป่ามีแสงโพยพุ่งมากมากอีกทั้ง เสียงอึกทึกครึกโครมดังสนั่นหวั่นไหวหลายครั้งแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับมาสงบดังเดิม

















อันนี้ผู้เขียนอยากเจือกงับ

สวัสดีครับ เพื่อนๆพี่ๆน้องทั้งหลาย(ขนมาให้หมดเลย เอิ๊กๆ)(^/\\^)

นี่เป็นผลงานแรก(กลัวง่ะชิ้นแรกเลย >.<)ของผมยังไงช่วยรบกวนขอคำแนะนำจากเพื่อนทุกคนด้วยครับ

(แนะนำได้แต่อย่าด่าน่ะเค้ากลัว ซิกๆ T-T)

เพื่อจะได้พัฒนาผลงานตัวเองยิ่งขึ้นไป

ขอฝากตัวทุกคนด้วยน่ะคร๊าบ ขอบคุณมาก (-/\\-)

(ปล.ขอคำแนะนำเยอะๆน่ะครับ อิอิ ยังเพื่งหัดเดินเตอะเตะอยู่)

(อ๋อ ปล.อีกที แหะๆ ยังรับสมัครตัวละครอยู่น่ะครับ เหะเห็นผมตั้งชื่อตัวละครแล้วรู้สึกอนาถฝืมือตัวเองจิง (Y.Y).....)