ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : what if ที่ 2:กรุงคอนสแตนติโนเปิลไม่ล่มสลาย
(อย่าที่พวเราทุน็รู้ันรับว่า หนึ่ในเหุาร์สำัที่เป็น ารถือว่าสิ้นสุยุลาแล้ว ือ ารล่มสลายอรุอนสแนิโนเปิล แ่หาในปี .ศ 1453 ัรวรริไบแนไทน์สามารถั้รับพวออโมันไ้ล่ะ?)
ในปี 1453 รุอนสแนิโนเปิลยืนหยัเป็นปราารสุท้ายอัรวรริไบแนไทน์ ท่ามลาารล้อมอทัพออโมันนับแสน ้วยำลัทหารเพียน้อยนิที่เทียบไม่ไ้แม้หนึ่ในสิบ วามล้าหาและวามหวัเป็นเพียสิ่เียวที่้ำุนพวเา
พระอาทิย์ำลัลับอบฟ้า เหล่าทหารไบแนไทน์ยืนประำำแหน่อยู่บนำแพสูออนสแนิโนเปิล ใบหน้าที่เ็มไป้วยวามเหนื่อยล้าอพวเาสะท้อนถึาร่อสู้ที่ยืเยื้อมาหลายสัปาห์ ลมหนาวาทะเลมาร์มาราพัโยเ้ามา เป็นสัาให้เหล่าทหารเรียมพร้อมสำหรับารโมีอีรั้าศัรูที่ไม่เยหยุพั
ัรพรริ อนสแนินที่ 11 ปาเลโอโลอส ยืนอยู่ท่ามลาทหารผู้ภัี พลันหันมามอเสนาธิารที่ำลัรายานสถานาร์ว่า “ออโมันมีำนวนทหารราว 900,000 น ทหารเรามีเพีย 80,000 ปลาย ๆ เท่านั้น”
อนสแนินพยัหน้าอย่าหนัใ “เราะไม่ยอมแพ้ ราบใที่รุอนสแนิโนเปิลยัไม่ล่มสลาย พวมัน้อผ่านเรา่อน" น้ำเสียอเาแฝ้วยวามมุ่มั่นและวามหวัที่ยัไม่ับลแม้ะอยู่ในสถานาร์สิ้นหวั
พระราวัและโบสถ์เฮเียโเฟียเป็นสถานที่ที่ถูใ้เป็นศูนย์ลาอารวาแผนรบ อนสแนินเรียประุมเหล่าุนนาและแม่ทัพ พวเารวมัวันรอบโ๊ะนาให่ลาห้อโถ
"ัรพรริ ้าหวัว่าเราะอวาม่วยเหลือาะวันไ้" เสนาธิาร ลูัส ล่าวพร้อมมอไปทาอนสแนิน
อนสแนินเียบไปรู่หนึ่่อนอบลับ้วยน้ำเสียเร่รึม "เราไ้ส่้อวามไปยัโป๊ปและษัริย์แห่ยุโรปแล้ว แ่พวเาไม่พร้อม ฝรั่เศษและอัฤษำลัฟื้นฟูาสรามร้อยปี ส่วนโรมันอันศัิ์สิทธิ์เสื่อมอำนานไม่สามารถมา่วยเราไ้ ส่วนาิอื่นๆลับละทิ้เรา สรามนี้เรา้อพึ่นเอให้ไ้"
วามเียบันปลุมทั่วห้อ ทุนรับรู้ถึแรันที่ถาโถมเ้ามา แ่พวเาไม่มีทาเลืออื่นนอายืนหยั
รุ่อรุมาเยือนพร้อมับอทัพออโมันที่เรียมล้อมรอบำแพ พื้นินสั่นสะเทือนาเสียเินทัพอทหารม้าและทหารราบที่มีำนวนมหาศาล อาวุธปืนให่ที่ทันสมัยอออโมันถูลาเ้ามาเรียมพร้อมโมีเพื่อทะลุผ่านำแพหนาออนสแนิโนเปิล
ทหารไบแนไทน์่าประำารอยู่บนำแพสูอเมือ พวเายืนเรียแถว เรียมอาวุธและธนู ะที่ทหารบานเริ่มว้า้อนหินและยิธนูลมาใส่้าศึเพื่อพยายามยับยั้ารรุเ้ามา
ารปะทะเริ่มึ้นเมื่อปืนให่อออโมันยิลูระเบิรั้แร ป้อมปราารอรุอนสแนิโนเปิลสั่นไหวาแรระเบิ เสียปะทะึ้อไปทั่วท้อฟ้า เหล่าทหารไบแนไทน์่อสู้อย่าบ้าลั่ แม้ะรู้ว่าวามพ่ายแพ้อาอยู่ไม่ไล็าม
“พวมันึ้นำแพมาแล้ว!” เสียทหารร้อะโน้ามผ่านวามสับสน อนสแนินรีบว้าาบอเาและนำทหารเ้าประันหน้าับ้าศึ ทหารออโมันปีนึ้นมาาบันไไม้นาให่ มีำนวนมหาศาลอย่าไม่สิ้นสุ ทหารไบแนไทน์สู้สุำลั หลายนล้มลบนพื้น แ่็ลุึ้นมา่อสู้ใหม่
อนสแนินสู้เียบ่าเียไหล่ับทหารอเา ทุารฟันาบเ็มไป้วยวามั้ใและวามหวัที่แทบไม่เหลือ แ่ในหัวใอเายัมีวามเื่อว่าปาิหาริย์ะเิึ้น
“เพื่อรุอนสแนิโนเปิล!” เาะโนเสียัพร้อมพุ่ไป้าหน้า
ท่ามลาวามวุ่นวายและเสียปะทะที่ไม่หยุหย่อน ู่ ๆ พายุให่็เิึ้นลาท้อฟ้า ้อนเมำทะมึนปลุมทัพออโมัน ท้อฟ้าล้ำเหมือนท้อทะเลที่บ้าลั่ ลมพัแรนธออโมันปลิวหายไปในอาาศ
เสียฟ้าร้อัสนั่นนทหารทั้สอฝ่าย้อหยุะั ฝนหนันน้ำไหลบ่าท่วมพื้นสนามรบ อทัพออโมันเริ่มสับสน หลายนเสียีวิาวามโลาหล ฟ้าผ่า และมอไม่เห็นสนามรบาพายุ
“พายุนี้เป็นสัาาพระเ้า” ทหารไบแนไทน์ร้อะโน้วยวามหวั พวเาฮึสู้ึ้นมาอีรั้และผลัันทหารออโมันลับไป พายุไ้ทำลายารโมีอ้าศึนระทั่พวเา้อล่าถอย
ในที่สุ รุอนสแนิโนเปิล็รอพ้นาารถูทำลายไ้อย่าน่าอัศรรย์ ทหารไบแนไทน์หลายนถึับร้อไห้้วยวามีใ ะที่อนสแนินเยหน้ามอท้อฟ้าและอบุในปาิหาริย์ที่เิึ้น
บทสรุป
หลายร้อยปี่อมา อนสแนิโนเปิลยัยืนหยัเป็นเมือหลวแห่อารยธรรม เป็นุเื่อมระหว่าะวันออและะวัน แม้อทัพออโมันะเยพยายามบุโมีอีหลายรั้ แ่พวเา็ไม่เยล้มล้ารุอนสแนิโนเปิลไ้ วามแ็แร่และวามศรัทธาอาวเมือนี้ไ้พิสูน์ว่าปาิหาริย์นั้นมีอยู่ริในประวัิศาสร์~
ในปี 1453 รุอนสแนิโนเปิลยืนหยัเป็นปราารสุท้ายอัรวรริไบแนไทน์ ท่ามลาารล้อมอทัพออโมันนับแสน ้วยำลัทหารเพียน้อยนิที่เทียบไม่ไ้แม้หนึ่ในสิบ วามล้าหาและวามหวัเป็นเพียสิ่เียวที่้ำุนพวเา
พระอาทิย์ำลัลับอบฟ้า เหล่าทหารไบแนไทน์ยืนประำำแหน่อยู่บนำแพสูออนสแนิโนเปิล ใบหน้าที่เ็มไป้วยวามเหนื่อยล้าอพวเาสะท้อนถึาร่อสู้ที่ยืเยื้อมาหลายสัปาห์ ลมหนาวาทะเลมาร์มาราพัโยเ้ามา เป็นสัาให้เหล่าทหารเรียมพร้อมสำหรับารโมีอีรั้าศัรูที่ไม่เยหยุพั
ัรพรริ อนสแนินที่ 11 ปาเลโอโลอส ยืนอยู่ท่ามลาทหารผู้ภัี พลันหันมามอเสนาธิารที่ำลัรายานสถานาร์ว่า “ออโมันมีำนวนทหารราว 900,000 น ทหารเรามีเพีย 80,000 ปลาย ๆ เท่านั้น”
อนสแนินพยัหน้าอย่าหนัใ “เราะไม่ยอมแพ้ ราบใที่รุอนสแนิโนเปิลยัไม่ล่มสลาย พวมัน้อผ่านเรา่อน" น้ำเสียอเาแฝ้วยวามมุ่มั่นและวามหวัที่ยัไม่ับลแม้ะอยู่ในสถานาร์สิ้นหวั
พระราวัและโบสถ์เฮเียโเฟียเป็นสถานที่ที่ถูใ้เป็นศูนย์ลาอารวาแผนรบ อนสแนินเรียประุมเหล่าุนนาและแม่ทัพ พวเารวมัวันรอบโ๊ะนาให่ลาห้อโถ
"ัรพรริ ้าหวัว่าเราะอวาม่วยเหลือาะวันไ้" เสนาธิาร ลูัส ล่าวพร้อมมอไปทาอนสแนิน
อนสแนินเียบไปรู่หนึ่่อนอบลับ้วยน้ำเสียเร่รึม "เราไ้ส่้อวามไปยัโป๊ปและษัริย์แห่ยุโรปแล้ว แ่พวเาไม่พร้อม ฝรั่เศษและอัฤษำลัฟื้นฟูาสรามร้อยปี ส่วนโรมันอันศัิ์สิทธิ์เสื่อมอำนานไม่สามารถมา่วยเราไ้ ส่วนาิอื่นๆลับละทิ้เรา สรามนี้เรา้อพึ่นเอให้ไ้"
วามเียบันปลุมทั่วห้อ ทุนรับรู้ถึแรันที่ถาโถมเ้ามา แ่พวเาไม่มีทาเลืออื่นนอายืนหยั
รุ่อรุมาเยือนพร้อมับอทัพออโมันที่เรียมล้อมรอบำแพ พื้นินสั่นสะเทือนาเสียเินทัพอทหารม้าและทหารราบที่มีำนวนมหาศาล อาวุธปืนให่ที่ทันสมัยอออโมันถูลาเ้ามาเรียมพร้อมโมีเพื่อทะลุผ่านำแพหนาออนสแนิโนเปิล
ทหารไบแนไทน์่าประำารอยู่บนำแพสูอเมือ พวเายืนเรียแถว เรียมอาวุธและธนู ะที่ทหารบานเริ่มว้า้อนหินและยิธนูลมาใส่้าศึเพื่อพยายามยับยั้ารรุเ้ามา
ารปะทะเริ่มึ้นเมื่อปืนให่อออโมันยิลูระเบิรั้แร ป้อมปราารอรุอนสแนิโนเปิลสั่นไหวาแรระเบิ เสียปะทะึ้อไปทั่วท้อฟ้า เหล่าทหารไบแนไทน์่อสู้อย่าบ้าลั่ แม้ะรู้ว่าวามพ่ายแพ้อาอยู่ไม่ไล็าม
“พวมันึ้นำแพมาแล้ว!” เสียทหารร้อะโน้ามผ่านวามสับสน อนสแนินรีบว้าาบอเาและนำทหารเ้าประันหน้าับ้าศึ ทหารออโมันปีนึ้นมาาบันไไม้นาให่ มีำนวนมหาศาลอย่าไม่สิ้นสุ ทหารไบแนไทน์สู้สุำลั หลายนล้มลบนพื้น แ่็ลุึ้นมา่อสู้ใหม่
อนสแนินสู้เียบ่าเียไหล่ับทหารอเา ทุารฟันาบเ็มไป้วยวามั้ใและวามหวัที่แทบไม่เหลือ แ่ในหัวใอเายัมีวามเื่อว่าปาิหาริย์ะเิึ้น
“เพื่อรุอนสแนิโนเปิล!” เาะโนเสียัพร้อมพุ่ไป้าหน้า
ท่ามลาวามวุ่นวายและเสียปะทะที่ไม่หยุหย่อน ู่ ๆ พายุให่็เิึ้นลาท้อฟ้า ้อนเมำทะมึนปลุมทัพออโมัน ท้อฟ้าล้ำเหมือนท้อทะเลที่บ้าลั่ ลมพัแรนธออโมันปลิวหายไปในอาาศ
เสียฟ้าร้อัสนั่นนทหารทั้สอฝ่าย้อหยุะั ฝนหนันน้ำไหลบ่าท่วมพื้นสนามรบ อทัพออโมันเริ่มสับสน หลายนเสียีวิาวามโลาหล ฟ้าผ่า และมอไม่เห็นสนามรบาพายุ
“พายุนี้เป็นสัาาพระเ้า” ทหารไบแนไทน์ร้อะโน้วยวามหวั พวเาฮึสู้ึ้นมาอีรั้และผลัันทหารออโมันลับไป พายุไ้ทำลายารโมีอ้าศึนระทั่พวเา้อล่าถอย
ในที่สุ รุอนสแนิโนเปิล็รอพ้นาารถูทำลายไ้อย่าน่าอัศรรย์ ทหารไบแนไทน์หลายนถึับร้อไห้้วยวามีใ ะที่อนสแนินเยหน้ามอท้อฟ้าและอบุในปาิหาริย์ที่เิึ้น
บทสรุป
หลายร้อยปี่อมา อนสแนิโนเปิลยัยืนหยัเป็นเมือหลวแห่อารยธรรม เป็นุเื่อมระหว่าะวันออและะวัน แม้อทัพออโมันะเยพยายามบุโมีอีหลายรั้ แ่พวเา็ไม่เยล้มล้ารุอนสแนิโนเปิลไ้ วามแ็แร่และวามศรัทธาอาวเมือนี้ไ้พิสูน์ว่าปาิหาริย์นั้นมีอยู่ริในประวัิศาสร์~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น