fiction บารามอส and ลาเซนตรา

ลำดับตอนที่ #6 : เอเธียร่า คัฟ(ลาเซนตรา+บารามอส) ตอนที่6:การแข่งชุดที่1(3)

              ...ไร้สาระ...

              ...ไร้สาระ...

              ...ไร้สาร้า~!!....

                ลาเซนตราสบถด่าในใจ อย่างหงุดหงิด นึกอยากจะลุกออกไปจากเก้าอี้นี่เสียเดี๋ยวนี้เลย 

ถ้าไม่ติดตรงที่มียัยนกแก้วนกขุนทองตัวเมียฝูงใหญ่ ปิดกันอิสระภาพเอาไว้

             คำเดียวที่เธอคิดอยู่ในใจตั้งแต่นั่งฟังกติการการแข่งขัน คือคำว่า 'ไร้สาระ'

             "การแข่งนี้ เป็นการแข่งเต้นรำ ให้เจ้าชายทั้งสอง เต้นกับคู่เต้นให้สอดคล้องกับเพลงมากที่

สุด ทำอย่างไรก็ได้ ให้ได้คะแนนจากกรรมการได้มากเท่าที่จะทำได้ ใครได้แต้มมากกว่า ชัยชนะจะ

มาเยือนท่าน"เดเรสประกาศ "เอ่อ... ขอเชิญอาสาสมัครสตรีสองท่าน เป็นตัวแทนคู่เต้นให้กับเจ้า

ชายทั้งสองของเราด้วยครับ"

              สิ้นเสียงประกาศของเดเรส สาวๆบนแสตนก็กรี๊ดกร๊าดอยากจะลงไปกันใหญ่ แต่คงจะว่าด้วย

ความเขินความอายหรืออะไรสักอย่างที่แม่เจ้าประคุณเขาเป็นกัน จึงได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันแค่นั้น

             เธอตั้งใจจะหันไปคุยกับเฟรินที่เคยนั่งอยู่ข้างๆ แต่พอหันไปมอง ก็พบว่า เฟรินหายไปไหน

เสียแล้วก็ไม่รู้

             เธอเลิกสนใจเรื่องที่อยู่ของเฟรินไปโดยถนัด เมื่อได้ยินเสียงประกาศจากเดเรส

             "เอาละครับ ในเมื่อไม่มีใครออกมา ก็ขอกำหนดคู่เองเลยก็แล้วกัน เริ่มจากคู่ของเจ้าชาย

ยูรีเอล"เดเรสเอ่ย ก่อนที่จะหยิบกล่องบางอย่าง ยื่นให้ท่านพี่นาร์เนีย

              นาร์เนียล้วงเข้าไปในกล่องนั้น ก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งส่งให้เดเรส เดเรสคลี่มันออก

อย่างเบามือ ก่อนจะประกาศขึ้นอีก

              "ขอเชิญ เมอาร์ ธองธอง เป็นคู่เต้นให้กับเจ้าชายยูรีเอลครับ"

              เท่านั้นแหละ เมอาร์ที่รอโอกาสนี้อยู่นานแล้ว ก็ยิ้มกว้างจนปากแทบจะฉีกถึงรูหู รีบสาวเท้า

ลงไปในฟอร์เต้นรำ แล้วไปยืนหน้ายูรีเอล

               "ได้ไง! เดเรส ข้า-ไม่-ยอม เปลี่ยนคู่เดี๋ยวนี้เลยนะ ให้ลาซไปคู่แทนยัยธองธองนั่นก็ได้นี่ 

ทำไมต้องเป็น..."เลอัสโวยวายขึ้น ก่อนจะถูกจับถึงให้นั่งลง แล้วตามด้วยพลาสเตอร์อันยักษ์ที่พุ่ง

เข้ามาปิดปาดโดยคนผมทองที่โดนเสนอชื่อให้เป็นคนเต้นแทน เดรสส่งยิ้มมาให้ลาเซนตราเป็น

การขอบคุณ

                 "ต่อไป คู่ของเจ้าชายโรเวน ฮาร์ดเวิร์ด ไม่ทราบใครจะอาสา..."เดเรสเอ่ยพลางทิ้งจัง-

หวะ รอสักครู่ ก่อนจะมองลองข้างสนาม

                 "โอ้ย!"เสียงอุทานแทนความเจ็บปวดจากวิเวียน ที่ล้มอยู่ข้างๆฟลอร์เต้นรำ เดเรสหันไป

มองแล้วส่งยิ้มให้อย่างเป็นไมตรี

                  "เจ้าหญิงวิเวียน นานีย่า จะเป็นคู่..."เสียงของเดเรสยังเอ่ยไม่ทันจะจบ ก็ถูกขัดขึ้น

                 "มะ ไม่ใช่ค่ะ คือพี่หญิงเขา..."วิเวียนเอ่ยตะกุกตะกัก ก่อนจะลุกขึ้น แล้ววิ่งเยาะๆกลับเข้า

ไปบนแสตน แต่ก็ถูกใครบางคน ผลักกลับเข้ามาอีก "โอ้ย"วิเวียนอุทาน แล้วทำท่าจะวิ่งเข้าไปใหม่

              คนผลักชักหงุดหงิด เผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมา เจ้าหญิงแห่งบารามอสจูงมือวิเวียนที่

พยายามจะหนีกลับขึ้นแสตน แล้วลากไปที่เจ้าชายโรเวนอย่างทุลักทุเล เจ้าหญิงน้อยก็ไม่ยอมอ่อน

ข้อ ทั้งตีทั้งหยิก แต่แรงของเจ้าหญิงตัวเล็กๆ จะทำอะไรไอ้เฟรินของเราได้ เฟริน รวบร่วงของวิเวียน

ไว้ ไม่ให้กระดุกกระดิกไปไหน แล้วจับไปยืนข้างหน้าโรเวน

                 "ได้คู่แล้วๆ เริ่มได้เลยๆ"เฟรินตะโกนขึ้น วิเวียนทำท่าจะวิ่งหนี แต่ถูกมือใหญ่ของคนผม

ม่วง จับเอาไว้

             ...สำเร็จ แม้จะถูกฉุดกระชากลากถูกมา แต่ดูท่าจะชอบ...

             ความคิดตีโพยตีพายไปเองของเจ้าหญิงแห่งบารามอส เรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ประจักบนใบ

หน้างาม ก่อนที่เจ้าหล่อน จะสาวเท้า เดินกลับขึ้นไปบนแสตน แล้วไปนั่นข้างๆเจ้าชายแห่งคาโน-

วาลตามเดิม

              เสียงเพลงถูกบรรเลงขึ้น ทั้งสองคู่ เต้นรำไปตามจังหวะของเพลงอย่างงดงาม ไม่มีน้อย

หน้ากันและกัน ก่อนเนการไม่คาดคิด จะเกิดขึน เมื่อเจ้าหญิงน้อย วิเวียนนานีย่าของเรา ดันทะลึ่ง

ซุ่มซ่ามสะดุดชายกระโปรงตัวเอง จนเกือบหน้าขมำ แต่โชคยังดีที่ได้เจ้าชายโรเวนประคองไว้

             แก้มนวลขึ้นสีเรื่อ ก่อนที่เสีรรยงของเฟรินจะดังขึ้น

              "จุ๊บเลย จุ๊บเลย จุ๊บเลย"เฟรินตะโกนขึ้น เล่นเอาคนที่หน้าแดงอยู่แล้ว ยิ่งแดงหนังเข้าไป

ใหญ่ ในขณะที่คาโลซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ถอนหายใจเฮือก

              "อย่าแหกปากได้ไหม รำคาณ"เสียงของเจ้าชายน้ำแข็งเอ่ยอย่างเยือกเย็น ทำให้คนแหก-

ปากหันมาขึงตาใส่

              "ฉันจะตะโกนของฉัน ภูเขาน้ำแข็ง ตั้งอยู่เฉยๆน่ะดีแล้ว ไม่ต้องทำอะไรเกินหน้าที่"เอ่ย

อย่างอวดดี แล้วทำท่าจะตะโกนต่อ

              "ถ้าแกไม่หยุด ฉันจะหยุดแกด้วยปาก"คนถูกหาว่าเป็น 'ภูเขาน้ำแข็ง' เอ่ยขึ้น เล่นเอาคนตะ-

โกน หน้าขึ้นสีเรื่อ แล้วปิดปากสนิท ก่อนจะค่อยๆนั่งลง แล้วกระเถิบหนีคาโลอย่างรวดเร็ว

               ทางด้านพวกที่เต้นอยู่ ถูกส่งสัญญาณว่าให้หยุด ก่อนเสียงของเดเรส จะประกาศขึ้น

              "ผลคะแนนออกมาแล้วครับ ชัยชนะป็นของคู่ที่ทำคะแนนเซอร์วีสหวานแหววได้มากที่สุด
 
ได้แก่"เดเรสหยุดกระแอมน้อยๆ

             ...จะยืดเยื้อทำไม! บอกมาเร็วๆสิวะ!...

            ลาเซนตราคดอย่างขัดใจ

              "คู่ของคณะแห่งเอดินเบิร์ก ทำคะแนนได้หวานแหววกระชากใจกรรมการมากๆ เทคะแนน

ให้ 10คะแนนต่อ0"

              เสียงกรี๊ดกร๊ากจากผู้ชมในลานดังกระหึ่มททั่วไปหมด ไม่แว้นไม่แต่ผู้จากจากเอเธอร่า ที่ดู

เหมือนจะไม่ได้เสียใจกับความภ่ายแพ้ครั้งนี้เลย

               "อีกสักครู่ การแข่งของคู่ต่อไป ปัญญา ความรู้ และทักษษะการต่อสู้ ในการแข่งที่มีชื่อว่า

'สงครามประลองปัญญา'

             ลูฟาเอลล์ ลูเฟลล์ คนสามัญธรรมด้าธรรมดาแห่งอิธิริเธอ

                                                        ปะทะ

                                                  เจ้าชายโร เรวาเรส แห่งทริสทอร์

                                                     หรืออีกฉายา สารานุกรมเคลื่อนที่แห่งเอดิเบิร์ก"

                สิ้นเสียงของเดเรส คนที่อยู่ในสนามประลองที่ปลงร่างไปเป็นฟลอร์เต้นรำ ก็เดินนอออก

มาอย่างทุลักทุเล เมอาร์มีสีหน้าขัดใจน้อยๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมาก

                 "ต่อไปตาข้าแล้วนะ"ลูฟว่า

                 "ก็เรื่องของเจ้าสิ"ลาเซนตราเอ่ยเนิบๆ

                 "ฟังพูดเข้าสิ ไม่ใกลังใจข้าเลยรึ"ลูฟเอ่ยด้วยสีหน้ายียวนกวนประสาท จนคนดูอยากจะ

หักคอจิ้มน้ำพริกกิน

                  "ถ้าแพ้กลับมาข้าจะฟันเจ้าให้เละเลยคอยดู"เธอว่าพลางขึ้นตาใส่

                  "ว้า เจ้ามาตีกรอบให้ข้าแบบนี้ข้าก็เกร็งแย่"

                  "เรื่องของเจ้า"