Love DNA : รักลุ้นวุ่นรัก D.N.A

            “ว้าย ต๊าย หล้อ หล่อ กริ๊ดดด น่ารักกกกกกกอ่ะ ถ้าเป็นผู้ชายนะพี่ไม่ปล่อยเราไวแน่” โจเซฟินเดินเข้ามากอดลาพิสเอาแก้มถูไถไปกลับหัวดำของเธอ ลาพิสหน้าเรื่อขึ้นสีชมพูด้วยความอาย เกิดมาพึ่งเคยมีคนชมว่าน่ารัก “น่าเสียดายจัง...ที่เราใส่ชุดนี้ได้อีกแค่สัปดาห์เดียวก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นใส่กระโปรงชุดนักเรียนหญิง อ๊าย ดูเหมาะกับเธอมากเลยนะ”

            “อันที่จริงพิสก็ชอบใสกางเกงนะ ดูสะดวกดี ชักติดใจแล้วสิ”

            “กฎมันก็เป็นกฎนะจ๊ะ เสื้อผ้านี้เราก็ทำไว้ตามขนาดตัวของลาพิส จะทำใหม่ให้ก็ต้องรออีกหนึ่งสัปดาห์ถึงจะตัดชุดใหม่เสร็จ ช่วงนี้งานที่ห้องช่างเสื้อก็วุ่นวายมากด้วยเห็นว่าดาราที่ช่วงนี้กำลังดัง เข้ามาขอให้ห้องเสื้อของทางโรงเรียนเราออกแบบและตัดชุดให้อยู่หลายตัวเลย มันเลยทำให้ช่างตัดเสื้อของเราไม่ว่างกันนี้สิ”

            “รอนานๆ ก็ได้พิสไม่ว่านะ พิสได้ผลประโยชน์ซะอย่าง ฮ่าๆๆ”

            “อ่าจริงสิ...อย่าไปทำสาวที่ไหนเค้าตกหลุมรักเรานะ พี่ละเห็นใจจริงๆ ขนาดพี่ยังรู้สึกเสียดายเลย ที่เราเป็นผู้หญิงเนี่ย แล้วสาวใสใสจะไม่ยิ่งช็อตตายหรือไงเนี่ย”

            “ฮ่าๆ พูดเป็นเล่นน่าพี่ ดูก็รู้ว่าพิสนะผู้หญิ้งผู้หญิง”