คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : What if ที่ 16: หากอยุธยาปะทะดัดซ์
(อย่าที่พวเราทุนรู้ันว่าั์ับอยุธยา นั้นไม่ถูันใน่วพระนาราย์
ถึอย่าั้น็ไม่ไ้ทำสรามัน แ่ราวนี้มันเปลี่ยนไป)
ลาศวรรษที่ 17 เป็น่วที่รุศรีอยุธยาภายใ้ารปรออ สมเ็พระนาราย์มหารา เฟื่อฟูอย่ามา อยุธยาลายเป็นศูนย์ลาทาาร้าและารทูอภูมิภานี้ เื่อมโยับาิะวันอย่าฝรั่เศส อัฤษ
โปรุเส และ ั์
แ่ในะเียวัน าวั์ (าววิลันา) ที่พยายามสร้าอาานิมที่เน้นไปที่หมู่เาะเรื่อเทศ และ ทรัพยาร าร้าในเอเียะวันออเียใ้ ้อารอิทธิพลที่ยิ่ให่ในภูมิภานี้ ึ่อยุธยา็เป็นหนึ่ในู่แ่ที่น่าลัวและเริ่มไม่่อยไ้้าายับั์แล้ว ั์ไม่พอใที่รุศรีอยุธยามีพันธมิรทาาร้าับฝรั่เศส ึประาศสรามเพื่อล้มล้าอยุธยา และันให้รุศรีอยุธยายอมมอบสิทธิ์าร้าให้ับนืนโยไม่้อสนใาิอื่นๆ
(ลาืนมืท่ามลาสายลมที่พัแร เสียน้ำัเบา ๆ าฝั่ ทหารอยุธยามามายุมป้อม้วยวามื่นัว พร้อมรับมืออเรือวิลันาที่ำลัแล่นเ้ามา)
ทหารนที่ 1: “พววิลันาเ้ามาใล้แล้ว พวมันมีอเรือสำเภาหลายลำ หลาหลายนา… ปืนให่บนเรือเล็มาที่ป้อมแล้ว ท่านเห็นหรือไม่?”
ทหารนที่ 2: (หันไปมอทะเล) “เห็นสิ ้าไม่เยเห็นอเรือสำเภามามายเ่นนี้มา่อนเลยในีวิ… มันูทรพลัเินไป พวเราะ้านมันไ้หรือ"
ทหารนที่ 1: (มอทหารนที่ 2) “อย่าไ้ัวลไปเลยเพื่อน สมเ็พระนาราย์ ท่านบอให้เรายึมั่นไว้ว่า อยุธยาไม่เยล้มล่อใร่ายๆ นี่ไม่ใ่แ่สรามธรรมาหรอ แ่เป็นารปป้อบ้านเมืออพวเรา มั่นใัวเอ ้าิว่าอเรือมัน---”
ทหารนที่ 1 ยัพูไม่บ
เสียปืนให่อพววิลันา ั ู้มม! (เสียัสนั่น ารระเบิาป้อมปราาร ถูปืนให่าเรือรบวิลันาโมี)
ทหารนที่ 2 (เร่รีบ): “พววิลันามันเปิาบุแล้ว พวเราทั้หม้อรีบึ้นไปประำป้อมปราาร เรียมปืนให่ ปืนไฟ และ ธนู ให้พร้อมทุๆน อย่าให้มันฝ่าแนวป้อันไปไ้”
อเรือั์ นำโยัปันื่อ วิลเล็ม ฟาน ไ์ เลื่อนพลไปามแม่น้ำเ้าพระยา พวเาิอาวุธปืนให่ที่ทรพลั สามารถยิไลและสร้าวามเสียหายให้ป้อมและทหารอรุศรีอยุธยาอย่ามา
ัปันวิลเล็ม: (บนเรือสำเภานาให่ ใ้ล้อส่อทาไลส่อไปยัฝั่อป้อม) “พวมันิว่าะ้านทานอเรืออ้าไ้หรือเนี่ย โ่ xิบหาย ยิ่อไป!อย่าหยุ เราะทำลายป้อมปราารอพวมัน ทะลวให้ถึรุศรีอยุธยาให้มันยอมเป็นอาานิมมพวเรา!”
เสียปืนให่และารระเบิัสนั่น ป้อมวิไยเยนทร์ไ้รับวามเสียหาย ทหารรุศรีอยุธยาพยายามสู้ลับ้วยารยิปืนให่าฝั่ แ่ำนวนปืนให่และวามแม่นยำอั์ทำให้ทหารไทยหลายนเสียีวิ
ทหารนที่ 1(โนเศษระสุนที่า้อหลบอยู่ในป้อมในมือถือปืนาบศิลา): “พววิลันามันบุเ้ามาอย่าเร็วัๆ พวเราะรับมือมันไ้ไหม”
ทหารนที่ 2(อยู่้าๆหยิบปืนาบศิลา): “ถ้าพวเรายัป้อันป้อมนี้ไว้ไม่ไ้ รุศรีอยุธยาะในอันราย ระวั้วยนะเว้ย ถ้าไม่ไหวอย่าฝืนนะ ้าะอยยิอนที่พวมันเผลอ ”
เสียปืนให่ยััึ้นเรื่อย ๆ ทหารทั้สอฝ่าย่าล้มล้วยารสู้รบ ท้อฟ้าลายเป็นสนามรบที่เ็มไป้วยเสียปืนให่ ปืนไฟ ปืนาบศิลา เสียาบปะทะัน และเสียร้ออผู้น
ในะที่สรามำเนินไปอย่าหนัหน่ว สมเ็พระนาราย์มหาราไ้ส่่าวอวาม่วยเหลือาพันธมิรสำัออยุธยา นั่นือ ฝรั่เศส ึ่ในะนั้นไ้เ้ามาั้สถานีาร้าในสยาม โยหวัให้ฝรั่เศสส่ำลัทหารและอาวุธมา่วยรับมือับั์(วิลัยา)
ใน่ายทหารฝรั่เศสที่อยุธยา เอวาลิเยร์ เอ โม์ (Chevalier de Chaumont) ที่ไ้รับำสั่าพระเ้าหลุยส์ที่ 14 เินทามาเป็นทูให้ับอยุธยา ร่วมวาแผนับทหารไทย
เอวาลิเยร์(อ่านำสั่ในมือ): “พวั์อีแล้วหรือเนี่ย ไหนอัฤษบอว่านะสรามับพวั์ทำให้อ่อนแอลแล้วไ นี่ืออะไร...แ่ว่านะนี่เป็นโอาสที่พวเราะยายอิทธิพลอฝรั่เศสในภูมิภานี้ อีอย่าอยุธยา็เป็นพันธมิระบเรา้วย ั้น้าไม่ยอมให้ั์ทำลายรุศรีอยุธยาเป็นอันา”
ทหารฝรั่เศสเรียมำลัเรือและปืนให่ทันสมัยระับเียวับพวั์เ้าร่วมาร่อสู้เีย้าทหารอยุธยา ารมาอฝรั่เศสทำให้วัำลัใอทหารไทยเพิ่มึ้น และสามารถโ้ลับอเรือั์ไ้บ้า
หลายสัปาห์แห่ารสู้รบผ่านไป ทั้สอฝ่าย่าสูเสียทหารำนวนมา ป้อมปราารอยุธยาถูทำลายบาส่วน และอเรือั์็เริ่มอ่อนำลัลาารปะทะที่ยาวนาน วามเหนือั้น้านอาวุธอั์อาเป็นสิ่ที่ทำให้สรามรั้นี้ยืเยื้อ ยาวนาน และ ยา แ่ารรวมำลัออยุธยาและฝรั่เศสทำให้ารบุอั์ไม่ประสบวามสำเร็ามที่ั้ใ
ารสูเสียทหารในสรามรั้นี้นับเป็นารเสียสละที่ยิ่ให่ หลายน้อล้มายเพื่อปป้อแผ่นินเิ
สมเ็พระนาราย์มหารา(พูอย่าปลื้มใ): “บ้านเมืออพวเรามี่ามาว่าทรัพย์สินสมบัิใๆทั้ปวอยุธยาะไม่มีวันล้ม่ายๆ ถ้าพวเราร่วมมือัน่อสู้เพื่ออนาอลูหลาน เหลน โหลน ในภายหน้า วามสบสุะ้ออยู่่อไป!”
บทสรุป
แม้ว่าอเรือั์ะเป็นหนึ่ในอทัพเรือที่แ็แร่ที่สุในยุนี้ ารโมีอยุธยา็ไม่ไ้่ายอย่าที่พวเาาหวั ารป้อันที่เ้มแ็อรุศรีอยุธยา รวมถึวาม่วยเหลือาฝรั่เศส ทำให้ั์ไม่สามารถบุถึรุศรีอยุธยาไ้เ็มที่ สุท้ายทั้สอฝ่าย้อเราสันิภาพ โยอยุธยายัสถานะเป็นศูนย์ลาทาาร้าและารทูในภูมิภานี้่อไป
สรามรั้นี้ไ้พิสูน์ให้เห็นถึวามสำัอพันธมิรและารรวมพลัอนไทยในอีปในารปป้อแผ่นิน
เพื่อสอบ่อให้ ลู หลาย ในอนา่อไป~
ความคิดเห็น