คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2
เสียลมหายใหอบเหนื่อยัึ้น่อเนื่อ อาเธอร์ยับัวึ้นลามแรใร่อรถสวาทที่เพรอสมอบให้ายแ่เสือไสเ้าออ่อทา้านหลั แรระเพือมอน้ำยายเป็นวว้า าแร่เริ่มล้าเพราะารย่มอยู่้านบน เพรอสวัลิ้นเลียามรอบหน้าและลำอ อาเธอร์เิหน้าึ้นเพราะวามเสียวระสัน แรยับสวนมาทำให้อาเธอร์หลุรามาเป็นระยะ
"อ๊า ้าุ อ๊า"
เพรอสอระับัวนอ้าวปีศาเอาไว้ในอ้อมอ น้านบน็เอามือยันหัวไล่ออีนเอาไว้ เพรอสสวนายึ้นมานอาเธอร์ร้อลั่น เสร็สมออมา ้าวแห่ปีศาสยบลบนไหล่ว้าเพรอส้อนัวออาเธอร์ึ้นมาวาบนอบอ่าเอนัวพิับ้นไม่ให่้าน้า ยสอ้เรียวแยออ สอใส่ัวนเ้าไป้านในอีรั้ ่อทาบีบรันเพรอส้อัฟัน
"อาเธอร์" เพรอสัฟนเรียออมาเมื่ออาเธอร์มิบเร็่อทานั้นให้รัแ่นายอเาเอาไว้
"อือ ้า้อารมัน อ๊า ลึว่านี้อี เพรอส" น้ำเสียแหบพร่าเอ่ยออำสั่
"ท่าน้อออไปับเลลินท์อี อย่าเลย" เพรอสบอะที่ยับเ้าออ้าๆเนิบๆ
"เ้าะทรมาน้าหรือเพรอส อ๊า แร อ๊าอี อื้ม" ปาเรียวพร่ำบอเพราะสิ่ที่เพรอสทำมันเป็นารทรรมานันัๆ เพรอส้มลมาิมริมฝีปาเรียว ระับาทั้สอ้วยแนแร่ยึ้นนิับหน้าอ ่อนะยับารเ้าออถี่ๆและเร็ว เน้น้วยเสียที่ระทับันอหน้าาและสะโพัทั่วทั้ห้อน้ำ ภูิสาวที่ยื่นเฝ้าห่าออไปหลายุม้มหน้าแทบะมุแผ่นินหนี เสียรารวอ้าวปีศาัเป็นเสียสะท้อนไปทั้ทั้ห้อนอน แรระแทเร็วและัึ้นเรื่อยๆ อาเธอร์เบลอไปหม ทัุ้เสีย ทั้รู้สึปั่นป่วน และีมาในร่าเียวัน
"อ๊า อ๊า อือ ้า ฮ๊า"
"รู้สึีหรือไหม อาเธอร์ อา ้าวปีศาอ้า"
"อืม ้าร้อนไปหม อือ ร้อน เร็วอีเพรอส อ๊ะ เ้า็เป็นอ้า ีเร็วอี" เพรอสับ้าวปีศายสะโพึ้นลอยเ่นาอบอ่า หลัเนียนพิับ้นไม้ลืนลาเป็นรอยแและเลือึม ามแรสวนเ้าออภายใน เพรอสมอลำายที่เสือไสเ้าไปภายในอาเธอร์เห็นว่าเพรอสมอ่อทาอนเอ็มิบบีบรัแท่ลำที่ำลัวแทเ้ามาไม่หยุ เพรอสสูลมหายใเ้า่อนะับอาเธอร์พลิหันหลันมอเห็นรอยรูและเลือที่้านหลัออาเธอร์ เพรอสเิระหายในลำอึ้นมานาภาพรหน้า เา้มลไปเลียรอยเลือ้านหลัทำให้อาเธอร์สะุ้หันหน้ามามอ้วยสายา่ำปรือ
"้าเสียว"
"เาะ้นไม้เอาไว้ และย้นอท่านึ้นมา แบบนั้นท่านส่าามมาอาเธอร์"
สวบ สวบ สวบ
เพรอสหลัออาเธอร์ให้แอ่นึ้นเพื่อรอรับลำายใหที่ำลัเสียบเ้าไปที่เียวนสุวามยาว่อนะถอออมาแล้วใส่ลับเ้าไปให้นสุลำแบบนั้นหลายๆรั้ อาเธอร์ราร้อออมา
"อ๊า อ๊า ้าะ อื้อ เพรอส อายับเร็วอี" อาเธอร์ำรอบแนายอนเอรูึ้นลอย่าเร็วามแรอารม์นน้ำสีาวพุ่ออมาาปลายลำ ระเ้นเปรอะเปื้อน้นไม้ให่ เพรอสเร็วัหวะามมาิๆ่อนะปล่อยเื้อพันธ์ทั้หลายเ้าไปในัวออาเธอร์
"อ้า เพรอส เ้าปล่อยในัว้าอีแล้ว"
"ี๊ ้าออภัย แ่้าอใไม่ไหวับร่าายที่ยั่วยวนให้้ารัแอท่านไม่ไ้"
"เราเหนื่อยแล้ว เ้าออไปเถอะ แล้วบอเลลินท์ให้เรียมัว" อาเธอร์หันหน้าไปอีทาเพรอสึ้นาอ่าน้ำ่อนะหยิบุลุมมาใส่แล้ว้มหัวให้และเินออไป อาเธอร์้มมอสำรวร่าายอนเอที่มีร่อรอยแสีรีบุหลาบาลำัว ่อนะยมือึ้นมานวที่มับ
"แล้วูไปเลิ้มับมันทำไมวะ โอ๊ย!" อาเธอร์หรืออัเรเหมือนะไ้สิืนลับมาพูบ่นับัวเอ เานั้นรู้สึสบายมาๆอนแ่น้ำและอนที่เพรอสบีบนวให้ แ่อยู่ๆเหมือนสิมันล่อลอยไปรู้สึัวอีที่็อนที่เพรอสเสร็สมในร่านี้มันร้อนไปัว เหมือนะละลายลายเป็นน้ำเลย ็เลยลับมามีสิแ่ับบัับร่าายนี้ไม่ไ้ปล่อยให้ทุอย่าำเนินไปนบเอ
"แล้วไอ้วามรู้สึโหว่ๆในในี่ืออะไรวะเนี้ย เี้ยน้ำอะไระเยอะนานี้" อัเรลุึ้นาอ่าน้ำแู่่ๆวามเหนอะไหลออมาามห่าาเป็นำนวนมานผมใ ไม่เยเห็นอะไรแบบนี้ใระไปิว่าัวเอะ้อมาโนนอื่นเสียบ
"เพรอส ไอ้นเฮวยปล่อยในทำเี้ยอะไรเนี้ย แล้วไม่ทำวามสะอาให้อีราวหน้าไม่้อมาเอา้าแล้วนะ ไอ้บ้าเอ้ย อือเอาออเอ็ลำบาเี้ยๆเลย มึำไว้เลยนะอัเร อย่าเลิ้ม อย่าใับวามให่อี ห้ามเลิ้ม อือ อ้า ลวเอ็เสียวิบ ฮือๆๆอยาร้อไห้หาพ่อหาแม่เลย"
ความคิดเห็น