คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ขอให้เธอมีแต่รอยยิ้ม
PURPEECH
หาะเพียอ(Sincare)
-อให้เธอ-
ผมิถึเธอ ิถึรอยยิ้ม ิถึอ้อมอ
รูปภาพที่เยถ่ายไว้้วยัน ุ๊าที่เธอเยให้ ทุสิ่ทุอย่าที่เี่ยวับเธอ
ผมยัเ็บมันเอาไว้ ไม่เยเลือนหาย
“ทอย วันนี้มึไปแเหล้าบ้านูปะ”
เสียเพื่อนผมัเ้ามาในโสประสาทอผมที่ำลันั่ทำานอยู่หน้าอม
“ไม่ล่ะวันนี้ ูมีธุระ”
ผมหันไปอบลับเพื่อนผมและหันมาทำาน่อ
“เๆ”
พอเพื่อนผมไ้ยินำอบแบบนี้ มัน็ไม่ไ้เ้าี้อะไรและเินไปที่โ๊ะทำานอมัน
ผมนั่ทำานหน้าอมนเวลาล่วเลยถึเวลาเลิาน ทุนในที่ทำาน่า็ิ๊บัรเลิานและำลัทยอยันลับบ้าน นในออฟฟิศนี้็เหลือแ่ผมนเียว
ผมมอเวลาหน้าอม อนนี้เวลา 17:50 ถึเวลาที่ผม้อไปทำธุระแล้ว
และที่ผมไม่ไ้ไปินเหล้าับเพื่อนผม
็เพราะวันนี้มันือ
วันเยรบรอบอผมับแฟนเ่า
แฟนเ่าที่เยเป็นแฟนและนที่เยะเป็นเ้าสาวในอนาอผม
เธอับผมบันมาั้แ่อนที่ำลัเรียนอยู่ม.ปลาย แล้ว็บันมาเรื่อยๆนผมับเธอบมหาลัยและไ้มีานที่มั่นทำ และพร้อมที่ะสร้ารอบรัวไปับเธอ ีวิทุอย่าูเป็นไปอย่าราบรื่น
แ่แล้ว
เธอ็บอเลิผม
เธอทิ้ผมไป วันรบรอบที่ผมับเธอบันมาไ้ 10 ปี
เธอเินหายาผมไป
และะไม่มีวันหันลับมามอผม
วันนั้นผมร้อไห้ ผมเหมือนนบ้า ผมพยายามทำทุอย่าเพื่อให้เธอลับมา
แ่เธอ็ไม่ลับมา
เธอไม่เยหันลับมามอผมเลย
อนนี้มัน็ผ่านไปสามปีแล้วล่ะ แ่ผม็ยัไม่เยลืมสิ่ที่เธอทำับผมเลย
เธอ่าใร้ายเหลือเิน
ผมเินไปบนฟุบาทและเป้าหมายที่ผมำลัะไปน่ะือร้านเ้ ร้านโปร ร้านประำที่ผมับเธอเยมา้วยันอนที่เราสอนยัรัันอยู่
“สวัสีรับพี่ฟ้า วันนี้ผมอเ้….”
่อนที่ผมะพูบ ผม็ถูับทโยเ้าอร้านเ้ที่ื่อฟ้าใส
“เอาเ้สอเบอร์รี่ 1 ปอน์ใ่ไหม?” เธอียิ้มให้ผมพร้อมับออเอร์ใส่สมุเล่มเล็
“ใ่รับ” ผมส่ยิ้มให้เธอ
“หน้าเ้เียนเหมือนเิมไหม?”
“เหมือนเิมเลยรับ”
พี่ฟ้าใส้อวามที่ผมเยสั่เป็นประำทุปีพร้อมับียิ้มให้และอบมาว่า
“โอเเลยน้อทอย”
และแล้วเวลา็ผ่านมาสั 15 นาที พี่ฟ้าใส็ยเ้ 1 ปอน์ที่ใส่ในล่อเป็นอย่าีและเอื้อมไปหยิบเทียนัวเล 1 ับ 3 ที่แวนอยู่้าู้เ้มาใส่ในถุเ้
“เ้อน้อทอย ทั้หม 350 บาท”
“นี้รับพี่ฟ้า ไม่้อทอนนะรับ อบุมาๆเลยรับ”
ผมยื่นเินให้เธอพร้อมับอบุ ผมหยิบถุเ้ามืออเธอและเินทาลับห้อ
อนนี้ผมอยู่ในห้ออผม
สถานที่เธอเยอยู่ที่นี่ับผม สถานที่ที่เยอบอวลไป้วยวามสุและวามรัอเธอับผม แ่อนนี้มันลับ่าไร้ีวิีวาและอบอวลไป้วยวามว่าเปล่า เหลือเพียไว้แ่วามทรำที่แสให้เห็นแ่ว่าที่แห่นี้เธอเยใ้ีวิอยู่ับผม้วยวามรั
ผมเอาเ้ออาล่อแล้ว็เอาเทียนปัลบนหน้าเ้พร้อมับุไฟแ็ให้เทียนมีประายไฟ
อนนี้ห้อทั้หมมืและมีไฟอยู่วสอวือไฟาแสเทียน
ผมยมือึ้นอธิษาน
และเป่าเทียนที่ส่อสว่าให้ับล
ผมเินไปเปิไฟและหยิบมีพลาสิที่ร้านแถมมาให้ ยึ้นมาัเ้ออมาส่วนนึ
ผมเอาเ้ิ้นนั้นใส่ในาน และไปวาไว้บนหน้ารูป
รูปอ
“นาสาวนารา วิมลิน”
าะ วันที่ 28 ันยายน
มระ วันที่ 13 ธันวาม
แ่เธอ
“ผู้ที่าผมไปและะไม่มีวันลับมาั่วนิรันร์”
TBC.
ความคิดเห็น