[Short Fic - Yunjae] On a Rainy Day

ข้อมูลเบื้องต้น

ก่อนอื่น แฟนฟิคชั่นเรื่องนี้มีเยื้อหาเกี่ยวกับ ชายรักชาย นะคะ
ถ้าไม่นิยมแนวนี้อนุญาตให้กด x มุมขวาบน ปิดได้เลยนะคะ

 

อยากจะบอกว่า ช็อทฟิคเรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากเราฟังเพลง On a Rainy Day ของ Beast ค่ะ
เนื่องจากเพลงมีเนื้อหาที่ถูกใจมาก แม้จะไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องก็ตาม
เลยขออนุญาตนำมาเป็นชื่อเรื่องนะคะบิวตี้ที่น่ารัก : )

เนื้อเรื่อง

On a Rainy Day.

ผมตื่นมาในความมืด หยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ตรงหัวเตียงขึ้นมาดูเวลา ตีห้าแล้ว ผมเลือกที่จะลุกขึ้นจากเตียงแทนการนอนต่อ จริงอยู่ที่วันนี้ไม่ต้องไปทำงาน แต่ผมกลับไม่อยากนอนต่อไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม

เสียงน้ำดังกระทบหลังคาบ้าน ต้นไม้และอะไรต่างๆ ทำให้ผมรู้ว่าทำไมวันนี้ถึงได้มืดนัก

ฝนตก...อีกแล้ว?

"เฮ้อ"

ฝนตก..ผมไม่ชอบวันที่ฝนตก...

ผมไม่ชอบวันที่ฝนตก..ตั้งแต่วันนั้น..วันที่คนคนนั้นจากผมไป...

.

.

.

"อะไรเนี่ย ฝนตกอีกแล้วเหรอ ไม่ชอบเลย.."  เสียงหวานๆลอยเข้ามาในโสตประสาทผมขณะยืนรอรถประจำทาง ผมหันไปตามต้นเสียงและได้พบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ไม่ อันที่จริงผมคิดว่าเขาเป็นผู้หญิง แต่เพราะเขาแต่งชุดนักศึกษาชาย ผมจึงรู้ว่าคนๆนี้เป็นผู้ชาย ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็สวยหวานยิ่งกว่าหญิงสาว ผิวขาวราวกับหิมะ ดวงตาหวานกลมโต จมูกโด่งรับกับริมฝีปากแดงธรรมชาติ จนผมอดคิดไม่ได้ว่าจริงๆแล้วเขาอาจเป็นผู้หญิงก็ได้

"เหรอครับ แต่ผมว่าฝนตกก็ดีออกนะ อากาศเย็นดีด้วย"

ผมพูดขึ้นลอยๆแต่ตั้งใจให้เขาได้ยิน เขาคนนั้นหันมาหาผม เราสบตากันครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะยิ้มให้ผมเล็กน้อย ผมยิ้มตอบไป แล้วบทสนทนาของเราก็เริ่มขึ้น

"คุณชอบวันฝนตกเหรอครับ"

"ครับ อากาศเย็นดี ไม่มีแดดด้วย ไม่ร้อน ว่าแต่ทำไมคุณถึงไม่ชอบล่ะครับ" ผมตอบไปตามความคิดก่อนจะถามเขากลับไป

"ฝนตกทีไรไม่มีแดด ผ้าไม่แห้ง อากาศก็ชื้นทำให้เป็นหวัดง่ายนะครับ" อืม ที่เขาตอบดูมีเหตุผลกว่าผมเยอะ

"จริงด้วยนะครับ ว่าแต่คุณ.." ผมตั้งใจจะถามว่าเขาเรียนที่ไหนน่ะ แต่ไม่รู้ชื่อเขานี่นา

"อ้อ แจจุงครับ คิมแจจุง" แจจุง..โอเค ผมค่อนข้างมั่นใจว่าจะจำชื่อนี้ได้ไปอีกนาน

"ครับ ผมชื่อชองยุนโฮ แจจุงเรียนที่ไหนเหรอครับ"

“YJ University ครับ" เขาตอบด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม

"คณะอะไรเหรอครับ"

"เอ่อ บริหารครับ"

"พอดีเลย ผมก็เรียนบริหารเหมือนกัน ปีอะไรแล้วล่ะครับ" ผมถามเยอะเกินไปหรือเปล่านะ?

"ปีสองครับ คุณยุนโฮก็เรียนบริหารมาเหรอครับ ดีจังเลย ไว้ถ้าเจอกันคราวหน้าแล้วผมมีปัญหาอะไร ผมเอามาถามได้มั้ยครับ"

"ได้สิครับ แน่นอน" ผมยิ้มให้เขา ก่อนที่สายตาจะพบกับรถสายที่ผมต้องขึ้น ผมจึงบอกลาเขา

"ผมต้องไปแล้วครับ เอาไว้โอกาสหน้าเราคงได้เจอกันใหม่"

เขาพยักหน้าแล้วยิ้มให้ผมอีกครั้ง "แล้วเจอกันครับ"

จากวันนั้นผมก็ได้เจอกับแจจุงอีกหลายครั้ง จนเราเริ่มสนิทกัน เราไปกินข้าวด้วยกัน ไปเดินเล่นด้วยกัน และวันทั้งหมดนั้นเป็นวันฝนตกทั้งสิ้น จนผมตัดสินใจที่จะขอแจจุงเป็นแฟนในวันที่ฝนไม่ตก และแน่นอนเขาตกลง

แต่ทุกอย่างไม่ได้สวยงามไปซะทั้งหมด ที่บ้านของแจจุงไม่ยอม เขาบอกว่าแจจุงต้องคบและแต่งงานกับผู้หญิงเท่านั้น

แล้วผมก็ปล่อยแจจุงไปในวันที่ฝนตกหนัก..

น้ำตาของแจจุงที่เหมือนสภาพอากาศในวันนั้นกรีดเข้าไปกลางใจของผม ผมไม่เคยรู้สึกเจ็บขนาดนี้มาก่อนในชีวิต เวลานั้นผมอยากดึงแจจุงเข้ามากอดเอาไว้แนบอก เช็ดน้ำตาให้แล้วบอกกับเขาว่าอย่าร้องไห้ บอกกับเขาว่าผมรักเขามากเพียงใด บอกกับเขาว่าผมเจ็บเหลือเกิน.. เจ็บที่สุดในชีวิตเมื่อเห็นน้ำตาของคนที่ผมรักที่สุด คิมแจจุง

และตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่เคยพบเจอ เห็น หรือแม้แต่ได้ยินเสียงของเขาอีกเลย

ทุกวันที่ฝนตก ผมจะเกลียดตัวเองมากขึ้นทุกครั้ง เกลียดตัวเองที่คอยแต่คิดถึงแจจุง และเกลียดตัวเองยิ่งกว่าเก่า.. ที่วันนั้นผมไม่รั้งแจจุงเอาไว้..

--FIN.--