ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลาจาก "Good Luck" 02
ชั้นไม่รับรู้อะไรต่อไปอีกแล้ว หูมันอื้อไปหมด เสียงกาน้ำร้อนที่ดังมาจากในครัวมันยังดังก้องอยู่ในหัวของฉัน ฉันรีบวิ่งไปที่ควัร สภาพตอนนั้นมันเป็นอะไรที่ชั้นรับไม่ได้และไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น "** แม่ของชั้นนอนจมกองเลือด **" ชั้นวิ่งไปที่ศพของแม่ ตัวชั้นมันหนักอึ้งไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น ชั้นทิ้งตัวลงข้างๆศพของแม่ น้ำตาค่อยๆ ล้นเอ่อ ขึ้นมาและไหลลงในที่สุด มือของชั้นกำเสื้อนักเรียนสีขาวที่ชุ้มไปด้วยน้ำฝนของไลท์แน่น ไลท์ โอบกอดชั้นไว้ " ไม่เป็นไรนะ เฟธ ทำใจดีๆ เทอต้องตั้งสตินะ " ไลท์พูดกับชั้นด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง ชั้นในตอนนั้นที่ศูนย์เสียคนที่รักที่สุดไป ต้องอาศัยไหล่ของเขาเป็นที่กำบัง กับเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นตรงหน้าชั้น ไหล่ของไลท์อุ่นมากและเขาทำให้ชั้นรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้ในสถานะการณ์เช่นนี้ เขาลูบหัวชั้นเบาๆ ชั้นได้แต่นั่งร้องไห้และเรียกชื่อของแม่อยู่ตลอดเวลา
ตอนนี้ชั้นไม่เหลือใครแล้วตั้งแต่พ่อของชั้นเสียไปตอนชั้นอายุได้ 5 ขวบ แม่เสียใจมากจนไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร ตอนนั้นพ่อเป็นเสาหลักของครอบครัวเรา บริษัทธ์ของพ่อเป็นบริษัทธ์หมุนเงินสดรายวัน พอพ่อเสียไปเงินในบริษัทธ์ที่เงินกำลังหมุนสะพัดอยู่ก็หยุดชะงัดลง บริษัทธ์คู่แข่งก็หันมาโจมตีบริษัทธ์เรา หุ้นส่วนแต่ละคนก็เริ่มถอนหุ้นออก เงินในบริษัทธ์เริ่มชักหน้าไม่ถึงหลัง และถูกฟ้องล้มละลายในที่สุด แม่ซึ่งไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับการลงทุน และเรื่อง ธุระกิจเลยหน่ำซ้ำสภาพจิตใจยังอ่อนแอ ต้องรับภาระปัญหาที่หนักอึ้งเพียงลำพัง กว่าแม่จะทำให้ทุกๆอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมอาจจะเรียกได้ว่าดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ ต้องเจอกับเรื่องร้ายๆเพียงใดแต่แม่ก็ผ่านมันไปได้และทำให้ชั้นอยู่อย่างมีความสุขจนถึงทุกวันนี้ แม่ คง เหนือยมามากแล้วและคงถึงเวลาที่ท่านจะได้พักผ่อนอย่างเป็นทางการซะที จากนี้ตลอดไป " ลาก่อนค่ะ คุณแม่ " ชั้นควรจะเข้มแข็งมากกว่านี้เป็นผู้หญิงเข้มแข็งเหมือนกับแม่ ชั้นบอกกับตัวเองใน ขณะที่ไลท์ล้วงโทรศัพท์มือถือของเขาขึ้นมา
" ฮัลโหลคับ สถานีตำรวจใช้มั้ยฮะ ตอนนี้ผมอยู่บ้านของเพื่อนผม พบศพแม่ของเค้าหน่ะฮะ ช่วยมาที่ บ้านเลขที่ xx ซอย xxxx หมู่บ้าน xxxxxxx ด้วยนะฮะ ขอบคุณมากฮะ "
ตื๊ดดดดดดด...............z Z Z Z z z z
" ทำใจดีๆไว้นะ เฟธ " ไลท์ พูดกับชั้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
" ฮัลโหล พ่อเหรอฮะ ช่วยกลับมาไทยเดี๋ยวนี้เลยได้มั้ยฮะ แม่ของ เฟธ เสียแล้วนะคับ !?" ไลท์พูดผ่านโทรศัพ ขาดว่าเขาคงโทรหา พ่อและแม่เขาที่ทำธุรกิจอยู่ที่ ไทเป
" ตลกน่า ไลท์ " พ่อไลท์พูดด้วยน้ำเสียงไม่เชื่อว่าเป็นความจริง
" ผมเคยพูดเล่นเหรอฮะ เราจัดการเรื่องนี้กันเองไม่ได้หรอกนะฮะ เราต้องการผู้ใหณ่ !? " ไลท์พูดตะเบงเสียง
" เอาน่าๆ ถ้างั้นพ่อจะรีบเคลียธุระที่นี้ให้เสร็จ แต่พ่อจะให้แม่เค้าไปก่อนนะ ถ้าไงพ่อจะรีบตามไป " อย่างที่บอกพ่อและแม่ของเราสองคนสนิทกันมาก พ่อของไลท์จึงค่อนข้างที่จะตกใจและเป็นห่วง
" ฮะไงก็ รีบมาละกันนะฮะ "
" อื้มมม "
ตื๊ดดดดดด................................ตื๊ดดดดดดด .........Z Z z z
ไลท์ ยังคงกอดชั้นอยู่ จนตำรวจมาถึงงงง................. วี้ ว่อ วี้ ว่อ @#%$@ <<<<<<<<<<<<
ตำรวจนำก็อตเทปสีเหลืองมาติดไว้รอบบ้านของชั้นเป็นแนวยาว ล้อมไว้หมด
" อ่า................หนูสองคนออกมาข้างนอกก่อนเถอะ " ตำรวจคนที่ซึ่งดูมีอายุและตำแหน่งสูงที่สุดในนั้นพูดขึ้น ไลท์โอบไหล่ชั้นพาเดินออกไปข้างนอกบ้าน และเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ตำรวจฟัง อย่างชะชาญ และเรียงลำดับเหตุการณ์ได้อย่างสมบูรณ์ แสดงให้เห็นว่าสติเค้ายังอยู่ครบถ้วน
" เอ้า.. เเล้วหนูผู้หญิงคนนี้เป็นลูกบ้านนี้ใช่มั้ย คืนนี้เทอพักที่นี่ไม่ได้หรอกนะ พอมีญาติรึป่าวละ " ตำรวจถามชั้น เหมือนลุงถามหลานยังไงยังงั้นเชียวละเขาดูเป็นตำรวจที่ใจดี
" ไม่มีค่ะ " ชั้นตอบตามความจริง
" เอ่อ.......มีครับผมเป็นญาติเทอเอง คืนนี้เทอจะพักกับเรา " ไลท์รีบพูด
" จริงรึ " ตำรวจ เลิกคิ้วขึ้นหันหน้ามาถามชั้นว่าที่ไลท์พูดจริงรึป่าว ชั้นไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี ไลท์ที่กำลังโอบไหล่ชั้นอยู่ส่งซิก มาชั้นเลยตอบไปว่า " อ้อ ค่ะพ่อแม่เรา สนิทกัน "
" อื้มม งั้นก็ดีแล้ว ชั้นว่าพวกเทอคงต้องการพักผ่อนทางนี้ปล่อยให้ เป็นหน้าที่ของตำรวจเถอะ แล้วเทอพอจะมีเบอร์ติดต่อคนอื่นมั้ย ครอบครัวเทอดูรวยออกปานนี้น่าจะมีทนายความนะ พอมีเบอร์มั้ย " ตำรวจถามข้อมูลจากชั้น
"มีค่ะ จะมีสมุดโน๊ตที่จดเบอร์ของทุกคนที่เรารู้จักเก็บไว้ที่ตู้สูงเท่าเข่าข้างโซฟาในห้องนั่งเล่นค่ะ ในนั้นคงจะมีเบอร์ของทนายด้วยค่ะ " ชั้นบอกเค้าไป
" แล้วหนูจะขึ้นไปเอาเสื้อผ้าได้มั้ยค่ะ " ชั้นถามคุณตำรวจ
" อ่า........คงไม่ได้หรอก หวังว่าเทอคงเข้าใจนะ ทุกอย่างในบ้านหลังนี้เป็นหลังฐานสำคัญที่จะจับตัว ฆ่าตกร ที่ฆ่าแม่ของเทอได้" คุณตำรวจพูดพลางใส่ถุงสีขาวให้กับที่ใหญ่ พอๆ กับขนาดตัวของเขา
" ค่ะ " ชั้นพูดแล้วก้มหน้าลง
" เข้าใจแล้วพวกเทอกลับกันได้แล้วละ โชคดีละ " คุณตำรวจยิ้มอย่างใจดีให้ชั้นและไลท์ ที่กำลังเดินออกจากบ้าน
---------------------
-------------
" พ่อหนุ่มแล้ว อย่าซิ้วละ!? "
ไลท์หันไปหาคุณตำรวจแล้วทำหน้างงๆ คุณตำรวจหัวเราะ คิก คัก " ไปเถอะพ่อหนุ่ม " คุณตำรวจพูดลาอีกครั้ง
" ............... " ไลท์ยังคงงงกับสิ่งที่คุณตำรวจพูดอยู่
เราเดินออกมาจากหมู่บ้าน ชั้นหยุดร้องไห้แล้วแต่ก็ยังอึ้งอยู่เลยเงียบตลอดทางเดิน ส่วนไลท์ก็ไม่ได้พูดอะไร นอกจากเดินโอบไหล่ ชั้น เราเดินได้ถึงกลางหมู่บ้านมีแท๊กซี่ขับผ่านมา ไลท์เลยโบกแท๊กซี่พาชั้นขึ้นไป บนรถแท๊กซี่อากาศหนาวมากเนื่องจากเราของคนตัวเปียก และแท๊กซี่ก็เปิดแอร์แรงด้วย ไลท์ยังคงโอบไหล่ชั้นอยู่
" เทอทำใจได้แล้วใช่มั้ย เอ่อ....คือชั้นไม่ได้ขอให้เทอทำใจให้ได้เด๋วนี้หรอกนะชั้นเข้าใจดีถ้าชั้นเป็นเทอคงทำใจไม่ได้ง่ายๆ เอ่อ........แต่เทอต้องเตรียมพร้อมที่จะรับมือกับอนาคตข้างหน้านะ เฟธ " ไลท์พูดด้วยความเป็นห่วง
" อื้อ..........ชั้นเข้าใจแล้ว " ชั้นพูด
" ดีแล้วละ " ไลท์พูดแล้วลูบหัวชั้นเบาๆ ชั้นซุกหน้าเข้าไปที่ไหล่เค้าและหลับตาลง
.................เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดด............................!?!?!?!?!
เสียงรถ เบคอย่างกระทันหัน.................... จนทำให้ชั้นต้องตื่นขึ้น " นี่ถ้าพวกเทอจะให้ชั้นไปส่งพวกเทอ เพื่อให้ไปมีอะไรอะไร กันละก็เชิญลงไปได้เลย เด็กสมัยนี้มันอะไรกันนะ !!! " คนขับแท๊กซี่พูดเสียง ตะคอดเสียงดัง
" ............ " ไลท์มองหน้าคนขับแกซี่แล้วทำมหน้าเหร่อๆ
" ยังมาทำหน้าอย่างนี้อีก เทอรู้มั้ยว่าเทอทำอย่างนี้หน่ะ มัยไม่ดี รู้มั้ยว่า การมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรหน่ะมันอันตรายแล้วจะทำให้พ่อแม่เทอเสียใจ @#$%^&*%^**($#@#%^@#$ "
คนขับแท๊กซี่บ่น บ่น บ่น และบ่นอย่างไม่เส้นช่องว่างให้เราพูดเลย
"เอ่อ.................ป่าวนะฮะๆ พวกเราไม่ได้จะไปทำอะไรอย่างนั้นซะหน่อย " ในที่สุดคนขับแท๊กซี่ก็เหนือยและเว้นช่องว่างให้ไลท์พูด
" ใช่ค่ะ เราไม่คิดทำอะไร อย่างที่หน้าคิดหรอกนะค่ะ " ชั้นรีบเสริมทันที
" อ่าวววววววว.........~~ " คนขับแท๊กซี่ พูดเสียงต่ำลงทันที
" ใช่ค่ะ เราไม่ได้เป็นอย่างที่หน้าคิดนะค่ะ "
"อ่าววว แล้วที่เทอพูด ทำใจ เตรียม พร้อมอะไรกันนั้นมันคืออะไรละ หน่ำซ้ำยังโอบไหล่กันขึ้นรถอีก " คนขับแท๊กซี่แย้ง
" เรื่องนั้นไม่ใช่อย่างที่น้าคิดนะฮะ คือก่อนหน้านี่เราเจอเรื่องร้ายๆ มานะฮะ " ไลท์พูดปัดไป
" อ้อ " คนขับแท๊กซี่พูดน้ำเสียงแสดงความเข้าใจ " แล้วเรื่องร้ายๆที่ว่านะ มันคืออะไรกันละ หึ ! " แล้วถามต่อทันที
" ..................... " ไลท์เงียบไม่ได้ตอบอะไรไป
" อื้อ........งั้นก็ช่างเถอะถ้าพวกเทอไม่อยากพูดถึงมัน มันก็คงไม่ได้น่ารื่นรม ซะด้วยซิ " คนขับแท๊กซี่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ มองหน้าชั้นแล้วยิ้มให้ผ่านกระจก ชั้นยิ้มตอบกลับไปให้แล้หลับตาลง รถเริ่มแล่นต่อไปยังจุดหมายข้างหน้า ..................ชั้นเผลอหลับไป พอชั้นรู้สึกตัวอีกที ชั้นก็มาอยู่ที่นี้ ซะแล้ววววววววว !!??????!>>!<?
---------------------------------------------------------NO .02 -----------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น