ฝันร้ายลวงใจรัก

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

         ช่วงบ่ายวันนี้อากาศร้อนอบอ้าวเหมือนทุกๆวันเด็กสาววัยมัธยมในชุดเดรสยาวสีขาวสะอาดตานั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้เก่าๆใกล้พังที่สนามหญ้าหน้าบ้าน' ให้ตายสิฉันมาทำอะไรตรงนี้นะ'

        จู่ๆมือหนาของใครสักคนสัมผัสอย่างเบามือที่ไหล่ของเธอ ฉันเพ่งสายตาจ้องมองคนในสายหมอก เอ๊ะ วิน มาทำอะไรที่นี่หมอนั้นค่อยๆนั่งลงข้างฉัน ในมือมีกีตาร์ตัวโปรดอยู่ว่าแล้วก็ส่งมันมาให้ฉันถืออย่างงงๆเขาลุกขึ้นพลางส่งสายตาชักชวนฉันให้เดินไปด้วยกัน เราไปโผล่ที่ทุ่งดอกทานตะวันท่ามกลางแสงแดดจ้าฉันมั่นใจว่าไม่เคยเห็นมันมาก่อนมันสวยเกินกว่าจะมีอยู่จริงบนโลกสวยจนแอบนึกว่าที่นี้อาจเป็นสรวงสวรรค์ เราหันมายิ้มอย่างมีความสุขให้กันและกันก่อนที่หมอนั้นยื่นมือมาขอกีตาร์คืนเขามองมันสลับกับฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมือหนาง้างขึ้นสูงเหนือศรีษะ  พั๊วะ! กีตาร์ตัวใหญ่ฟาดลงกลางศรีษะฉันอย่างจัง

        ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด 

        เสียงนาฬิกาปลุกทำให้เด็กสาวในชุดนอนสีสันคัลเลอร์ฟูลสะดุ้งตื่นขึ้นจากฝันสุดแสนประหลาด 

        ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด 

        เสียงนาฬิกาดังขึ้นอีกครั้งเป็นสัญญาณว่าฉันกำลังจะไปโรงเรียนสาย เปิดเทอมวันแรกแท้ๆทำไมต้องฝันเรื่องบ้าแบบนี้ด้วยนะ

       "โบ ตื่นได้แล้วลูก" หญิงสาววัยกลางคนส่งเสียงเร่งเร้ายิ่งทำให้ฉันหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

       "ค่าาา"

       "เงินอยู่หลังตู้เย็น กับข้าวอยู่ในตู้อย่าลืมกินนะจ๊ะ แม่ต้องไปทำงานแล้ว รีบไปล่ะเดี๋ยวไม่ทันรถ "แม่ตะโกนบอกสักพักก็มีเสียงรถยนต์ขับออกจากบ้าน แม่ของฉันทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟอาหารต้องตื่นไปทำงานตั้งแต่เช้า แต่ละวันแทบไม่ค่อยได้คุยกันด้วยซ้ำ ถึงแม่จะหยุดทุกวันเสาร์แม่ก็จะเอาแต่นอนทั้งวันเลย ฉันแอบหวังว่าเราจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะขึ้นถ้าแม่มีร้านเป็นของตัวเอง แม่ฝันแบบนั้นฉันก็เหมือนกัน

       "โบ หวัดดี" เสียงอ่อนโยนดังขึ้นข้างหลังฉัน เด็กหนุ่มในชุดนักเรียนม.ปลายยิ้มทักทายขณะที่ฉันกำลังยืนรอรถอยู่

       "อ้าว หวัดดี ซัน" ซันเป็นแฟนเก่าของฉันเคยคบกันตอนม.2แต่ก็แค่แป๊ปเดียวซันก็แอบนอกใจไปคบกับรุ่นพี่ม.3ซะงั้นเห็นว่าย้ายไปเรียนโรงเรียนในตัวเมืองด้วยกัน แต่เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ มั้งนะ? แต่บางครั้งฉันก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนที่ดีเลย ฉันแค่อยากจะตะโตนดังๆใส่หน้าว่า'พวกเธอมันเลว'แต่ก็ไม่กล้าพอ

       "ไม่ได้เจอกันนานเลยเนอะไว้ผมยาวน่ารักดีนะเหมาะกับโบดีนะ" ซันว่าพลางชี้มาที่ผมยาวสลวยของฉัน

       "ขอบใจนะที่ชมว่าแต่ซันไม่รีบไปขึ้นรถเหรอ รถที่ผ่านโรงเรียนซันกำลังจะไปแล้วนะ"

       "มาถึงก็ไล่เลยนะ เราแค่เอาของมาให้น่ะ" ซันส่งลูกแก้วหิมะมาให้ ฉันรับมันมาอย่างช่วยไม่ได้

       "แฟนเราคงไม่ชอบเท่าไหร่ถ้ารู้ว่าเป็นของแฟนเก่าซื้อให้" น้ำเสียงฟังดูอึดอัดนิดๆ "ขอโทษนะ" ซันเดินจากไปทิ้งฉันยืนหน้าชาอยู่คนเดียว แน่สิ คงไม่มีใครชอบหรอก

        เพล้ง !!!

        เสียงของลูกแก้วหิมะตกกระแทกกับเศษไม้เสียงดังโครมครามในถังขยะ ฉันแทบไม่ลังเลด้วยซ้ำที่จะทิ้งมันก่อนเดินเชิดๆเข้าโรงเรียนไปก่อนเวลาเข้าแถวแค่เสี้ยววินาทีเกือบสายซะแล้ว เปิดเทอมวันแรกวุ่นวายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย หวังว่าวันนี้จะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นกับฉันบ้างนะ