ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อ่านแล้วต้องร้องไห้
"รักครั้งแรกใช่จะผิดหวังเสมอไป
มีคนเคยบอกว่า ความรักมีอยู่ 3 แบบ
1. รักเพราะหลง
2. รักเพราะอ่อนไหว
3. รักเพราะเข้าใจ
และยังมีคนบอกอีกว่า
รักครั้งแรกส่วนมากจะเป็นรักเพราะหลงและมักจะไม่สมหวัง
แต่สำหรับผมแล้วรักครั้งแรกเป็นรักที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผม
ผมชื่อ แทน เรียนปี 3 อยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง
ผมต้องทำงานไปเรียนไป
เพราะพ่อแม่ผมเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุเมื่อปีก่อน
ตอนนี้ผมจึงเหมือนอยู่ตัวคนเดียว
ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย
ผมก็เงียบมาตลอดไม่ค่อยคุยกับเพื่อนคนไหนเลย ส่วนเธอ
เธอชื่อ ซี ......... ซีเป็นลูกคนรวย เรียนปี 3
เหมือนผม และคณะเดียวกับผม
โดยความคิดของผมแล้วนั้นลูกคนรวยส่วนมากจะชอบทำตัวเว่อร์ๆแต่สำหรับซี
แล้วเธอไม่ใช่ ซีเป็นคนเรียบร้อย ร่าเริง เรียนเก่ง
แล้วยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ ด้วย
ซึ่งต่างกับผมราวฟ้ากับดิน
ผมแอบมองซีมาตลอดตั้งแต่เข้ามาเรียนปี 1
แต่ตอนนี้ผมคงไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นแล้ว
ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย
ผมก้อไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเพื่อน ๆเลย
ดังนั้นเลิกฝันถึงซีไปได้เลยครับ
เช้าวันนึง เข้าเรียนคาบแรกอาจารย์สั่งให้ทุกคนนำงานที่สั่งมาส่ง
ผมไม่รู้เรื่องเลยว่าอาจารย์สั่งงานตอนไหน
สงสัยสั่งตอนที่ผมแอบหลับในห้องเรียนมั้ง
ผมทำอะไรไม่ถูก
แทน? เสียงผู้หญิงเรียกชื่อผม ผมหันไปมอง
ซีเป็นคนเรียก
ซีพูดต่อว่า ?
ซีทำรายงานมาให้ซีรู้ว่าแทนไม่ได้ทำมา
เพราะเมื่อวานแทนหลับในห้องเรียนตอนอาจารย์สั่งงานพอดี?
พอพูดเสร็จซีก้อวางรายงานไว้บนโต๊ะ
แล้วก้อเดินกลับไป หลังเลิกเรียน
ผมเดินเข้าไปบอก ขอบคุณซี
แต่ซีพูดกลับมาว่า ?
เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นข้าวมื้อเที่ยงได้มั้ยค่ะ ?
ผมดีใจไม่คิดเลยว่าผมจะมีโอกาสได้นั่งกินข้าวกับซี
ผมเลยตอบกลับไปว่า ได้ครับ?
หลังจากนั้นเราก้อเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาลัย
เธอดูเรียบร้อยมากเวลาทานข้าว
พอทานเสร็จ ซีก้อพูดขึ้นมาว่า ซีรู้นะ
ว่าแทนไม่ค่อยรู้เรื่อง
ไม่ค่อยมีเวลาทบทวนเรื่องที่เรียนไป
เอาเป็นว่าเวลาแทนว่าง
ซีจะติวให้แทนดีมั้ย?
ความหวังดีจากหญิงคนนึงที่ผมเคยแอบมองมาตลอดนั้นมันเป็นความรู้สึกที่
บอกไม่ถูก
หลังจากวันนั้นผมกับซี
ก็จะมานั่งติวหนังสือกันทุกวัน จนเรียนจบมหาลัย
ผมก็มีบริษัทมารับเข้าทำงาน 2 บริษัท
บริษัทแรกทำงานในกรุงเทพ
ส่วนอีกบริษัททำงานที่ระยอง
ผมปรึกษากับซีว่าจะเลือกบริษัทไหนดี ซีบอกว่า
ตามใจแทนเถอะ ชีวิตเป็นของแทนนะ?
ผมได้ยินดังนั้นผมก้อไม่ลังเลที่จะเลือกทำบริษัทที่2
ถึงผมจะต้องไปทำที่ระยอง
แต่มันเป็นอนาคตที่ดีสำหรับผม
ผมไปทำงานอยู่ที่ระยอง 1 อาทิตย์ผมจะโทรหาซี 2-3ครั้ง
1 เดือนผมจะเข้ากรุงเทพ 1 - 2 ครั้ง
เวลาผ่านไป 4 ปี
ผมได้ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ
เพื่อมารับงานในตำแหน่งผู้จัดการบัญชี
พอผมมาถึงกรุงเทพ
ทางบริษัทให้ผมลาพักร้อนได้1
อาทิตย์
มีคนเคยบอกว่า ความรักมีอยู่ 3 แบบ
1. รักเพราะหลง
2. รักเพราะอ่อนไหว
3. รักเพราะเข้าใจ
และยังมีคนบอกอีกว่า
รักครั้งแรกส่วนมากจะเป็นรักเพราะหลงและมักจะไม่สมหวัง
แต่สำหรับผมแล้วรักครั้งแรกเป็นรักที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผม
ผมชื่อ แทน เรียนปี 3 อยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง
ผมต้องทำงานไปเรียนไป
เพราะพ่อแม่ผมเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุเมื่อปีก่อน
ตอนนี้ผมจึงเหมือนอยู่ตัวคนเดียว
ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย
ผมก็เงียบมาตลอดไม่ค่อยคุยกับเพื่อนคนไหนเลย ส่วนเธอ
เธอชื่อ ซี ......... ซีเป็นลูกคนรวย เรียนปี 3
เหมือนผม และคณะเดียวกับผม
โดยความคิดของผมแล้วนั้นลูกคนรวยส่วนมากจะชอบทำตัวเว่อร์ๆแต่สำหรับซี
แล้วเธอไม่ใช่ ซีเป็นคนเรียบร้อย ร่าเริง เรียนเก่ง
แล้วยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ ด้วย
ซึ่งต่างกับผมราวฟ้ากับดิน
ผมแอบมองซีมาตลอดตั้งแต่เข้ามาเรียนปี 1
แต่ตอนนี้ผมคงไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นแล้ว
ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย
ผมก้อไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเพื่อน ๆเลย
ดังนั้นเลิกฝันถึงซีไปได้เลยครับ
เช้าวันนึง เข้าเรียนคาบแรกอาจารย์สั่งให้ทุกคนนำงานที่สั่งมาส่ง
ผมไม่รู้เรื่องเลยว่าอาจารย์สั่งงานตอนไหน
สงสัยสั่งตอนที่ผมแอบหลับในห้องเรียนมั้ง
ผมทำอะไรไม่ถูก
แทน? เสียงผู้หญิงเรียกชื่อผม ผมหันไปมอง
ซีเป็นคนเรียก
ซีพูดต่อว่า ?
ซีทำรายงานมาให้ซีรู้ว่าแทนไม่ได้ทำมา
เพราะเมื่อวานแทนหลับในห้องเรียนตอนอาจารย์สั่งงานพอดี?
พอพูดเสร็จซีก้อวางรายงานไว้บนโต๊ะ
แล้วก้อเดินกลับไป หลังเลิกเรียน
ผมเดินเข้าไปบอก ขอบคุณซี
แต่ซีพูดกลับมาว่า ?
เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นข้าวมื้อเที่ยงได้มั้ยค่ะ ?
ผมดีใจไม่คิดเลยว่าผมจะมีโอกาสได้นั่งกินข้าวกับซี
ผมเลยตอบกลับไปว่า ได้ครับ?
หลังจากนั้นเราก้อเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาลัย
เธอดูเรียบร้อยมากเวลาทานข้าว
พอทานเสร็จ ซีก้อพูดขึ้นมาว่า ซีรู้นะ
ว่าแทนไม่ค่อยรู้เรื่อง
ไม่ค่อยมีเวลาทบทวนเรื่องที่เรียนไป
เอาเป็นว่าเวลาแทนว่าง
ซีจะติวให้แทนดีมั้ย?
ความหวังดีจากหญิงคนนึงที่ผมเคยแอบมองมาตลอดนั้นมันเป็นความรู้สึกที่
บอกไม่ถูก
หลังจากวันนั้นผมกับซี
ก็จะมานั่งติวหนังสือกันทุกวัน จนเรียนจบมหาลัย
ผมก็มีบริษัทมารับเข้าทำงาน 2 บริษัท
บริษัทแรกทำงานในกรุงเทพ
ส่วนอีกบริษัททำงานที่ระยอง
ผมปรึกษากับซีว่าจะเลือกบริษัทไหนดี ซีบอกว่า
ตามใจแทนเถอะ ชีวิตเป็นของแทนนะ?
ผมได้ยินดังนั้นผมก้อไม่ลังเลที่จะเลือกทำบริษัทที่2
ถึงผมจะต้องไปทำที่ระยอง
แต่มันเป็นอนาคตที่ดีสำหรับผม
ผมไปทำงานอยู่ที่ระยอง 1 อาทิตย์ผมจะโทรหาซี 2-3ครั้ง
1 เดือนผมจะเข้ากรุงเทพ 1 - 2 ครั้ง
เวลาผ่านไป 4 ปี
ผมได้ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ
เพื่อมารับงานในตำแหน่งผู้จัดการบัญชี
พอผมมาถึงกรุงเทพ
ทางบริษัทให้ผมลาพักร้อนได้1
อาทิตย์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น